2,221 matches
-
STUDIUL LIMBEI ROMÎNE... "] Pentru studiul limbei române nu-i necesară cunoașterea celei latine clasice, cu care a noastră abia are legături. Iar cea latină vulgară, respective dialectele la care a dat naștere, chiar dac' ar avea cine le preda în fericitul București, totuși ar fi cu totul de prisos într-un institut ca acela al d-lui Troteanu; așadar jos limba latină. [13 august 1877] DE PE Câmpul DE RĂZBOI ["TELEGRAMELE CELE MAI NOUĂ... Telegramele cele mai nouă arată că corpul de
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
de departe, cel mai dificil de suportat, dar și prozatorii apucați de un asemenea acces nu se pot comporta normal într-o societate decentă; divină sau nu, o criză e o criză. Și dacă gândesc că un scriitor extatic de fericit poate face multe lucruri bune pe pagina tipărită - și sper, sincer, că poate face lucrurile cele mai bune - bănuiesc că e adevărat, în același timp, și infinit mai evident, că nu poate să fie moderat, temperat sau succint; îi scapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
o hepatită acută. (Vedeți ce înțeleg prin „lenjerie intimă“? Ultima mea remarcă este, din întâmplare, un rând din burlesca Minsky: „Banana de dedesubt: Am zăcut nouă săptămâni la pat cu o hepatită zdrobitoare“. „Banana de deasupra: Cu care dintre ele, fericitule? Amândouă fetele Hepatita sunt încântătoare.“ Dacă ăsta e așteptatul meu certificat de sănătate, dați-mi voie să mă întorc iute în Valea Bolilor.) Dacă o să vă mărturisesc acum - ceea ce e obligatoriu să fac - că de aproape o săptămână sunt pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
-l ia pe celălalt. La bar, în jurul șoferului, care vorbește la telefon, s-au îngrămădit mai bine de jumătate din pasageri. Autofreza a plecat abia acum o oră spune șoferul punînd receptorul în furcă. Bine că i-ai informat ce fericiți sîntem murmură Lazăr. Or să se grăbească încet, s-ajungă aici odată cu primăvara. Nu cred! acoperă profesorul vocile tuturor cu exclamația sa. Cel cu care ai vorbit nu știe. Sînt sigur că autofreza și plugurile au lucrat toată noaptea. Toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cabinet și nu m-am putut abține; ăsta-i costumul meu, nu-ți stă rău. Ai fiert, deh!, dacă n-ai fost băiat cuminte, da' merită. Eu sînt obraznic de opt ani cu frumușica mea și nimic... Pe cînd tu..., fericitule! Auzi, noroc de Săteanca, tocmai era pe sală, Dumnezeu a oprit-o după program, altfel băgam cuțitul în nevastă-ta, mă chemaseră de la chirurgie pentru cezariană... Doar ce și-a aruncat Săteanca haina de blană și a venit la masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
bucurat să-i văd pe Alfa și Omega atât de fericiți. Trebuie să întâmpinăm cu bucurie asemenea străfulgerări de fericire pură și să ne înfruptăm din ele ca din mana cerească. — Nu toată lumea se bucură să-i vadă pe alții fericiți, răspunse Gabriel. Când discuta cu părintele Bernard, adopta un fel de a vorbi solemn, care nu-i stătea în fire. — Adevărat. Preotul nu dădu curs acestei idei simple, dar plină de tâlc. Se uită la Gabriel cu bunăvoință, arborând un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
audă. Ce, te pomenești că n-ai mai umblat pe la parastase? Avocatul cască binișor din fălci și respiră anevoios, receptându-și îndărătnic propriul puls, în vena jugulară. Mesmerism... Mă, bărbate, mă! Îți imaginezi, tu, ce liber, ce lin și ce fericit sunt eu, în copârșeaua asta de scândură? Fără presiuni! Fără opreliști! Fără țărmuri! Și fără finanțe...! Să mă crezi, că da! jubilează copilăros Puță Mică. Nu durere, nu grijă, nu vreo supărare, amărăciune, ciondăneală, necăjeală, nervi sau vreo altă mizerie
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
apoi, cu timpul, avocatul șmecher și priceput la tot felul de subterfugii, Înconjurat de femei cu obiceiuri discutabile, de figuri dubioase și de afaceriști meschini, cu timpul, acel om atât de diferit de el, imoral, mincinos, ușuratic și neobrăzat de fericit, Îi devenise chiar simpatic - și, de fapt, i-ar fi plăcut să fie ca el. Și ar fi vrut ca el să-l placă Într-adevăr. Să nu Îl vadă ca pe un simplu corp care avea să oprească glonțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mereu gol - Îmi contemplam cu voluptate propriul declin. Firește că la urmă sufereau, cînd, după cîteva săptămîni, le anunțam că trebuie să ne despărțim. Păreau buimăcite, nu Înțelegeau de ce trebuie, de vreme ce ne simțeam atît de bine și eram atît de fericiți Împreună; de vreme ce ele Își găsiseră În sfîrșit Sensul. Pentru a le consola cît de cît, Încercam să adaug motivelor mele un anumit coeficient de mister, dar, de regulă, ele Înțelegeau cu totul altceva: că m-aș Întoarce la fosta mea
