10,026 matches
-
pentru construcții. Prin intermediul unor astfel de materiale, urmărindu-se o cale analitică, copilul era pus în contact cu lumea, învăța să pună în ordine realitatea materialelor simple, pregătindu-se pentru ca, mai tîrziu, să poată pune în ordine realitatea complexă și variată lumea. În afara acestui material didactic, în "casele copiilor" întreaga ambianță este dimensionată proporțional cu vîrsta celor mici; copilul găsește aici un mediu creat special pentru el. Într-un astfel de mediu experimental organizat în care se găsește tot ceea ce se
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
prin aceste idei și-a cîștigat Claparède un loc de frunte în mișcarea pedagogică din prima jumătate a acestui secol. De asemenea, el avea dreptate să atragă atenția asupra necesității organizării unui învățămînt cît mai diversificat, potrivit posibilităților și înclinațiilor variate ale copiilor și tinerilor. Ideea "școlii pe măsură", însă, punea prea mult accentul pe ereditate, ca și pe condițiile de mediu, împiedicînd astfel crearea unor condiții favorabile egalizării șanselor. Un învățămînt care se întemeiază pe trebuințele copilului va pune preț
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în trecut. Asocierilor în spațiu și timp li se adaugă alte două tipuri de asociere: de adaptare la trebuințele omului și asocierea de la cauză la efect. Asocierea permite deci elevilor să privească faptele cu care vin în contact din perspective variate: istorică, geografică, chimică, biologică, fizică, tehnologică etc. Dacă prin observație se satisface tendința copilului de a colecționa fapte, prin asociere ele încep a fi clasificate și sistematizate științific. În sfîrșit, cel de-al treilea aspect al activității elevilor răspunde trebuinței
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
și sistematizate științific. În sfîrșit, cel de-al treilea aspect al activității elevilor răspunde trebuinței naturale de expresie a copilului, de manifestare a lui printr-un act de creație. Modalitățile de expresie avute în vedere de O. Decroly sînt deosebit de variate avînd un caracter concret sau abstract; desen, modelaj, grădinărie, îngrijirea animalelor, teatru, cînt, excursii, scurte expuneri etc. Expresia nu este în concepția acestui pedagog un moment care succede observației și asocierii; ea nu este o "aplicare" a cunoștințelor ca în
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
nici în perioada interbelică, nu s-a situat pe poziții extreme, dăunătoare spiritului științific. Pedagogul român pornește de la recunoașterea faptului că, dezvoltîndu-se, pedagogia a fost obligată să îmbrățișeze noi aspecte, creîndu-se astfel numeroase discipline care abordează fenomenul educației din perspective variate. El compară această ramificare a pedagogiei, de la începutul secolului XX, cu un arbore, căruia însă i-a apărut mai întîi coroana pedagogia filosofică și abia după aceea, rădăcina pedologia și tulpina pedagogia experimentală. Vladimir Ghidionescu își imagina astfel "arborele pedagogiei
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Se observă că rădăcina "arborelui" pedagogic îl constituie pedologia. Menirea ei era tocmai aceea de a studia copilul, dar dintr-o pluralitate de puncte de vedere (al biologiei, al psihologiei infantile, al psihologiei comparate, al psihiatriei infantile) și cu metode variate (observație, experiment). Dacă pedologia oferă posibilitatea cunoașterii copilului, îi rămîne pedagogiei experimentale să stabilească modalitățile prin care se poate atinge scopul propus de pedagogia filosofică. Iată de ce, în concepția lui Ghidionescu, pedagogia nu se poate reduce la nici una din cele
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
a durat pînă în 1942, iar trei ani mai tîrziu a dat publicității lucrarea Une méthode de travail libre par groupes. Metoda muncii libere pe grupe a fost mai curînd o sinteză a mai multor idei care proveneau din direcții variate: selfgovernment-ul de tip american, o anticipare a sociometriei de către A. Binet (rolurile specifice în interiorul grupurilor, 11, p. 192), teza durkheimiană a socializării metodice prin atașarea la grup și conceptul de libertate atît de scump educației noi. La toate acestea se
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se pot selecta experiențele educative de cele needucative. Făcînd abstracție de unele abateri de la tezele fundamentale ale mentorului progresivismului, această orientare pedagogică se caracterizează prin următoarele: școala pune în centrul preocupărilor sale satisfacerea intereselor copiilor; în consecință, școlile au programe variate, iar elevii au posibilitatea să opteze pentru unul sau altul dintre obiectele de învățămînt; pornindu-se de la ritmul alert al schimbărilor din lumea contemporană, educația progresivistă acordă o pondere specială informațiilor referitoare la prezent și viitor; învățarea se realizează prin
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
