11,108 matches
-
de 70 de ani făcea două drumuri dus întors, însumând aproape 20 de km, între gospodăria din sat și bordeiul din Dealul Runc, aducând laptele de dimineață și de seară, în două bleahuri de 10 litri fiecare, în mâini. Acest ritual zilnic, cu ritm de metronom, s-a întins pe ani de zile, pentru a achita la Banca cernăuțeană împrumutul restant. Când a căzut la pat de bătrânețe, ea nu și-a dat obștescul sfârșit până când nu s-a întors tata
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
pe lume în pielea goală și că vor pleca la fel dincolo. Povestea asta este mult mai lungă, dar, rezumând-o, afirm că eu, un „mamon de copchil”, cum mă dezmierda bunica, săptămânal, duminica le ofeream acestor femei văduve un ritual plin de farmec și naivitate, ele înfruptându-se copios din ghiveciul meu preoțesc și îmbunătățindu-și starea de spirit. Îmbrăcat cu o haină lungă cusută cu fir aurit și paiete, moștenită de la bunicul, cu capul acoperit de potcap, aveam în
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
râșcovi, nicoreți, creasta cocoșului, opintici) pe care, dacă nu le duceam acasă, le savuram coapte în jarul și spuza unui foc de cepuri aprins pe malul râului Moldova, împreună cu cartofi noi sau știuleți de porumb. Festinul avea ca desert un ritual original, acela de dat fum pe gură și pe nas, după ce-l trăgeam din coceni aprinși - țigări originale procurate din lanurile cu porumb învecinate. Alteori ne confecționam singuri un soi de pacioace din frunze uscate sau mătase de porumb, învelite
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
tatei și, împreună cu Costeștii și Cimpoieșii, pe șest, inspectam toate încăperile, în căutare de fier vechi sau unele scule de trebuință. La bucătărie, cotrobăiam de-ale gurii, iar la plecare, Virgil, care era liderul nostru, își încheia ”vizita”cu un ritual special, acela de a se urina în castronul cu sare de bucătărie. De-a lungul timpului nu s-a auzit de la angajații tatei, că sarea lor de bucate ar fi fost prea sărată! Curtea unchiului Gheorghe Doboș, aflată în fața rampei
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
doctrine orice putere de comprehensiune, chiar o anume subtilitate (II, 60). Însă îi apar la fel de stranii ca și visele pe care caută să le explice. Puțin mai înainte, vorbind despre unii stoici, amintește felul în care ei înțelegeau decăderea unor ritualuri la Delfi: „spun că sa risipit odată cu trecerea timpului puterea acelui loc“ (II, 57). Însă cum sar pu tea risipi în timp puterea naturală a unui loc și mai ales cea divină? Cei care spun așa ceva sunt de neînțeles. „Nu
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
fac totuși resimțite, se arată la un moment dat ele însele, așa cum vedem în paginile unor scriitori sau în meditația religioasă. Astfel se lasă recunoscute, să spunem, puterea timpului și teama ascunsă în fața acestuia, sentimentul de vină, bucuria îndeplinirii unui ritual vechi sau dorința de a iubi fără condiții. Aș remarca, la limită, un efect nesperat al considerațiilor lui Carnap. Anume, fără să intenționeze așa ceva, descoperă o zonă privilegiată a celor „lipsite de sens“. Dă la iveală involun tar distanța uriașă
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
său, rusul Zamir, Bourdain cere ceva tradițional. Și tradiția înseamnă tăierea unui porc. Arderea lui de la butelie. Scoaterea mațelor și îngroparea resturilor. A, și încă ceva: tradiția înseamnă îmbrăcarea în costum popular imaculat a unui copil care, pe tot parcursul ritualului, își face treabă pe lângă porc. Anthony Bourdain a prezentat satiric România, în emisiunea sa, supărat că n-a avut acces la autenticitate, la tradițiile reale, la cultura reală. Aici s-a înșelat însă. De fapt, tot ceea ce a văzut dumnealui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
supărător. MEMORII ALE UNUI CASANOVA MONOGAM CAPITOLUL 643 Fuseserăm despărțiți de șaisprezece ani. Prima poftă trupească în noaptea aceea am simțit-o în vârful degetelor. Alte părți ale trupului... care au gustat mai târziu satisfacția, au cunoscut-o în urma unui ritual desăvârșit dus până la... perfecțiune clinică. Nici o părticică din mine nu s-a putut plânge și nici o părticică din soția mea nu s-a putut plânge, sper, de-a fi fost victimizată de prea multă muncă, conformism... sau improvizație. Totuși, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
