10,662 matches
-
de o sută de metri. Cădere liberă. Nu simt nimic. Nici o durere. Vocea pilotului mă trezește la realitate. Mă întreabă dacă pot să îmi mișc picioarele. Primul gând: mi-am rupt coloana. Îmi mișc degetele. Apoi îndoi genunchii. Mi-am desfăcut repede prinderile seletei, m-am ridicat în picioare și am început să râd în hohote, aproa pe un râs isteric. Spre deosebire de mine pilotul era alb la față și nu părea deloc amuzat. Mi-a zis: Nu-mi vine să cred
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
și i-am ridicat capul de pe sânii mei care fierbeau de durere și plăcere în același timp. Mi-a pus cuțitul la gât. Mi-a spus rar și apăsat că, dacă mai fac o singură mișcare, mă taie. Mi-am desfăcut mâinile larg, am apucat câte-un un smoc de iarbă, l-am strâns tare în palme și m-am abandonat lui. Dintr-o smucitură, mi-a dat jos pantalonii scurți cu tot cu chiloți, apoi s-a ridicat in picioare, atât cât
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
mi-a zis încet: — Ai o frunză în păr. Am întors capul spre el, l-am privit. — Te deranjează? E opera ta. Și-a mutat privirea de la mine spre șosea. Faci cum vrei. Eu doar ți-am zis. Mi-am desfăcut părul răvășit și l-am scuturat, apoi l-am prins într-un coc, la spate. După câteva minute am ajuns în oraș. A oprit la locul sugerat de mine. Mi-am luat rucsacul și am dat să cobor. M-a
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
nici măcar nu le mai aerisește o dată pe an. N-o mai interesează. Ce căuta ieri? Nu mai știe, dar căuta ceva și s-a tot izbit de cutiile alea mari și rotunde de pălării, până s-a înfuriat și a desfăcut una, a scos o foiță de țiplă și încă una și încă una și dedesubt a dat peste o pălărie oribilă îmbibată de naftalină. I se pare oribilă, dar cândva îi plăcuse foarte mult și se mândrise cu ea. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
una în cealaltă, foarte largi, cu pereții din sticlă, încât vedea până departe, un fel de coridor fără sfârșit în care nu se zărea deloc forța în stare s-o poarte după ea, încăperi din ce în ce mai mici, încât probabil puteau fi desfăcute și așezate una într-alta, ca într-un joc, din ce în ce mai întunecoase, la răstimpuri izbucnind într-o lumină formidabilă, palpitând preț de o clipă, ca o respirație, orbind-o și răspândindu-i-se în creier, mușchi, membre, măruntaie, după care șirul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
nu mai avea rost. Iar ea, fiica ei, pricepuse asta încă dinainte, poate chiar din clipa cînd s-a întors să stea un timp cu ea, dar se convinsese mai ales în nopțile trecute în care, dormind pe patul pliant desfăcut în dormitorul mamei sale, alături de patul ei și lângă măsuța rotundă și oglinda înaltă, cu argintul ușor mâncat de vreme, în care umbrele nopții se mișcau neclar, ca niște fantome, îi auzea gemetele în somnul agitat, izbucnite din dureri probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
tristă, zâmbindu-i cât a stat în dreptul ferestrei peste care el se aplecase puțin, înainte ca trenul să plece, apoi mergând în pas cu trenul care a depășit-o în câteva clipe, atunci ea oprindu-se, pierindu-i zâmbetul și desfăcându-și brațele încrucișate să-i facă un semn, strigându-i vorbe care nu s-au mai auzit, evitând să se gândească la imaginea asta, pe care a derulat-o de mai multe ori, ca în filmele urmărite cu încetinitorul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
lor, cu privirile scânteind și obrajii îmbujorați, iar la întoarcere, când se înghesuiau pe scara de lemn încolăcită până sub acoperiș, continuau să râdă și la fel după ce se strânseseră toți patru într-o cameră, deschiseseră sticle de bere și desfăcuseră pachetul cu mâncare adus de la București, incapabili să-și explice motivele acestei exuberanțe, de parcă ar fi fost sub hipnoză. Rămasă singură într-un târziu cu Andrei Vlădescu, o clipă nedumerită în liniștea în care i se părea că trosnesc lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
acele ore, până când Rodica Dumitrescu și-a dat seama că Vlad îl închidea invariabil înainte de a-l aduce lângă el - și îi povestea și asta lui Andrei Vlădescu. A continuat să îndepărteze ziarele zile la rând, o singură dată a desfăcut o revistă, a răsfoit-o pagină cu pagină până la jumătate, încet și aparent gânditor, fără să citească sau așa se părea, cel mult se uita la titluri, și pe urmă a împins-o și pe aceea mai departe, să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
