85,350 matches
-
că aceasta este lipsită de valoare (...). Este clar că articolul întitulat greșit O nuvelă care denaturează chipul tânărului constructor al socialismului nu-i poate ajuta lui Ștefan Andrei în creația sa, deoarece cronicarul formulează obiecții dogmatice care pot deruta pe scriitori (...). Ștefan Andrei are încă multe de învățat, scrisul său e abia în formare, dar autorul dă dovadă de reale însușiri, care pot fi dezvoltate numai prin muncă serioasă, prin studiu aprofundat”. Primul roman al hidrocentralei, Cumpăna luminilor de N. Jianu
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
aceste cerințe și să meargă înaintea lor. Din păcate, pentru editarea în volum, autorul nu a ținut seama de critici (...) Discutarea lor e cu atât mai necesară cu cât ridică probleme de care se izbesc în munca lor și alți scriitori. În primul rând, felul în care sunt zugrăvite câteva personaje principale - în special bătrânul inginer Gașpar și Anca soția inginerului Bunea ilustrează foarte limpede o atitudine inconsecventă a artistului față de eroii săi (...). Lipsa de combativitate îl împinge pe autor în afara
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
a unui grup de probleme puse de viață - autorul să conducă la desfășurarea acțiunii. Narațiunea se risipește uneori în episoade lăturalnice (...). Cauza acestor slăbiciuni artistice stă tot în necunoașterea adâncă a vieții, a problemelor pe care le ridică (...). Spre deosebire de alți scriitori, care au dobândit succese în această privință, autorul nu a înțeles pe deplin ce înseamnă însușirea creatoare a exemplului sovietic. În romanul lui N. Jianu găsim din păcate transpuneri mecanice ale unor situații din neuitatul roman al lui Leonid Leonov
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
literare educative, dar și opere dăunătoare pentru „masele largi ale oamenilor muncii”: „Nu este deloc întâmplător faptul că între cele mai valoroase, cele mai realizate opere ale literaturii noastre noi se află cele care înfățișează viața și lupta clasei muncitoare. Scriitori ca Petru Dumitriu, Dan Deșliu, Mihail Davidoglu au înfățișat în diferite lucrări figuri convingătoare de muncitori înaintați, lupta plină de avânt a clasei muncitoare pentru construirea socialismului. Al. Jar, N. Moraru și Aurel Baranga, Cezar Petrescu și M. Novicov evocă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Ieronim Șerbu, Cântecul uzinei de Cella Serghi, sau volumul de nuvele Din cremene nouă de Maria Rovan (...). Este necesar ca portretul moral al muncitorului înaintat să fie înfățișat în toată bogăția și adâncimea lui sufletească (...). Există, de asemenea, la unii scriitori, cum ar fi N. Jianu, părerea dăunătoare că se pot «descurca» în acest domeniu complex și fără o pătrundere a problemelor construcției socialiste”. Orientată serios cu fața spre literatură, Scânteia dezvăluie alte Căi neprielnice creației literare descoperite de Paul Georgescu
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Comitetul de partid al regiunii Cluj, care nu s-a sesizat de o serie întreagă de greșeli de ordin ideologic ale redacției almanahului trebuie să dea colectivului redacțional un serios ajutor în orientarea sa. O răspundere însemnată o poartă Uniunea Scriitorilor care nu s-a preocupat îndeajuns - atât prin secretariatul său cât și prin filiala sa de la Cluj - de îndrumarea ideologică a revistei”. Deși intransigentul colaborator al Scânteii, cheamă comitetul regional de partid să îndrepte „greșelile ideologice”, pare-se totuși, că
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
lui Paul Georgescu. Urmează autocritica Almanahului literar 36: „Colectivul redacțional al revistei Almanahul literar a analizat cu toată seriozitatea în spirit critic și autocritic articolul apărut în Scânteia - Căi neprielnice creației literare - și concluziile dezbaterii organizate la Cluj de către Uniunea Scriitorilor în zilele de 3 și 4 oct. a.c. A reieșit cu acest prilej, după cum semnala și articolul din Scânteia și totodată vorbitorii care au participat la dezbatere, că în ciuda succeselor înregistrate de revistă de la apariția ei încoace, ultimele numere prin
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
plină transformare a noii Bulgarii. În ce privește rondelurile lui A. Gurghianu, autorul recurge la această formă fixă, fără ca ea să fie în vreun fel cerută de conținutul de idei exprimat - de altminteri și confuz. Tot astfel în proză, greșita orientare a scriitorilor a dus la precumpănirea aspectelor negative ale vechiului, prezentate cu simpatie, în detrimentul elementului pozitiv (Pavel Aioanei, Absolvenții), ajungându-se chiar la situația ca aspectele vechiului să invadeze întreg câmpul vizual al autorului, împiedicându-l să vadă în sectorul realitate prezentat
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
