2,110 matches
-
multe ori cerea cu insistență! * * * Ne amuzăm copios de momentul comic la care asistăm în această dimineață friguroasă. Așteptăm cu nerăbdare cana cu așa-zisul ceai și bucățica de unt ori margarină sau marmeladă, ascultând chiorăitul intestinelor (Simfonia intestinelor și înjurături în toate părțile...! ) Pe holul mic, aproape de sala meselor, stă rezemat de un calorifer înghețat, un domn de vârsta a treia îmbrăcat în halat, bluză de pijama și pantalon de training lăsat peste pantoful sport. Din semi întunericul celuilalt capăt
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
cu ușurință emoțiile negative în cadrul confruntărilor, că germanii își argumentează dur punctele de vedere. În plan textual, emoția are diverse mărci fonetice/paraverbale (înălțimea tonului, debitul verbal, ezitări vocale, pauze mari sau mici), lexicale (cuvinte marcate emoțional, interjecții, imprecații și înjurături etc.), sintactice (bâlbe, „false-start”, întreruperi și autoîntreruperi etc.), alături de mărci nonverbale complementare textului (tăcerea, poziții corporale, colorarea feței, privirea etc.). Felul în care sunt marcate emoțiile în plan textual diferă, de asemenea, de la o cultură la alta. 2.6.7
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
luau în primire. Din toate părțile răsunau strigătele: „Sânge-rece! Sânge-rece“, iar el, furios, făcând spume la gură, alerga să se sustragă atacurilor; gonea câte un băiețaș care-l plictisea mai tare și profera, cu o iuțeală neînchipuită, o serie de înjurături originale, inventate de el și care făceau deliciul tuturor trecătorilor. Și porecla „Sânge-rece“ a fost multă vreme întrebuințată și se aplica celor cari, în discuțiune, se aprindeau peste măsură. „Bărbucică“ era altul. Acesta era un ramolit, slab de minte în
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
pretins „științifică”, „rațională”, dlui Molnár, când, har Domnului, are cine să o facă din plin? Desigur, În cazul contrar, al acceptării punctului său de vedere, te expui pericolului de a fi transformat Într-o țintă pentru tirul naționaliștilor. Cu toate că receptarea Înjurăturilor proferate prin gazete poate constitui o experiență dezagreabilă, acesta este totuși un risc pe care ar merita să ți-l asumi. A fi În dezacord cu rinocerii de diferite categorii reprezintă, dacă nu un titlu de glorie sau un scop
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
avut, probabil, șansa de a veni la momentul potrivit, de a exprima un punct de vedere pe care lumea Îl aștepta În dezbaterea respectivă. În schimb, rămânând la capitolul „ecouri”, același text mi-a adus și o cantitate apreciabilă de Înjurături, de data aceasta În special autohtone, printre care, de exemplu, o pagină Întreagă de „amabilități” În Jurnalul Național, Însoțită de fotografii și de referiri la familia mea. Este adevărat, acest lucru se petrecea În 1999, după apariția manualului de istorie
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
vechi, mijloacele mecanizate fiind greu la îndemână, pârloagele dominând peisajul. Nici zootehnia nu merge deloc, fiind foarte puține animale în îngrijire. Cândva, în anii '50, satul vuia, spre asfințit, de clopote, tălăngi, pocnituri de bici, strigătele stăpânilor și copiilor, plânsete, înjurături sau cântece, mugetele și behăiturile animalelor din turmele de oi sau cirezile de vaci. Tablourile din pastelurile lui I. H. Rădulescu sau G. Coșbuc se potriveau exact perfect înserărilor din Giurgioana și Răcușana: Care cu poveri de muncă Vin încet
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
cum li s-a spus în câteva cazuri, erau amenințați că „nu vor mai vedea soarele”, că „acolo le vor putrezi oasele”, că vor fi „sparți în bătăi”, că „le va ieși pe nas”. S-a pedalat, de asemenea, pe înjurături și jigniri, într-o formă intenționată de „viol” lingvistic. Un muncitor a fost amenințat cu smulgerea bărbii (acesta purta barbă în semn de doliu, din pricina unui deces în familie). Alții au fost amenințați cu smulgerea părului de pe cap. Cele câteva
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
de păr răsucită în cîrlig de inimi pe o frunte îngustă. Mulat într-un maiou care face două cute pe vintre mai poartă, precum Y-ul său, coada pe stînga. Devastează toate inimile, dar e dator să fie cast și înjurătura lui este BASTA! Mai roz decît rozul și mai puțin îndemînatic decît o maimuță sare la aparate cuprins de un zel pur. Apoi cu capul trupului său prins în frînghia cu noduri întreabă aerul precum un vierme din bulgărele lui
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
