1,735 matches
-
ceva adevărat. A început să râdă încet, aplecat peste marginea patului, căutând papucul, - unul nu îl găsea, se pitise sub pat... Până în dimineața aceea, îi povestise visul; așa că așteptase urmarea; era totuși logic să pună întrebarea care i se păruse caraghioasă... În prima zi, îi povestise că la Paris ajunsese, pe jos, nu cu trenul. Făcuse, în vis, aproape o... lună! - Cum de ți-ai dat seama că făcuseși o lună de zile, îl chestionase ea. - Simplu: era vara... prin august
Des-creșteri by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7455_a_8780]
-
trebuințele lui simple". Dacă obștii românești în curs de închegare modernă îi lipsea "clasa de mijloc", oare nu simțim și noi fenomenul insolent-dureros al substituirii acesteia prin impostură? "Nefiind oameni vrednici, care să constituie clasa de mijloc, le-au umplut caraghioșii și haimanalele, stârpiturile, plebea intelectuală și morală". Iar dacă e să ne referim la corupția politicianistă, prezentă cu asupra de măsură și la acest început de mileniu, nu putem recurge la considerațiile eminesciene, înlocuind doar numele unor lideri și păstrînd
Trecut prezent, prezent trecut by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10574_a_11899]
-
la scurt timp ("Piază rea" s-a vărsat untdelemnul!") să afli că plicul cu scrisoarea de recomandare conținea cu totul altceva și anume: "Moftangiul care-ți aduce această scrisoare" Îmi fac o datorie amicală să-ți atrag atenția asupra acestui caraghios"Ia seama, nu-i acorda nici un crezămînt" Poate avea cîteodată spirit, dar foarte superficial și cu deosebire zevzec"" l O infamie nouă pe vechiul tipar s-a desfășurat totuși, sub ochii publicului, în săptămîna imediat următoare Tîrgului de Carte Bookarest
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12785_a_14110]
-
fetișismului. În pofida faptului că opera majoră a lui Brâncuși, Coloana fără sfîrșit, a fost sever agresată, că infractori derizorii și colportori fără scrupule au aruncat în serie, pe piața românească și nu numai, tot felul de falsuri Brâncuși, unul mai caraghios decît altul, că exegeza delirează și amatorismul hermeneutic a ajuns la limita ridicolului, Barbu Brezianu și-a păstrat măsura, echilibrul și înțelepciunea. Reeditarea, cu cîțiva ani în urmă, a monumentalei sale lucrări Brâncuși în România, care aduce la zi, atît
Brezianu și Brâncuși by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10298_a_11623]
-
al lui Victor Iliu, antreul constituindu-l un film de propagandă pe portativul căreia începe o încăierare burlescă între membrii celulei de partid locale așezați în primul rînd. În contrast cu scenele triumfaliste ale paradei sovietice, publicul urmărește distrîndu-se copios comedia caftelii caraghioase între comuniștii locali. Registrul se schimbă de la episodul chaplinesc la cel al telenovelei ideologice, politbasmul Mitrea Cocor care stoarce lacrimile asistenței mesmerizate și, ca și cînd n-ar fi fost de ajuns, regizorul supralicitează cu un al treilea spectacol care
Zgomotoasa nuntă mută by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7857_a_9182]
-
nu a oferit un răspuns foarte clar în legătură cu aceste lucruri. Există oameni care fac treaba asta pentru domnia sa, fără niciun succes, care ne explică faptul că ajung în ridicol, că e nevoie, că vin oaspeți străini. Astea sunt niște lucruri caraghioase. Adică oaspeții străini vin în România ca să aibă mii de bețe să se scobească în urechi și alte lucruri de genul acesta. Ce este relevant însă și înfiorător pentru un om - care să spunem că unii dintre noi nu îl
Antonescu: „ Sumele cheltuite de Ungureanu de la buget sunt pantagruelice ” by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/42127_a_43452]
-
unul îl vede pe Dumnezeu, lucru „ieșit din comună" (vanitatea ia frazeologia pe sus...), fiindcă megieșii lui văzuseră, de când erau, doar pe dracu'. Acela, vizionarul, devine sfânt și pleacă, „înotând prin pustiu și certând omenirea/ Până aproape de Caracal." Un sfânt caraghios și tragic, ca Nastratin al lui Barbu, ca Lelița care, tot așteptând vești de pe front, se îmbolnăvește de pelagră și-și rupe pielea de pe ea. De nerăbdare. Nimeni nu-și află locul, viii sunt ca a lui Ciugulea, „curioasă și-