de profunzime. O credință nezdruncinată de artizan în mise en abâme zdruncină orice cale către exterior. Nu e o surpriză că Mircea Cărtărescu nu își cultivă literar simțul „exteriorului“. Sunt nenumărate dimensiuni pe care le va aborda mereu după același ritual: cândva, în Ștefan cel Mare, Mirciulică se îndrepta către subsolul blocului... Aripa dreaptă aduce la stadiul de incantație biografismul său atât de cunoscut. Fiecare confruntare literară cu ritmul sigur și epic al prozei duce până la urmă la o retragere în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
pătruns pretutindeni. Mă bucură că lumea se întoarce la poveste și că o vrea cât mai complexă. Este la modă să citești un roman a cărui acțiune se petrece într-o perioadă istorică îndepărtată, în care se descriu obiceiuri și ritualuri pierdute. Sigur că cele mai multe din informațiile cuprinse în astfel de romane sunt discutabile din punct de vedere științific, ele devenind, de prea multe ori, singurele surse pentru majoritate, cum este, de pildă, cazul Codului lui Da Vinci. Dar pe mine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
insule pentru o a fi transformată în cimitire. Pe aceasta, cu ajutorul tehnologiei japoneze, familiile ar urma să folosească un card inteligent, care va acționa un lift pentru transportul cenușii umane spre vizitator dintr-una din cele 10 arii special construite. Ritualul de îngropare este un amestec de tradiție al confucianismului și al taoismului, în vederea trecerii mai ușoare a spiritului în lumea morților. Confucius, care s-a născut la jumătatea secolului al VI-lea î.e.n. în provincia Shandong, propovăduia că singurul sacrilegiu
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
JUMPING Istoria Jumping-ului pornește de la melanezienii care locuiesc pe insulele Republicii Vanuatu din arhipelagul de origine vulcanică, din Oceanul Pacific. Se pare că încă din anul 1300 i.Hr., aici este locul de naștere al acestui sport extrem, bazat pe unele ritualuri și credințe. La Festivalul Naghol din Vanuatu, au loc salturi de la 25 m înălțime în fiecare sâmbătă, de la începutul lunii aprilie, până la începutul lunii mai. La acest festival vin săteni cu familii cu tot, din toate insulele locuite, să aducă
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
auzeau deja cutreierând prin grădiniță... culegea flori... Știam eu pentru cine!... Cum ai dormit, dragule? Bine ca niciodată, sfințite. După ce îi urma regula de dimineață, ne vom căuta cale către iaz. E drept că totul se petrecea ca după un ritual: bălăceala în pârâiașul din coasta chiliei, vânzoleala păsăretului prin frunzișul copacilor din preajmă care păreau că se întreabă ce se întâmplă pe malul pârâiașului sau poate că au băgat de seamă că sunt străin de locul acela... Am mâncat și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
și eu așa... cum stă bine unei gazde”. Mulțumesc de întrebare, părinte. Am dormit bine. Dacă-i așa, atunc, când ești gata, o luăm fuguța spre malul iazului. Acolo om continua să despicăm firul în patru... Am urmat fără abatere ritualul fiecărei dimineți. Când am sfârșit și gustarea, bătrânul mă aștepta pe cărăruia din grădiniță. Îndată ce m-a văzut, a pornit să depene calea spre iazul din vale. După o vreme, a catadicsit să îngaime: Până om ajunge în vale, fă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
unul și ducându-l la nas a sorbit aroma cu nesaț... Apoi a gustat din el cu evlavie... Îl priveam cu mare drag pentru că știe să facă plăcut orice moment petrecut cu el... În cele din urmă, am urmat întocmai ritualul și mi-am dat seama că are mare meșteșug în tot ce face... Când și slava dată Celui de Sus pentru îndestulare a fost săvârșită, ne-am ridicat de la masă. Cred că nu mai este nevoie să-ți spun ce
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
dacă nu ți-i cu supărare, am să te las singur cu ceva de-ale gurii în față, iar eu am să mă grăbesc să ajung la vecernie... Îți spun de pe acum poftă bună și apoi somn ușor, fiule! După ritualul obișnuit, m-am ospătat pe îndelete. Am ieșit apoi afară, să stau de vorbă cu stelele, așa ca în copilărie... Asemenea desfătare n-o poți trăi decât într-un colț unde nu te poate supăra nici lumina unei lumânări măcar
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
Brătianu cu tipologia lui... Gore Pirgu până la Victor Ponta.). Mâna este simbol magic și semn al puterii. Mâna purta sceptrul care era semnul forței și simbol falic. La fel și buzduganul. Sacerdoții cei vechi foloseau mâna din aur masiv pentru ritualuri religioase. Astăzi, liderul politic ridică mâna ca semn de recunoaștere și de comunicare directă. Mâna! De unde vine acest gest? El este foarte vechi. Salutul lui Iuliu Cezar cu mâna dreaptă ridicată deasupra capului a străbătut timpul până la... Hitler. Sceptrul lipsește
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
