9,299 matches
-
replicare, nu una de eșantionare, iar fiecare caz trebuie ales cu grijă. Cazurile trebuie să servească unor scopuri similare celor avute În vedere de experimentele multiple, iar rezultatele similare (replicarea literală) sau cele contrastante (replicarea teoretică) trebuie anticipate În mod explicit la demararea cercetării. Cazurile individuale din cadrul unui studiu pe cazuri multiple pot fi holistice sau Înglobate. Atunci când se folosește un design Înglobat, fiecare caz individual poate Într-adevăr să cuprindă colectarea și analiza datelor cantitative, inclusiv folosirea sondajelor. Câteva sfaturi
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
speciale pentru a putea acționa ca observator (sau chiar observator-participant). În concluzie, comportamentul dumneavoastră - și nu al subiectului sau respondentului - este cel care va fi probabil supus constrângerilor. Procesul colectării datelor duce la nevoia de a avea proceduri de teren explicite și bine planificate, incluzând indicații pentru comportamente „de adaptare”. Imaginați-vă, de exemplu, trimiterea În tabără a unui tânăr; deoarece nu știți la ce să vă așteptați, cea mai bună pregătire este de a deține resursele necesare. Procedurile de teren
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
a) sursele multiple de dovezi (două sau mai multe surse, care converg spre aceleași descoperiri), (b) o bază de date (este vorba de ansamblul dovezilor adunate, nu de raportul final de studiu) și (c) o succesiune logică de dovezi (legături explicite Între datele colectate, Întrebările adresate și concluziile la care se ajunge). Respectarea acestor principii pe durata investigării unui caz Îi va spori calitatea În mod substanțial. Datele unui studiu pot proveni dintr-o varietate de surse. Șase din cele mai
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
forte și punctele slabe Documentația Cu excepția studiilor despre societățile care nu au lăsat mărturii scrise 1, informațiile documentare sunt relevante pentru orice temă de cercetare. Acest tip de informație poate lua forme diverse și trebuie să facă obiectul unor planuri explicite de colectare a datelor. Să luăm, de exemplu, următoarele tipuri de documente: • Scrisori, memoriale și alte comunicate • Programe, anunțuri și procese-verbale ale unor Întâlniri, și alte rapoarte scrise ale unor evenimente • Documente administrative - oferte, rapoarte de progres și alte documente
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
unei organizații. Este bine totuși să tratați deducțiile doar ca indicii care merită studiate, mai curând decât ca descoperiri definitive, deoarece mai târziu ele se pot dovedi a fi piste false. Datorită valorii lor În general, documentele joacă un rol explicit În toate procesele de colectare a datelor pentru un studiu. Căutările sistematice ale documentației relevante sunt importante pentru orice plan de colectare a datelor. De exemplu, În timpul activităților de teren ar trebui să alocați timp pentru vizitarea bibliotecilor locale și
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
fost organizate În note de subsol și anexe.) În plus, autorii au demonstrat că posedă vaste cunoștințe personale referitoare la problemele studiate, dobândite În urma numeroaselor vizite efectuate În țară și În străinătate. Din punct de vedere tehnic, o secțiune metodologică explicită ar fi fost de mare ajutor. Și totuși, chiar În absența unei astfel de secțiuni, este un exemplu de muncă atentă și detaliată, obiectiv pentru atingea căruia toți cercetătorii ar trebui să depună toate eforturile. Rezumattc "Rezumat" Acest capitol a
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
privește acum obiectele aparent cele mai obișnuite ale vieții de zi cu zi. De acum, potențial, totul este colecționabil, totul este patrimonializabil, totul este memorizabil în patrimoniul public (Capitolul 10). Partea a cincea Sociologii culturii se înscriu întotdeauna, implicit sau explicit, în interiorul unor "paradigme" pentru a da o viziune coerentă a ansamblului (pentru precizări epistemologice pe acest subiect, cf. Berthelot, 2001). Ei utilizează termeni specializați, convoacă noțiunile de "piață", "lume", "câmp", "configurații", "sfere", "centre", "cadre", "rețele". Am selectat cele trei paradigme
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
diferențe inevitabile. Nu întâmplător, atunci când trebuie să se justifice, o afirmă în mod negativ, prin refuzul opus altor gusturi [...]. Fără îndoială, gusturile sunt, înainte de orice, dezgusturi". Pierre Bourdieu, 1979, Introducere, pp. II, VIII și 60. În numeroase alte anchete, scopul explicit este de a caracteriza o "cultură de clasă". În loc să se evoce "practicile culturale ale muncitorilor" (presupuse diverse), se vorbește de "cultura muncitorească". Consistența și obiectivitatea acesteia sunt consolidate prin datele empirice care abundă, până când rezultă autonomia grupului (Michel Verret, La
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
cf. Nathalie Heinich, Harald Szeeman, un cas singulier. Entretien, L'Échoppe, Paris, 1995); conservatorul de muzeu structurează rețeaua de artiști de la care cumpără; el organizează și administrează o piață care a contribuit, cu o conivență mai mult sau mai puțin explicită, la apariția negustorilor; cunoașterea intimă a curentului pe care îl promovează îl face un fel de dirijor și purtătorul oficial de cuvânt al creatorilor pe lângă colecționari și muzee; editorii de cărți, aflați la granița dintre lumea eco-nomică și lumea simbolică