rimele în /ast/ și prin conectorii MAIS (dar) și ET (și): Tous les cœurs il dévASTE /6/ MAIS se doit d'être chASTE /6/ ET son juron este BASTE! /6/ [Devastează toate inimile, dar e dator să fie cast și înjurătura lui e BASTA!] Al patrulea paragraf revine la amploarea alexandrinilor: Plus rose que nature / et moins adroit qu'un singe /12/ il bondit aux agrès / saisi d'un zèle pur. /12/ Puis du chef de son corps / pris dans la
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
unor locuitori români din diferite așezări, care, de pildă, nu erau dispuși să vorbească limba țării, deși cunoșteau limba maghiară, în unele cazuri nici măcar la serviciu. Incontestabil, voci ofensatoare au existat și în cercurile minorității române: nu vorbim acum de înjurăturile câte unui plugar băut ("Trăiască România Mare, ducă-se în (...) mamei lor ungurii etc.), ci și de atitudinea unor intelectuali români vizavi de autoritățile ungare provocau tensiuni. De pildă, conform unui raport, avocatul clujean Hosszú Vazul s-a repezit urlând
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
comisă de o persoană sau mai multe impotriva unei alte persoane în scopul terorizării, umilirii, înfrângerii voinței și supunerii sale totale. Violența poate fi fizică, verbală, sexuală, psihică/emoțională. De multe ori, escaladarea violenței se face pe nesimțite - de la o înjurătură se ajunge la o palmă, de la ironie mușcătoare, se ajunge la bătaie. Zilnic elevii se află în situații conflictuale încercând să rezolve problemele interne personale sau interpersonale prin contraziceri, replici ironice, jigniri, amenințări sau chiar loviri. Astfel, fiecare își dezvoltă
SIMPOZIONUL NAȚIONAL CU PARTICIPARE INTERNAȚIONALĂ CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Rodica-Doiniţa COCALEA, Mădălina VIȘINESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91780_a_93170]
-
1951, Șleam l-a chemat încă o dată pe Pătrășcanu ca să îl anunțe că vor începe „demascările”, motiv pentru care trebuie să se gândească la cine va acționa și cine va suporta metodele, care nu vor include bătaia, ci doar amenințări, înjurături și pedepse fizice. Șleam a discutat aceste lucruri și cu Badale și Bârjoveanu, iar cei din „comitet” au decis ca prima victimă să fie Radu Constandache, ferindu-se la început de liderii deținuților, pentru a nu crea vâlvă. Complici agresori
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
l-a chemat iar pe Pătrășcanu și l-a anunțat că vor relua acțiunea, motiv pentru care trebuie să se gândească la cine va acționa și cine va suporta metodele, dar că acestea nu vor include bătaia, ci numai amenințări, înjurături și diverse pedepse fizice. Pătrășcanu și Badale au convenit ca prima victimă să fie Radu Constandache, ferindu-se de vârfuri pentru a nu crea vâlvă. De asemenea, i-au ales ca și complici pe Pop, Andreev și Bârjoveanu, urmând ca
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
și în sistematizarea informațiilor obținute de la victime, alături de Leonida, Mărtinuș, Gheorghieș, Gheorghe Mătase, Juberian și Tudor Stănescu. În aprilie 1951, Cornel Pop a primit prin Dumitru Gheorghieș directiva de la „comitetul” lui Țurcanu de a pregăti „sărbătorirea” zilelor de Paști „cu înjurături, povești triviale, invective, pentru a ne «bate joc de cei ce mai cred» în astfel de lucruri”, motiv pentru care s-au compus scenetele triviale și cântecele batjocoritoare 1. Spre sfârșitul lui 1951, Neculai Popa l-a întâlnit pe Cornel
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
hrănească guzganii din apă. MX: Și peștele... or fi chiar cititorii? DAK: Doar unii dintre ei, cei mai comozi. MX: Dar ceilalți? DAK: Învață pas cu pas să iasă din apă. Unii rămân batracieni (cântă în corul unanim laude sau înjurături la adresa pescarului, după cum le tună mintea sau le sună vocaliza congenerilor). Alții devin păsări de baltă, vânează pești și broaște, ba chiar migrează anual în țări îndepărtate. Dar cei mai avizați se vor întoarce iar pe malul bălții... MX: În
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
la mal „ca țiganul”, vociferează (adică „cere țigănește”), este oportunist („ca țiganul la praznic”), așa încât unde este țigănie e vorba de scandal, gălăgie nevrotică sau târguială nerușinată. Un lucru este limpede: când își pierde măsura, ironia alunecă în batjocură sau înjurătură. Ceea ce urmează nu poate fi decât un lanț grosolan de nepotriviri. Cel obișnuit să se descurce mereu nu ezită, la o adică, să-i încurce pe alții. Prea multa îndemânare la fluier și joc pare să fie cu cântec. Trenul
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
