983 matches
-
că așa e Vasilica, mută, n-ar spune o vorbă, s-o tai. Că nu poți ști cum se află, ăștia se aranjează între ei, de ies totdeauna deasupra. Mai bine te faci orb și surd, să nu dai de belea. Degeaba, că uite, i-a cășunat așa, dintr-odată. De parcă nu văzuse în fiecare dimineață cum îi strecoară profesorul bancnota. Că nu mai găsești cafea fierbinte și groasă și cu caimac, ca la Vasilica. Și așa-i profesorul, n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
este un exercițiu popular de inteligență și stil. Menține mintea trează, știu asta. Ce sunt notele informative de care se face atâta caz? O bârfă epistolară, atât. Mici studii folclorice de comportament despre relațiile de serviciu și de familie, despre belele economice și preferințele sexuale și tensiunile dintre indivizi și grupuri. Clocotul înăbușit. Mici invidii, spaime, plăceri, puroaie. Doar nu se ocupă blândul nostru popor bârfitor de comploturi! Dovada: nimeni nu e arestat! Nu mai ești arestat, astăzi, fiindcă asculți posturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Ți‐o fi frig și ți‐o fi ploaie Pe acolo prin războaie. Spun femeile din sat, Cică te‐ ai fi însurat, Te‐ a luat moartea de bărbat. Doamne, nu‐ i adevărat. Că noi suntem mame rele, Bune numai la belele, Noi fătăm pe‐ aici prin sate Morții marilor armate, Dar tu n‐ ai căzut sub foc, 269 Că te‐oi face eu la loc, După câtă jale‐ am strâns. O să mi te fac prin plâns. De pe fronturi de departe Am
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
destinului și neabătut în credință și devotament, tocmai pentru că alt tată nu avusese decât partidul?! Tocmai lui să-i facă o pârțopină, oricât de profesoară o fi ea, cu tot cu Facultatea ei și cu definitivatul, și cu gradul ei și alte belele cu care și-a înfundat viața, tocmai ea să-i facă bucuria de a rămâne borțoasă din sămânța lui?! A avut la activ femeile femeilor. Activiste care mai de care, până și de la centru. O adjunctă de ministru la agricultură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
în cadru intim, sobru, la „Pătrunjelu.“ Își făcuse cavoul încă din ’83, acum ar fi fost imposibil să mai ridice o astfel de casă de veci. „Nasol“, repetă, urmărind-o cum se pregătește să predea borcănelul asistentei. „A dat de belea.“ Până atunci n-o privise atent, deși era cam pe lângă el, dar la cealaltă coadă. El depunea doar urina și apoi trecea, dincolo, la o altă coadă, să-i ia sânge. Nici nu-i zărise, de fapt, figura. O siluetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Era mare bătaie pe posturile astea de vidanjor. Primele servicii din localitate aliniate la standardele europene, date mereu de exemplu când veneau cei de la Bruxelles să controleze cum avansau românii pe drumul lor spre integrare. - A dat săracul Preda de belea, oftă cineva de după castan. Verginel sări speriat în picioare. Aulius întoarse greoi capul, privind nedumerit spre insul care se proțăpise în spatele lor. Înalt, bine făcut, cu o umbrelă verde, cu mâner de lemn ămodel 1937), costum crem, cu un papion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Vergilnel abia atunci păru că-l aude. Se așeză și el pe bancă, nescăpându-l pe Biluță din priviri. Acela mânca îngândurat din pâinea sa, dând târcoale ciozvârtelor. - A bulit-o, șopti mai mult ca pentru sine Vergilică. I-a căzut beleaua pe cap și nu știe ce să facă. Nu-i amuzant, dom’ Aulius? Nici Aulius nu-l auzea. Își continua monologul șoptit, stins, mai mult bolborosind. - Pigasie a venit și mi s-a arătat dintâi atunci, la prima ridicare. Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
zicea Moscova, chiar de-i mai dați șuturi la Patriarhul lor, tot cu ochii acolo stați. Ce mai...“ Dădu plictisit din mână. „Nu v-a-nvățat nimic Papa, de s-a ostenit să vină până aici. Sunteți și voi ca beleaua aia de Țongu, care se laudă peste tot că i-a pus Papa mâna-n cap? Ei, și? L-a deșteptat? Nu-l vezi cum se judecă pentru pământurile alea, când i-am spus că doar eu i le dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