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
publice tot mai numeroase, în mod continuu și prin cuceriri succesive și convergente [...], nu orice activitate culturală este, automat, obiect de serviciu public." Henri-Hubert Mesnard, 1990, pp. 181-184. "Sentința Dauphin din 1959 este, în general, citată deoarece consacră în mod explicit și definitiv noțiunea de serviciu public cultural [...]. Aceasta este, de atunci, constant utilizată de judecătorul administrativ [...]. Calificarea de serviciu public nu poate fi extinsă [...] la toate acțiunile colectivităților publice: de la un caz la altul, judecătorul estimează dacă este vorba despre
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
Marcus, 1988: 133). Emergența "noii paradigme", numite de unii cercetători "ecologică", presupune o serie de mutații radicale (Le Moigne, 1977 apud R. Tessier, 1989 283: * de la preceptul cartezian al evidenței la cel "context sensitive" al pertinenței; ceea ce contează este intenția explicită sau implicită a cercetătorului: natura nu mai este investigată abstract și detaliat, ci dintr-o anumită perspectivă impusă de finalitățile cercetării; * de la principiul reducționist (investigarea structurii in-terne, atomice a părților care reglează comportamentul întregului) la cel globalist (obiectul supus investigării
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
ele însele procese semnice (medicina, științele sociale), fie că nu (fizica, chimia). Această postură metadisciplinară este necesarmente și interdisciplinară, implicînd dialogul semiotică/teoria sistemelor, se-miotică/teoria informației, semiotică/științele comunicării, semiotică /hermeneutică. De aceea s-a vorbit de semiotică explicită (lucrarea de față inter alia) și de semiotică implicită practicată după modelul Monsieur Jourdain de fiecare dintre noi. 1.5. Semiologie sau semiotică Doi termeni concurenți desemnează același cîmp disciplinar. Lexemul anglo-saxon "semiotics" s-a impus datorită conotației pan-semiotice
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
exterior limbajului obiect, fiind conceput ca un "limbaj artificial ce comportă propriile sale reguli de construcție" (A.J. Greimas & J. Courtés, 1979: 222). 3.4. Trăsături caracteristice ale limbajului În cele ce urmează vom discuta trăsăturile fundamentale ale limbajului formulate explicit (Hockett apud J. Lyons, 1977) și/sau implicit (supra F. de Saussure). i) Arbitrarul în opoziție cu iconicitatea (cf. infra semnele iconice); ii) Dualitatea (ceea ce Hockett numește dualitate este cunoscut în lingvistica franceză sub numele de dubla articulare a limbajului
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
retoric și enciclopedic) și "faire croire", și A2, receptorul, posesorul unui "savoir-faire" interpretativ care îi permite să acceadă la sensul ascuns (implicit) al glumei, iar la nivelul enunțului (textul glumei) un a1 complice și un a2, actor inocent, victima semnificației explicite: A1[a1(...)a2)]A2 Deși reprezentată în majoritatea covîrșitoare a cazurilor de microdialoguri, putem afirma că la nivelul macrostructural patternul este un model "polițist" care operează anumite selecții (omisiuni) în prezentarea factuală, pentru a produce efectul-surpriză reprezentat de "poantă". Freud
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
de studiu îl reprezintă investigarea constantelor narative și a regulilor de formare/transformare a textului narativ; 2. în sens tradițional poetica are drept obiect de studiu poezia; 3. în sens general, dincolo de clivajul proză/poezie, poetica desemnează ansamblul principiilor estetice (explicite sau implicite) care guvernează o creație literară (în acest sens se vorbește de poetica lui Dostoievski, Mallarmé etc.). PRAGMATICĂ Dimensiune a semioticii care studiază relațiile dintre semne și utilizatorii lor (motivațiile locutorilor, tipurile sociale de discurs, problemele enunțării). Ansamblul eterogen
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
Pentru această misiune, Economia se impregnează de spiritul antropologiei și își sprijină construcția pe schelele logicii situaționale. Principala obiecție în legătură cu gradul redus de științificitate care caracterizează Economia se întemeiază pe rezultatele neconcludente în materie predictivă, mai ales în privința crizelor. Acuza explicit formulată de fizicieni (Bouchaud, 2008) este preluată în analize mai puțin aplicate (Naim, 2009) și, recent, a fost rostogolită ca laitmotivul dezbaterilor publice. Economia, se spune, are propria criză care vizează principiile, mijloacele de acțiune propuse (politicile) și, până la urmă
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
omogenă a influențelor, ci, mai degrabă, fenomenele de suprafață, vizibile, ale intersubiectivității care subîntinde conținutul sistemului economic, poate prioritățile posibil de urmat în înțelegerea complexității, fără însă să constituie un suport al regularității pe seama căruia să fie certificată predicția. Sensul explicit al informației sugerate de teoria cercurilor virtuoase și vicioase este cel de rețetă de interpretare a simptomelor cu un grad de generalitate care pretinde că dezvăluie mecanismul implacabil al bolii, cauza asupra căreia se poate acționa și efectele asupra cărora