sunt numai niște jocuri premergătoare, ori altceva ce el încă nu știe; avea o convingere pe care nu și-o putea explica, adâncă și obsesivă, că iubirea trebuie să fie altceva, altfel toate perechile astea nu s-ar face și desface de la o săptămână la alta ca un joc de-a baba-oarba. Acel altceva era visat ca o stare copleșitoare, de binecuvântare și somnolență fericită, pe care trebuie s-o simți cu toate celulele trupului și care, odată ivită, să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
că nu simte mâna lui pe după umeri, vorbind întruna și râzând, uitându-se la el cum dă din cap ascultător, în vreme ce-i descheia nasturii bluzei, mângâindu-i sânii. Se întrerupea doar pentru câte o clipă, să-i atragă atenția: se desface în sensul celălalt, nu trage așa, e un fermoar, vezi că acolo e o copcă, tu nu te dezbraci, dragă? Trupul ei era cu adevărat fără cusur, numai capul trebuia tăiat și înlocuit cu altul. Știa că arată bine, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
grădinarul chinez Îndepărta liniștit din ea un graur mort. Copiii mai mici și dădacele lor ședeau pe terasă urmărind o trupă de acrobați cantonezi cățărîndu-se pe scările lor comice și prefăcîndu-se că dispar În cer. Se transformau În păsări, Își desfăceau aripi de hîrtie motolită și dansau printre copiii care țipau, se urcau apoi unul În spatele celuilalt și se preschimbau Într-un cocoș mare, roșu. Jim Își pilotă aeroplanul din lemn de plută printre ușile verandei. În timp ce lumea adulților continua să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
galbene ca niște dihori. — Băiat american? — Englez. Aștept șoferul. — Băiat... englez. Tu vino acum. — Nu - e acolo. TÎnărul Întinse mîna, Înjurînd În chineză, și-l apucă pe Jim de Încheietura mîinii. Degetele lui pipăiau pe cureaua de metal, Încercînd să desfacă Închizătoarea ceasului. Țărăncile Îl ignorau, cu găinile adormite În poală. Jim Împinse mîna tînărului și simți strînsoarea degetelor acestuia pe braț. Scosese un cuțit și era gata să-i taie mîna lui Jim de la Închietură. Jim Își smulse brațul. Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de pe fața lui Jim și clătină din cap. — Toată lumea e În război și tu tot te mai Învîrți pe bicicletă... CÎnd ofițerul japonez Începu să-l Înjure pe unul dintre hamali, domnul Guerevici Îl trase pe Jim În spatele unui platan. Desfăcu ziarul ca să-i arate schița unui artist extravagant Înfățișînd două vase de război uriașe scufundîndu-se sub o grindină de bombe japoneze. Din fotografiile de mai jos, Jim recunoscu vasele Repulse și Prince of Wales, fortărețele de nescufundat despre care filmele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Încredere În mine. Îmi Închipui că părinții lui Jim au fost ridicați ca toți ceilalți britanici și acum Jim Îi caută. Așa-i, Jim? Jim clătină afirmativ din cap și scoase ultima bomboană de ciocolată cu lichior din buzunarul hainei. Desfăcu folia argintie și mușcă din sticluța de ciocolată În miniatură. Apoi, amintindu-și ce-l Învățase Vera În cap despre obligația de a fi politicos, Îi dădu jumătate din ciocolată lui Basie. — Curaçao... Ei bine, lucrurile s-au mai Îmbunătățit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Mari cît niște bombe, containerele zăceau pe podea În biroul comandantului. Barmanul gol ședea călare pe ele, transpirația de pe fesele lui Întunecînd culoarea lor argintie, În timp ce soldatul de la Seaforth Highlander scoase conurile din cap, lovindu-le cu patul puștii. Bărbații desfăcură cutiile de carton, Încărcîndu-și brațele uscate de cutii cu carne și cafea, ciocolată și țigări. Locotenentul Price se Învîrtea În jurul lor, oasele umerilor lui clătinîndu-se ca niște castaniete. Era agitat și epuizat În același timp, dornic să-și alimenteze din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Însuflețească brațele inutile. Jim se uită la tînărul pilot, Încercînd să Înțeleagă miracolul care se Întîmplase. Atingîndu-l pe japonez, Îl readusese la viață; desfăcîndu-i dinții, crease o mică breșă În moartea lui și permisese sufletului lui să se Întoarcă. Își desfăcu picioarele pe panta umedă și Își șterse mîinile de pantalonii rupți. Muștele roiau În jurul lui, Înțepîndu-i buzele, dar Jim le ignoră. Își aminti cum le Întrebase, pe doamna Philips și pe doamna Gilmour, despre reînvierea lui Lazăr și cum ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cm și lungimi de 40-60 cm. - Se alege motivul și se desenează la începutul benzii de hârtie care se pliază în funcție de mărimea modelului. - Se decupează banda pliată după modelul ales. Nu se taie partea punctată pentru a ține unite figurinele. - Desfaceți banda pliată și decupată și apoi decorați-o cu carioca sau cu decupaje din hârtie colorată.
