2,052 matches
-
A primit însă doar soldați puțini , si a navigat în Sicilia, cu un grup de 7.000 de voluntari eterogeni . El a autorizat, de asemenea, să angajeze trupele staționate în Sicilia, care a constat în rămășițe Legiunilor V și VI, exilate în insula că o pedeapsă pentru umilirea suferită în Bătălia de la Cannae . Scipio a continuat consolidarea trupelor sale cu dezertori locale.A debarcat la Utica și a învins armata cartagineza la Bătălia de la Măriile Câmpuri în 203 î.Hr.. Panicați, cartaginezii
Bătălia de la Zama () [Corola-website/Science/305114_a_306443]
-
(n. 11 iulie 1855, Brusa, Turcia - d. 14 februarie 1924, București) a fost un folclorist român. Fiul pașoptistului Alexandru Zane, exilat în Turcia, urmează cursurile Școlii Centrale de Ingineri din Paris (1880). A fost inginer de căi ferate la Serviciul de poduri și șosele și subdirector la Serviciul tehnic al Primăriei Capitalei. Discipol al unei personalități cu vocație enciclopedică, Bogdan Petriceicu
Iuliu A. Zanne () [Corola-website/Science/311151_a_312480]
-
din 4 septembrie 1797. Principalii conspiratori, ca Pichegru și Barthélémy, sunt arestați și deportați în Guyana. Alții, precum Carnot și Vaublanc, reușesc să fugă. Vaublanc părăsește Parisul, atunci sub asediu, și se ascunde cu ajutorul lui Rochambeau. Trecând prin Elveția, se exilează în Italia sub diverse deghizări, împreună cu prietenul său Pastoret. Lovitura de Stat de la "18 brumar din anul VIII" (10 noiembrie 1799) și venirea la putere a Consulatului, care emite un decret care permite reîntoarcerea în Franța a proscrișilor, îi va
Vincent-Marie de Vaublanc () [Corola-website/Science/309814_a_311143]
-
instrumente soliste, a desăvârșit Poemul simfonic "Vox Maris" pentru soprană, tenor, cor și orchestră, schițat încă din 1929, Simfoniile Nr. 4 și 5 rămase neterminate (au fost orchestrate mai târziu de compozitorul Pascal Bentoiu). O dată instaurată dictatura comunistă, s-a exilat definitiv la Paris, unde s-a stins din viață în noaptea dintre 3 și 4 mai 1955. A fost înmormântat în cimitirul Père-Lachaise din Paris, într-un cavou de marmură albă, aflat la poziția 68. Deși este cunoscut în principal
George Enescu () [Corola-website/Science/297377_a_298706]
-
doar un alt front în războiul împotriva lui Ludovic al XIV-lea. Armata lui William era formată din aproximativ 36000 de soldați de mai multe naționalități. Cam 20000, aflați sub comanda lui Schomberg (mareșalul Armand Frédéric de Schombrg, un hughenot exilat după revocarea Edictul de la Nantes) se aflau în Irlanda deja în 1689. În iunie 1690 William a sosit cu alți 16000 de soldați. Trupele lui William erau în general mult mai bine instruite și echipate decât trupele lui Iacob. Cea
Bătălia de la Boyne () [Corola-website/Science/331848_a_333177]
-
-lea (cca. 315). A fost botezat la vârstă adultă. Ales episcop al cetății natale în jurul anului 350, a luptat cu zel împotriva ereziei ariene (care respingea dumnezeirea lui Hristos), în această privință asemănându-se cu Sf. Ierarh Atanasie. A fost exilat de împăratul Constantius în Răsăritul Imperiului. În exil a scris opera sa principală, despre Sfânta Treime. După moartea lui Constantius s-a putut întoarce la Poitiers, unde a rămas până la moartea sa. Sărbătorit în Biserica Catolică și în Biserica Ortodoxă
Ilarie de Poitiers () [Corola-website/Science/303157_a_304486]
-
