10,805 matches
-
de la fântână nu se compară nici pe departe cu blocurile îngrămădite ca niște cutii de chibrituri din orașul acela plin țigani gălăgioși și scandalagii.Orașul mă apasă parcă, încercând să mă antreneze în viața lui searbăda, uneori comică și alteori tragică. Dar eu eram Lăură și trebuia să rămân Lăură, fiindcă în mintea mea se născuse deja idealul, profesia perfectă, cea care îmi venea credeam eu că o mânușa. Mi-ar fi oferit posibilitatea să închid în ea toate visurile mele
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
îndrepta agale către telefonul din holul apartamentului, cu senzația că “acasă” s-a întâmplat ceva nefericit cu vreo unul dintre bunicii ei. Inima îi stătea de parcă ar fi vrut să i se smulgă din piept, iar vocea ei căpătase inflexiuni tragice. - Bună seară, domnișoara Lăură, se auzi la capătul firului. Sunt mămică elevei Nacu din clasa a XI-a și vreau să vă fac o propunere... - Spuneți, doamna !... - Soțul meu (care era șeful restaurantului unde fusesem în seara precedentă) a plătit
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
ironiză ușor Lăură. -Mulțumesc, Lăură!...Ești foarte “profundă”. Preferau să nu se privească. În aer plutea o tensiune abia perceptibila. Presimțea oarecum că ea nu crede nimic din cele spuse, încerca să se distanțeze de poziția consolatorului deprimant din motive tragice, ca să o determine să realizeze cât de acut era propriul ei pesimism. -Nu că nu te-aș crede! insistă Lăură. -Îmi dau seama!... Mai rămâne puțin, zise el. Este așa de plăcut și de romantic la lumină focului.... Am facut
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
discută, se execută! -Promite-mi că o să fii la fel de isteața...Am fost întoarsă pe dos toată săptămâna. Nu am putut mânca, nu m-am putut gândi la nimic altceva. -Trebuie să mă calmez, îmi ziceam. Nu trebuia să iau lucrurile în tragic...La urma urmei, sunt în țară la mine măcar... -Bine că nu m-au trimis în străinătate, ca sigur fugeam înapoi în țară... Încercăm să mă consider eliberată de orice grijă. -De ce oare trebuia să mă mint întruna? De ce
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
conștienți că trebuie să se despartă iarăși. Călătoreau parcă într-o zi nefasta și toate speranțele lor se prefăcuseră în pulbere. Înaintau grăbiți spre adăpost, fără să-și spună nimic. El era mut ca o statuie, ea că o eroina tragică, suspina adânc, era incapabilă să comunice cu el și de aceea izbucni în hohote de plâns. El a strâns-o tare tare în brațe, sărutând-o pe frunte, dra a lăsat-o să plângă mai departe ,,ca să se răcorească’’. -O
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
Paris”, editorialele săptămânale... Totul, de fapt, inclusiv muzica pentru tineri. Și „Europa Liberă” are gazetari de clasă. Hurezeanu, Munteanu... Nu vreau să o uit pe Anneli Ute Gabannyi, cea datorită căreia te cunosc. Ca să nu mai vorbesc de cei dispăruți tragic: Noël Bernard, Vlad Georgescu, Cismărescu, Ciorănescu. Noi, cei pomeniți mai frecvent, ne simțim mai apărați. Îngerii noștri păzitori își închipuie că suntem agenți ai nu știu cui și că avem o forță teribilă. Dacă ar cunoaște realitatea, cred că s-ar simți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
după Revoluție - pentru că nu-mi conveneau, de aceea o singură întrebare își aștepta răspuns: au fost oare accidentați „ca din întâmplare” acei bieți mineri ale căror revendicări putea fi publicate chiar în Scînteia în condițiile de atunci? O unică și tragică certitudine: un om fusese omorât din motive politice în închisoare: Gheorghe Ursu. S-au aplicat, oare, tratamentele psihiatrice de care vorbea toată lumea? Cei internați nu erau oare bolnavi cu adevărat? Colegii și prietenii mei, psihiatri, răspundeau diferit la această întrebare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
era mult redusă în timpul somnului. Acestea erau motivele pentru care agitația sa era mai cu seamă mentală. Ea nu era conștientă, desigur, de acest fapt. Persoanele adâncite în hipersomn nu sunt conștiente de nimic. La intervale regulate, totuși, o amintire tragică și înspăimântătoare se ridica la suprafața spiritului, precum apa din canale deasupra nivelului străzilor unui oraș. Și, când aceste imagini apăreau pentru a-i deranja repaosul, ea începea să geamă, iar inima se ambala. Ordinatorul însărcinat să vegheze asupră-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
