11,725 matches
-
Olanda nu mai exista ereditate pe linie masculină în familia regală de Nassau-Orania. După moartea prințului Alexandre (1851-1884), fiul regelui Wilhelm al III-lea (1817-1890), moștenitoare a tronului avea să devină fiica regelui, prințesa Wilhelmine (1880-1962), care va urca pe tron în 1890. Probabil Dimitrie Cornea (1816-1884), om politic și publicist, originar din Iași. A fost ministru în diferite cabinete, în anii ’60-’70 ai secolului al XIX-lea. Deoarece mai mulți lideri liberali (Rosetti, Kogălniceanu, Dimitrie Brătianu) și-au retras
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Iași. Carl Joseph von Hefele (1809-1893), episcop de Rottenburg, teolog și istoric al Bisericii. Încă de la sfârșitul secolului al XVIII-lea, în Marea Britanie și în Hanovra domnea aceeași dinastie, la început chiar aceeași persoană. Abia în 1837, odată cu urcarea pe tronul Marii Britanii a reginei Victoria, s-a produs o separație: regatul Hanovrei i-a revenit fratelui acesteia, Ernst-August, duce de Cumberland. Fiul lui, George al V-lea, a trebuit să plece în exil în 1866, când regatul Hanovrei a fost anexat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
ocazia vizitei acestuia la Copenhaga în toamna anului 1887. Pretinsele scrisori ale lui Ferdinand de Coburg către prințesa de Flandra, sora regelui Carol I, urmau să demonstreze țarului Rusiei, care era un adversar al candidaturii lui Ferdinand de Coburg la tronul Bulgariei, că acea candidatură era sprijinită de Germania. De acel sprijin ar fi știut, conform actelor falsificate, și prințul de Reuss, ambasadorul Germaniei la Viena (cf. Hans Roger Madol, Ferdinand von Bulgarien. Der Traum von Byzanz, Berlin, 1931, p. 45
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
a afla detalii privind dispariția acestuia. Actul din 1564, semnat de Ioachim, principele elector de Brandenburg, atestă recunoașterea unei obligații bănești aflate la un creditor evreu, în legătură cu un împrumut mai vechi chiar de la Petru Rareș al Moldovei. Scrisoarea pretendentului la tronul Moldovei, Gheorghe Despot, (pretinsă rudă a lui Ion Despot), adresată Signoriei Genovei, recomandă pe cel care a adus-o ca fiind o personalitate evreiască de prim rang „... Aleseră martor pe purtătorul prezentei [scrisori], care este un mare om evreu, negustor
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
medic Eleazar e chemat (din Polonia, de la Košice), în 1606, să intervină în tratarea bolii cunoscutului principe transilvan, Ștefan Bocskai. În 1622, un raport al trimisului olandez la Constantinopol relatează despre implicațiile diplomatice ale evreilor în susținerea unui pretendent la tronul Moldovei. Este ceea ce se petrece și în Anglia veacului al XVI-lea, unde evreii (după ce fuseseră expulzați în 1290, în timpul domniei lui Eduard I) reveniseră sub diferite forme, nu arareori clandestin și unde spiritul lor se va resimți (de atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
-l înnebunească pe rege, apărându-i mereu Codreanu și legionarii lui, ca o fantomă obsedantă a vinovăției sale. Se simțea înconjurat spiritual de legionari și în exteriorul și în interiorul țării, de cei care ar fi stat gata de moarte în jurul tronului, dacă nu ar fi făcut greșeala de neiertat, să-i ucidă ca pe niște câini, în frunte cu Căpitanul. Era prea slab însă ca să fie în stare să se rupă de nefasta Duduie, Esthera lui, care fusese de fapt inspiratoarea
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
tot de aceleași proporții, pe plan politic extern. Regele a luat inițiativa unei înțelegeri cu Germania, în care urmărea excluderea Gărzii de Fier. În felul acesta se angaja el personal și direct în numele țării. Credea că-și va putea păstra tronul și totodată să facă stânga împrejur în cazul că situația politică internațională s-ar fi schimbat. De la Berlin s-a aflat între timp că România va trebui să răspundă pretențiitor teritoriale ale Ungariei și Bulgariei. Comandantul a fost pus în
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
total, să facă transferul de putere Gărzii de Fier. Am considerat că interesele supreme ale țării cereau în aceste vremuri grele o perfectă sinceritate de la un regim tiranic la un regin legionar. Mi-am luat angajamentul în schimb să garantez tronul și dinastia. Se putea realiza un act istoric de mare importanță, care ne găsea uniți și închegați în fața evenimentelor externe care se precipitau. Am acceptat și anumite situații care însemnau o scădere de prestigiu pentru mine și mișcarea noastră, tot
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
