86,398 matches
-
pentru plante. Cele mai multe dintre firmele care comercializează semințe au cel puțin câteva plante medicinale, precum și multe semințe. Și la pepinierele locale puteți găsi. Întrebați prietenii și vecinii. Veți surprinși câte dintre cunoștințele dvs. cresc plante medicinale pentru uzul propriu. Am observat că majoritatea oamenilor sunt dispuși să împartă răsaduri. Oamenii care cultivă plante medicinale sunt printre cei mai drăguți din lume. Ei împărtășesc povești, remedii și informații, alături de răsaduri. Îi puteți cunoaște pe acești oameni minunați la cluburile de plante medicinale
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
blândețe, umbra Vezuviului. “Pinul gracil“ și “floarea de agavă“, “bulevardele de viță de vie“. “Coama apei ce se turtește la mal“. Jerbele de piatră, insulele trandafirii născându-se, încununate cu liliac sunt elemente ale unui univers câruia Vasile Pârvan îi observa ambivalența. Dualitatea. Numai pereche, ficțiunea și realitatea, iubirea și necredința, viața și moartea, exprimate în culoare leagănă creația, dorința de cunoaștere, bucuria de a trăi. Numai așa sălășluiesc clopotul timpului, nemoartea liniei, “acel vis care se înfăptuiește imediat“, de vreme ce lumea
Memoria acuarelei by Viorica Topora? () [Corola-publishinghouse/Science/84080_a_85405]
-
să-i deprindă pe elevi cu scrierea corectă a grupurilor mp, mb. -dirijarea învățării - constă într-o primă activitate comună , în care elevii citesc un text scris pe tablă : Împreună am plecat în excursie. Dealurile împădurite surâdeau în soare. Elevii observă particularitățile ortografice ale cuvintelor subliniate. Se despart cuvintele în silabe, se pronunță clar fiecare silabă. Activitatea independentă, pe fișe individuale, care urmează, cere completarea literei care lipsește. Modelul fișei Du-bravă, bu-bac, po-pă, i-presie. După corectarea fișelor se cere elevilor să
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
fac aprecieri asupra temelor. Lecția de verificat este Propoziția. Li se cere elevilor să compună propoziții cu ajutorul unor cuvinte : toamna, țăranii, culeg, anotimp, se pregătesc. Propozițiile se scriu pe tablă. Se reamintește definiția propoziției. Captarea atenției Elevii sunt solicitați să observe că la sfârșitul fiecărei propoziții enunțiative s-a pus punct. Elevii sunt anunțați că la sfârșitul orei vor putea să folosească corect semnul de punctuație punct în diferite situații create de învățător sau într-un text creat de ei. Dirijarea
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
pus punct. Elevii sunt anunțați că la sfârșitul orei vor putea să folosească corect semnul de punctuație punct în diferite situații create de învățător sau într-un text creat de ei. Dirijarea învățării Se prezintă o planșă pe care se observă niște copii care se joacă. Elevii sunt solicitați să formuleze propoziții după imaginea prezentată. Câteva propoziții se scriu pe tablă. Sub îndrumarea învățătorului elevii concluzionează : - la sfârșitul unei propoziții enunțiative se pune punct ; după punct se începe o nouă propoziție
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
întâlnită în abecedar în lecția,, Sunetul și litera c’’Ămic de tipar). După citirea lecției, se analizează cu copiii, pe baza ilustrașiilor din manual, cine întreabă, apoi cine răspunde și se stabilește faptul că în lecție vorbesc două persoane. Se observă că înaintea cuvintelor spuse de fiecare persoană, s-a scris o linie numită linie de dialog. În clasa a II-a, când cunoștințele despre linia de dialog se aprofundează, elevii sunt puși să formuleze singuri regula de folosire a acestui
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
Copacii se împodobesc cu flori. Câmpul înverzește. E împânzit de iarbă. Umblăm pe câmp . Urcăm pe un dâmb. Privim împrejur, fericiți. Suntem în împărăția primăverii. - Un elev va citi textul scris pe tablă. - Ceilalți vor asculta cu atenție și vor observa particularitățile ortografice ale cuvintelor vizate. - Li se va cere elevilor să dea exemple de alte cuvinte cu grupurile consonantice mp și mb, să le scrie pe tablă și în caiete, pe două coloane. - Urmează descoperirea regulii aplicate, scrierea ei pe
Particularităţi m etodologice de însuşire a normelor de ortografie şi punctuaţie la clasele I şi a II - a by Atofanei Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/91851_a_92996]
-
și sociale prin repetarea unor povestiri tradiționale (adică ceea ce noi, astăzi, numim mituri) referitoare la felul În care ființe fantastice au creat acele fenomene - și Încearcă să construiască un alt tip de discurs explicativ, bazat pe capacitatea individului de a observa diferite lucruri, de a evalua critic informațiile (proprii sau ale altora), de a le corela În constructe abstracte coerente și de a le susține prin argumentare. Altfel spus, recursul la tradiție este Înlocuit de două instanțe, ambele Întemeiate pe folosirea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Lincoln, 1999, p. 27). Unul dintre principalele obstacole În calea perceperii logos-ului este povestea, mythos, care, prin scornelile sale, Întunecă Înțelegerea rațională și ascunde revelațiile Ființei; de aceea, Heraclit va cere ca poeții să fie goniți din cetate. Așa cum observă Kathryn Morgan (2000, p. 28), pornind atât de la formulările lui Heraclit, cât și de la cele ale lui Parmenide sau Gorgias, filosofii greci erau preocupați de căile prin care putem atinge și, ulterior, comunica esența realității. În acest context, limbajul comun
