3,279 matches
-
Bath, părea banală prin comparație. Pe de altă parte, de ce să-ți mai bați capul cu meridianele? Viața mamelor care mai și munceau era și așa destul de grea. Asta era ceea ce intenționa să le spună dupăamiază celor de la revistă. — Ce coincidență uluitoare, a remarcat ea către Laura. Nici nu mi-a venit să cred că m-ai sunat și mi-ai spus că trebuie să vorbim chiar în secunda în care mă urcam în taxi la Heathrow. —Incredibil, i-a replicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
mea și lăsase acele urme? Nu era un caz clar de crimă? Ce putuse mai exact să cauzeze acel accident stupid? Și totuși, nu se pomenea nimic de continuarea investigațiilor. Să le fie rușine! În același articol, reporterul menționa „o coincidență bizară“, mai precis faptul că „Bibi Chen organizase excursia de-a lungul Drumului Birmaniei, unde 11 persoane plecaseră ca să vadă artă budistă și dispăruseră“. Vedeți cum mă arătau acuzator cu degetul? Era clar că asta insinuau, printr-o asociere discutabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
care Îi reacționau pupilele. Dacă pulsau hiperdilatându-se Însemna că e gata să flirteze, iar În câteva ore, dacă nu chiar minute, actul sexual devenea o posibilitate. Marlena zâmbi și apoi căscă. —De-abia aștept să mă trântesc În pat. — Ce coincidență, glumi Harry. Și eu Îmi doresc exact același lucru. Și aici imită cât putu de bine gâfâitul unui cățeluș. Ea ridică dintr-o sprânceană În semn că pricepuse ambiguitatea obraznică a răspunsului lui. El zâmbi cu toți dinții, iar ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
ale armatelor Învinse care băteau În retragere spre Birmania. Oare n-aveau și prietenii mei niște autostopiști temperamentali agățați de țeava de eșapament sau așezați pe bara din spate a autocarului? Nații au fost Întotdeauna asociați cu dezastrele. Ei erau coincidența accidentelor. Și creșteau În importanță Încontinuu, alimentați de nenumăratele tragedii și morți. Nici o religie nu reușise să scape de ei, nici budiștii sau baptiștii, nici metodiștii sau mormonii. Walter privea În față. Celor pe care-i avea În grijă le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
aveau forma exactă a penisului În erecție, cu glugi bulboase, iar roșul le făcea să pară umflate, gata să pocnească. Se Întoarse, căutând repede alte plante comestibile. Însă Moff Încă mai cerceta planta. —Douăzeci de centimetri lungime, aproximă el. Ce coincidență! Îi făcu cu ochiul, iar ea râse timid. Se gândi să o mai tachineze puțin, dar se opri, realizând atunci nu numai că era atras, ci se atașase de ea, Îi plăceau chiar și micile ciudățenii, mai nou Îndrăzneala ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
fața pentru ultima oară, față imobilizată în linii destinse exprimând calmul acceptării sentinței divine. Împreună cu sora mea, Rachel, am pornit în căutarea cazărmii unde a fost transferat puțin timp înainte regimentul de cavalerie în care servea fratele meu, Itzhak. O coincidență, de parcă destinul operase în mod special transferul, ca și fiul ostaș să-și poată însoți mama pe ultimul drum. Am rugat santinela ce staționa la poarta cazărmii să cheme ofițerul de serviciu și i-am cerut acestuia autorizația ca fratele
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
țin minte de când n-am deschis-o. Dacă descoperirea aceasta s-ar fi produs altă dată, mai de mult sau mai târziu, lucrul mi-ar fi părut natural și simplu. Acum însă, el s-apropie întrucâtva de miracol (ca toate coincidențele care ne surprind prin neprevăzutul lor și care, lucrând asupra imaginației, iau, în ochii noștri, o semnificație misterioasă și impresionantă); acum, tocmai acum când mă silesc să redau puțină viață unor lucruri de demult, cartea aceas-ta, care ea însăși ține
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
asemeni în interesantele "Amintiri", pe care a început să le publice în "Adevěrul". Vorbind de ele, d. Athanasiu reproduce, ca un document al timpului, un articol apărut în ziarul "Timpul" pe care-l atribuie (cu just motiv) lui Eminescu. Ciudată coincidență; și simbolică totodată! Reacționar în concepțiunile sale politice și naționalist în sentimentele și credințele sale profunde, Eminescu ia totuși apărarea șefilor socialiști, la rândul lor democrați și revoluționari în credințele pe care le propagau și internaționaliști în doctrina lor! Aceasta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