București, am căutat să mă orientez. Trecut prin purgatoriul serviciului militar nu mai aduceam cu mine credulitatea și concepția despre valoarea absolută a culturii. Multe din visele vieții de licean au dispărut. Le-au împrăștiat cazarma cu lumea ei de înjurături și brutalități. Lumea studențească nu mai aducea nici o surpriză. Realitatea crudă cu lipsa ei de perspectivă era sufocantă pentru toți care încercau o altă trăire a vieții, și care de sigur că trebuiau să caute o ieșire din această amorțire
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
de sentimente umane și cu reflexe de fiare. În aceste celule nu avea voie să intre decât Locotenentul politic Ștefan, care era un monstru, cu un cap asimetric, masiv, caracteristic lombrozian. Limbajul pe care îl aveau nu consta decât din înjurături și epitete ca: Bandiților! Criminalilor! Nu avea nimeni voie să stea întins pe pat în timpul zilei, în afară de Oprișan Costache, care era tuberculos în ultimele luni de viață și care sa stins în secția de exterminare Jilava. Poziția obligatorie, între 6
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
strigă ticăloșilor: „Să se termine odată cu mascarada asta!” Sentința oficială din nou muncă silnică pe viață, dar în secret se hotărâse condamnarea la moarte prin exterminare, care se aplica punct cu punct la „Secretul Secretului”=Cazimca. Iată-l acum suportând înjurăturile celor doi studenți demenți prin „reeducare”. Toate îi provocau lui Nicolae Petrașcu o durere sufletească îngrozitoare, negândindu se că ar putea să treacă și el printr-o astfel de încercare, ci din milă pentru camaradul său de luptă, bărbatul falnic
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
-l roage, dar privirea lui o îngrozi, spunându-i că într-adevăr e hotărât să o omoare acuma. Șovăi o clipă și apoi porni după tatăl său care făcea câte doi-trei pași, se oprea, se întorcea, zvârlea ginerelui câte o înjurătură, iar se urnea și iar se oprea...când însă Vasile o văzu apropiindu-se, își îndreptă toată mânia asupra ei și, amenințând-o cu amândoi pumnii, strigă clămpănind din dinți ca o fiară...”. Puternică este și privirea tatălui: ” Când deschise
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
de magicieni. De exemplu, acesta era cazul telekineziei sau al transportului la distanță al obiectelor, care se făcea de fapt prin fire aproape invizibile. Un subiect la modă era cel al ectoplasmelor, care pentru noi nu mai evocă decât o înjurătură a căpitanului Haddock 2. Ectoplasmele erau niște forme emise de un medium aflat în transă și considerate o materializare a spiritelor. Dar observarea în infraroșu a scos la iveală faptul că ectoplasma era bumbac umed sau ceva asemănător... Mediumii cereau
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
îi așteaptă fericirea veșnică, de vreme ce tot tu, le ceri cote la Armistițiu și unt pentru „glorioasa” armată roșie, iar bieților săteni le chiorăie burțile de foame?! După cum vom vedea în continuare în acest episod, s-a putut. Cu amenințări, intimidări, înjurături, scrâșnete din dinți, arestări în miez de noapte, deportări în alte localități sau locuri și mulți securiști, s-a putut. După 19 noiembrie 1946, comuniștii și aliații lor de paie vor avea cu ce se lăuda. b. „Coperativele din oraș
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
vârstă scoate dintr-o sacoșă ponosită de cârpă o sticlă de plastic de jumătate de litru, plină cu agheasmă, și începe să toarne conținutul, cu un fir subțire, pe brațele și pieptul culcate pe pietriș. Se aud acum urlete și înjurături, scena începe să devină deranjantă. Apar de nicăieri doi jandarmi, le ridică pe cele două „demonizate”, pentru a le plasa undeva pe o bancă mai izolată din parcul din apropiere. Simt în privirile celor care au asistat la scenă un
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
în același timp, „hai, măi doamnă, chiar așa, dă-o-n moașta pe gheață de treabă !”. Atât i-a trebuit femeii îmbrăcate în negru, care se oprește brusc, sughite și reacționează violent : „Domnule ! Moașta pe gheață este o insultă, o înjurătură mur dară, o lipsă de respect față de racla sfinților din față ! Să nu mai spuneți asta niciodată, niciodată ! Mai ales acum, la pelerinaj”. Am căutat apoi referințe cu privire la expresia „moașta pe gheață”, originea ei, eventuale deturnări de sens, dar nu
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
constatat că dispăruseră și termometrul mașinii, și niște medicamente. De altfel, anul acesta, la plecare, am fost controlați de același ofițer. M-a întrebat dacă pot să-i dau niște mărci germane. L-am refuzat și a reacționat cu o înjurătură. La Poiana Brașov, unul din șefii hotelului teleferic, vorbind într-o germană stricată și folosind cuvinte ordinare, mi-a spus ce crede despre români. La Bistrița, unde am vizitat o familie cunoscută de medici, am întâlnit o persoană comică, un
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]