Abilit??i practice clasele I-IV by Paula Axinte () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84043_a_85368]
-
acea „sete de imposibil” pe care, îndurerat, Wangel însuși este silit să o recunoască în soția lui și care, se teme el, „îi va cufunda sufletul în tenebrele nopții”. Numai dragostea imensă a doctorului Wangel, a celui ce acceptă „să desfacă învoiala” dintre ei, o va elibera, în cele din urmă, pe Ellida de fascinația și de teroarea sumbră a mării, ca și de Străinul revenit la ea după atâta vreme. Jocul „atracției”: teamă și fascinație în fața spațiilor alterității Sub frumusețea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
despre ceva ce nu s-ar putea petrece decât într-un spațiu al extremelor, al ultimelor limite, cum e această vilă a lui Cotrone, unde te afli parcă „la încheieturile vieții”, spațiu-frontieră în care, „la o poruncă, articulațiile astea se desfac, iar pe acolo pătrunde invizibilul, năvălesc fantomele”. De fapt, Cotrone face să se întâmple în stare de trezie ceea ce se întâmplă de obicei în vis. Duhuri, imagini onirice, apariții efective, la hotarul ce desparte vizibilul de invizibil, nebunia de rațiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
arcada, dezvăluind publicului șmecheria iluziei: un felinar cu sticle roșii, un rest de lumânare și voalul negru, agitat cu înflăcărare de doi țigănuși. După ce trimise mai multe sărutări spre cei din sală cu brațele ei nefiresc de albe, Nanone își desfăcu fibula și o lăsă să cadă undeva, printre instrumentiști. Își aruncă apoi mătasea cu care era drapată - gest comentat și răscomentat mai multă vreme în toate saloanele bucureștene - și li se înfățișă în celebrul costum național de Harem. Doar trup
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
acum n-am văzut cum arată trupul unui bărbat. Dar tu ești acum soțul meu. Cred că mi-e îngăduit să te văd gol. Te rog, vrei să-ți scoți cămașa?” Se ridicase amuzat și contrariat de cererea ei. Își desfăcuse cămașa și o lăsase să alunece. Mariam își luase palmele de pe față, își ridicase încet pleoapele, apoi o văzuse trăgând mult aer în piept, ca și cum ar fi lovit-o deodată un val mult prea mare. Flacăra candelei se zbătea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
acel spectacol. Întotdeauna se află astfel de chestii și subalternii, oamenii mărunți se bucură. În sfârșit, au ocazia de a se răzbuna pentru tot ce îndură în restul timpului. Dar nu-i va lăsa să-l bârfească. Buzele lui se desfăcură deodată. Toți îi văzură dinții albi, sănătoși și puternici înșiruiți ca boabele de mazăre dintr-o păstaie despicată sub ochii lor. ― Voi trece numele cu mâna mea. ― Așa vom face, Înălțimea Voastră! Întocmai așa! turui nacealnicul, făcând o veritabilă temenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Alese una cu păr cărunt, scurt și cârlionțat. Deschise apoi o mapă cu șiruri de sprâncene și mustăți. Desprinse o pereche de sprâncene stufoase, tot cărunte. Scotoci în aceeași lădiță după o pereche de ochelari și o perniță. La urmă, desfăcu un pachet și așeză hainele la îndemână. Între timp, Napoleon trecuse la raportul lui Ledoulx. ― Hm! Bine zice! Așa e! Chiar așa! Este regretabil că încheierea precipitată a păcii de la București a permis mai multor divizii ruse să lupte împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
așa cum cade un stâlp retezat. - Numai Isus a întors și falca cealaltă, făcui ca să mă dezvinovățesc, către arbitru care număra aplecat peste calfă. Când poliția intervenise, spectatorii m-au făcut scăpat. La hotel buldogii m-au primit nebuni de bucurie. Desfăcui pachetul cu mezeluri. A doua zi, schimbai în mărunțiș ultima monedă. Am vândut cărțile să-mi plătesc hotelul, și m-am despărțit pentru totdeauna de buldogii mei, după ce postiserăm laolaltă două zile împlinite. Cățelul a fost chiar surprins de portar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]