10,026 matches
-
pedagogiei competențelor"). De aceea și susținem că proiectarea constructivistă promovată este una științifică (aplică criterii specifice de cunoaștere, de argumentare, de rezolvare, de verificare), una interpretativă (recurge la ipoteze, caută răspunsuri și căi alternative de concepere și realizare, adoptă criterii variate, determină formularea de reflecții), dar este și critică (analizează obiectiv condiții, relații, restricții, obstacole, oportunități, limite, alte alternative posibile ș.a.) Capitolul 7 Evaluarea: paradigma evaluării calitative (formativ-constructiviste și sumativ-integrative) versus paradigma evaluării cantitative (standardizate a randamentului) 7.1. Noi sensuri
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
prescriere-realități pragmatice, selecție-reglare, evaluare a achizițiilor cognitive-evaluarea pentru pregătirea socio-profesională, tradiție-actualitate, evaluare-autoevaluare. Sintetizând referințe în problemă (Perrenoud, 1999, pp. 7-9; Aubert, 2003, p. 27; Scallon, 2004, pp. 1-12), constatăm că schimbarea de paradigmă în evaluare a fost raportată la determinări variate. Tabel 18: Evaluarea în fața a noi determinări • Dezbaterile în jurul crizei valorilor în formare și evaluare. • Reorientarea educației prin centrare pe educat, pentru învățarea, formarea necesare reușitei, succesului în realitatea ulterioară. • Nevoia de a reanaliza întreg sistemul educațional, pentru a lua
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
la noi indicatori în aprecierea eficacității rezultatelor formării. • Recursul la situații de evaluare în contexte date de realitatea afirmării socio-profesionale, pentru a descrie cel mai bine de ce este capabil fiecare, ce competențe și la ce nivel sunt formate. • Corelarea rezultatelor variate ale învățării cu analiza activităților, a proceselor, a motivațiilor, a relațiilor interactive, a rolurilor în diferite situații și contexte relevante pentru complexitatea realității. • Evaluarea nivelului de integrare a tuturor elementelor formate nu separat, pentru că așa dovedește competențe necesare performanței, integrarea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
deschise, afirmate în rezolvarea de situații reale complexe ca (micro)paradigme, dar prin mai multe evaluări particulare, pe situații diferite, în faza inițială și pe parcurs prin modele. De unde și propunerea unuia dintre autori (Vial, 2001, pp. 44-49, 54-65) a variate modele practice de evaluare, ca instrumente funcționale, valorificate după interpretarea globală a procesului și a rezultatelor : • prin diagnoza inițială, • prin verificarea continuă de constatare și îndrumare formativă, • prin examinare docimologică, • prin măsurare standardizată, • prin raportare la obiective, • prin verificarea de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
proceselor, prin valorificarea valorii cunoașterii și a stimulării autoevaluării, metacogniției, prin mobilizarea achizițiilor în diferite situații practice de verificare a aspirațiilor, de prevenire a eșecului. Totuși se constată că practic (Perrenoud, 1999, pp. 12-14) nu se aplică evaluarea formativă din variate motive: de la înțelegerea rolului ei până la aplicarea și pregătirea educatorilor, când încă domină evaluarea normativă, încât adesea evaluarea formativă este considerată ca o sarcină suplimentară pentru educator, ce nu-l poate obliga. Pentru a întregi imaginea actuală a problemelor ei
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
propuse. Iar nu vizează informarea asupra certificării finale a dezvoltării globale, în raport cu standardele curriculare date. • Este legată de paradigma constructivistă, de paradigma interpretării și de paradigma calității (explorează dinamica interacțiunilor în activitate, multiplele proceduri și perspective în construcția înțelegerii, cu variate posibilități de interpretare, pentru a aprecia mai corect contextul în care se realizează învățarea, se descrie situația, se observă). • Dar se poate folosi și paradigma aprecierii critice, în sens postmodernist (cu folosirea reflecției critice asupra proceselor, a contextului asupra aspectelor
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
