85,350 matches
-
în arta realistă cuprinse în raportul rostit de G.M. Malenkov la Congresul al XIX-lea al PCUS sunt un imens ajutor (...). Operele realiste trebuie - cum spune G.M. Malenkov: «cu focul satirei să extirpeze tot ceea ce este negativ» (...). În literatura noastră scriitorii au reușit să creeze personaje negative veridice cum sunt cele din Dulăii de Z. Stancu, din Desfășurarea de M. Preda, sau din romanul La cea mai înaltă tensiune de Nagy Istvan (...). Una din laturile cele mai semnificative ale prozei noastre
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
La mai toți prozatorii ce au publicat opere în 1952, limba literară, viziunea artistică, au câștigat o putere și o prospețime nouă (...). E limpede că mai avem mult de luptat ca să împlinim acea mare poruncă pe care-o dă poporul scriitorilor săi, și pe care G.M. Malenkov a formulat-o astfel: «Noi prozatorii, socotim că aceste cuvinte sunt valabile și pentru noi» (...). Să creăm opere noi, originale prin bogăția și varietatea stilurilor, în lupta pentru triumful realismului socialist în literatura noastră
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
autorul a terminat piesa. Același rol șters îl au conducerea administrativă a fabricii și sindicatul - acesta nu reușește nici o clipă să fie o curea de transmisiune între partid și mase”. Pe marginea discuțiilor despre „Cetatea de foc”48, la Uniunea Scriitorilor: „(...) De aceea și sunt eroii lui Davidoglu așa de strâns legați de muncă, cu ale cărei probleme ei împletesc și problemele lor cele mai personale. Construcția socialismului e preocuparea cea mai însemnată a oamenilor muncii înaintați. Ea este pentru ei
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
piesa lui Davidoglu, înseamnă a nega în fapt părțile cele mai valoroase ale lucrării și a se situa pe un punct de vedere burghez. Aceasta este cauza pentru care unii din cei ce au luat cuvântul la dezbaterea de la Uniunea Scriitorilor care au încercat să vorbească despre lipsa de «umanitate» a personajelor, despre caracterul de «obsesie» pe care l-ar căpăta în această piesă fonta și oțelul și care ar semăna cu un «destin implacabil», un fel de «fatum» din tragediile
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
faptul că acei care le susțin, se află încă departe de preocupările adânci ale clasei muncitoare, de acele realități care marchează tocmai mersul ei înainte, nașterea omului socialist (...). Astfel a fost posibil ca unii dintre participanții la dezbaterea de la Uniunea Scriitorilor - printre care cităm pe Isaiia Răcăciuni Gheorghe Costăchescu și M. Marcian (la care se adaugă și Lascăr Sebastian, regizorul spectacolului de la Reșița) - situându-se pe poziții critice burgheze, să ajungă să vorbească despre «melodramă», sau să încerce o asemănare între
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cunosc și le prețuiesc drept creații reprezentative ale literaturii dramatice sovietice (...). Distinsă cu Premiul Stalin pe anul 1950, Crângul de călini ilustrează înaltul nivel al comediei sovietice (...). Aici, în colhozul Crângul de călini, vin să se odihnească și să creeze scriitorul Serghei Batura, laureat al Premiului Stalin și pictorul Nicolai Verba. În timpul șederii în colhoz ei vor asista la un proces tipic în societatea sovietică: reacția sănătoasă, combativă a colhoznicilor împotriva rămânerii în urmă a conducerii colhozului care vrea să se
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
parte, se iscă o vie ciocnire, aprinsă, care generează humorul sănătos, puternic al noului bătându-și joc de vechi și înfrângându-l categoric în luptă (...). Despre această viață plină de bucurie și încredere a oamenilor sovietici îi pomenea tovarășul Stalin scriitorului Demian Bednâi într-o scrisoare, spunându-i: «E foarte bine că ești într-o „dispoziție plină de voioșie”. Filozofia „tristeții universale” nu este filozofia noastră. N-au decât să fie triști cei care părăsesc scena și cei care și-au
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
posibilităților și turnee pentru populația de la sate. Crângul de călini arată superioritatea orânduirii colhoznice, viața minunată a colhoznicilor sovietici, înaltul lor nivel de trai”. În 1952 problemele dramaturgiei sunt la ordinea zilei în presă. În iulie are loc Plenara Uniunii Scriitorilor consacrată dramaturgiei. În avanpremiera consfătuirii, Contemporanul reproduce după Pravda un material privind sarcinile dramaturgiei realist-socialiste. Dramaturgii se mobilizează, publică „ecouri”, își fac autocritica. Iată un comentariu în acest sens, al Luciei Demetrius 54: „Citind articolul apărut în Pravda și reprodus
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
