8,942 matches
-
câte puțin se purifică; ne servim de ea pentru a construi un sistem complicat de inegalități, care reproduce toate liniile imaginii primitive; când totul este gata, s-a înlăturat schelăria, ca după construcția unei bolte; această reprezentare brută, acum sprijin inutil, a dispărut, și rămâne doar edificiul însuși, ireproșabil în ochii logicianului. Și, totuși, dacă profesorul nu ar reaminti imaginea primitivă, dacă nu ar restabili provizoriu schelăria, cum ar ghici elevul prin ce capriciu au fost clădite unele peste altele aceste
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
ceea ce vi se pare evident", și dacă în demonstrație mă sprijin pe premise care li se par mai puțin evidente decât concluzia, ce vor gândi acești nefericiți? Vor gândi că știința matematică nu este decât o îngrămădire arbitrară de subtilități inutile și atunci fie se vor simți dezgustați, fie se vor amuza ca de un joc și vor ajunge într-o stare de spirit asemănătoare celei a sofiștilor greci. Mai târziu, din contra, pe măsură ce spiritul elevului, familiarizat cu raționamentul matematic, se
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
ne-au dat modele pe care va trebui să le imităm și admirăm în mod constant. Trebuie să evităm prea multă subtilitate în expunerea primelor principii; în acest caz, nu ar fi prea atrăgătoare și, de altfel, ar fi și inutilă. Nu poți demonstra totul și nu poți defini totul; și trebuie să faci mereu apel la intuiție; ce importanță are că o faci puțin mai devreme sau puțin mai târziu, sau că îi ceri mai mult sau mai puțin, din moment ce
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
sau în său, cea mai mică schimbare în evoluția lumii. Am ajutat la pregătirea altor matematicieni, dar matematicieni de același tip ca și mine, iar munca lor a fost, în orice caz atât cât i-am putut eu ajuta, la fel de inutilă ca și a mea. Judecată prin toate standardele practice, valoarea vieții mele de matematician este egală cu zero, iar dincolo de matematică viața mea este oricum neînsemnată. Am o singură șansă să scap de un verdict de completă inutilitate, să pot
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
aceste întrebări fundamentale răspunsul omului mărginit la el însuși și la lumea ce-l împresoară este simplu: utilitate, comoditate mintală, paradox, gratuitate și eroare. Completănd kantianismul trebuie să fim de acord cu afirmația lui Hegel că filosofia este o activitate inutilă. Numai că spațiul vid, situat de Kant dincolo de natură, adică transcendența înlăturată din găndirea sa este sediul Adevărului. În fond totul se reduce la un foc între logicul deschis și mistic. Repet însă: Adevărul nu este fructul pasiunii adevărului”, cum
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Laura Alexandra Mutulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2293]
-
fost “în afara realităților momentului”. Insistența comandamentelor germane, de a nu se ceda cu niciun preț terenul, a luat, totodată, comandamentelor române, orice posibilitate de manevrare a forțelor și mijloacelor în adâncime, ceea ce a avut ca rezultat sacrificarea, de multe ori inutilă, a trupelor 2. Totuși, chiar în aceste condiții, soldații români au dat dovadă de spirit de sacrificiu și de eroism. 1 Ibidem, p. 271; 2 Ibidem, p. 273; - 75 La sud de Stalingrad, vecinii germani ai Diviziei 20 română au
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
fost “în afara realităților momentului”. Insistența comandamentelor germane, de a nu se ceda cu niciun preț terenul, a luat, totodată, comandamentelor române, orice posibilitate de manevrare a forțelor și mijloacelor în adâncime, ceea ce a avut ca rezultat sacrificarea, de multe ori inutilă, a trupelor. Totuși, chiar în aceste condiții, soldații români au dat dovadă de spirit de sacrificiu și de eroism. La sud de Stalingrad, vecinii germani ai Diviziei 20 română au urmărit “masele de tancuri sovietice și valurile de infanterie în
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
din zilele lui nu au reușit să infirme paradoxul. Deși erau conștienți de faptul că respectiva concluzie era greșită, nu au izbutit să găsească nici o greșeală în raționamentele lui matematice. Arma principală a filozofilor era logica, însă deducțiile logice păreau inutile împotriva judecății lui Zenon. Fiecare pas părea irefutabil, iar dacă toți pașii erau corecți, cum ar fi putut concluzia să fie greșită? Grecii au rămas uluiți de această problemă, însă până la urmă au descoperit cine o generează: infinitatea. Infinitul este
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
etapa experimentării, încât s-ar putea să ne fie imposibil să ne dăm seama care sunt și care nu sunt corecte. Argumentele susținătorilor teoriei corzilor vibrante și ale cosmologilor ar fi precise din punct de vedere matematic, dar sunt la fel de inutile ca filozofia lui Pitagora. Teoriile lor matematice pot fi frumoase, solide, dând senzația că ar explica natura universului - dar pot fi și complet greșite. Oamenii de știință știu cu certitudine un singur lucru: cosmosul s-a născut din nimic și