Feluri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6032_a_7357]
-
ț Îți citeam din când în când propriile mele încercări literare. Scriam texte scurte, care nu depășeau două pagini. Despre ce tratau? Le-am uitat complet. Singura amintire pe care o păstrez despre ele este surâsul tău. Or fi fost caraghioase? Sunt sigur în orice caz că le scriam cu elan. Scrisul îmi oferea aceeași bucurie pe care o simțeam când, copil, mă jucam cu motociclistul de tinichea, cu uneltele de reparat ale tatei, cu mosorelele de ață sau mica roată
Vasilis Alexakis - Te voi uita în fiecare zi by Elena Lazăr () [Corola-journal/Journalistic/9804_a_11129]
-
și cu vocație pedagogică. Ele își găsesc o utilitate în aceea că elimină confuziile unor comentatori, derutați de proteismul creator al lui Sîrbu, de naveta lui continuă între viață și text, realitate socială și ficțiune literară; și discreditează, totodată, teza caraghioasă a unei exegete (Sorina Sorescu) potrivit căreia scriitorul ar avea o estetică rudimentară. Ion D. Sîrbu a trăit câteva vieți (de student ilegalist la Sibiu, de combatant pe frontul răsăritean, de pușcăriaș în temnițele comuniste, și, apoi, de exilat în
Un maraton literar by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11365_a_12690]
-
să dansăm. Când ne-a văzut, Bobby păru mulțumit, ca și cum ar fi rezolvat o problemă. Eu, când se termina fiecare cântec, credeam că e ultimul, dar apoi continuam. Luca se apropie de mine și-mi strigă în ureche că eram caraghioși, ca să-mi spună de fapt contrariul, că eram foarte frumoși, o dată măcar, și poate avea dreptate. Nu știu cum, dar la un moment dat m-am trezit stând jos și lângă mine se afla prietena prietenei mele. Amândoi transpirați îi priveam pe
Alessandro Baricco - EMAUS () [Corola-journal/Journalistic/4296_a_5621]
-
Iliescu, Dan Sachelarie, cuprins ca de obicei de o agitație interioară, pe care și-o stăpânește cu greu, Ion Marin, cu figura lui de frizer cu mandolină, Stere Gulea, mirat de tot ce se întâmplă în jur, Alexandru Mironov, iremediabil caraghios, convins mereu, chiar și când se scarpină în creștet, că își servește țara. își fac apariția și parlamentarii. îl remarc pe Ion Dolănescu, un bărbat scund și veștejit, cu părul vopsit în negru și cu o cravată albă. Mihai Ungheanu
Convocare la Secția de Presă și Propagandă a CC al PCR by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16093_a_17418]
-
real. Altminteri, dincolo de interfața umoristică se întrezăresc idei cât se poate de serioase, despre care s-ar putea vorbi multă vreme, chiar și în contradictoriu. Iată doar una dintre ele: "Literatura însăși este un domeniu al excesului. Mi se par caraghioși autorii care cred în moderație. Mi se înfățișează asemenea acelor americani care, înainte de a-și lucra grădina, se echipează cu mănuși, cu cizme, cu salopeteși uneori chiar cu măști împotriva insectelor pentru a-și tăia trandafirii. Mie îmi place să
Secretul lui Alex Stefănescu by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8913_a_10238]
-
nivelul cel mai de jos al ideii de om, o lume ale cărei viziuni nu urcă mai sus de aspirațiile aurolacilor oligofrenizați. Probabil că într-o astfel de lume figuri precum Adam Michnik, Václav Havel sau Czeslaw Milosz arată la fel de caraghios precum albatrosul eșuat pe puntea corăbiei, din poemul lui Baudelaire. }ine de logica istorică faptul că revoluțiile își devorează eroii. Numai că - e tot mai limpede - ceea ce trăim noi astăzi nu sunt consecințele unei revoluții, ci o sinistră involuție. Șurubul
Adam Michnik și maladiile lumii contemporane by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9464_a_10789]
-
Își dau autogol, e un autogol această grevă parlamentară, iar eu văd într-adevăr în asta un protest parlamentar, așa cum au spus, nu e vorba de chiulangeală, dar e un autogol, e o greșeală politică ce generează în serie situații caraghioase", conchide Paleologu.