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
economice. Funcțiile econometrice destinate să formalizeze creșterea sunt ele însele victimele dogmei echilibrului bazat pe omogenitate, reversibilitate și echivalență. Or, analizele empirice dovedesc incontestabil că ceea ce este semnificativ ca volum al consecințelor, bunăoară, nu reprezintă un rezultat ar corelării variabilelor explicite, ci apare ca substanțializare a influențelor unor variabile din afara funcției, cum ar fi în cazul formalizării creșterii economice. Interesant este că, matematic vorbind, nu putem implica în formalizare, cu grad acceptabil de decelare, variabilele de ordin calitativ sau expresiile propagării
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
de emergență, de convectivitate în care pozițiile de câștig și pierdere nu sunt vreodată echivalente și în niciun fel staționare, în care prevalențele în finalitate se tranșează, randamentul și preeminențele de rol se ordonează după ritualurile intersubiectivității. Într-un fel explicit, Economia trebuie să iasă din tiparele cunoașterii pe care le-a împrumutat și folosit prea mult pentru a nu rămâne în capcana simplificării, specifică științelor exacte și experimentale. Aceste științe au creat tipicul lui „a înțelege” cu conținutul „a simplifica
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
ceteris paribus. Complexitatea internă pe care nu o poate neglija din rațiuni de consistență logică și din interesul confirmării funcției de știință nici nu ar fi posibilă fără raportarea la perspectiva complexității în care se definește identitatea Economiei, rosturile ei explicite ca parte responsabilă de avuție, ca și rosturile implicite de parte care adaugă valoare la starea de performanță generală, și calitativă și cantitativă, a sistemului natural și artificial al vieții. Noul context al devenirii Economiei schimbă radical conținutul conceptelor de
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
în lumea imaginarului (Patapievici, 2004). Prin inversiune categoriile apar într-o altă perspectivă, relațiile dintre ele semnifică diferit, trec din zona difuză în cea clară, de la condiția de concepte vagi la aceea de concepte în sine, în care abstracțiunea este explicită, degajă sens și semnalizează direcția gândului. Inversiunile în stările mentale sunt multiple și cu conținut diferit, descrise ca iluminare interioară, (de Hegel), străfulgerare (de iluminiștii mistici), inspirație (de poeți), transă (de magicieni), dicteu (de inițiați), toate fiind însă aproximări ale
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
iasă științe precum fizica sau cosmologia. Economia, pe scurt, nu este o știință a materialului, a concretului fizic pentru că pur și simplu n-ar mai fi o știință socială. Ea este o știință eminamente antropică. Organizarea teritoriului Într-un fel explicit, conceptualizarea în Economie este diferită față de alte științe, în primul rând cele experimentale. Nu încape îndoială că Economia are o problemă suplimentară în conceptualizare, și nu una simplă: cum alegem calea pe care ajungem să identificăm modalitatea de a conceptualiza
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
se regăsesc drept elemente problemele intersubiectivității ca gestiune a puterilor de orice natură, inclusiv ca probleme științifice. Paradigma ceasornicului ordonează faptele pentru a explica și a crea artefacte prin care să fie credibilă. Piața ca mână invizibilă reglatoare este produsul explicit al nevoii de credibilizare a forței explicative de mecanism economic. Teoria paradigmei mecanismului reia viziunea platonică a primatului ideii. Din idee se generează faptele, care, apoi, susțin idei. Limpeziri metodologice Modernitatea teoriei paradigmei relansate de Kuhn este evidentă. (Kuhn, 1976
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
nevoia de înțelegere a perspectivei globale, translatarea în protocolul cercetării a comportamentului repetitiv, imitativ și izolant al corectitudinii politice, sărăcește algoritmii globalizării, creează zone de precaritate în raport cu capacitatea de a accesa modelul explicativ al globalizării pe aliniamentele identității. În mod explicit se ajunge să se favorizeze nivelarea diversității în numele unor principii nenaturale de coerență a eligibilității competiționale, în fapt o buclă a selectivității conforme. Emergența globală este profund deturnată de la sensurile ei: în loc să faciliteze adaptarea presupusă de preeminența performanței în gândire
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
ori atunci când s-a trecut, în limba noastră, de la rost "gură" (lat. rostrum) la rost "rânduială", filosoful descifrează nu atât un destin al poporului român, cât o vocație specifică acestuia. Doar într-o scriere din tinerețe, Despre noroc (singura consacrată explicit acestei teme și datând din anul 1940), Noica a remarcat paradoxul profund al norocului individual, apelând la parabola lui Petru din Biblie: adevăratul noroc nu l-a reprezentat, pentru Apostol, bogăția materială dobândită, ci întâlnirea cu Iisus. Nu știm care
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]