dizlocat, ca la un spectacol privit din afara scenei pe care el se desfășoară. Dansul lui Hipoclid a devenit impersonal. El se adresează Universului, este dansat pentru ceva aflat dincolo de om, ceva care nu caută să sfideze nici ordinea socială, nici ritualul unui obicei consacrat. Este un dans liber, torențial, așa cum a dansat omul prima oară, sub impulsul orgiac al forțelor dezlănțuite ale naturii. Dansul lui Hipoclid nu mai aparține lui Hipoclid. Cu Ion Lugoșianu am fost coleg de bancă în clasa
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
el se distribuie în culori locale, de prim-plan, care se disting bine pe suprafață, tocmai pentru că nu are nevoie să se transpună în adâncime. Așa se dezvoltă treptat o cultură a aparențelor din care superficialitatea își face propriul ei ritual: frivolitatea, de la palpitația olfactivă pentru culinar până la intrigile amoroase ale unui sex care nu se afirmă mai sus de brâu; artificiul, care se consumă în formule de politețe strict regizate de eticheta unei amabilități ce nu trece dincolo de buze și
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
este mai intens. Astăzi, în Coreea, există plantații de Ginseng; planta vindecătoare a devenit un produs. Este epoca mondializării. Raritatea s-a transformat în serie. Asta poate să fie o indicație pentru faptul că omul modern satisface înzecit orice cerință. Ritualul de altădată, pelerinajul în aflarea plantei ascunse de priviri, a căzut baltă, a fost înlăturat și înlocuit cu cultura intensivă. Ce se câștigă, ce se pierde? Păi, se câștigă cantitatea, oricine își poate procura Ginseng, excepția s-a făcut produs
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Un meci, un spectacol, o demonstrație, o sărbătoare, oricare ar fi conținutul momentului festiv, forma lui exterioară ascultă de aceleași perioade: așteptare, pregătire, întâmpinare, savurare, retragere, conversație. Aceste faze, mai lungi sau mai scurte, se instalează ca formule invariante de ritual - și există, indiferent care ar fi conținutul sărbătorii, ca perioade care articulează ritualul respectiv; și care apar, aproape neprogramat și natural, ca un parcurs obligatoriu de care ascultă și prin care se săvârșește orice eveniment important care scoate viața din
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
festiv, forma lui exterioară ascultă de aceleași perioade: așteptare, pregătire, întâmpinare, savurare, retragere, conversație. Aceste faze, mai lungi sau mai scurte, se instalează ca formule invariante de ritual - și există, indiferent care ar fi conținutul sărbătorii, ca perioade care articulează ritualul respectiv; și care apar, aproape neprogramat și natural, ca un parcurs obligatoriu de care ascultă și prin care se săvârșește orice eveniment important care scoate viața din inerția ei obișnuită. Altfel spus, ritualul pe care îl parcurge fiecare eveniment festiv
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
fi conținutul sărbătorii, ca perioade care articulează ritualul respectiv; și care apar, aproape neprogramat și natural, ca un parcurs obligatoriu de care ascultă și prin care se săvârșește orice eveniment important care scoate viața din inerția ei obișnuită. Altfel spus, ritualul pe care îl parcurge fiecare eveniment festiv cade și el pradă unei serii de acțiuni și funcționează mereu potrivit unei ordini de așteptări care se repetă de fiecare dată. Ceea ce înseamnă că ieșirea vieții din obișnuit își produce instinctiv momentele
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
de fiecare dată. Ceea ce înseamnă că ieșirea vieții din obișnuit își produce instinctiv momentele festive de întâlnire cu neobișnuitul; dar că, pe de altă parte, și acest parcurs de asimilare al neobișnuitului ascultă, și el, în mod inevitabil, de un ritual al obișnuinței. Ceea ce face ca, în final, întâlnirea vieții omului obișnuit cu neobișnuitul să rămână exterioară, paralelă cu obișnuința zilnică, iar viața de toate zilele să nu se lase, în fond, fructificată de întâlnirea festivă cu neobișnuitul. Omul comun rămâne
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
altă parte însă, cel care își trăiește viața cu interes pentru momentele ei inexpresive găsește oricând în ele o tensiune și o putere de revelație, un sentiment de adevăr, care îl scutesc de nevoia de a-și pune în scenă ritualul întâlnirii cu neobișnuitul. Cine caută neobișnuitul nu are cum să-l găsească, pentru că el este dat numai acolo unde poate fi găsit sub forma în care apare ca dat. Însuși felul de apariție a datului constituie forma sub care el
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]