asigură reușita acestei evaluări, dacă: este convins de valoarea ei pentru toți educații, o raportează și se adaptează la context, acordă atenție pregătirii activității, nu face pe educat să se simtă incompetent, recurge la oferirea de puncte de sprijin și variate sugestii de soluționare, stimulează educații să-și construiască înțelegerea, evită monotonia, asigură continuitatea experiențelor anterioare, ierarhizează valoric elementele formării, să folosească intensiv cele mai bune momente ale procesului învățării, să includă educații izolați în colaborarea cu grupul, să aprecieze sensurile
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
de interpretare a constatărilor: prin raportare la obiective sau la nivelul anterior sau la dificultatea sarcinii sau la dificultăți sau la progresul realizat sau la procesele interne implicate sau la ipoteze de soluționare. • Pot fi utilizate distinct sau în combinare variată și alte instrumente: teste, seturi de reguli, note de completare sau explicare, baze de date, înregistrări audio sau video, raportarea la educații cu rezultate bune, grile de observare sau matrice criteriale, chestionare, fișe de autoevaluare sau de autoestimare, exerciții de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
de autoevaluare sau de autoestimare, exerciții de verificare parțială, liste cu elemente neînțelese, analize individuale sau în grup ale diferitelor sarcini rezolvate. • Instrumentele utilizate se bazează pe corelare și alternanță (grile de evaluare, matrice, liste de verificare, efectuarea de sarcini variate, lucrări aplicative, chestionare, autoevaluări, schematizări, inventarea unui dialog, reformularea de probleme, explicații). 7.4. Evaluarea sumativ-integrativă: noi semnificații Această nouă (micro)paradigmă a evaluării, pusă în serviciul pedagogiei formării competențelor prin integrarea în practică a achizițiilor învățării, dă un răspuns
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
categorii de situații complexe, de a se adapta, a aborda probleme și a realiza proiecte, capacitatea de a pune în aplicare un ansamblu organizat de categorii de achiziții și atitudini, care permit rezolvarea unui număr de sarcini-problemă ale contextului real, variat, complex, iar nu o simplă aplicație. Ceea ce implică un alt mod de concepere, construirea unui alt conținut și a altei modalități de verificare, aplicare a altor criterii privind eficiența, calitatea, performanța, motiv pentru care vom proceda aici la exemplificarea prin
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
la: valorile socio-profesionale, obiectivele propuse, cum s-au parcurs programele, cum s-au rezolvat sarcinile, cum a fost progresul, cum se integrează toate achizițiile în competențe, cum se utilizează diferite instrumente, cum se corelează diferite judecăți în timp și contexte variate, cum se integrează într-o judecată globală coerentă, cum se judecă evaluarea fiecărui educat, cum se descriu rezultatele. Problema indicatorilor este reevaluată acum, conform acestei noi abordări, fiind necesare în descrierea nivelului de atingere, a performanței, a reușitei, în argumentarea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
pentru înțelegere, • implicarea în tehnici de creativitate, • analiza critică a răspunsurilor altor autori, • semnalarea de erori cognitive și propunerea de soluții ș.a. D. Procedee, tehnici bazate pe efectuarea de aplicații, pe rezolvarea de situații, probleme practice complexe: • construirea de artifacte variate (prototipuri, modele fizice, desene, redări picturale, aparate, machete funcționale, lucrări tematice în grup), • efectuarea directă de experiențe noi, • implicarea și rezolvarea de situații reale din mediul variat, • conceperea de soft-uri sau alte programe, • implicarea în conceperea și rezolvare de
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
efectuarea de aplicații, pe rezolvarea de situații, probleme practice complexe: • construirea de artifacte variate (prototipuri, modele fizice, desene, redări picturale, aparate, machete funcționale, lucrări tematice în grup), • efectuarea directă de experiențe noi, • implicarea și rezolvarea de situații reale din mediul variat, • conceperea de soft-uri sau alte programe, • implicarea în conceperea și rezolvare de proiecte de cercetare, • rezolvarea unor studii de caz critice, • alcătuirea de portofolii tematice, • propunerea de probleme practice cu caracter creativ ș.a. E. Procedee, tehnici bazate pe autoevaluare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