prima lectură să devină valabilă ca prin farmec la o a doua lectură. Aceasta dovedește lipsa de răspundere a unor tovarăși de la Comitetul de Artă în munca lor cu autorii dramatici. Aș vrea să mai vorbesc și despre activitatea Uniunii Scriitorilor. Componența comisiei de dramă care funcționează pe lângă Uniune se schimbă în fiecare an, comisia se restructurează mereu și cu toate acestea nu se dovedește nici un rezultat concret, favorabil dezvoltării dramaturgiei noastre. În legătură cu deficiențele în îndrumarea creației noastre dramatice, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
să pricep și eu care sunt lucrurile bune, valoroase, pe care trebuie să le dezvolt în viitoarele lucrări și care sunt slăbiciunile piesei mele, e neîndoielnic că aș fi avut de câștigat în munca mea (...). Comitetul pentru Artă, teatrele, Uniunea Scriitorilor, critica dramatică unindu-și forțele într-o strădanie comună pentru asigurarea dezvoltării creației noastre dramatice, pot aduce o contribuție hotărâtoare la lichidarea lipsurilor din domeniul dramaturgiei noastre (...)”. În treacăt fie spus, în legătură cu referirile autoarei la piesa sa Vadul nou și
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
eroului pozitiv, a luptei de calsă, a forței partidului, monotonie tipologică, conflict neveridic, șablon, cenușiu, necunoașterea vieții etc. O parte a acestor lipsuri sunt radiografiate de S. Damian și P. Țugui 56: „În luna iulie a avut loc Plenara Uniunii Scriitorilor consacrată problemelor creației noastre dramatice. Plenara a arătat că în țara noastră s-a născut și s-a dezvoltat o dramaturgie nouă (...). Plenara Uniunii Scriitorilor a arătat în același timp că în dramaturgia noastră sunt o serie de lipsuri serioase
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de S. Damian și P. Țugui 56: „În luna iulie a avut loc Plenara Uniunii Scriitorilor consacrată problemelor creației noastre dramatice. Plenara a arătat că în țara noastră s-a născut și s-a dezvoltat o dramaturgie nouă (...). Plenara Uniunii Scriitorilor a arătat în același timp că în dramaturgia noastră sunt o serie de lipsuri serioase. Aceste lipsuri se manifestă prin deficiențe artistice în unele piese, a unor elemente schematice, care arată că autorii nu acordă încă importanța cuvenită măiestriei artistice
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cunoașterea superficială a realității, în insuficienta participare la viață și la lupta poporului (...). Partidul îndeamnă pe activiștii de pe tărâmul dramaturgiei și teatrului să-și concentreze atenția asupra creării unui repertoriu actual, la înălțimea cerințelor maselor muncitoare. Poporul nostru așteaptă de la scriitori opere din ce în ce mai bune (...). Urmând exemplul dramaturgilor sovietici, autorii noștri trebuie să studieze cu perseverență operele clasicilor marxism-leninismului și să-și însușească metoda realismului socialist (...). Pentru a asigura ridicarea dramaturgiei noastre la un nivel superior, corespunzător exigențelor sporite ale poporului, este
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Secției VI (Știința limbii, literatura și arta) a Academiei R.P.R. (...) sau revistei Contemporanul, București, Calea Victoriei, 25”. Într-adevăr, sub genericul Discuții asupra proiectului noii ortografii a limbii române, revista publică o scrie de opinii semnale de învățători, filologi, profesori, studenți, scriitori. O largă discuție pe aceeași tema este găzduită și în coloanele Almanahului literar din Cluj. Reproducem câteva intervenții: Emil BOLDAN 62: „Proiectul noii ortografii a limbii române având la bază principiul fonetic, recomandă scrierea numai cu î a sunetului care
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de altfel întreaga ortografie etimologică cerea celui care o folosea să știe latinește și franțuzește). De aceea î a fost singurul semn folosit de presa muncitorească din secolul al XIX-lea, de tipăriturile și publicațiile P.C.R. și de marii noștri scriitori ca de pildă M. Sadoveanu. Peste capul fosilizatei Academii a statului burghezo-moșieresc, simțind nevoia simplificării, a înlăturării semnului parazitar â, ei nu l-au întrebuințat decât pe î, după cum l-au întrebuințat pe sînt, știind că sunt era o formă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
însă pe un drum nou și rodnic, fiind călăuzită de o teorie justă”. Dar „de-a dreptul nesatisfăcătoare” pare să fie contribuția lingviștilor la studiul limbii literare în lumina tezelor staliniste, scrie Eugenia TUDORICĂ 69: „La o întâlnire cu tinerii scriitori sovietici, împărtășindu-le din bogata sa experiență de artist, Maxim Gorki spunea, accentuând asupra importanței deosebite a limbii operelor literare: «Elementul primordial al literaturii este limba, unealta ei de bază, care împreună cu faptele și fenomenele vieții constitue materialul literaturii» (...). Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
și nemulțumit de cele ce ar afla (...). Într-adevăr, răsfoind revistele de lingvistică ori pe cele de literatură din anii trecuți, căutătorul unor studii asupra limbii operelor literare va vedea că lingviștii au mai publicat totuși uneori articole cu privire la limba scriitorilor noștri (...). O astfel de studiere a limbii unui scriitor, făcută independent de conținutul de idei pe care-l redă limba, o întâlnim în articolul lui Al. Andriescu, apărut în Iașul nou, nr.5-6 din oct. 1953, despre Limba în opera