i-a mai rămas, singura și ultima datorie: SĂ ABDICE! E strigătul unanim al țării. Voința totală a unui popor. Orice altă încercare e condamnată pieirii. Agentul masoneriei și al iudaismului, omul democrațiilor prăbușite, autorul dezastrului țării să plece de pe tronul României. Mișcarea Legionară este gata să-și asume răspunderea cu colaborarea și înțelegerea tuturor patrioților cinstiți. Mișcarea Legionară este hotărâtă să asigure continuitatea dinastiei românești și să accepte domnia Voievodului Mihail de Alba Iulia. Mișcarea Legionară face apel la întreg
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
fi fost, la urma urmelor, un fel de acoperire de circumstanță a regelui și a politicii lui interne și externe. Comandantul era hotărât ca în nici un caz să nu mai îngăduie o rămânere a lui Carol al II-lea pe tronul României. Deși era așteptat de generalul Antonescu la București, el a rămas pe loc spunând că, după cum a anunțat în manifestul din 1 septembrie, cea mai importantă condiție de pacificare internă și de refacere a țării este Abdicarea Regelui. în
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
azi lupta Lui. I-a rămas acestei mișcări îndeplinirea testamentului Căpitanului ei. Sub comanda lui Horia Sima a fost doborâtă tirania încarnată în Armand Călinescu și regele Carol II. Cel dintâi a fost înlăturat violent, iar al doilea, alungat de pe tronul României, ca o unealtă a intereselor anglo-francmasonice... De ziua nașterii Căpitanului nostru, ca și de ziua întemeierii Legiunii orice suflet legionar, din mormânt, din temniță sau din pribegie politică, se simte atins de mîhnire, că anumite conjuncturi trecătoare opresc pe
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
recordurile, cu cele 400 zile de izolare executate; fusese arestat de Antonescu, în ianuarie 1941 ca fost director al Siguranței Statului, deși el era cel care dezamorsase în sept 1940, ultima tentativă a Regelui criminal, care vroia să-și păstreze tronul printr-o ripostă militară, salvase astfel pe Antonescu și biruința legionară. El era cel care pălmuise obrăznicia lui Crăciun de a fi încercat să-l convingă, de marile realizări comuniste, printr-o plimbare în Aiud, arătându-i niște construcții realizate
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
mod clar, de o resurecție a paideia, cu hybris-ul ei cu tot: cu ambiția formării „omului complet”, a „omului desăvârșit”, precum androgynos, a omului creativ și curajos care a zburat în cosmos, asemenea titanilor care au vrut să uzurpe tronul olimpian al lui Zeus. Cu această perspectivă pedagogică frumoasă și înfricoșătoare a debutat, în mod aproape evident pentru toată lumea, secolul XXI. Ea reclamă o viziune exhaustivă asupra rostului și puterii educației în viața omului. Fundamentarea unor curricula postmoderne pentru formarea
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
eline și au rămas astfel cel puțin până la sfârșitul Republicii romane. Aceasta este perioada în care enkyklios paideia a devenit aproape o religie, o soluție soteriologică remarcabilă folosită cu succes cel puțin un mileniu. Între 336 î.Hr. (data urcării pe tron a lui Alexandru) și 529 d.Hr. (data închiderii Școlii de filosofie de la Atena de către împăratul Iustinian), enkyklios paideia era, de fapt, o dogmă pedagogică, pe care nu au afectat-o nici măcar năvălirile barbare; doar metamorfoze ale conținuturilor care influențau
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
cu zile”. Dar nu se întâmplă nici o crimă în această frumoasă și eternă poveste. Este vorba numai despre suspendarea temporară a raționalității. Pentru o perioadă limitată triumfă iraționalismul. Într-un târziu însă, tatăl și fiul se înțelepțesc, rațiunea își recapătă tronul și lucrurile intră pe făgașul lor. Cei doi combatanți își recunosc reciproc greșelile și meritele și se împacă. Fiul recunoaște că tatăl exercitase asupra sa numai blânda autoritate parentală și își manifestase îngrijorarea cu privire la viitorul și fericirea sa. Tatăl recunoaște
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
armonioase” stăpânite de zeii olimpieni platonico-pitagoreici. Începând însă cu Renașterea, viziunea asupra lumii a început să se modifice. „Lumea lui Dumnezeu” a început să devină „Lumea Omului”. Adevărul revelat a început să cedeze locul adevărului cercetat - produs al minții omului. Tronul celest al lui Dumnezeu - centru al Lumii - a fost uzurpat de l’uomo unico, l’uomo universale, pe care Pico della Mirandola îl descria ca pe un Titan „făurit după chipul lui Dumnezeu” și capabil, ca și acesta, să devină
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
dezvrăjirii lumii” (M. Gaucet), o „istorie a abandonării lui Dumnezeu” și a instaurării realității obiective. Rămâne de lămurit de ce „moartea lui Dumnezeu” nu a asigurat o domnie pe termen lung a realității obiective și de ce, la început de secol XX, tronul i-a fost uzurpat de hiperrealitate. 2. Conceptul hiperrealitate a fost impus de Jean Baudrillard în 1976 (L’Échange symbolique et la mort; vezi și trad. în engleză: Symbolic Exchange and Death, Sage Publications, Londra, 1993). Baudrillard a folosit conceptele