Paleologu, despre greva USL: Îşi iau scatoalce de la noi () [Corola-journal/Journalistic/45964_a_47289]
-
constatării că Alinei Hiristea nu îi stă în putință să formuleze o atitudine față de partitură, echipa nu a dezarmat, încercând să salveze tot ceea ce mai era de salvat. Elvira Platon Rîmbu și Doru Fârte au imaginat un cuplu regal istericoid, caraghios, animat de sarcasm și ură. Șerban Borda (Principele Filip) și-a dat silința de a evidenția excentricitățile și contrastele studiate, smuciturile din care îi e făcut personajul. Mariana Neagu și Ileana Iurciuc (în rolurile Mătușilor și ale Doamnelor) au apariții
Premiere orădene by Mircea Morariu () [Corola-journal/Journalistic/15136_a_16461]
-
de text potrivit căreia ministrul Guéraud s-ar scălda într-un lux dobândit în urma unor afaceri oneroase. Niște elemente de mobilier așa cum poți vedea prin grădinițele de cartier sunt bunurile din "luxoasa" vilă a ministrului. Costumele, atunci când nu sunt absolut caraghioase (cazul celor purtate de ziarista Nathalie Klein) par teribil de sărăcăcioase. Iar cum regizorul nu și-a prea cheltuit energia spre a îndruma jocul actoricesc, cei aflați pe scenă se manifestă în funcție de talent și inspirație. Eforturi de elaborare a rolurilor
Premiere orădene by Mircea Morariu () [Corola-journal/Journalistic/15136_a_16461]
-
de consum "artistic" - telenovela aici - dincolo de comedia bogată în nuanțe și expresie, ironică, satirică și chiar cinică, care se revarsă peste o societate tipică pentru Balcani, ușor recognoscibilă și în spațiul carpato-dunăreano-pontic, pe scenă amestecul este atît de ciudat și caraghios, încît te îndeamnă să cercetezi, cu orice preț, unde este hiba. Imaginea ți se limpezește după ce ai citit piesa. Realizezi că Dusan Kovacevic nu a înnebunit, că scrie la fel de bine și că din Larry Thompson se putea face un spectacol
Cînd ai o piesă și nu știi ce să faci cu ea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16177_a_17502]
-
cățărîndu-se pe banchete. Ridicol este și tandemul pe care îl face cu frate-său, Georges (Petre Nicolae), mai în vîrstă, pseudo-capul familiei, greoi din toate punctele de vedere. Aici Fräulein (Virginia Rogin) nu mai este doar guvernanta nemțoaică care stîlcește caraghios pronunțarea unor cuvinte românești. Este principalul intrigant, Iago feminin, împinge și forțează realitatea devoalînd scrisorile trădării. Margareta bea în fața ei sticluța cu laudanum (precizarea nu figurează în text) și nu clintește un deget ca să o oprească. Wanda este idealul ei
Cuvinte și semne, bîrfe și blesteme by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14442_a_15767]
-
ale orașului, este împins de criza mătăsăriei din 1795 să-și câștige pâinea prin târguri, ca vânzător de fel de fel de fleacuri și... dentist. Ca să atragă mușteriii și pacienții, montează un teatru de păpuși și începe cu binecunoscutul și caraghiosul Polichinelle și cu alte personaje din comedia italiană a epocii. Fără să fie prea departe, Italia nu-i pasionează totuși pe spectatori. Și atunci, fostul canut - cum se numeau pe atunci țesătorii lyonezi - găsește ideea care-l face celebru: își
P ă p u ș i by Paul Diaconescu () [Corola-journal/Journalistic/3399_a_4724]
-
