1,049 matches
-
bătrânul domn ar fi fost într-o dispoziție generoasă, astfel încât Anna și cu mine am avea acum o coală semnată de el. Am părăsit Bologna, orașul doct, roșu și gras. În Neapole am văzut, în apropierea portului, un grup de cercetași germani cărora li se furaseră rucsacurile și care voiau acasă, nimic altceva decât acasă. Rufe colorate, întinse la uscat pe toată lățimea străzii. Hoarde de copii gălăgioși. Am rătăcit pe străzi înguste și am văzut procesiuni a căror pompă păgân-catolică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
este trimis să colinde lumea și să salveze suflete, asemenea unui cavaler rătăcitor. Deși aparențele trimit mai degrabă către o prezență lipsită de spectaculozitate, Tintin, cel care nu îmbătrânește și nu moare niciodată, este întruchiparea contemporană a unei vocații medievale. „Cercetașii”, din al căror spirit se nutrește spiritul lui Tintin, prelungesc, în costumația lor inconfundabilă, jurământul cavaleresc de a urmări binele și a întări solidaritatea, cu orice preț. În locul capcanelor magice care îi fascinau pe căutătorii Graalului, Tintin va întâlni prezențele
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Hergé temerității, modestiei și libertății. Ca și Tintin, Jo și Zette sunt reperele în jurul cărora se adună întregul potențial de lumină și de încredere al lumii lor. Niciodată încercați de îndoială, acești copii nobili dețin, ca și Tintin, educația de cercetaș ce îi face imuni la cântecul de sirenă al păcatului și disperării. Hergé mai adaugă un capitol la vastul tratat despre bine și speranță pe care îl constituie proza sa grafică. Aventurile lui Jo, Zette și Jocko sunt marcate de
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
un război prin surprindere. Trebuia să trecem pentru cercetare. Comandantul grupei era sublocotenentul în rezervă Sfetcu Ion, basarabean din orașul Reni, județul Ismail. De dorul pe care îl avea dorea să pășească primul pe pământul basarabean. Am trecut, grupă de cercetași, pe la ora 11, cu barca. Nici o rezistență. Înaintăm. În fața noastră satele Cotu Morii și Obileni. O pocnitură de armă și un caporal, Vâjâială, cade la pământ. Începe să se tragă. Probabil miliția și organizațiile paramilitare sătești. Începem să primim vizitatori
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
să mai fie Packer și Muffy Keyes, președintele unei companii producătoare de textile și moștenitoarea unui fabricant de tutun. E mica lor escapadă de weekend în plasa de protecție a societății. Bețivul de la Global Airlines se dovedește a fi Webster „Cercetașul” Banners, și, împreună cu Inky și Muffy, se întâlnesc cu „Slăbănoaga” și Frizzi. Apoi li se alătură Packer și un alt tip, „Barcagiul”. Apoi și „Pantoful” și „Ciolănosul”. Sunt beți cu toții și joacă șarade, și la un moment dat Packer strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
podul ăsta care să nu aibă măcar patruzeci de milioane de dolari? Și desigur se aude doar zgomotul traficului trecând pe deasupra. Mai târziu împing cărucioare de cumpărături printr-un peisaj industrial. Inky și Muffy împing un cărucior, în timp ce Packer și Cercetașul le urmează la o distanță. Și Inky spune: — Știi, credeam că singurul lucru mai rău decât a eșua în domnișoaragoste era a reuși... Spune: Eram atât de îndrăgostită de Cercetaș, încă de la școală, dar știi cum... ne dezamăgesc evenimentele. Inky
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
industrial. Inky și Muffy împing un cărucior, în timp ce Packer și Cercetașul le urmează la o distanță. Și Inky spune: — Știi, credeam că singurul lucru mai rău decât a eșua în domnișoaragoste era a reuși... Spune: Eram atât de îndrăgostită de Cercetaș, încă de la școală, dar știi cum... ne dezamăgesc evenimentele. Inky și Muffy poartă mănuși fără degete ca să poată sorta mai bine dozele goale de bere, și Inky spune: — Credeam că secretul unui sfârsit fericit era să cobori cortina exact la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
agendă socială e aproape plină. Toată această plonjare în mizerie. Nici nu se pune problema să poată face ceva marți seara, pentru că are de gând să se ducă la cules de zdrențe cu Dinky și Cheetah. După aia Packer și Cercetașul se întâlnesc să sorteze dozele de aluminiu. După aia toată gașca trece pe la clinică pentru a primi consultații gratuite la picioare de la un doctor tânăr, cu ochi negri și accent de vampir. Packer spune că doza de aluminiu e Krugerrand-ul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