de realizat a doua oară la fel. Ceea ce s-a întâmplat la Iași în cursul secolului trecut e un asemenea fenomen unic; strălucit, dar unic; accidental, deci trecător, din moment ce condițiile care l-au determinat s-au schimbat, iar reproducerea lor, coincidența întocmai a tuturor elementelor sale, rămâne o imposibilitate. "Fenomenul Iași" n-a fost dar decât un efect local, iar grandioasa epopee a neamului, o rază care a iluminat un timp mișcarea vieții... Deci credința că trecutul ar putea reînvia, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
sau Argentina. Oricum, dus a fost; nimeni nu i-a mai dat de urmă. Deși, dacă te uiți pe poze, tipul are vreo sută de kile: genul care nu se pierde pur și simplu-n natură. În plus, ca o coincidență, în același an 1943, prin vară, englezii reușesc să-l construiască pe Colossus, super-computerul electric care a spart codurile Enigma ale submarinelor nemțești, ajutându-i pe Aliați să câștige războiul. A naibii coincidență, nu?“ „Ce să zic, e chiar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
simplu-n natură. În plus, ca o coincidență, în același an 1943, prin vară, englezii reușesc să-l construiască pe Colossus, super-computerul electric care a spart codurile Enigma ale submarinelor nemțești, ajutându-i pe Aliați să câștige războiul. A naibii coincidență, nu?“ „Ce să zic, e chiar de senzație. Și nu se știe absolut nimic despre dispariția tipului? Cum, când, în ce fel?“ „Nimic. Într-o dimineață, n-a mai venit la birou. Pur și simplu n-a mai apărut. Ianuarie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
e ceva în neregulă. M-am uitat în retrovizor: un Vento bleumarin, ca de poliție. Am încetinit; a încetinit și el. Am accelerat; a accelerat și el. Distanța între noi rămânea constantă, cam treizeci de metri. Nu putea fi o coincidență. Se ținea după mine. Am privit mai atent în oglindă, după detalii: doi tipi - șoferul și încă unul în dreapta. Precis mergeau după noi. M-am uitat încă o dată. Parcă tunsoarea cretină a șoferului și lăboanțele alea din dreapta nu-mi erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
sunt legați, într-un fel sau altul, de el: Varo l-a pomenit în scrisori; Dimitriu apare-n pictură printr-un cod secret; Camil știa de el, în 1943: fără aparatul lui, nu l-am fi putut descifra. Cam multe coincidențe pentru-o simplă bucată de pânză, nu credeți?“ „Ba da, dar pista se înfundă aici, la Dimitriu. De acord, avem numele, dar asta e tot. Ce facem mai departe? Urcăm pe primării și începem să scotocim prin armuri, să vedem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
care ne vorbeai, ipoteza ta apropo de cartea lui Icsulescu ăsta? Și, mai ales, ai citit-o? Ce conține?“ „E povestea unui pictor pe care-l cheamă Alexandru Robe.“ „Mmm... Interesant!“, a zis Maria. „Întotdeauna mi-au plăcut pictorii!“ „Ce coincidență...“, am rânjit. „Lasă că pun eu mâna pe el!“ „Ușor, Robane, stai la coadă. Mai sunt și-alții care-așteaptă niște răspunsuri.“ „Ce vreți să spuneți?“, a vorbit tânărul Lupu pentru prima oară neîntrebat și fără să vină cu ceva folositor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
l-a ignorat și mi-a răspuns mie. Îmi plăceau complicitățile astea de forță, erau un semn de putere și dominație, ca într-o haită. „Când doi oameni gândesc același lucru-n același timp și nu-l spun, se cheamă coincidență. Când gândesc același lucru-n același timp și-l spun, se cheamă telepatie. Când gândesc același lucru-n același timp și-l scriu fiecare separat pe-o foaie de hârtie, se cheamă că li s-a umblat la memorie. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
plecat în Suedia (la fel de ilogic: de-acolo veneau!); după alții, s-ar fi retras, de rușine că pierduseră competiția cu Boney M (ipoteză interesantă; circula prin clasa întâi). În fine, mai bombănea o a treia categorie, ce constatase o stranie coincidență între volatilizarea grupului și absența programelor Televiziunii Române. Ăștia erau răuvoitorii. În două ore de emisie, cum să împaci pe toată lumea?! Oricum, bătălia părea pierdută din start: prin televizorul „Sirius“, cu ecran alb-negru, bombat și butoanele țepoase ieșind ca niște macaroane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să cred că învinsul nostru amoros trecuse la un moment dat prin cazarma amfiteatrelor. În sfârșit, mai sărea în ochi un detaliu, care îmi dădea cu-adevărat de gândit. Că omul cita din Holban (unul din favoriții mei), se înțelege: coincidență. Că pomenea de aventurile lui imaginare (blânde și inofensive), la fel: cu toții trăim din fantasme. Dar că tipul făcea teoria soft-ului sufletesc fără să trimită sau să citeze, asta nu mai mergea: aici, intrusul mă copiase pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mai multe variante. Ori epistola a fost redactată anterior/ulterior lui 28 februarie și datată intenționat greșit; ori nimeni n-a scris-o niciodată cu-adevărat, și cineva a confecționat-o, dar, în grabă, a greșit data; ori e-o coincidență și omul nostru pur și simplu a-ncurcat zilele. Experiența m-a-nvățat că, în materie de combinații matematice, nu există coincidențe.“ „Matematică? Ce-are matematica cu asta?“ „Scrisorile sunt o permutare repetitivă de combinații-algebrice. Se cheamă calcul repetitiv non-liniar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