pusă în aplicare. Scena are loc în Piața San Marco din Veneția. Poporul petrece, pentru el viața merge mai departe, indiferent de drama ce se petrece în familia dogelui. În port, vasul așteaptă îmbarcarea grupului de detinuți ce vor fi exilați pe insula Creta, printre ei fiind și Jacopo Foscari. Lucreția cu copiii își iau rămas bun de la soț și tată. Jacopo Loredano, membru al Consiliului celor Zece Inchizitori, se află în port pentru a se convinge că familia Foscari va
I due Foscari () [Corola-website/Science/316691_a_318020]
-
A fost credincios și avea aspirații literare; a contribuit la traducerea a doi psalmi dintr-o psaltire publicată în 1679. La început a fost dominat de facțiunea condusă de familia Miloslavski din partea mamei lui. Ei l-au convins să-l exileze pe Matveev, cel mai activ boier al facțiunii Narîșkin, familia celei de-a doua soții a tatălui său. Cea mai ambițioasă inițiativă cu caracter politic din timpul domniei sale a fost recensământul pământurilor început în 1680. În 1680 Feodor s-a
Feodor al III-lea al Rusiei () [Corola-website/Science/325606_a_326935]
-
căutarea celor „Zece triburi pierdute” ale Israelului antic și a legendarului fluviu Sambation. În anul 2003 și-a publicat impresiile din aceste călătorii în cartea „Meever laSambation” (Dincolo de Sambation), a cărei teză principală controversată este că o parte din israeliții exilați de asirieni în secolul al VIII -lea î.Hr. s-ar fi stabilit în nord-vestul Afghanistanului de astăzi, unde s-ar fi asimilat între străbunii triburilor paștu. Ca argumente Shahan s-a folosit de inscripții și denumiri geografice locale care se
Avigdor Shahan () [Corola-website/Science/336067_a_337396]
-
a dăruit acestuia ținutul Selsey, loc unde Wilfried a fondat Abația Selsey, care mai târziu a deveni scaunul episcopal de Chichester, rămânând asfel până în anul 1075. Imediat după aceste evenimente, Æðelwealh a fost ucis, iar regatul sau răvășit de către prințul exilat din Wessex, Caedwalla. În 686, saxonii de Sud l-au atacat pe Hlothhere, regele din Kent, susținându-l pe pretendentul Eadric, dar la scurt timp regatul a fost cucerit de către Ceadwalla, care acum devenise rege în Wessex. Despre următorii regi
Regatul Sussex () [Corola-website/Science/308801_a_310130]
-
Gabașvili. Tatăl lui Besiki, Zakaria, era un preot ortodox georgian și duhovnic al regelui Teimuraz al II-lea, fiind considerat în epocă un „bun cunoscător al filosofiei antice, predicator și orator, minunat poet și scriitor”. Zakaria a fost excomunicat și exilat în 1764, dar regele Erekle al II-lea i-a permis lui Besiki să rămână la curtea regală, unde a primit educație și a început o carieră de menestrel, stilul său liric din perioada de început fiind influențat de poezia
Besarion Gabașvili () [Corola-website/Science/336715_a_338044]
-
în principal pe poemul său de dragoste დედოფალს ანაზედ („Reginei Ana”). În 1777 el a fost acuzat de sacrilegiu de către catolicosul Anton, care l-a numit Antihrist și l-a denunțat regelui. Ca urmare a acestui conflict, Besiki a fost exilat din Tbilisi și a trebuit să se mute în Regatul Imeriti (Georgia de Vest), unde a fost primit cu onoruri și numit cancelar de către regele Solomon I. Mai târziu, el a fost implicat în scurtul război pentru tronul Regatului Imeriti
Besarion Gabașvili () [Corola-website/Science/336715_a_338044]
-