Robert Redford, dacă împingi un cărucior de cumpărături pe bulevard în amiaza mare, purtând trei rânduri de haine soioase și mormâind înjurături pentru tine - nimeni n-o să te bage în seamă. Ar putea face asta pentru tot restul vieții lor. Cercetașul și Inky se gândesc să se înscrie pe lista solicitanților de locuințe sociale. Vor să piardă vremea în săli de așteptare și să primească asistență stomatologică gratuită de la studenți de medicină tinerei și atrăgători. Vor depune o cerere pentru metadonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
Dacă se duc la poliție nu se aleg decât cu umilința. Îți poți imagina titlurile din ziare: „Un celebru cuplu din înalta societate se distrează în mizerie”. Sau: „Miliardarii se joacă de-a săracii”. Doamne ferește să amintească de Inky și „Cercetaș”, de „Slăbănoagă”, de „Pantof” sau de „Ciolănos”. Faptul că se vor face de râsul lumii n-o va salva pe fată. Suferința lor n-o va alina pe-a ei cu nimic. Săptămâna următoare apare în ziar știrea că fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
mele”. Cel puțin, asta-ți spunea Webber din proprie experiență. Armata nu i-a pregătit pentru nimic din toate astea. Dar, întorcându-se acasă, n-au găsit nici un anunț în care se căutau experți în muniție, specialiști în stabilirea țintelor, cercetași de infanterie. Nimic care să plătească atât de bine pe cât aduna Flint, cu picioarele ieșindu-i din crăpătura laterală a unei rochii de seară din satin verde, cu degetele de la picioare prinse în ciorapi de plasă și ieșind prin sandale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
cinci mărci partida. El zâmbi ușor și-și roti umerii: — Douăzeci de puncte vă convine? Îmi reveni lovitura de spargere a bilelor, dar am ratat-o. După asta, aș fi putut la fel de bine să fiu babysitter. Becker nu fusese la cercetași când era tânăr, atâta lucru era sigur. După patru partide, am aruncat o bancnotă de douăzeci pe masa de joc și am cerșit îndurare. Becker mi-o aruncă înapoi: — E în regulă, zise el. M-ați lăsat să vă bat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
sfârșește istorisirea. Cârmuitorul Dreptcredincioșilor se resemnă, deci, să spună „da“, cu moartea În suflet. De Îndată ce răspunsul ajunse la el, Toghrul luă calea Bagdadului și, chiar Înainte de a intra În oraș, Îl trimise În grabă pe vizirul său, pe post de cercetaș, nerăbdător să vadă ce orânduieli fuseseră deja gândite pentru căsătorie. Sosind la palatul califului, emisarul auzi spunându-i-se, În termeni foarte amănunțiți, că respectivul contract de căsătorie putea fi semnat, dar că Întâlnirea celor doi soți era În afară de orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
îmbrac cuvântul când eu cunosc doar alb și negru? cum să mă mint de-acum înainte, când inima mea sângerează cuvinte? Metamorfoză Orașul acesta în care trăiesc este plin de umbre; le aud cadența pașilor ca a unui batalion de cercetași ieșiți din cazarmă. Când mă plimb pe strada principală, umbrele mi se aruncă insolente în spinare; le simt bocancii reci de plumb. Dar coloana vertebrală stă dreaptă, nu cedează sub greutatea lor. Trec pe lângă clădirile vechi zidurile degajă miros de
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
grupuri terifiante de vagabonzi cu chipuri mutilate de sărăcie, căutători prin gunoaie, ființe pentru care gunoiul este cea mai intensă și voluptoasă experiență, ca și punga de aurolac din care inspiră otrava cu sete, magnați ai gunoaielor schimonosiți de mizerie, cercetași ai sufletelor milostive, gata oricând să-i smulgă gloatei trecătoare, câte o lacrimă. Între Plăcințica și Antoniu nu se pune problema apropierii fizice. Dorm amândoi În cocioaba de la ,,numărul 8,, ca doi frați care s-au regăsit după ani de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
două ori viața: odată că nu apucase să urce În camera rezervată, blocul ,,Carlton,, prăbușindu-se În urma cumplitului seism și, a doua oară, pentru că nu fusese acasă, În momentul dezastrului. Și tatăl lui scăpase: se afla Într-o tabără de cercetași, la Sinaia. Vicii de construcție făcuseră ca imobilul cu două etaje să se prăbușească, deși era de dată relativ recentă. După cincisprezece ani, tatăl meu avea să se căsătorească cu cea care m-a născut. Iartă-mă, dar pari plictisită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
văioaga din dreapta. Are vegetație care permite mișcarea. Ai la dispoziție treizeci de minute. Comandantul grupei de avangardă a executat ordinul cu rapiditate. ― Voi, cei rămași, ochii în patru la orice mișcare - le-a ordonat Dumitru. Cele treizeci de minute acordate cercetașilor i s-au părut lungi cât o noapte de vară cu fulgere și trăsnete... Când s-au întors cercetașii, Dumitru a ascultat raportul comandantului grupei: ― Am reușit să ajungem destul de aproape de gardul celei de a doua case dinspre noi. Dincolo de
