4,784 matches
-
2194 din 02 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Să cumpănesc cât te iubesc? Cuvânt atât de adânc, de înalt de nu știu cât... secunda a trecut cu un sărut, sau până la acel îndepărtat apus când soarele se plimbă cu un surâs peste crestele de gheață ce s-au îndepărtat de uraganul minții printr-un lepădat de umbra dimineții pe un drum văzut de un muritor, precum, precum. Cu toată patima răstriștelor și un pic de aici, de acolo, de spațiu timp, de infinit
CÂT TE IUBESC de PETRU JIPA în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/petru_jipa_1483343109.html [Corola-blog/BlogPost/353242_a_354571]
-
pentru că iarna în condiții de zăpadă pe carosabil ai nevoie ca rotile să nu patineze ori să rămână împotmolite iar pentru ca să nu se întâmple aceste lucruri ai nevoie de o forță mai mare de apăsare pe suprafața anvelopei pentru a creste aderenta iar acest lucru e posibil doar dacă ai anvelope mai înguste, cu anvelopele lațe se întâmplă exact invers în aceste condiții pentru că suprafață de apăsare este mai mare astfel scăzând aderenta. Paradoxal, ambele tipuri de anvelope au același scop
Anvelope mai late vara sau nu? by http://www.iasi4u.ro/2011-anvelope-mai-late-vara-sau-nu/ [Corola-blog/BlogPost/95146_a_96438]
-
28 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Și ninge, ninge ca într-o poveste , Pe mine, pe tine, pe șapte coline, Ninge pe Iași cu steluțe celeste, Ninge că-i iarnă într-o stare de bine. Ninge pe Bucium, albindu-se creste, Galata își primește straiele fine Și ninge, ninge ca într-o poveste, Pe mine, pe tine, pe șapte coline. Ninge cu psalmi, la Cetățuia este Serafică neaua pe turle regine, Copoul își cheamă poeții să-nchine Ode iubirii, să dea
NINGE PE IAŞI de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1854 din 28 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1454014114.html [Corola-blog/BlogPost/363599_a_364928]
-
piele unde șezuse... * Întețește-alergarea, instinctul o-ndeamnă și îi dă puteri! Abandonarea pontonului pe vreme de noapte fusese o reușită nesperată! Ce impuls fatal o îndemnase la plimbarea târzie într-acolo? De ce părăsise camera hotelului? O picătură de apă din creasta unui val spart în apropiere îi revigorează gustul vinului băut în seara asta. Amintirea se suprapune cu percepția inconștientă a sângelui. Nu-i pasă de-adânca zgârietură de pe coapsă, nici de pantofii pierduți ori de sacoul umed, îngreunat... Aleargă disperată
BLOODHOUND de ANGELA DINA în ediţia nr. 1962 din 15 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1463292020.html [Corola-blog/BlogPost/383661_a_384990]
-
RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Eveniment > Aniversari > SCRIEM CA SĂ NU SE UITE-DE MARIANA CRISTESCU Autor: Al Florin Țene Publicat în: Ediția nr. 654 din 15 octombrie 2012 Toate Articolele Autorului Articol de Mariana Cristescu „Munților cu creasta rară,/ Nu lăsați straja să piară!”... „Pe noi ne poartă o putere providențială din țară în țară românească și ne-a adus și aici, în Bucovina, și ne va purta și mai departe, în Ardeal, și în toate părțile care
SCRIEM CA SĂ NU SE UITE-DE MARIANA CRISTESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 654 din 15 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Scriem_ca_sa_nu_se_uite_de_mariana_cris_al_florin_tene_1350366919.html [Corola-blog/BlogPost/346416_a_347745]
-
a Bucovinei la Galiția, în timp ce Ucraina ridica pretenții de stăpânire asupra provinciei românești și amenința cu intervenția armată.” „Bucovină, plai cu flori,/ Unde sunt ai tăi feciori?/ Au fost duși în altă țară,/ Dar se-ntorc la primăvară.//...// Munților cu creasta rară,/ Nu lăsați straja să piară!/ Dacă piere straja voastră,/ A pierit și țara noastră”. (Grigore Leșe, „Cântec despre Bucovina”) Sextil Pușcariu și Iancu Flondor convocă Adunarea reprezentanților populației românești din provincie. Acum și aici s-a decis unirea Bucovinei
SCRIEM CA SĂ NU SE UITE-DE MARIANA CRISTESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 654 din 15 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Scriem_ca_sa_nu_se_uite_de_mariana_cris_al_florin_tene_1350366919.html [Corola-blog/BlogPost/346416_a_347745]
-