înțelegând că ea ar putea afirma drepturile și capacitatea femeilor, prin acceptarea postului, fără tragere de inimă face acest lucru. Jung-ho, acordând sprijinul său ferm în promovarea ei, este pus sub acuzare pentru că merge împotriva învățăturilor academice și va fi exilat. Ei sunt astfel separați. În ciuda îngrijirii atente oferite de către Jang-Geum, Regele intră în stare critică. El nu mai putea fi tratat cu acupunctură sau cu medicamente. Ca o ultimă soluție, Jang-Geum a sugerat intervenția chirurgicală (pentru care ea deja a
Giuvaierul palatului () [Corola-website/Science/316878_a_318207]
-
Anne Marie Louise a fost foarte apropiată de tatăl ei. Implicat frecvent în conspirații împotriva regelui Ludovic al XIII-lea și a prim consilerului său, nepopularul Cardinal Richelieu, el a fost de multe ori în termeni proști cu Curtea și exilat în mai multe rânduri. Gaston s-a căsătorit cu Marguerite de Lorena printr-o ceremonie secretă la Nancy în noapte de 2 spre 3 ianuarie 1632. Pentru că nu obținuse aprobarea fratelui mai mare, cuplul nu putea apărea la curtea Franței
Anne Marie Louise d'Orléans, Ducesă de Montpensier () [Corola-website/Science/323018_a_324347]
-
urât de aproape toată comunitatea romană. Urmare a acestei atitudini rigoriste au fost și dezordinile publice (ajungând, după unii istorici, până la vărsare de sânge) care au provocat intervenția lui Maxențiu; Marcel a fost denunțat de un apostat și prin urmare exilat de împărat ca „"tulburător al păcii"”. A murit la scurt timp (16 ianuarie 309) în ocnele imperiale unde a fost trimis (nu se cunoaște localitatea). Trupul său a fost adus la Roma și îngropat în cimitirul Sfânta Priscila, proprietate privată
Papa Marcel I () [Corola-website/Science/305395_a_306724]
-
deși ciocnirile cu bizantinii au continuat: la Siponto în 936 și la Matera în 940. În 939, fratele său Atenulf al II-lea a murit, fiind succedat de fiul său mai mare, Landulf, pe care însă Landulf I l-a exilat curând la Napoli.
Landulf I de Benevento () [Corola-website/Science/324731_a_326060]
-
a firmei pe care o avea, „Opekta”, la Amsterdam, în Olanda. După ce Otto se mutase singur la Amsterdam în 1933, Edith și fetele l-au urmat în februarie 1934. În 1938 Otto a înființat împreună cu Herman van Pels (tot evreu, exilat din Osnabrück) o a doua firmă, „Pectacon”, care vindea mirodenii. În 1939, mama lui Edith s-a exilat și ea la Amsterdam de la Aachen, unde a decedat în 1942. În mai 1940 Olanda a fost ocupată de Germania nazistă, rezultatul
Anne Frank () [Corola-website/Science/317057_a_318386]
-
în 1933, Edith și fetele l-au urmat în februarie 1934. În 1938 Otto a înființat împreună cu Herman van Pels (tot evreu, exilat din Osnabrück) o a doua firmă, „Pectacon”, care vindea mirodenii. În 1939, mama lui Edith s-a exilat și ea la Amsterdam de la Aachen, unde a decedat în 1942. În mai 1940 Olanda a fost ocupată de Germania nazistă, rezultatul fiind că regina Wilhelmina a plecat la Londra în exil, Olanda capitulând. La început naziștii au fost mai
Anne Frank () [Corola-website/Science/317057_a_318386]
-
artiste "inexperte". Consideră valoros doar românul "Aloma"(1937), desi îl rescrie complet în 1969. Când izbucnește Războiul Civil Spaniol, Rodoreda colaborează cu "Comisariatul de propagandă a "Generalitat"". În 1937, Rodoreda pune final căsniciei separîdu-se de soțul său. În 1939 se exilează în Franța. Rodoreda crede că exilul va fi pentru scurt timp, așa că își lasă fiul în grija mamei ei. Se instalează la periferia Parisului, si de acolo, cu venirea nemților la începutul celui de-al doilea Război Mondial va fugi