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
cetății și pot garanta crearea unei comunități de gândire și asumarea unor conduite adecvate intereselor cetății. Copiii vor fi educați de către bătrâni și doici, care, fără Încetare, le vor povesti numai miturile acceptate oficial (M. Detienne, 1997a, pp. 187-199). Așa cum observă Bruce Lincoln (1999, p. 42), ... În acest sistem, mythoi nu sunt numai remodelați și revalorizați În mod radical: ceea ce fusese considerat drept revelație primordială sau adevăr mai presus de Îndoială este acum tratat ca propagandă de stat, ca mijlocul cel
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de alte sculpturi În lemn (M. Leach, 1949, vol. I, p. 9). Malinowski, care nu este În niciun caz un avocat al acestor teorii, a remarcat existența unor asemenea distincții. În studiul său asupra triburilor Trobriand din Noua Guinee, el observă relația dintre kukuwanebu, folosit ca echivalent pentru termenul european poveste (fairy tale), libwogwo, cu sensul de legendă sau povestire despre fapte din trecut considerate istoric reale și liliu care se referă la narațiunile cu calitățile specifice mitului. În analiza lui
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ele țin de natura profundă a lucrurilor. Din contra, constatăm că narațiuni, care au caracterul unor povești Într-o societate sunt mituri În alta și invers - un prim motiv să ne ferim de clasificări arbitrare. Pe de altă parte, mitologul observă că aproape Întotdeauna, sub o formă identică sau transformată, aceleași scheme epice, aceleași personaje, aceleași motive se regăsesc În miturile și poveștile unei populații. (C. Lévi-Strauss, 1973, p. 153) În general, această perspectivă strict textuală nu este considerată exhaustivă de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de la o constatare și conduce la o declarație de principii. Într-adevăr, atât etnografii care au investigat societățile non-moderne, cât și folcloriștii preocupați de enclavele ce păstrau urmele unor culturi tradiționale sau savanții care au descifrat misterele societăților antice au observat că, În majoritatea zdrobitoare a cazurilor, cele două forme culturale sunt strâns legate. Natura acestei legături este, firește, deosebit de complexă: În foarte multe situații, mitul și ritul sunt performate simultan. Există Însă cazuri În care mitul este narat, iar ritualul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
adaptativă”; b) În științele sociale, el „desemnează o paletă largă de manifestări sociale, nu neapărat religioase, sau aspectul formal al unor asemenea manifestări”; c) În etologie, el „este folosit alternativ cu «etalare», pentru a desemna comportamente ce au putut fi observate nu numai la mamifere, ci și la reptile, păsări, pești ...” (vezi și C. Bell, 1992, p. 73; J. Cazeneuve, 1989, p. 64; J. Maisonneuve, 1988, p. 7; R. Schechner, 1993, p. 228). În cadrul științelor sociale, termenul ritual se aplică unor
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
performanța de realitatea cotidiană (spectacolele de teatru care sunt deschise și Închise prin indici rituali, precum lăsarea cortinei și stingerea/aprinderea luminilor) și procesul ritualic ce subîntinde orice performanță (permanența viziunii rituale arhaice de-a lungul istoriei umane). Așa cum se observă din această sumară trecere În revistă a bibliografiei referitoare la criteriile ce pot fi folosite atât pentru definirea categoriei de ritual și a categoriilor Învecinate, cât și pentru clasificarea diverselor manifestări integrate În aceste categorii, câmpul ceremonial este marcat de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
rituale și cultice autonome (șamanismul, voodoo, cargo cult, ghost dance). Toate aceste elemente i-au Îndemnat pe mulți cercetători să considere magia un sistem cultural complex, de sine stătător, un fel de echivalent al religiei sau al științei. Magia, așa cum observă cu subtilitate Jonathan Z. Smith (2004, p. 216), a fost mereu definită În mod „privativ”, ca o formă culturală plasată Între alte două mari configurații culturale generice - religia și știința - formă care are trăsături comune, dar nu total identice și
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sau În plan individual (vezi sinteza dezbaterii În A. Child, I. Child, 1993, pp. 109-116; J.B. Russell, 1987, vol. XV, p. 416; A. Saunders, 1995, pp. 49-53). La nivelul societății, vrăjitoria servește la: a) exercitarea controlului social: mulți cercetători au observat că acuzațiile de vrăjitorie vizează persoane cu statut marginal sau comportament deviant În raport cu normele societății respective. Astfel, teama de o posibilă acuzație de vrăjitorie ar contribui la Întărirea conformității și, implicit, a normelor de comportament; b) refacerea echilibrului social: deseori