-i fi inspirat lui Paul Ricœur conceptul memoriei împăcate, liniștite - la mémoire apaisée. La fel de strictă etico-moral ca orice altă memorie construită pe exigențe riguroase, memoria lui Moshe Idel este așadar mai înțeleaptă, mai calmă, chiar când înregistrează ori evocă evenimente tragice. Ca Holocaustul. Am vorbit cu Moshe de melodia Portofino cu totul accidental, fiindcă am auzit-o împreună pe la miezul nopții de 18 spre 19 aprilie 2005, când prietenul nostru ne vizita, pe soția mea și pe mine, în apartamentul nostru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
Sebastian, Mihail" ?” Vreau să înțeleg ce s-a întâmplat în lumea aceea, totul, de la elemente separate la interacțiuni. Eu văd toată perioada ca pe un moment de interacțiune unică - în ’35-’37 - un univers dizolvat apoi în mod dramatic, chiar tragic. Acest interes față de România interbelică este pentru mine mult mai mult decât o curiozitate de cercetător. Cum spuneam, până acum n-am scris nimic despre lucrurile astea. Dar am investit efort și bani: am citit, am o întreagă bibliotecă; tot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
biroul de pe acel palier blestemat. Asta am înțeles: pe plan individual, e vorba de o traumă psihologică, pot să înțeleg. Dar pe plan instituțional?! Există totuși o limită. S.A.: Da. E interesant că acest tabu persistă la atâția ani de la tragica moarte a lui Culianu XE "Culianu, Ioan Petru" . Wendy XE "Doniger, Wendy" Doniger XE "Doniger, Wendy" și alții de la Chicago păstrează o reticență nebună, chiar când sunt abordați în numele meu de prieteni comuni foarte apropiați. M.I.: Iar eu vorbesc direct
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
orizontul tău mental. S.A.: Așa este. Au mai existat asemenea violențe interrasiale și în alte țări africane, chiar un fel de pogromuri împotriva albilor, uneori instigate și manipulate de diversele tabere aflate în conflicte pentru resurse naturale și putere. Istorii tragice, dar care nu s-au coagulat într-o revoltă africană generală contra Occidentului, deși la decalajul de dezvoltare aparent fără ieșire se adaugă și complexa dinamică a rasismului. Negrii chiar au motive să se simtă discriminați rasial, precum și să se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
deși în Rusia și asta ar fi însemnat eroismă. De la anchetele cu miză zdrobitoare, jurnalista de la „Novaia Gazeta“ trece foarte ușor la descrieri de vieți ale oamenilor simpli. Un capitol întreg le e dedicat unor prieteni din tinerețe cu destine tragice, dramatice sau tipice (sau toate la un locă pentru moscoviți. Este extraordinar scrisă istoria unei anume Tania, o prietenă pe care Anna o regăsește, după zece ani în care au pierdut complet contactul. Tania venise în anii ’80 din provincie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
Let’s Dance, dar i-a refuzat lui Bowie contractul de turneu. În sângele său vibra altfel de muzicalitate, pusă imediat pe disc la invitația lui Jackson Browne, în studiourile californiene. Privind retrospectiv, ce mi s-a părut impresionant și tragic la SRV este ceva imprecis definit prin construcția lexicală „artistul care nu s-a luat în serios“. Nu-i vorbă, Stevie s-a purtat mereu ca un chitarist, instrumentist, compozitor, om de spectacol, cu toate bubele și frumusețile obișnuite acestui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
Bine, e tot un film de consum, dar rețeta e mai elaborată, pentru că „ingredientul“ principal, ochii, le oferă regizorilor multe ocazii să brodeze pe marginea substituției de personalitate. Eroina oarbă preia ochii unei necunoscute și, odată cu ei, memoria unor evenimente tragice. Mult mai mult mi-a plăcut Un roman de duzină/Roman de gare, lansat de autorul său, Claude Lelouch, în persoană. Filmul e ca o prăjitură cu mai multe straturi, cu deosebirea că și blatul e bun, nu doar crema
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
de copil, alții „nu înțeleg nimic“. Și un pont Regizorul Alexandru Boureanu profită din plin și cu folos de provocarea lui Granouillet: liberul acces, ca într-o piesă de jazz, la improvizație, și ne oferă un spectacol dinamic, amuzant și tragic, cu permanente surprize: vizibilitatea sufleorului, felul în care își fac apariția în scenă duna de nisip, balta și pomul, excelente momente de dans și clipe hazlii de dialog cu publicul. Așa cum haosul minutelor de încălzire a instrumentelor se transformă, la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
domnitorul nu ar fi trecut niciodată prin acele locuri. În plus - poate părea curios la prima vedere -, însăși uciderea copilului a fost de natură să contribuie la nedescoperirea făptuitorului. Pentru că, dacă acțiunea nu s-ar fi încheiat în acest mod tragic, autorul acesteia nu ar fi rezistat tentației de a se mândri cu fapta comisă. Și atunci, aproape sigur, ar fi „căzut” pe una din sursele de informații ale Securității sau ale Miliției. Da, trebuie să arăt, deloc mândru, desigur, că