arată indiferența și uneori chiar disprețul autorului pentru «măruntele» (după părerea lui) strădanii ale poeților noștri de a crea o poezie nouă. Cauzele acestei atitudini dăunătoare sunt clare: în redacția revistei Almanahul literar s-a făcut o rupere crescândă a scriitorilor de viață și de problemele pe care le ridică la tot pasul în fața noastră, astăzi, în condițiile construirii unei noi societăți (...). Analizând aceste lipsuri, colectivul redacțional a trecut hotărât la lichidarea lor, luând în acest sens o serie de măsuri
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
palide, șterse (...). Așa se întâmplă chiar cu unii eroi din opere valoroase, cum ar fi Sofronie din Iarbă rea de Aurel Baranga, Muntean din Cetatea de foc de Mihail Davidoglu, Voicu și Maxim din Orașul nou de Ștefan Andrei, etc.: Scriitorii pun pe acești eroi să intervină brusc într-un moment hotărâtor al acțiunii, cum însă până atunci aceste personaje rămăseseră în afara acțiunii, cum nimic nu justifica intervenția lor hotărâtoare, ne aflăm, de fapt, în fața unui procedeu artificial, care reeditează într-
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
filosofând - la persoana întâia - despre scurgerea timpului etc. (...). Care sunt cauzele care duc la acea oglindire palidă, cenușie, monotonă care ia pe alocuri forma crasă a șablonului? (...) Din formulările unor poeți, prozatori sau critici la Plenara din martie a Uniunii Scriitorilor și în alte împrejurări, rezultă că ei concep procesul de creație ca având două faze succesive distincte. Una, în care scriitorul face aceeași operație ca și omul de știință, trece de la cunoașterea sensorială la noțiuni și legi abstracte. Apoi, o
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
pe alocuri forma crasă a șablonului? (...) Din formulările unor poeți, prozatori sau critici la Plenara din martie a Uniunii Scriitorilor și în alte împrejurări, rezultă că ei concep procesul de creație ca având două faze succesive distincte. Una, în care scriitorul face aceeași operație ca și omul de știință, trece de la cunoașterea sensorială la noțiuni și legi abstracte. Apoi, o a doua fază, în care scriitorul umple aceste scheme abstracte cu materialul viu al vieții, căutând un aspect concret individual care
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
că ei concep procesul de creație ca având două faze succesive distincte. Una, în care scriitorul face aceeași operație ca și omul de știință, trece de la cunoașterea sensorială la noțiuni și legi abstracte. Apoi, o a doua fază, în care scriitorul umple aceste scheme abstracte cu materialul viu al vieții, căutând un aspect concret individual care să ilustreze acea schemă abstractă obținută anterior (...). Dar arta înseamnă redarea generalului prin particular. Spiritul de partid trebuie să se manifeste, deci, în dezvăluirea «esenței
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
nu îndeplinesc nici ele cerințele tipizării în artă (...). În articolul Despre mărunțișurile vieții în literatură, criticul sovietic I. Pitlear atrage atenția asupra importanței pe care o au chiar și unele așa-zise «amănunte» în operele literare (...). Și la noi unii scriitori au disprețuit importanța unor atari «amănunte», socotind că e sub demnitatea eroilor lor, oameni de «tip nou», să se preocupe de probleme «meschine» ca locuința, îmbrăcămintea, mâncarea, salariul etc. Dar chiar atunci când un poet a îndrăznit să vorbească despre așa ceva
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
preocupe de câștigul obținut prin munca sa, sau să-și dorească o locuință confortabilă și frumoasă; o femeie cu vederi înaintate, atașată clasei muncitoare și care să fie preocupată de o îmbrăcăminte estetică frumoasă, elegantă - așa ceva ar însemna pentru unii scriitori o abatere de neconceput de la «lista» pomenită. Când atari însușiri apar în cărțile acestor scriitori la câte un personaj, putem fi siguri de la început că acesta va fi un dușman de clasă sau un element descompus. Atât de convinși sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
frumoasă; o femeie cu vederi înaintate, atașată clasei muncitoare și care să fie preocupată de o îmbrăcăminte estetică frumoasă, elegantă - așa ceva ar însemna pentru unii scriitori o abatere de neconceput de la «lista» pomenită. Când atari însușiri apar în cărțile acestor scriitori la câte un personaj, putem fi siguri de la început că acesta va fi un dușman de clasă sau un element descompus. Atât de convinși sunt acești scriitori că atari trăsături sunt posibile numai la personaje negative, încât odată ce le-au
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
abatere de neconceput de la «lista» pomenită. Când atari însușiri apar în cărțile acestor scriitori la câte un personaj, putem fi siguri de la început că acesta va fi un dușman de clasă sau un element descompus. Atât de convinși sunt acești scriitori că atari trăsături sunt posibile numai la personaje negative, încât odată ce le-au atârnat aceste firmulițe indicatoare, ei se culcă liniștiți pe-o ureche, socotind că poziția de clasă a fost precizată destul de clar și că nu mai e nevoie