continuu pentru stimularea participării grupului/clasei, sunt preocupați și de cercetarea științifică tematică. În alți termeni, sunt menționate drept competențe de bază pentru un bun leadership promovat în școala/clasa-organizație: viziune asupra viitorului organizației, inspirație pentru utilizarea resurselor ei, strategii variate adaptate conform cerințelor SWOT (puncte tari, puncte slabe, oportunități, restricții), tactici variate pentru a pune în aplicare strategiile după context, focalizare pe valorificarea inițiativelor și a priorităților, putere de convingere și de motivare, stabilire de interrelații variate, folosire a aspectelor
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
resurselor ei, strategii variate adaptate conform cerințelor SWOT (puncte tari, puncte slabe, oportunități, restricții), tactici variate pentru a pune în aplicare strategiile după context, focalizare pe valorificarea inițiativelor și a priorităților, putere de convingere și de motivare, stabilire de interrelații variate, folosire a aspectelor socio-afective, luare și aplicare științifică a deciziilor, respectare a normelor etice, deschidere către utilizarea feedbackului. De aceea unii autori (Bush, pp. 22-34) consideră că notele esențiale ale leadershipului sunt ca o "teorie pentru o bună practică", privește
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
dezvolte experiențe alternative, să valorifice elementele contextului. Și această teorie face să se treacă de la normativ la descriptiv, de la selectiv la întreaga activitate, să utilizeze observația continuă pentru aplicare la specificul contextului. Un tablou al problemelor derivate sunt conturate în variate combinații, adaptabile contextelor (Evertson, 2006, pp. 80-91) și se referă la: roluri în clasă pentru educați și educatori, folosirea resurselor în clasă (inclusiv eficiența timpului), monitorizarea obținerii performanței, comportamentul de comunicare, realizarea construcției învățării în clasa centrată pe educat, managementul
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
fondul activităților manageriale cunoscute, pentru a obține mai eficient performanțe în clasă, a lua decizii de calitate, a depăși dificultățile prin alternative procedurale, a realiza motivarea elevilor, a îndeplini și așteptările acestora, a-și asuma toți responsabilități, a realiza negocieri variate. Practic, educatorul oferă aici o privire, o abordare asupra obiectivelor, resurselor, organizării, criteriilor de desfășurare și evaluare a eficienței activității (ca management) și decide în consecință asupra acțiunilor necesare realizării optime a obiectivelor, a utilizării eficiente a resurselor, sesizează și
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
aspirațiile, problemele lui, de transformare a educaților în coparticipanți la educație. Ca artă, educația solicită managerului în leadership caracteristici mai ales de ordin uman, psihologic, creativ, iar din combinarea particulară a lor, cu cele științifice, acționale se pot desigur contura variate tipuri de leadership. Astfel, M. Zlate (2004, pp. 181-202) evidenția între ele: leadershipul previzional, cel strategic, cel dinamic, cel orientat spre obiective, cel acționând pe bază de excepții, cel promotor al inovării, cel bazat pe principii, cel charismatic, cel transformațional
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
a aduce în prim plan noi strategii de ghidare, ca un semn al culturii manageriale asupra importanței acestor probleme (Bean, 2004). Atunci leadershipul se referă la indicatorii privind modurile de acțiune: • cum acesta mobilizează clasa, • cum fiecare educat participă la variatele decizii și își asumă roluri, • cum gestionează resursele necesare pentru succesul experiențelor de învățare, • cum maximizează sarcinile și situațiile necesare noii abordări, • cum identifică și analizează diferitele efecte asupra motivării educaților și a interrelaționării lor ș.a. Iar acestea se concretizează