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
ai vremii. În 1929, publică primul capitol din Cevengur Într-una dintre revistele literare, Însă romanul Îi este respins și nu mai este editat. În anul 1930 este respinsă și povestirea Cotlovan, iar În anul 1931 lucrurile capătă o turnură tragică. În acest an, Platonov publică, sub Îndrumarea lui V. Fadeev (personaj foarte important În literatura anilor 1920-1950), o povestire numită Vprok, cu subtitlul Cronica unui sărăntoc, care era un soi de satiră la adresa organizării de kolhozuri. Nu era un text
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
Romaniuc În timp ce Mihail Alexandrovici Berlioz Încerca să-i demonstreze prietenului său, poetul Ivan Bezdomnâi, că Hristos nu a existat cu adevărat, În parcul Patriarșie prudî din Moscova Își făcu apariția „un cetățean străveziu“, cu o „față batjocoritoare“. După ce Berlioz sfârșește tragic sub roțile unui tramvai, Ivan Bezdomnâi sesizează autoritățile de prezența diabolicului profesor Wolland. În loc să trimită „cinci motociclete cu mitraliere pentru prinderea unui consultant străin“, miliția moscovită Îl internează pe poet Într-un azil de nebuni, pe motiv de schizofrenie. Sub
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
în felul cum umbla pe punte: măsurat, îngrijit, fără să se clatine. De altfel, cala corăbiei sale nu era umplută cu uleiuri, măsline, mirodenii, stofe, ori - pentru că tot veni vorba - puști, sânețe, ci cu ediții în piele, frumos stivuite, din tragici, din peripatetici, din satiricii latini, din presocratici, din neoplatonicieni, din Alixăndria sau din Organonul aristotelic, pe scurt o întreagă bibliotecă ambulantă din care Ianis împrumuta în țările dunărene pe grâu, orz, ovăz, rachiu de pere, icre de morun și miere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ci mai degrabă de pahar... N-avea cum să servească băutură rece la vremea aceasta a anului... sau intenționa să mă servească cu o băutură alcoolică?... Nu, nu cred... Dar scena care urma să Înceapă avea să fie teribil de tragică... Dacă mă servește doar cu ceai, apoi știu bine că se moșmondește. Ce ți-e și cu femeile astea! Nu se auzea decît apa de la robinet curgînd monoton... Soției mele Îi plăcea să-i ascult văicărelile, trăncăneala neîncetată de dincolo de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
i-a fost prezentat și a cerut o nouă anchetă. Măcar atunci ar fi trebuit să facă doar ceea ce Îi ceruse clienta. Chiar dacă-i mai storcea ceva bani - căci era maestru la așa ceva -, tot nu se ajungea la un deznodămînt tragic. Dar se pare că a vrut să-și ia În serios rolul de Înger. Ca o educatoare de grădiniță care s-a pornit pe Îndreptarea regimului alimentar nu tocmai echilibrat al copiilor, tot așa și el s-a decis să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
suspect, erau destui alții. Dacă se putea Însă, preferam să nu mă amestece și pe mine... Nu cred că era cazul să mă Îngrijorez Într-atît. Nu zic că nu sînt polițiști destonici, dar chiar să-și imagineze ei că În spatele tragicelor evenimente se ascundea tocmai Întreprinderea Dainen... Ce rău Îmi părea acum că n-am fost În stare să stabilesc clar cu ce avea individul de gînd să-i șantajeze... Și-apoi mai e ceva... o chestiune pe care moartea tipului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Fata putea fi prietena lui, o soră mai mică sau o verișoară de la țară. S-au așezat cu două mese mai Încolo și băiatul ridică două degete și comandă, cu voce tare, cafele; Începură să vorbească În șoaptă. Sesizam ceva tragic pe chipurile lor, ca și cînd ar fi vorbit despre cheltuielile necesare tratamentului medical pentru un părinte pe patul de moarte. Deoarece femeia se ridicase de pe scaun, arai mai comandat și eu o cafea. Nu-mi venea să cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
narațiunii“ lui politice, ci Platonov cu al său Cevengur. Poate mai periculos chiar și decât Bulgakov, Platonov a construit o distopie narativă care avea puterea unei prorociri, a unei revelații. Avea forța să arate că marea utopie stalinistă se încheiase tragic înainte de a se naște. În treacăt fie spus, dacă e să revenim la vremurile noastre, ideea că putem critica sistemul liberal cu ajutorul textelor este o poveste de adormit copiii. Cuvintele și cifrele nu se intersectează, iar un sistem bazat pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]