cu vibrația iubirii. rămâne un lest cernut fin de sufletul oceanului versurilor, până când poezia de dragoste sparge clepsidrele de gheață ale timpului, lăsând flacăra vie a culorii inimii să dăruie oceanului, bucuria răsăritului, acolo unde nici umbrele pașilor nu ating creasta vibrației. statuia surâde. încă o atingere de vis neîmplinit. mai taci! nu mai striga la pietre! domolește-le freamătul și așterne-le în cruce. mulțumite de dar, te vor înfășura în gheața pumnilor strânși în uitare, pentru încă o veșnicie
PROZĂ LIRICĂ ŞI POEZIE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 374 din 09 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Atingi.html [Corola-blog/BlogPost/361899_a_363228]
-
brațele pe frunțile plecate în călătoriile pulsului, printre ritmuri firești sau nu... zvâcnesc pași și uitate gesturi reconturează ramuri... în liniștea drumului orbilor, doar păsările tresar și pene lungi de timp aduc vămile mai aproape. departe strigă vulturul, când o creastă singuratică îi agață picioarele. aripile le închide și ochii lui surprind reînceputurile... ...șuvoaiele de crispări între a fi și a pleca rece, străin dintre ghețarele iernii. ea, singură, sinceră, în singurătatea unei rostogoliri a ninsorilor, pe obrajii de piatră ai
PROZĂ LIRICĂ ŞI POEZIE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 374 din 09 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Atingi.html [Corola-blog/BlogPost/361899_a_363228]
-
structurat într-o tehnică a unei geometrii reinventate de propria oglindă, în ciobul dintâi din răspântia ultimă, a drumului... legăn arterele visului pe căile cuvântului. ideile-și strâng aripile iar literele aleargă nebune din vârfurile degetelor. înghețate furtuni, undeva, pe creasta iubirii, scâncesc legănare până la implozia versului pe pajiștea fulgerelor amânate. mă trezesc singură, înconjurată de poeziile toamnei, într-un sublim ruginiu al așteptărilor. a mai trecut un an al inimii mele. sufletu-și schimbă culorile iar pașii, îngenunchiați în ruga
PROZĂ LIRICĂ ŞI POEZIE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 374 din 09 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Atingi.html [Corola-blog/BlogPost/361899_a_363228]
-
și rangerii din [Parcul National Retezat] (http://retezat.ro/) sau din Geoparcul Dinozaurilor Țară Hațegului ce ne vor ajuta să descoperim o lume specială și extrem de frumoasă, unica în România. Țară Hațegului este bogată în atracții naturale cum ar fi crestele semețe și lacurile glaciare din Retezat sau bisericile medievale de piatră, curți nobiliare și turnuri de veghe”. Întregul eveniment de două zile are loc ca urmare a efortului comun al comunității locale și asociației locale de turism pentru revitalizarea tradițiilor
Șezătoarea din Țara Hațegului prinde viață de Rusalii by http://www.zilesinopti.ro/articole/5535/sezatoarea-din-tara-hategului-prinde-viata-de-rusalii [Corola-blog/BlogPost/97724_a_99016]
-
apariția porcilor albi (care cresc mult mai repede), după a doua conflagrație mondială. Adrienn Toth, de la organizația Slow Food din Budapesta, a declarat pentru „Time” că porcii de Mangalița se dezvoltă încet și au nevoie de mult pământ pentru a creste. Din această cauză nu puteau fi produși la nivel industrial, iar rasă a fost foarte aproape de a dispărea complet. În 1988, existau în Ungaria doar 329 de scroafe din rasa Mangalița. Astăzi, în țara vecină se găsesc mai mult de
Mangaliţa alimentează tendinţele naţionaliste by http://uzp.org.ro/mangalita-alimenteaza-tendintele-nationaliste/ [Corola-blog/BlogPost/93297_a_94589]
-
ca pe ochii din cap. O chema Sya și avea un glas frumos, încât se întrecea cu păsările la cântat. Cânta în zori de zi sau pe seară, cânta de câte ori inima o îndemna. Vântul îi purta cântecele până departe, pe crestele munților înalți. Nu departe de casă, era o cascadă cu apa în șuvoaie scânteietoare, ai cărei stropi fini se adunau în zeci de curcubeie, pe care fetița le privea cu nesaț. Uneori, încerca să le culeagă, dar nu întindea bine
LEGENDA INOROGULUI de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1386 din 17 octombrie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1413541495.html [Corola-blog/BlogPost/347104_a_348433]
-