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
și al paradoxului. Ca și la bătrînul Ion, ca și la fratele său Luca, la temelia minții lui Matei stăpînea o memorie uluitoare și dezordonată de autodidact fără alegere, cu apucături enciclopedice, dar mai ales îndreptată în domeniul trecutului și inutilului. Inconformismul lui nu era numai teoretic ca la tatăl său, ci integral. Matei n-a fost numai un revoltat, ci și un învins; inactual, se refugiase în studii himerice, în heraldică, în miniatură, în genealogie, în tot ce-l putea
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
era silit să apară fără cea mai simplă decență vestimentară, ceremonios și protocolar, timid pentru că era orgolios peste măsură, sau orgolios ca să nu pară prea timid, cu fumuri nobiliare împrăștiate din pipele iluziei, cu preocupări de lucruri rare, subtile și inutile, cu risipă de cunoștințe prezentate sub forma paradoxului mistificator al tatălui său, în fața cărora competența oricui amuțea Matei realizase un personagiu pe care îl voia numai aristocratic, dar era mai mult curios, ciudat, punct de plecare al unor legende în
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
esențială se satisfăcea." Complexul portret realizat din lumini și umbre rembrandtiene e al unui exilat în această lume, al unui Don Quijote tragic, al unui vînător de iluzii; sufletește, e un alchimist năzuind să asocieze timiditatea și orgoliul, izolarea și revolta, inutilul și inactualul, postura de fanariot decadent și cea a spiritului imperial bizantin; această coabitare dihotomică pur-impur, nobil-ignobil o percepe Vasile Lovinescu ca un izvor al dramei interne ce se va distila în frumusețea stilului matein: Nimic mai cutremurător, mai izbăvitor
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
Și plecam tustrei pe un pod aruncat spre soare-apune, peste bolți din ce în ce mai uriașe în gol." E, aici, mai mult decît rezultatul unei autosugestii a fabuloasei ascendențe nobiliare, e pana unui analist al sîngelui albastru (Ș. Cioculescu), chiar dacă acesta pare rafinamentul inutil al nobleței (Al. George), admirația nelimitată față de manierele aristocratice traducînd chiar snobismul matein materializat într-un monument de snobism, evident exagerare de tipul celor care îl receptau pe Mateiu doar ca erudit al jargonului de obor, doct în expresii de
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
eternizarea pe post nu cunosc, de fapt, opera lui Caragiale. Și-atunci, ce le predau ei elevilor? E simplu: îi fac să treacă pe lîngă frumusețea literaturii, ca niște orbi ce călăuzesc alți orbi, și le transmit doar o colecție inutilă, uscată, deformatoare de prejudecăți și clișee. Cu atît mai ușurat am fost cînd am găsit, nu mai mult de zece la sută, și lucrări așezate și raționale, ale unor profesori de nădejde. Dar, vai, pierdute printre munți de maculatură. Voi
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
tot mai mult la burgheza și la midineta, care nu sunt greu de imitat [Dash, p.148-149]. Altfel zis, Pariziana însăși devine, cu timpul, o ființă mai comună. Textele de la sfârșitul secolului al XIX-lea defaimează femeia mondenă, "oisive, frivole, inutile, inconsciente de șes devoirs, elle est le contre-modèle de la femme de foyer" [Martin-Fugier, p.14]. Printre cauzele acestei demitizări figurează izolarea morală a femeii, instabilitatea sentimentului de dragoste, mediocritatea sau influențarea îndrăgostitului 58, falsă identitate 59 ș.a. Destinul Parizienei demitizează
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
sinuciderea scavilor)1. Acest tip de suicid este opus celui anomic. Deshaies (1947) împarte comportamentele suicidare în nejustificate și justificate (legitime). În aceasta ultima categorie sunt incluse sinuciderile "eutanasice" (pentru a scapă de durere, de torturi ori de alte suferințe inutile) și cele etice. Privitor la conduita suicidară la copil, el consideră că se poate vorbi de patru forme distincte: • suicidul emotivo-impulsiv,care corespunde unei modalități reacționale și care se realizeaza spontan, fără control; • suicidul imaginativ, în care copilul imită un
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
un raport de simplă echivalență mecanică, ci după un raport de finalitate, identic cu procesul de personalizare. Dacă acest raport se dovedește ca fiind cel exact, atunci anticipările conștiinței se explică din evoluția universului întreg, și perspectiva kantiană devine astfel inutilă".17 Judecarea și interpretarea operei lui C. Rădulescu-Motru trebuie să pornească de la ideea care o instituie ca fapt filosofic, de la "principiul" ei de construcție. Această idee ar putea fi astfel formulată: realitatea reprezintă, în temeiul și evoluția sa, un "personalism
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