un experiment, ci o experiență. Ideile sale au fost expuse, mai ales, în opere literare Poemul pedagogic (1933-1935), Cartea pentru părinți (1937), Steaguri pe turnuri (1938) (3); ele au aspectul unor ipoteze, care n-au putut fi verificate în împrejurări variate pentru a se putea stabili precis condițiile de aplicare: ,,Cu toate că a trebuit să lucrez 16 ani într-o casă de copii, n-aș putea să spun că am ajuns la unele concluzii definitive, fapt pentru care vorbesc mai mult de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Andrei, din 1939, prevedea o programă minimală, comună tuturor școlilor, și o programă suplimentară de adaptare a școlii la mediul local și regional; cunoștințele erau grupate pe "unități de viață" (6). Activitățile practice din clasele V-VII erau, de asemenea, variate, după regiunile geografice și economice ale țării. Se creau trei tipuri de curs primar superior: 1. agricol-gospodăresc, 2. industrial și 3. comercial, pentru inițierea profesională a copiilor, potrivit condițiilor locale și regionale. Legea din 1939 prevedea ca orice nouă metodă
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se asimilează mai ușor, declanșînd totodată, cu mai multă putere, forța de exprimare personală. În spiritul școlii active, căreia i-a dedicat o amplă lucrare (40), I. C. Petrescu propunea utilizarea unor mijloace cît mai diversificate spre a face activitatea elevilor variată și interesantă, pentru ca din observații și experiențe să se poată desprinde relațiile dintre obiecte și fenomene. Regionalismul educativ pune în centrul activității didactice munca, activitatea practică, din care se va desprinde ulterior teoria. Dacă în clasele I-IV munca se
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
este considera el ca școala să țină seama de ele, să nu dea copilului din sat același conținut ca și celui din oraș și să nu-i propună aceleași perspective. Chiar dacă în acea vreme exista o mai mare deosebire sub variate aspecte între sat și oraș, existența unui conținut diferit și a unor manuale diferite nu se justifica; ele nu puteau duce decît la adîncirea, în mod artificial, a acestor deosebiri, la unilateralizarea cunoștințelor elevilor, la împiedicarea procesului de omogenizare culturală
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
obiective ale educației și învățămîntului contemporan, exprimîndu-se adeziunea aproape unanimă la concepte sporadic sau deloc întîlnite cu cinci, șase decenii în urmă: creativitate, cooperare, a învăța să înveți, a învăța să fii etc. De altfel, însăși teoria obiectivelor educației, cu variatele taxonomii, este o creație a celei de-a doua jumătăți a secolului XX. Una din problemele viu disputate în ultimii 20-30 de ani a constituit-o problema asigurării egalității de șanse în educație. Sigur, termenii în care se discută chestiunea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de conștiință, pentru existențialiști aceasta se reduce la "realitatea trăită" de om; existența este modul de a fi al existentului dotat cu conștiință al omului. Este riscant să încerci ca într-o pagină, două să expui o filosofie atît de variată, care utilizează termeni atît de insoliți, greu sau imposibil de tradus, cu evoluții conceptuale atît de diverse, în care chiar marii creatori, cu timpul, și-au precizat și chiar modificat termenii lansați. De aceea voi evita pe cît se poate
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
democratice existente în S.U.A. Reconstrucționismul a cîștigat în cursul anilor '50 numeroși adepți printre aceia care vor să dea sistemului de educație american un obiectiv mai precis. Pe măsură ce teoria pedagogică promovată de J. Dewey era supusă criticilor critici venite din variate direcții ale filosofiei educației iar forța de afirmare a progresivismului educației scădea, s-a redus treptat și intensitatea disputei dintre orientările amintite. Societatea americană însăși s-a așezat între timp, depășind frămîntările care au alimentat rivalitățile filosofice în planul educației
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
putință atunci cînd copilul posedă instrumentele intelectuale care favorizează diferențierea punctelor de vedere. Organizarea operatorie a gîndirii copiilor este o condiție a cooperării lor. Cu alte cuvinte, dezvoltarea intelectuală înlesnește influența factorilor sociali. Schimburile întreținute cu mediul social sînt deci variate, în funcție de nivelul de dezvoltare a individului; la rîndul lor, aceste schimbări modifică structura mentală individuală: "fără schimbul de idei și fără cooperarea cu alții, individul n-ar izbuti să grupeze operațiile într-un tot coerent" (4, p. 205); o gîndire
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
fără referire la freudism. 16 CERCETĂRI SOCIOLOGICE ȘI DE PSIHOLOGIE SOCIALĂ CU IMPLICAȚII ÎN MACRO- ȘI MICRO-PEDAGOGIE 16.1. Relația sistemului de învățămînt cu societatea Cercetările sociologice foarte numeroase în această a doua jumătate a secolului XX -, abordînd cele mai variate teme, nu puteau să nu se oprească și asupra învățămîntului, în legătură cu care, în deceniile din urmă, s-au exprimat după cum s-a văzut cele mai contradictorii opinii. Unele din aceste cercetări tratează aspecte limitate ale raportului dintre educație și societate