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ordinul cu rapiditate. ― Voi, cei rămași, ochii în patru la orice mișcare - le-a ordonat Dumitru. Cele treizeci de minute acordate cercetașilor i s-au părut lungi cât o noapte de vară cu fulgere și trăsnete... Când s-au întors cercetașii, Dumitru a ascultat raportul comandantului grupei: ― Am reușit să ajungem destul de aproape de gardul celei de a doua case dinspre noi. Dincolo de gard am văzut că sunt cuiburi de mitraliere grele și peste tot mișunau mulți militari, care fumau în voie
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
el. Vrei să-ți iei lucrurile? —încă nu. Deocamdată nu vreau decât să văd unde e. —Bine, a spus Chris punând cartea jos. Hai să mergem! Ai grijă la cizmele alea faine, Chris, a strigat Mike cu o voce de cercetaș. Doar nu vrei să le murdărești. —Țărani, am sărit eu dându-mi ochii peste cap. Dar Chris n-a făcut decât să râdă. —John Joe a vrut să știe de unde le-am luat, a rânjit el. Zicea c-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
care stătuseră pe poziții la Himeji intrară în Okayama, iar clanul Ukita trimise încă zece mii de oameni. Astfel, cu o forță combinată de treizeci de mii, Hideyoshi înaintă, prudent, în Bitchu. După ce străbătu numai o leghe, se opri, așteptând rapoartele cercetașilor; după alte două leghe, se opri din nou, pentru o recunoaștere. Toți ostașii auziseră veștile despre strălucitele victorii din Kai, așa că, înaintarea aceea precaută îi frustra pe mulți. Unii declarară în grabă că fortărețele și Castelul Takamatsu puteau fi capturate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Kobayakawa. Nu vom rupe tratatul, făcându-ni-l pe Hideyoshi dușman pentru a doua oară. La vremea când consfătuirea secretă se sfârși, era seara zilei a patra. În timp ce reveneau în tabără, cei doi generali se întâlniră cu un grup de cercetași de-ai lor. Ofițerul de la comandă arătă agitat, în întuneric, spunând: — Cei din Ukita au început să-și retragă trupele. Ascultând raportul, Kikkawa țistui din limbă. Prilejul trecuse deja. Kobayakawa citi gândurile fratelui său mai mare. — Mai ai unele regrete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
fiind de la sine înțeles că se cade ca Sebei să preia o linie a primei formațiuni de luptă, iar Ukon s-o preia pe cealaltă. Aștept din partea amândoura să izbândiți fapte pe măsura vorbelor voastre. Pe tot parcursul consfătuirii, soseau cercetași să dea raportul. — Seniorul Mitsuhide s-a retras de la Horagamine și și-a adunat forțele în regiunea din jurul satelor Yamazaki și Enmyoji. De asemenea, a părut să se regrupeze spre Castelul Sakamoto, dar azi dimineață a început, dintr-o dată, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nelinișteau. A doua zi dimineață, părăsi tabăra de la Shimo Toba și urcă, prin Trecătoarea Horagamine, în Yamashiro, loc unde stabilise să-și unească armata cu cea a lui Tsutsui Junkei. — Tsutsui Junkei n-a fost zărit încă? își întreba Mitsuhide cercetașii, la intervale regulate, pe tot parcursul zilei. Întrucât Mitsuhide fusese în cârdășie cu Tsutsui Junkei încă dinaintea atacului asupra Templului Honno, nu avusese nici nu motiv să se îndoiască de loialitatea aliatului său - până acum. La căderea nopții, încă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sunt aici, răspunse Dengo. — N-are de ce să nu stea de vorbă cu tine. Obține un răspuns de la el, chiar dacă va fi noaptea, târziu. Am înțeles, stăpâne. Dengo porni imediat spre Koriyama. Înainte de a apuca să se întoarcă, însă, sosiră cercetași anunțând că forțele lui Hideyoshi se îndreptau spre răsărit, iar avangarda ajunsese deja în provincia vecină, Hyogo. — Cu neputință! Trebuie să fie o greșeală! izbucni Mitsuhide, când auzi vestea. Nu-i venea să creadă că Hideyoshi putuse încheia pace cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
lui, fără o vorbă. Stătea căzut peste gâtul calului. Lui Tatewaki i se păru ciudat, dar îl urmă totuși, asemenea celorlalți. Galopară astfel, pe drum, fără nici un incident, cale de vreo trei sute de metri. După ce-i ajunseră din urmă pe cercetași, cei treisprezece oameni continuară să înainteze, cu Mitsuhide în poziția a șasea din față. Dintr-o dată, calul lui Murakoshi se cabră. În aceeași clipă, sabia lui scoasă din teacă lovi în partea din stânga șeii. Se auzi un dangăt sonor, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]