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
la personaje negative, încât odată ce le-au atârnat aceste firmulițe indicatoare, ei se culcă liniștiți pe-o ureche, socotind că poziția de clasă a fost precizată destul de clar și că nu mai e nevoie de nici un efort suplimentar din partea lor. Scriitorii care procedează astfel, refuzând eroilor pozitivi dreptul de atari preocupări și rezervându-le în exclusivitate personajelor negative, se lasă influențați de concepția mic-burgheză, reacționară, care consideră socialismul ca o egalizare absolută a tuturor oamenilor, prin transformarea lor într-o masă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
consideră socialismul ca o egalizare absolută a tuturor oamenilor, prin transformarea lor într-o masă cenușie, prin nivelarea cerințelor la standardul cel mai jos, pe bază de asceză și renunțare la orice veleități personale spre mai bine, spre mai frumos (...). Scriitorii care distribuie însușirile pe clase sociale după acea listă tacit acceptată de care pomeneam mai sus, nu-și dau seama că prezența unei anumite însușiri nu constituie definitiva clasare a personajului într-o categorie sau alta, ci abia punctul de
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
distanțau de majoritate două atribute vizibile: talentul literar și patosul ideologic; pathosul - cum ar zice G. Călinescu. Mulți trăitori din vreme vor fi avut talent; dar, nedublat de cealaltă dimensiune, n-au avut ce să facă cu el; foarte mulți scriitori au dovedit că au o bună orientare ideologică; un timp au rezistat, condiția era suficientă, dar rezultatele le știm, le-am înșirat până acum pe câteva sute de pagini. Petru Dumitriu a știut să-și valorifice cele două calități, una
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
zugrăvească forța morală pe care li-l dă comuniștilor conștiința superiorității cauzei lor, îmbogățind chipul lui Maftei, analizând cu finețe psihologică gândurile lui și metodele cu ajutorul cărora îl prinde pe Mateica într-un clește neiertător (...). Lui Mateica și ciracilor săi, scriitorul le-a adăugat pe inginerul Raica, spion în solda imperialiștilor, strecurat într-un post de conducere în Direcția generală a șantierului. Plin de ură de moarte față de clasa muncitoare, cosmopolit până în măduva oaselor, Raica știe însă să-și mascheze sentimentele
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de lipsuri - unele din ele destul de serioase (...). Cum cea mai serioasă lipsă rămâne încă modul cum este înfățișat principalul erou pozitiv al romanului, Maftei și alți comuniști - problemă care se dovedește a fi pentru Petru Dumitriu ca și pentru alți scriitori, nerezolvată în mod satisfăcător (...). Cum ar putea avea însă pe de-a-întregul un asemenea sentiment cititorul romanului Drum fără pulbere când Maftei - muncitor oțelar și secretarul organizației de bază a secției oțelărie de la un mare combinat siderurgic - fiind scos din producție
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Deci un personaj esențial este planul construcției care trebuie să domine toate peripețiile cărții până ce devine realitate fizică. Titlul ales de Petru Dumitriu, Drum fără pulbere este foarte frumos și de o transcriere mai aproape de concret a termenului abstract «canal». Scriitorul avea de preparat în prealabil două cartoane mari: viziunea actuală a unei porțiuni a Dobrogei, uneori dezolantă, colboasă, în general aridă și viziunea «drumului fără pulbere» de mâine, cu țărmurile înverzite, cu digurile, cu uzinele, orașele sale. Autorul evocă realitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cu ușurință peste această situație; a trecut chiar printr-o criză morală, dacă e să-l credem pe Petru Dumitriu, și-l credem. Trei ani i-au trebuit lui „monșer” să-și asimileze și cealaltă condiție sine qua non pentru scriitorul român de după leatul 1948, timp în care a fost cu totul absent în peisajul literar. Și reușește prin Desfășurarea, pomenită elogios în furtunoasa plenară a scriitorilor din martie, medaliată, apoi, cu Premiul de Stat clasa a II-a. Cât s-
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
au trebuit lui „monșer” să-și asimileze și cealaltă condiție sine qua non pentru scriitorul român de după leatul 1948, timp în care a fost cu totul absent în peisajul literar. Și reușește prin Desfășurarea, pomenită elogios în furtunoasa plenară a scriitorilor din martie, medaliată, apoi, cu Premiul de Stat clasa a II-a. Cât s-o fi bucurat Marin Preda de succesul nuvelei, nu știm, dar Petru Dumitriu a jubilat, ne-a lăsat în această privință o dovadă scrisă: înainte de a
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]