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
9). Critici la adresa învățămîntului din țările cu economie capitalistă au fost și sînt încă numeroase. Ritmul accelerat al istoriei favorizează creșterea decalajului dintre trebuințele dezvoltării sociale și oferta școlii, de aici multiplele critici la adresa învățămîntului, critici care au la bază variate concepții filosofice sau sociologice. Cele mai virulente dintre aceste critici au fost formulate de pe pozițiile ideologiei marxiste și vizează aspectele sociale ale educației. După experiența celor patru decenii pînă în decembrie 1989 noi știm acum că, sub dominația acestei ideologii
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
identifică. Nondirectivitatea are o accepțiune mai largă, există mai multe pedagogii nondirective, dar dintre toate variantele de nondirectivism, cea mai bine conturată, cea care a dat și cei mai remarcabili reprezentanți ai nondirectivismului este pedagogia instituțională (există și aici orientări variate). Care sînt condițiile care fac posibilă aplicarea unei pedagogii nondirective? Și de data aceasta se apelează la două principii ale lui Carl Rogers: acceptarea necondiționată și congruența. Prima noțiune presupune că fiecare membru al grupului îi acceptă pe toți ceilalți
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
următoarea concluzie: școala de astăzi, deși continuă să utilizeze metode practicate în învățămîntul tradițional, acordă prioritate tehnicilor euristice, celor operaționale îmbinate cu elemente de programare. Se militează pentru o metodologie complexă și combinatorie care să cuprindă un registru larg și variat de metode, procedee și mijloace de învățare, în intercondiționare și complementaritate continuă. Raportarea insistentă și necesară a sistemului de învățămînt la celelalte componente ale sistemului social global a condus la dezvoltarea cercetărilor consacrate evaluării eficienței sociale, economice sau psihopedagogice a
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de învățămînt, de tema studiată, de obiectivele urmărite. Astfel, se apreciază că la vîrsta adolescenței elevul este disponibil pentru un stil accentuat cooperant și democratic; în lipsa unui astfel de stil, în condițiile afirmării unuia dominant dirijist, elevul va adopta forme variate și contradictorii de protecție a eului (cf. 24 d). Se cuvine să fie reținut faptul că cercetările și scrierile dedicate problemelor de didactică au cultivat în rîndurile cadrelor didactice interes pentru perfecționarea procesului instructiv, într-o direcție care a știut
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
126-131). Așa cum a început să se practice încă de pe acum în unele țări, cunoștințele aparținînd diverselor discipline vor fi grupate, pe de o parte, pe teme comune, realizîndu-se un învățămînt integrat, iar, pe de altă parte, se vor organiza în variate structuri (moduli) care s-ar putea combina între ele cu mai multă flexibilitate decît permit actualele programe (8). O sugestie care a stîrnit mult interes cu privire la conținutul învățămîntului a prezentat americanul ALVIN TOFFLER în scrierea, atît de cunoscută, Șocul viitorului
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
putea face față obiectivelor complexe ale școlii de mîine. Învățarea inovatoare nu o pot realiza decît profesorii capabili să facă față în mod creator multiplelor situații pe care le oferă relația lor cu elevii, în condițiile învățării și predării unor variate structuri didactice. Noi păstrăm speranța", scria G. Mialaret, "că științele educației vor ocupa un loc din ce în ce mai important în pregătirea educatorilor, pentru toate nivelurile și că pregătirea profesorilor se va ameliora în măsura în care aspectele practice vor stabili relații din ce în ce mai precise și mai
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
coerența (isotopismul) concretă a simbolurilor în sînul constelațiilor de imagini revela și acest sistem dinamic de "forțe de coeziune" antagoniste, pentru care logicile nu constituie decît formalizarea"27. NAȘTEREA ȘI DINAMICA SISTEMELOR: SISTEMOGENEZA LUI LUPASCO Dinamismele antagoniste, în echilibrele lor variate, dau naștere sistemelor. Aceste sisteme reprezintă structurarea energiei, percepția prin organele de simț nefiind decît o aparență, o iluzie. "Mai greu încă... scrie Lupasco este să crezi realmente, să trăiești convingerea teoretică că toate obiectele care ne înconjoară... nu au
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
imediat această tentație, făcînd apel la afectivitate, care constituie "singurul cîmp al întregii noastre experiențe în care apar datele Ființei, a ceea ce se prezintă ca ceea ce este, fiindu-și suficient sieși, în vreme ce tot ceea ce există și se constituie ca recipient, variat și provizoriu, este de esență relațională energetică, definindu-se mereu în raport cu...". Asemenea lui Jacob Boehme, Lupasco identifică o dramă divină, "stranie și fabuloasă", dramă care se joacă în universul psihic, care este "cel al Divinității înseși"1. În ultima sa
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]