destin glorios care, însă, întârzie să se manifeste. În ciuda unei vieți incredibile, cu adevărat romanești, el nu ajunge niciodată eroul salvator al Marii Rusii sau al lumii. Față de visele lui de mărire, luptele pe care le poartă sunt mărunte și caraghioase, chiar și atunci când îl șochează pe povestașul Carrère (de pildă, episodul în care Limonov e filmat trăgând cu mitraliera înspre Sarajevo, aflat sub asediul lui Radovan Karadžic). Interesant este, însă, că povestea acestui megaloman idealist - și fantasma lui confirmă „diagnosticul
„Adevărul“ despre Limonov by Florina Pîrjol () [Corola-journal/Journalistic/2443_a_3768]
-
cinstea numiri lui Necșulescu ca ministru, costume ce rimează cu individualitatea fiecărei dame. Pentru personajele masculine nu a găsit nici o idee, fiecare este îmbrăcat cam la întîmplare, cu excepția lui Iorgu Langada, în neconcordanță cu timpul sugerat de costumele partenerelor. Desenul caraghios din piesă este pus în valoare cu aplomb, dar fără tradiționala șarjă și cabotinism, de Vladimir Găitan în rolul titular. Fățărnicia și jocul ambiguu, la două capete, îi însoțesc, cu măsură, întreaga apariție. De fapt, este o cheie aplicată de
Mici drame? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14360_a_15685]
-
eram o trestie, iar frumusețea-n jur cu nuferii plutea, și pruncul Moise era-n apropierea mea, era. Eroul Bellerophon îmi aparții doar în închipuire, tu exiști și mă scoți din fire, iată, această lungă tăcere la telefon, mă simt caraghios ca eroul Bellerophon, de disperare ce aș putea să-ți răspund? Sunt ca o piatră spălată de multe ape pe prund, între noi totul e limpede, deși eu văd întunericul, între noi este Nimicul, feericul. Poemul F. M. într-o permanentă
Poezie by Ion SÂNTION () [Corola-journal/Journalistic/8061_a_9386]
-
la maximum în guvernare. Nu fac nici un comentariu, aștept răspunsul premierului", a spus Antonescu după Delegația Permanentă, adăugând că "sunt chestiuni pe care le vom discuta și rezolva cu premierul". Nu e vorba de niciun fel de instabilitate, pare chiar caraghios să vorbim de instabilitate. Avem 70 și %, că nu mai calculez toate adăugirile, avem toată capacitatea politică să rezolvăm aceste chestiuni. E singurul răspuns pe care vi-l pot da", a mai declarat Antonescu.
Antonescu, replică lui Şova după controversa numirii lui Iohannis by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/32530_a_33855]
-
vieții politice, sociale și culturale. Procesul a durat câțiva ani. Kundera mai preda încă la facultate și era - dacă nu mă înșeală memoria - și redactor la o revistă de cultură. Câteva din cărțile lui, printre care ciclul de povestiri Iubiri caraghioase și romanul Gluma, apăruseră la Paris, în traducerea lui François Kérel - primite triumfal de critică și public. Despre un alt roman, Viața e în altă parte, apărut și el, în 1973, la Paris, e vorba într-o scrisoare din decembrie
Milan Kundera arta romanului by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8717_a_10042]
-
-ncercuiește." Poezia începe, depărtîndu-se de basmele sprințare, să bolească, elegant, de vis. Este dispoziția din următorul volum, Interiorul legii (1968), avînd ca paspartu un ospicial număr 23, cu ,ieri serbări, astăzi serbări, serbări mîine." Se întîmplă într-o lume nițel caraghioasă, înduioșătoare și lălîie, ca familiile de tîrgoveți, adunate pentru poză: ,Bunicul cu bunica/ bîrfeau pereții, / și făceau garagață/ cîntînd/ ,viață, viață ca o ață"./ Ea, vrăjitoare mînătarcă/ hulea pe toată lumea parcă/ el prin doi ochelari/ se uita ceacîr,/ aruncînd în
Șal cu ciucuri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11495_a_12820]