-o niciodată cu-adevărat, și cineva a confecționat-o, dar, în grabă, a greșit data; ori e-o coincidență și omul nostru pur și simplu a-ncurcat zilele. Experiența m-a-nvățat că, în materie de combinații matematice, nu există coincidențe.“ „Matematică? Ce-are matematica cu asta?“ „Scrisorile sunt o permutare repetitivă de combinații-algebrice. Se cheamă calcul repetitiv non-liniar. Alegi o ecuație, o secționezi în patru-cinci alte ecuații mai mici, care o rezolvă, și reintroduci ecuația inițială-n corpul fiecăreia dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mai demult, relațiile dintre PMR și PCF erau strânse, iar Dej încurajase negocierile pentru stabilirea de acorduri culturale încă din 1958. Atunci îl trimite pe Maurer la Paris, să aibă o întrevedere cu președintele Franței, René Coty. Și tot atunci, coincidență, încep să intre în țară primele Vaillant.“ „Strămoșul Pif-ului.“, am recunoscut. „Scos de PCF. Ieșise pe piață încă din 1945.“ „Multă lume presupunea că, prin circulația Vaillant-urilor și, mai târziu, a Pif-urilor, se difuzau informații secrete dintr-o parte într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mai mult. De ce-mi pomenise Grosescu tocmai de presbiterieni? Știa inginerul de Thomas Bayes? Auzise de el din întâmplare sau cunoștea, ca Mihnea, toată povestea? Cine erau, de fapt, clismaticii? Și, mai ales, fusese Maurer un Economist al Minții? Coincidențele păreau prea mari; accidentul de la Covasna: 1972, numărul Pif-ului: 172, anul apariției: 1972, numărul său de pagini: 72. Exemplarul inginerului Grosescu era singurul care avea 72 de pagini, într-o perioadă în care toate Pif-urile ieșeau din tipografie pe 76
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
172, anul apariției: 1972, numărul său de pagini: 72. Exemplarul inginerului Grosescu era singurul care avea 72 de pagini, într-o perioadă în care toate Pif-urile ieșeau din tipografie pe 76 de pagini; de-aia-l și căutam. Iar în coincidențe nu mai credeam de mult. Am început să potrivesc informațiile, numele și anii. După accidentul de la Covasna, doctorul Liviu Grosescu îl repară pe Maurer. Împreună, cei doi pun la cale planul îndepărtării lui Ceaușescu de la putere și-al apropierii României
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
un fost elev pe cap, «domnu’ dirigu’»? Întâmplarea nu există la noi. O facem să apară, o confecționăm. Iar, dacă nu are loc cum trebuie, o ștergem și-o înlocuim cu alta, convenabilă. Doar naivii și ignoranții mai cred în coincidențe.“ „Eu în ce categorie intru?“, am tatonat. „În niciuna. De-aia te afli aici, și ceilalți nu. Să completezi ultima verigă a întâmplărilor. Să închizi bucla deschisă de bunicu’ Vitalian dintr-o neglijență a noastră și-un accident al istoriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cotidian - o vacanță de - eu știu ? - 12 zile la mare. După Nicolina, am revenit în sfera învățământului și am făcut saltul acesta cu efort, cu puțin timp înainte de 22 decembrie, asta povestesc când sunt întrebată și mi se pare o coincidență, cumva miraculoasă, pentru că am obținut totul înainte, în noiembrie 1989, nu după decembrie, deci, imediat, în ianuarie, când totul era cumva, așa, în facere, în relaxare și în același timp în tensiune și când, deodată, se putea orice. Nu am
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
el, ca de obicei. El nu se indignează de nimic; nici de afacerea Stroussberg, nici de îmbogățirea peste noapte a patrioților după răscumpărare, nici de goliciunea și mizeria în care-a trăit oastea noastră pe câmpul de război, nici de coincidența intrării truimfale cu cedarea Basarabiei, nici de Landau - Costinescu, nici de Mihălescu - Warszawsky, c-un cuvânt de nimic. Prea e fricos d. Stolojan. Nu se teamă de nimic. Dinastia Cariagdi poate pune taxe peste taxe pe populația mahalalelor pentru ca să facă
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]