o ascundea la sân. Burtăncureanu dădu s-o întrebe ce vedea bosorcoaia în cărțile acele, dar își spuse că mai bine să tacă, să nu afle cine știe ce nenorociri din gura ei nedescântată, să-l bage și pe el în vreo belea. - Andromando, îi strigă. Când ți-e de mâncare să-mi spui, să comand la băieți. Numai usturoi sau ceapă să nu ceri, că nu ai voie. Nici praz! Până la întrevedere, nu bagi în gură nimic duhnitor. Boscomelnița păru că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
n-au avut curaj, erau prea cinstiți, ce-o fi fost de capul lor, fricoși și cu frică de Dumnezeu, adică corecți până peste poate, au avut ei o boală de-asta de i-a lăsat cu schele și alte belele cum am auzit că le zice la televizor, mai ales la acei care, chiar dacă a fost securiști, nu s-a adaptat rapid, adică să intre pe fază înaintea ălora de aveau noroc. A fost un moment mai greu atunci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
că-s făcuți cu Chiru ăla, cu sorbul fetelor. S-a făcut o întreagă mitologie cu el și cu ce face el în Baltă. Pe vremea lui Ceaușescu nu puteai să vorbești de d-alde d’astea, că dădeai de belea.Te băga la misticism, la defetism. Păstrămaț a-ncercat să vadă ce era adevăr în astea, dar... Chicoti amuzată. Îl trase spre ea, ca și cum ar fi vrut să-i șoptească cine știe ce taină. - Acuma... Până și la teveuri dau de câtva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de grijă. Trezește-te! Tu iar ai adormit? Trezește-te, măi, nebunule! Trezește-te că te-a întrebat profu' ceva! Am deschis ochii și am realizat că eram în sala de clasă... la ora de istorie... și într-o mare belea, căci întâmplarea cu moșneagul era doar un vis... un vis care se repetă tot mai frecvent în ultima lună, iar eu adormisem la ora celui mai afurisit profesor din tot liceul, Arvon Mircea. Dormi, domnule Corveta? Dormi! Și prin viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
trebuie să vorbesc. Dintre toate momentele din istorie, profesorului îi plăcea în mod special o secvență nu prea departe de timpul prezent: ascensiunea la putere a primului împărat care a domnit peste toată Terra, Felix Amadeo. Trebuia, ca să scap din beleaua în care am intrat, să povestesc și să detaliez cât pot de mult. Se pare că profesorului îi plăcea în mod deosebit acest om, fostul împărat. Poate că a și slujit alături de el sau poate că, dat fiind că au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
recuperare și nici măcar absolvent de colegiu, era nepotul lui Jack Watson, unul dintre investitorii principali ai lui BioGen. Jack Watson avusese întotdeauna grijă de Brad, avusese mereu grijă ca acesta să aibă o slujbă. Iar Brad intra tot timpul în belele. Se zvonea că Brad se culcase cu soția vicepreședintelui de la GeneSystems, în Palo Alto, motiv pentru care fusese concediat, pe bună dreptate, dar nu fără un mare scandal făcut de unchiul lui, care nu vedea de ce trebuia Brad să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
B. Watson Investment Group. — Cu dl. Watson, vă rog. Îi făcură legătura cu secretara, care îi făcu legătura cu unchiul său. — Bună, unchiule Jack. Unde naiba ești? zise Watson, pe un ton clar neprietenos. — În Wyoming. — Fără să intri în belele, sper. De fapt, avocatul meu m-a trimis aici, zise Brad, și de aceea te sun. Sunt cam îngrijorat. Individul ăsta ... — Ascultă, te așteaptă o acuzație de molestare și ai primit un expert în molestări, care să se ocupe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
uimiți amândoi, foarte uimiți, că mamă, mamă, cine-o fi ăsta? Când termină recitatorul de la difuzor, femeia își șterge o lacrimă imaginară, văzuși, nene Marinică, mai recită și alții... Înciudată, pune smântâna în păstăile alea, învârtește în cratiță cu oful belelei care a dat peste ea. Uite că se găsi unul de recită mai bine ca băiatul meu!? Bărbatul înțelege situația și tace. Se deschide poarta de la intrarea în curte, apare în pragul bucătăriei, băiatul, nasul lui intră primul, părul negru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
hotărâre : N-am să mai destăinui niciodată nimănui nici un secret. Niciodată, În viața mea. Oricât de neimportant ar părea. Oricât de supărată aș fi. De fapt... n-am să mai vorbesc niciodată, punct. De fiecare dată când vorbesc, intru În belele. Dacă nu deschideam gura atunci, În avionul ăla idiot, acum nu m-aș afla În situația asta absolut cretină. Am să devin mută. O enigmă tăcută. Iar atunci când lumea Îmi va pune Întrebări, am să mă mulțumesc să dau doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