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
un set de obiective, proceduri pentru un management al libertății educaților, în condiții de leadership: • să caute singuri sub îndrumare, • să rezolve în grup prin colaborare și cooperare, • să comunice, • să trăiască satisfacția succesului, • să interiorizeze și să aplice valori variate, • să-și antreneze înțelegerea și creativitatea, • să analizeze cu curaj și să depășească obstacolele, • să participe la proiecte alternative și decizii, • să cunoască și să aplice criterii obiective și raționale în de evaluare/autoevaluare, • să dovedească că progresează în maturizare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
mai bine realitatea contextului, a situației, condițiile evoluției formării educaților. Cunoștințele lui profesionale sunt implicite, particulare, nesistematizat raportate și la cele ale cercetării pedagogice, iar competențele științifice sunt slab marcate prin implicarea în cercetarea explicită, cu relative puteri de interpretare variată, de reflecție, de afirmare a atitudinii de schimbare. Acțiunea-cercetare are tradiții multiple, ca tradiții intelectuale mai ales în sociologie, dar nu a avut ținută științifică, intrând în experiența pozitivă câștigată, fără generalizări teoretice. Baza ei teoretică, începând cu Dewey, evidențiază
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
Astfel educatorul poate să devină și un cercetător operativ, dar independent de cel teoretician sau prin cooperare cu acesta, iar nu să rămână ca simplu aplicant, un culegător de date pentru cercetări constatative, ci și generator de analize critice, interpretări variate, explicații, reflecții argumentate, ipoteze, teorii, schimbări de modele. Cercetările în temă evidențiază aici rolul a cinci categorii de cunoștințe necesare formării educatorului practician: cunoștințe generale științifice (măsurare, explicare, cauzalitate, modelare), cunoștințe aplicate (operaționalizare a celor științifice), cunoștințe strategice (de concretizare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
rezolva și vechiul deziderat al pedagogiei, ca știință: demonstarea unității între teoria și practica educației Această identitate a cunoașterii pedagogice impune colaborarea cercetător-practician, pentru a se putea afirma și verifica rolul cercetării-acțiune-formare, pe de o parte, în contexte și situații variate, iar pe de altă parte, relația practician-cercetător, cu alte dimensiuni, rezultând acțiuni-formare-cercetare. Și aici este schimbarea de paradigmă de la cea complexă teoretică către cea practică, dar și invers, pentru a clarifica și da științificitatea în realizarea și interpretarea calitativă a
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
complexitatea cercetării-acțiune-formare ca realizându-se într-un parcurs de patru etape: • un timp al acțiunii corespunzând formării practicianului pentru cercetarea care va fi (este cercetarea formării practicienilor, a unor competențe profesionale necesare în cercetare: de înțelegere a situațiilor, de analiză variată a practicii, de afirmare a conduitelor necesare), • un timp al construcției problematicii, a finalităților, a organizării (formularea de întrebări, comentarea de experiențe anterioare, analiza dificultăților, relațiilor, proceselor, armonizarea abordărilor, precizarea limbajului comun, alte rezultate din alte cercetări), • un timp al
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
factorii de colaborare a școlii, evaluarea planurilor și programelor școlii, politica școlii) sau prin cooperare cu cercetători. • Importanța: conectează teoria la practică, identifică problemele critice și testează soCriterii Cercetarea-acțiune-formare expertă Acțiunea formare-cercetare a practicianului trol praxiologic a realului, de interpretare variată, de comunicare, de evaluare formativă. luții de rezolvare, dezvoltă practica educațională, împuternicește și dezvoltă profesional pe educator, îmbunătățește managementul clasei și al școlii. • Presupune corelarea metodelor calitative în identificare, în proiectare, în realizare, în evaluare. Este de esență constructivistă și
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]