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
se confruntă cu un pericol sau presimt o posibilă confruntare. Ceea ce Înseamnă că divinația este frecvent asociată cu celelalte activități magice (vindecare, vrăjitorie de apărare, șamanism etc.), pe care le precedă sau pe care le duce la bun sfârșit. Așa cum observa Victor Turner (1968), divinația se referă atât la evenimente din viitor, cât și la fapte din trecut: o boală poate fi cauzată de o Întâmplare din trecut, neobservată de pacient (Încălcare a unui tabu) sau aflată În afara sferei sale de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
-l trimită pe Fabius Pictor la Delphi pentru consultarea oracolului. La Roma, Cărțile Sibiline au prescris sacrificii umane: doi greci și doi gali au fost Îngropați de vii. Este vorba foarte probabil de un rit de structură arhaică, omorul creator. Observăm cum, Într-o situație de criză, comunitatea face apel la diferite tehnici divinatorii (haruspiciile, cărțile sacre, un oracol celebru), pentru a identifica motivele nenorocirii (greșeli rituale sau Încălcări ale unor tabuuri - incestul vestalelor). Interpretarea mesajelor esoterice (mesajele divinității revelate prin
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
De asemenea, posedă numeroase obiecte dotate cu puteri magice (oase, tobe, imagini sculptate ale unor spirite sau animale magice, haine cu imagini specifice, o bonetă aparte etc.). Cel mai adesea, intervenția șamanică are loc În timpul unui ritual specific: În formele observate de etnografi În societățile simple, o asemenea „ședință” are loc după lăsarea serii, fie În spațiul familiar pacientului, fie Într-un spațiu comunitar. Ședința poate fi precedată de rituri de purificare (post, asceză, alte gesturi rituale). Șamanul Începe invocarea spiritelor
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de fetiș. Cuvântul provine din limba portugheză unde desemna un lucru „făcut”, În dublul sens al cuvântului: manufacturat, făcut de mâna omului, și vrăjit, supus unui tratament magic. Navigatorii portughezi din secolele al XV-lea și al XVI-lea au observat că africanii purtau numeroase obiecte, care, spuneau ei, au puteri ieșite din comun și Îi apără de duhurile malefice. Portughezii au numit asemenea obiecte fetico, iar ulterior termenul a intrat În limbajul dezbaterilor referitoare la religiile „primitive”. Fetișurile sunt, În
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Își propune să limiteze efectele negative care emană din polul superior și, În același timp, să obțină acceptul acestuia de a favoriza metamorfoza lui B În A. Mai profundă este ambivalență care marchează relația dintre imolare și consacrare. Așa cum a observat J. Gernet ( În analiza ritului Bufoniei din Atena antică): „Orice sacrificiu comportă un sacrilegiu: actorii se acuză aici pentru faptul că victima este un obiect al venerației și interdicțiilor. Căci ea este un bou folosit la munca câmpului și o
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
prin proceduri cvasimagice, fertilitate, prosperitate, căldură sau ploi În anul care vine” (Th. Gaster, 1987, vol. XIII, p. 148). Prin contopirea registrelor, riturile de trecere ale vieții indivizilor, riturile politice și riturile calendaristice pot genera un complex simbolic unitar; așa cum observă J. Hoskins (2004, p. 69): Riturile care au loc de-a lungul ciclului unui an formează o parte importantă a moștenirii culturale a multor societăți importante; aceste rituri sunt articulate de narative ale originii, idei ale Întemeierii și autorității, hărți
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
din transă, intrarea și ieșirea dintr-o colibă - identificată fie cu un monstru mitic care Înghite neofiții și apoi Îi scuipă transformați, fie cu pântecele matern). Ansamblul ceremonial Okipa al indienilor Mandan (din actuala regiune Dakota de Sud a Statelor Unite ale Americii), observat și descris pentru prima dată În 1832, reprezintă unul dintre cele mai complexe rituri de inițiere analizate de antropologi. În zorii primei zile a ceremoniei, șefii tribului și vracii (medicine men) se adună În coliba rituală Okipa. Tot atunci, de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
mitice neașteptate și contestatoare, toate contribuind la o Îmbogățire simbolică a sistemelor culturale. La terminarea ritului, etapa de dezmembrare și de liminalitate Încetează, iar societatea intră Într-o perioadă de reconstituire a sistemelor ei fundamentale (re-membering). După cum lesne se poate observa, schema: societas - dis-membering - communitas - re-membering - societas reia și aprofundează modelul ternar al riturilor de trecere construit de Arnold Van Gennep. Numai că liminalitatea (elementul mediator Între separare și integrare) apare ca o configurație ceremonială mult mai complexă, care implică, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]