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
într-o versificație ireproșabilă. Drama istorică Alexandru Lăpușneanu propune o reabilitare a domnitorului pe care alte scrieri l-au zugrăvit ca fiind de o cruzime înfiorătoare. Într-o ambianță de Ev Mediu moldav, reconstituită cu dichis cărturăresc, se urzesc în jurul tronului, la care boieri vicleni râvnesc, trădări, comploturi și alte mișelii. Altfel decât în nuvela lui C. Negruzzi, cel ce regizează sinistrul masacru din sala de ospețe nu este voievodul, ci armașul Bogdan, care prin sângeroasa faptă chitește să-și expună
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286939_a_288268]
-
și vrednică este de blesteme, căci aceasta ne-au învrăjbit, această stă împotriva unirii, împotriva frățiii, împotriva tuturor celor bune cugete ..." (Golescu, 1963: 107-108). 1.3. Hazardul autorității și ciuntirea prerogativelor Absența unei modalități clare de alegere a urmașilor la tron a generat multe neajunsuri. Stingerea liniei de descendență ce deriva din Dragoș descălecătorul, linie care oferise o oarecare rigoare în timp în alegerea domnitorilor, a avut un efect devastator. "Căci nemaiaflându-se nimeni care să-i întreacă pe ceilalți prin
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
De exemplu, aceasta se putea face prin traducerea în limba națională a scrierilor din alte limbi, indicând și nominal o parte din cei ce ar fi putut face așa ceva, în condițiile pe care le vedea atunci prielnice, ca având pe tron un domn pământean. Dar schimbarea nu putea veni decât printr-o mișcare care să cuprindă toate păturile sociale. ".. Nu scriu numai pentru îndreptarea noastră [a boierilor, n.n.], ci și a clirului bisericesc, și a sistemii neguțetorești, cum și a tot
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
de iconoclasm, despre care am amintit anterior, inițiat în anul 730 prin edictul împăratului Leon al III‑lea, mișcare care era de fapt expresia subînțe leasă a disputelor care în cursul anilor au apărut între biserică și stat pe când pe tronul Constantinopolului au urcat împărați originari din Armenia și Siria, prin tra‑ diție predispuși spre iconoclasm; în plus creștea și influența militară a islamu‑ lui a cărui religie tindea spre o artă pur decorativă, ornamentală. Mănăsti rile au fost în mare
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
un stil care să continue tradiția augustană. A urmat o perioadă de stabilitate politică‑secolul al II‑lea d.Cr. - timp în care Roma a atins apogeul cultural și economic. În acest timp, numit și timpul celor cinci împărați buni, pe tron au urcat împărați precum Traian și Adrian care proveneau din provincii, respectiv Spania și altele, iar cultura a prosperat până în secolul al III‑lea d.Cr. când au apărut pe scena politică acei împă‑ rați‑soldați care au provocat numeroase crize
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
decorații în care a inclus nouă scene din Geneză, începând cu Separarea întunericului de lumină și incluzând Crearea lui Adam, Crearea Evei, Ispitirea și Căderea lui Adam și a Evei și Potopul. Aceste scene centrale sunt înconjurate de profeți pe tronuri de marmură și de alte subiecte din Vechiul Testament. Pentru a se pregăti în ve‑ derea realizării acestei imense lucrări, Michelangelo a desenat numeroase fi‑ guri. Ele demonstrează măiestria sa în ceea ce privește redarea anatomiei umane. Înainte de misiunea sa de a picta capela
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
născut geniul care va deschide prin operele sale un drum nou în evoluția arhitecturii. 4.1. Capela Medici La 30 februarie 1513, papa Iuliu al II‑lea a murit. Cardinalul Giovanni de Medici, vechiul prieten din tinerețe, a urcat pe tronul pontifical sub numele de Leon al X‑lea. Ajuns pontifex maximus, papa Leon al X‑lea dorea să termine fațada principală a bazilicii San Lorenzo din Florența, care fusese construită pentru familia sa de Brunelleschi. Prin urmare, în anul 1516
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
bazilicii sfântul Petru, îi în‑ credințează lui Michelangelo această operă. Pentru mausoleul papei au fost realizate mai multe statui, însă numai unele decorează opera terminată, cea mai importantă fiind faimoasa statuie Moise. Patriarhul apare amenințător gata să se ridice de pe tronul său pentru a‑și mustra energic poporul care s‑a închinat vițelului de aur. Totul în această statuie este desăvârșit și măreț cu o armonie supremă a gesturilor și sentimentelor dominante pe care le exprimă. Moise este cu siguranță una
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]