Mercè Rodoreda () [Corola-website/Science/312905_a_314234]
-
decedat în 879 -, Leon - în 870 - si Alexandru - în 879. De asemenea, Vasile I a scris multe cărți legislative, printre care "Basilica" (sau "Basiliscale", terminată de Leon VI), "Prochiron" sau "Eisagoge". Vasile I a fost în relații bune cu Romă, exilându-l pe patriarhul Fotie I, care nu era în relații foarte calde cu papalitatea. Dar în 877 Fotie a revenit pe scaunul de patriarh, începând din nou certurile cu Romă. Vasile s-a mai confruntat și cu paulicinenii, care s-
Vasile I Macedoneanul () [Corola-website/Science/307289_a_308618]
-
acțiunilor sunt în scădere, fără ca Law să poată reuși să le controleze. La 17 iulie, 7 morți sunt adunați, ca urmare a răzmeriței de pe "strada Quincampoix". La 21 iulie, un decret instituie o semibancrută. Parlamentul, care încearcă să reziste, este exilat la Pontoise. Acest lucru, conduce la precipitarea căderii sistemului, care este suprimat prin paliere, în septembrie și în octombrie. La 10 octombrie, se anunță suspendarea bancnotelor, începând din 1 noiembrie. nu mai este. John Law, însuși, care a demisionat din
Sistemul lui Law () [Corola-website/Science/323616_a_324945]
-
septembrie și în octombrie. La 10 octombrie, se anunță suspendarea bancnotelor, începând din 1 noiembrie. nu mai este. John Law, însuși, care a demisionat din funcția de controlor general al finanțelor, fuge din Paris, la 4 noiembrie, înainte de a se exila la Veneția. Este înlocuit în funcție de Le Peletier de La Houssaye. Lichidarea sistemului este încredințată "fraților Paris", foști intendenți militari îmbogățiți în timpul "Războiului de Succesiune a Spaniei". Un decret din 28 octombrie îi obligă pe deținătorii de acțiuni să le ducă la
Sistemul lui Law () [Corola-website/Science/323616_a_324945]
-
general fiind unul către pace. Razriadnî Prikaz a fost condus mai întâi de Sîdavnî Vasiliev; Filaret l-a înlocuit cu tovarășul lui de captivitate Tomilo Lugovskoy, dar acesta l-a supărat la un moment dat pe Filaret și a fost exilat. În 1623 Fedor Lihaciov a fost făcut conducător al Prikazului până când s-a mutat la Posolski Prikaz, iar în 1630 Razriadul a fost dat lui Ivan Gavrenev, un administrator remarcabil, care a ținut acest post vreme de 30 de ani
Mihail I al Rusiei () [Corola-website/Science/320856_a_322185]
-
Landenulf. În continuare, trupele imperiale au pornit în marș către Ducatul de Neapole, luându-l captiv pe ducele Ioan al IV-lea și închizându-l în Capua. Laidulf, împreună cu soția sa Maria, cu Gaideris și Lando de Caiazzo, au fost exilați din Capua, iar Adhemar a rămas să conducă Principatul de Capua, în vreme ce Ioan de Neapole a fost dus de împărat în Germania. În martie 1000, Adhemar a fost numit principe de Capua, însă până în luna iulie era deja înlăturat de către
Ademar de Capua () [Corola-website/Science/324901_a_326230]
-
numele izvorului Pirene din Corint. O altă variantă dezvăluie că cel ucis era un tiran din Corint și se numea Belleros, ceea ce ar sugera originea numelui lui Belerofon, care înseamnă "Ucigașul lui Belleros". Ca pedeapsă a acestei crime, Belerofon este exilat și trimis la Tirint, la curtea regelui Proetos pentru a se purifica. Însă soția regelui, Stenebea, (numită Anteia de Homer), se îndrăgostește de Belerofon și îi propune o întâlnire. Eroul o refuză, iar Stenebea, furioasă, merge la soțul ei și
Belerofon () [Corola-website/Science/305595_a_306924]