își dorea o vilă grandioasă și o mașină de lux. Acum trebuia să plătească primele rate din „impozitul pe frumusețe”, dar merita... „I-a fost amantă - să se știe -Dar vezi,acum n o mai iubea, Și ca să scape de «belea», A luat-o în căsătorie.” (E.Herovanu) „Numai deplinul naște claritate, dar adevărul se ascunde în întuneric”. (Fr.Schiller) In contact cu umbra Intr-o frumoasă zi de toamnă dl.Adanei și amicul său dl.Pletea au hotărât să facă
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Ba îl petreceam până la biserică și apoi veneam acasă cu sânul încărcat de covrigi, mere turture, nuci poleite, roșcove și smochine din pomul mortului, de se încrucea tata și mama când mă vedeau cu dânsele. Și ca să mă scape de belea, m-au trimes la stână în dumbrava Agapiei, lângă podul Cărăgiței, unde erau și oile noastre, să șăd acolo până s-a mai potoli boliștea. Însă peste noapte a și dat holera peste mine și m-a frământat și m-
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
te cred, e arătoasă și-acu’, dar știi părerea mea de femei? Se spurcă ușor, se fac duble, triple, așa e firea lor, muierile la cratiță, dacă mă Întrebi pe mine, excepția e doar Tovarășa! Nu po-să-ț’ spui În ce belea ne-a băgat bețivu’ de Gherghina, fă repede actele pentru Matei, e lucrare urgentă! Are dreptate Șeful, ce spunea ieri, tovarășul colonel, avem nevoie de o reformă instituțională, dar adevarată! De profesioniști adevărați avem nevoie, de oameni tineri, cu școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
o pâine, Mulți o iau de la-nceput, Rătăcesc prin țări străine? Și cu asta ce-am făcut? Traversam ani grei cu crize, Leul iar a decăzut, Cresc întruna taxe-accize? Și cu asta ce-am făcut? Totul este ca-nainte, De belele n-am trecut, Se trag sforile, se minte, Și cu asta ce-am făcut? Se urzesc pe-ascuns vendete, Cum nicicând nu s-a văzut, Țara-i plină de vedete, Și cu asta ce-am făcut? Pleacă-ai noștri, vin
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
tată, apărut și crescut de izbeliște și precum spun psihologii, în astfel de cazuri, nu este de mirare că uneori îi mai sare țandăra tam- nisam, din senin, chiar fără noimă și ne dă în cap câte un car de belele colective. Și apoi, după cum se vede, pe atunci nici nu se punea problema să fie un stat, un Băsescu sau un Boc prim ministru, fiindcă Biblia continuă așa: La începutul timpurilor el era singur. În afară de el nu exista nimic. Nici măcar
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Trebuia să facă ceva, oamenii lui din minister nu se sfiau să primească mita dar când venea vorba de redevență ridicau din umeri spunând că musai trebuie achitată. Tot la Godunov, omul său de încredere, apelase ca să îl scoată din belea. Într-un timp record reușise să vândă utilajele în cel mai mare secret. Nu-l întrebase nici odată cum procedase, dar reușise să amâne și presiunile guverna mentale. Desigur că mituise în dreapta și în stânga, iar acolo unde nu putuse da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
dea dreptate. Avea un sentiment care îi venea greu să-l explice. Mai fusese în situații critice și înainte dar, în ultima clipă reușise să se redreseze. Nu știa cum se întâmpla dar o conjunctură de moment îl scotea din belea, era poate cineva, acolo sus, care veghea asupra lui, ori reușea el să se descurce de fiecare dată dar, in extremis, se ivea o soluție. Simțea că același lucru se petrecea și acum, numai că nu putea să-i mărturisească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
împărțirea nedreaptă a rațiilor de carne. Ba pe deasupra, tocmai de dimineață îl vestise logofătul Dumitrașcu că noul sluger o momise pe fata vistiernicului Hrize, în casa unui pândar de la viile Domnului de la Cotnari. Se căznea bietul domn să iasă din beleaua asta! „Să vină la mine vistiernicul, ș-apoi să-i spui cum mă îndemna să l pun în domnie pe preacinstitul Ilie!” răbufni Vodă, poruncind să se arate boierilor: Cinstite fețe boierești, începu el molcom, acoperindu și mânia ce-i
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]