aici semnificația unei finalități fără scop, adică a unei potriviri de facto în realizarea căreia nu intervine neapărat vreo 'intenție' ".92 Blaga reface aici un gând mai vechi despre finalitate. Neîndoielnic, conceptul acestui tip de finalitate "finalitatea relativă", care face inutilă ipoteza prezenței în lume a Arhitectului Divin are o origine prekantiană, însă Kant este cel care îl așază în structura logic-formală potrivită, identificând facultatea care îl face posibil (facultatea de judecare reflexivă). Din structura conceptului finalității nu poate fi eliminată
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
știință, ci însăși problema centrală a filosofiei critice: identitatea conștiinței și posibilitatea cunoașterii științifice. Cu un sens "pozitiv" și cu presupuse funcții asumate de natură "pozitivistă", timpul kantian îi apare gânditorului român drept o construcție abstractă. Înțeles astfel, el face inutilă intenția de a-i păstra un sens de "realitate", fie aceasta subiectivă. Totuși, dinspre filosofia transcendentală (care trebuie să răspundă următoarelor întrebări: Cum este posibilă matematica pură? Cum este posibilă fizica pură? Cum este posibilă metafizica în genere? Cum este
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Ion, după Rebreanu, interzis în 1980, când era gata să intre pe ecrane. De ce ? Pentru că în romanul lui Rebreanu un personaj era popa Belciug. Mi s-a spus : „Popa trebuie să dispară, biserica trebuie să dispară...”. Discuțiile au fost absolut inutile, încercam să spun : „Nu-i vorba de un scenariu de Titus Popovici, e vorba de Liviu Rebreanu” relatează Popovici. Dublă măsură : în cazul Ion de Rebreanu, scenaristul „ateu” ține cu dinții (sau, cel puțin, așa povestește), merge până la Ceaușescu ca să
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
pur și simplu minute în șir, punând aparatul pe fețele mulțimii citadine, femei, bătrâni, șmecheri, tineri tâmpi, boschetari, o duduie drăguță. Prim- planurile repetate pe chipuri omenești ordinare, evitate sistematic în deceniul 6, când legea o face planul mediu, aparent „inutile”, constituie un contrapunct tăcut, realist și sarcastic la replicile „corecte politic”. De obicei, discutarea misiunilor și planurilor comuniștilor din rețeaua ilegală se făcea în interioare conspirative, mai mult sau mai puțin sordide. Pintilie o scoate în aer liber, de fapt
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
pulmonară e suficientă pentru a ridica sângele până la vârful plămânului. Ea poate să apară dacă presiunea arterială este redusă (după hemoragii severe) sau dacă presiunea alveolară este crescută (în cursul presiunii pozitive de ventilație). Această zonă ventilată dar neperfuzată este inutilă pentru schimbul gazos; spațiu mort alveolar. In zona 2 presiunea arterială pulmonară este crescută datorită efectului hidrostatic și depășeste presiunea alveolară. Totuși, presiunea venoasă este încă foarte scăzută și este mai mică decât presiunea alveolară; aceasta conduce la caracteristici importante
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
oricând, este faptul că a fost orchestrat cu abilitate profesională și pus în seama unui grup care să realizeze, ce? miracolul de la Toronto? Să fim serioși. Așa că strădaniile domnului Bozdroghină, cu toate largile sale incursiuni istorice, filosofice și sociologice, rămân inutile. Din opera lui Paulescu reținem ceea ce a însemnat ea cu adevărat în plan științific, medical și filosofic, cu atât mai mult cu cât sub acest aspect Paulescu nu a confundat domeniile. Nici una din publicațiile sale științifice nu conțin elemente antisemite
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
posibilități de exprimare genotipică și fenotipică în cadrul și numai în cadrul speciei. Pe acest fond (variabilitate și ereditate) operează selecția naturală care nu este nicidecum o luptă pentru supraviețuire așa cum o vedeau darwiniștii (exterminarea indivizilor care, prin variabilitate, au suferit modificări inutile sau dăunătoare) ci realizează o selecție a genotipurilor celor mai apte de a se adapta și reproduce, deci definește aptitudinea biologică de supraviețuire și capacitatea ridicată de reproducere (fertilitate și fecunditate). Prin urmare selecția naturală operează prin favorizarea fenotipurilor noi
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
și urmează parcursul existențial în cadrul speciei din care face parte. Așa cum nimic din alcătuirea ființei viețuitoare nu este întâmplător ca structură și funcție, așa cum rolul fiecărei structuri și funcții este codificat chiar dacă la un moment dat sunt inactive și aparent inutile, tot astfel și codul genetic deține practic prin capitalul genic de care dispune toate variantele genice necesare pentru a se dezvolta și supraviețui în condiții diferite, tocmai în cadrul variabilității. Prin urmare însuși variabilitatea este un aspect al finalității pentru că oferă
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]