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
răsfoind revistele de lingvistică ori pe cele de literatură din anii trecuți, căutătorul unor studii asupra limbii operelor literare va vedea că lingviștii au mai publicat totuși uneori articole cu privire la limba scriitorilor noștri (...). O astfel de studiere a limbii unui scriitor, făcută independent de conținutul de idei pe care-l redă limba, o întâlnim în articolul lui Al. Andriescu, apărut în Iașul nou, nr.5-6 din oct. 1953, despre Limba în opera lui Petru Dumitriu. Autorul propunându-și să studieze, așa
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
o întâlnim în articolul lui Al. Andriescu, apărut în Iașul nou, nr.5-6 din oct. 1953, despre Limba în opera lui Petru Dumitriu. Autorul propunându-și să studieze, așa după cum spune, «activitatea creatoare în domeniul limbii literare a acestui talentat scriitor, cât și faptul care frânează această activitate», minimaliza și sărăcea studiul respectiv și făcea o muncă de extragere, înregistrare și catalogare mecanică - mai ales în partea referitoare la fonetică - a faptelor de limbă, de preferință alternanțe consonantice și vocalice (adeseori
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
minimaliza și sărăcea studiul respectiv și făcea o muncă de extragere, înregistrare și catalogare mecanică - mai ales în partea referitoare la fonetică - a faptelor de limbă, de preferință alternanțe consonantice și vocalice (adeseori simple greșeli de tipar, punându-le pe seama scriitorului P. Dumitriu) și atrăgea atenția asupra așa-zise inconsecvențe sau «abateri» de la normele limbii literare. (Amintim doar faptul că scrierea cuvântului «vâlvătăi» și cu â și cu î, desigur dintr-o greșală de tipar, forma pentru autor un motiv de
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
apărute în ultimul număr (nr.4/1953) al revistei Limba română, ei rămân încă la marginea problemei, mulțumindu-se doar să expună teoretic o serie de păreri despre importanța limbii literaturii, fără însă a analiza propriu-zis nici o operă a vreunui scriitor, din punct de vedere al felului cum e folosită limba în construirea imaginilor literare. În această privință există și începuturi care sunt indicii că revista are în vedere și astfel de studii. Ele se datorează însă nu unor lingviști, ci
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Sub steagul comuniștilor, la luptă! Tovarăși, așadar să facem suma: Am fost puternici ieri, darmite-acuma! O sărbătoare a literaturiii noastre 76: „La sfârșitul lunii noiembrie 1952, în viața literară din R.P.R. s-a produs un eveniment important: 25 de scriitori au fost distinși cu titlul de laureat al premiului de Stat. Împrejurarea că aceste distincții au fost acordate cu câteva zile înaintea marii sărbători a întregului popor - ziua alegerilor de deputați în Marea Adunare Națională - este și ea bogată în
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
noastră nouă. Au trecut patru ani de când, într-un articol de fond, Scânteia semnala un început de cotitură în literatură (...) (în Scânteia, 12 decembrie 1948). Cu câteva luni mai târziu, la 25 martie 1949, adresându-se primei Conferințe naționale a scriitorilor, C.C. al P.M.R., în salutul său semnalat de tov. Gh. Gheorghiu-Dej, chema pe scriitori «să creeze o literatură care să oglindească profundele transformări prin care trece țara noastră în drumul ei spre socialism...» (...). Iar acum înalte distincții care vin să
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
un început de cotitură în literatură (...) (în Scânteia, 12 decembrie 1948). Cu câteva luni mai târziu, la 25 martie 1949, adresându-se primei Conferințe naționale a scriitorilor, C.C. al P.M.R., în salutul său semnalat de tov. Gh. Gheorghiu-Dej, chema pe scriitori «să creeze o literatură care să oglindească profundele transformări prin care trece țara noastră în drumul ei spre socialism...» (...). Iar acum înalte distincții care vin să consacre aceste succese, dă scriitorilor dreptul să fie cuprinși de sentimente de bucurie și
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
salutul său semnalat de tov. Gh. Gheorghiu-Dej, chema pe scriitori «să creeze o literatură care să oglindească profundele transformări prin care trece țara noastră în drumul ei spre socialism...» (...). Iar acum înalte distincții care vin să consacre aceste succese, dă scriitorilor dreptul să fie cuprinși de sentimente de bucurie și legitimă mândrie (...). Tabloul general al lucrărilor premiate pe anii 1950-1951 oferă într-adevăr o varietate impresionantă de teme (...). Sunt prezentate în acest tablou și romane de mari proporții care înfățișează aspecte
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]