senină. Vânătorul n-a putut S-o împuște, nici n-a vrut, Dar i-a dus ca o dovadă Inimă de porc în spadă. Un godac a împușcat Un mistreț bun de vânat. Iară fata prin pădure Trecu văi și creste sure Și spre seară se opri Lângă-o casă poposi. A bătut sfios la ușă N-a răspuns nicio mătușă A intrat atunci în casă Referință Bibliografică: Povestea fetei naive / Gigi Stanciu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2354, Anul
POVESTEA FETEI NAIVE de GIGI STANCIU în ediţia nr. 2354 din 11 iunie 2017 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1497184499.html [Corola-blog/BlogPost/384773_a_386102]
-
lasă-n miezul nopții clar, Sub promoroaca grea, țesută-n fire, Steluțe mici, clipind mărunt, răsar. Tăcerile se las' peste noianul adormit, O liniște se-nvăluie încremenind pădurea Și o lumină arde-n munte, ca-ntr-un schit. Urcând încet pe creste, își picură iubirea. La Viflaim coboară-n staul magii Și lângă iesle sunt ciobanii în cojoace. Cu Îngeri ninge, și-nfloresc copacii Și Maica Sa, zâmbind, L-adoarme-n pace. De-aceea vin și azi colindători Sub vălul iernii, troienind cărări, Vestind
NOAPTE DE NEA. COLIND. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 332 din 28 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/_noapte_de_nea_colind_.html [Corola-blog/BlogPost/358852_a_360181]
-
pierdu pe cărarea din pădure care ducea către falnicii munți de la miazăzi. Se strecură pe o vale sălbatică unde doar adierea vântului și urletele fiarelor sălbatice se făceau auzite. Înaintă pe lângă râu până la izvorul său, apoi urcă culmea muntoasă, traversă creasta și coborî la vale. Ajunse într-o poieniță unde zări o colibă. Se opri în fața casei, dar nu văzu nici o mișcare. - Săracii, au plecat de mult în lumea cealaltă. Și în amintirea lor decise să le cânte din fluier. Deodată
FLUIERUL FERMECAT, DE CRISTINA NĂLBITORU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1263 din 16 iunie 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1402898696.html [Corola-blog/BlogPost/340920_a_342249]
-
caii. Pentru a nu se pierde în întunecimile de cerneală ale Văii Întunericului, grupul se aținea mereu în apropierea malurilor Râulului Negru, ale cărui izvoare se nășteau în măruntaiele stâncoase sub temeliile Muntelui de Foc, chiar acolo unde cele două creste ale muntelui se împroșcau reciproc cu șuvoaie de foc și pucioasă precum doi uriași dragoni ce se băteau în capete încă de la facerea lumii. Muntele nu se zărea din cauza întunericului și ceții ce acoperea totul, asemeni unei perdele impenetrabile pentru
VIS ALB (POVESTE) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1480199514.html [Corola-blog/BlogPost/384298_a_385627]
-
turme de cerbi argintii, mufloni de dimensiuni mari și de multe culori cum nu existau în alt loc Pe înălțimi inaccesibile își aveau cuiburile printre colții stâncilor acvile bicefale phoenicși și alte specii nemaivăzute. În valea ce separa cele două creste ce seîmproșcau necontenit cu foc sub taemeliile muntelui se spune că ar exista un izvor tainic cu apă vie și oricine o bea, rămânea veșnic tânăr și un alt izvor cu apă moartă, din care orice ființă vie bea sau
VIS ALB (POVESTE) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1480199514.html [Corola-blog/BlogPost/384298_a_385627]
-
împietrea și putea fi readusă la viață, după ce era stropită cu apa vie a celuilalt izvor. Era o încercare mult prea dificilă ca vreun muritor de rând să se încumete să ajungă la oricare din aceste două fântâni, ascunse între crestele ce se băteau în capete. Mulți încercaseră însă puțini reușiseră. În ținuturile din apropierea muntelui mai trăiau prin peșteri, mici comunități de creaturi cu corp de om și cap de leu, de câine sau de șarpe și care vorbeau o limbă
VIS ALB (POVESTE) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1480199514.html [Corola-blog/BlogPost/384298_a_385627]
-
Autor: Ion Nălbitoru Publicat în: Ediția nr. 906 din 24 iunie 2013 Toate Articolele Autorului „Munții noștri aur poartă Noi cerșim din poartă-n poartă” O.Goga Avem plaiuri minunate începând de la Marea Neagră cu litoralul său, Delta Dunării și până la crestele Carpaților care se desfășoară în interiorul României ca zidurile unei cetăți, ca un simbol al unirii, prin zidurile sale, al celor trei principate românești, Regatul lui Mircea, Țara lui Ștefan și Țara de peste munți a lui Avram Iancu. Divinitatea ne-a
ŢINUTUL ÎNĂLŢIMILOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Tara_motilor_tinutul_in_ion_nalbitoru_1372073092.html [Corola-blog/BlogPost/364020_a_365349]
-
este dor să le revăd. Dar sunt și zone prin care am trecut de multe ori și tot nu m-am săturat să le admir priveliștile încântătoare oferite de mama natură. Cu toate acestea mi-au rămas străine multe ținuturi, creste de munți, lacuri, peșteri... Uneori anii trec prea repede și-n vâltoarea luptei pentru supremație a marilor puteri ce a cuprins planeta, a luptei pentru existență, a degradării și desconsiderării ființei umane, omenirea se trezește îmbătrânită prea devreme, atât fizic
ŢINUTUL ÎNĂLŢIMILOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Tara_motilor_tinutul_in_ion_nalbitoru_1372073092.html [Corola-blog/BlogPost/364020_a_365349]
-
Ajunși pe culme te trezești pe un platou presărat cu brazi răzleți, apoi dominant devine golul alpin. Case răzlețe, căpițe cu fân, țarcuri, cai pășunând în voie, întregesc tabloul din ținutul moților. Iubitorii de natură, aici în ținutul populat pe crestele Carpaților Apuseni, își pot monta corturile și petrece o zi, o noapte sau mai multe în aerul curat, reconfortant, în liniștea deplină din mijlocul naturii departe de tumultul citadin. Este un loc sfânt de meditație spirituală și relaxare trupească. De
ŢINUTUL ÎNĂLŢIMILOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 906 din 24 iunie 2013 by http://confluente.ro/Tara_motilor_tinutul_in_ion_nalbitoru_1372073092.html [Corola-blog/BlogPost/364020_a_365349]
-
ziua spre a vedea noi cât de frumoasă este viața pe Terra. Simbolul ei pe pământ este MAMA ! Nu doar mama de om, mama a tot ce se naște, crește și moare. Că-i frunza unui copac, sau zăpada de pe crestele unui munte, totul are o mamă! Omul a intrepretat în felul lui iubirea. Este posibil ca viteazul ce reușise, să-și fi dorit o anumită fată care să fie numai a lui. Doar el să o privească, doar el să
INVENŢII LINGVISTICE de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 2236 din 13 februarie 2017 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1487012343.html [Corola-blog/BlogPost/340100_a_341429]
-
Acasa > Literatura > Fragmente > TOTUȘI Autor: Leonid Iacob Publicat în: Ediția nr. 1044 din 09 noiembrie 2013 Toate Articolele Autorului totuși Plecăm mereu sub luminări de zodii să colindăm hotarele celeste și cățărați pe-ale valurilor creste suntem semințe-n ale vieții rodii. Și-mbrățișați sub soarele iubirii mai ardem pe nisipul încă ud, tu Polul Nord, eu Polul Sud, magnetice contrarii ale firii. Deși în taină sufletul nerod plătește bir iubirilor - suspine rămânem semisferele străine: Eu - Polul
TOTUŞI de LEONID IACOB în ediţia nr. 1044 din 09 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Totusi_leonid_iacob_1384020564.html [Corola-blog/BlogPost/342052_a_343381]
-
Ploiești, apa cea de toate zilele. Doi ani s-au tot străduit constructorii să se lupte cu muntele, ridicând un alt munte din oțel și beton, înalt de peste o sută de metri, în calea apelor ce se tot scurgeau de pe creste, nu numai din izvoarele naturale, ci și din ploile torențiale sau din topirea zăpezilor căzute cu dărnicie în această parte a țării. Lucrarea era numită și „barajul de la Paltinul”, după lacul pe care îl zăgăzuia. Acest baraj schimbase fața muntelui
ANA, FIICA MUNŢILOR -ROMAN CAP. I de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1107 din 11 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_ca_stan_virgil_1389433261.html [Corola-blog/BlogPost/363801_a_365130]
-
ca un gigantic zeu antic, cu brațele larg deschise în măreția sa. Erau lungi de peste patru sute cincizeci de metri, iar zeul pregătit să întâmpine cu pieptul lui puternic miile de metri cub de apă, ce se tot rostogoleau năvalnic de pe creste, din inima munților Gârbova, atât ale râului Doftana, cat și ale râului Gârbova. Soseau tocmai de la granița cu județul Brașov, printre stânci golașe sau zone pline de vegetație sălbatică, speriind trecătorii ocazionali prin zgomotul lor asurzitor la întâlnirea obstacolelor de
ANA, FIICA MUNŢILOR -ROMAN CAP. I de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1107 din 11 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_ca_stan_virgil_1389433261.html [Corola-blog/BlogPost/363801_a_365130]