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
data până la data de. Ieșea, apoi, și dădea hârțoagele, ca să le completeze citeț, secretarei din biroul directorului de IAS. După aia le lua din nou la mână, le verifica și le semna. La apelul de seară urma să le Înmâneze fericiților și să-i felicite bărbătește pe ceilalți, care se oferiseră voluntar să rămână În cadrul detașamentului și să-i asigure buna funcționare. Soldatul Cătănuță nu pusese bani În scrisoare și nu-și făcea prea mari speranțe. Totuși Îl duru atunci când Comandantul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
să rămână În cadrul detașamentului și să-i asigure buna funcționare. Soldatul Cătănuță nu pusese bani În scrisoare și nu-și făcea prea mari speranțe. Totuși Îl duru atunci când Comandantul termină de Împărțit hârtiile cu noroc și el nu primi nimic. Fericiții se prefăceau cu greu că nu le pasă cine știe ce de documentele Împăturite cu grijă, Înfășurate În punguțe de plastic, să nu se ude, și vârâte În buzunarele de la piept. Se vedea, Însă, cum tremura carnea pe ei de nerăbdare. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Auto. Într-un an și jumătate de armată avea să uite de nevrednica fată (ori femeie - că lumea cam vorbea...) ce-i sucise, Îi Întunecase și-i Înnodase mințile. Cu mâinile sub cap, soldatul Cătănuță oftă. Abia aștepta să plece fericiții: Îl enervau și-l oboseau. Primi și el, de la unul dintre ei, o cutie cu compot de gutui și una cu tocană de legume. Le vârî În valiza de lemn pe care o ținea sub pat. A doua zi, trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pe mâna stângă, cum fuseseră Învățați de sergentul de la cazarmă că era regulamentar să intre dimineața În spălător. „Primii doi!” auziră din dormitor și li se făcu pielea de găină. În curând auziră paturile scârțâind fier pe fier și icnetele fericiților. Câtorva li se Înlăcrimară ochii și se scăpară pe ei. Aveau priviri pierdute, descurajate și pline de rușine. Camarazii, de la care se așteptau la batjocuri, Îi bătură pe spate și-i Îmbărbătară: „N-are nimic, se Întâmplă la toată lumea. Până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
vaci despre care nea Mitu Păcătosul era În stare să se jure că erau bete și fericite tot timpul de la aburii de țuică ce pluteau Întruna pe la boturile lor și că laptele pe care Îl dădeau Îi făcea de asemenea fericiți pe cei care Îl Înghițeau. Mulți, Însă, erau de părere că nea Mitu Păcătosul fusese plătit cu o găleată de bere și o sticlă de rachiu cinstit ca să răspândească astfel de zvonuri și să sporească numărul de mușterii la laptele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
bietului tată, copleșit de vinișor roșu și neînțelegând cu nici un chip de ce se rățoia atâta slujbașul. În cele din urmă, secretarul se liniștise brusc, ba chiar zâmbise Îngăduitor și oarecum cu perfidie - așa avea să-și amintească peste câteva zile fericitul și bietul -, completând certificatele de naștere și Întinzându-le apoi nespus de fudulului tătic. Gemenii s-au dovedit a fi identici până și la nume, nu Însă și la minte, căci mai ager s-a arătat cel care ajunsese vânzător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
numai vânătorii cu experiență și care știau bine pericolele și cum să se ferească de ele își permiteau să înnopteze în junglă. Se grăbeau așadar spre coliba fetei, pentru a desfășura ritualul cererii de soție. Chiar dacă au întârziat erau cu toții fericiți. Porcul arăta bine, iar toate celelalte obiceiuri fuseseră îndeplinite. Cei doi tineri aveau încuviințarea de la preotul satului, iar tații celor doi stabiliseră detaliile nunții. Nimeni nu-și punea vreo întrebare legată de ce va spune fata, deoarece în obiceiurile lor, fetele
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
al moralei lor. Nu ne mai este rușine !!! Există, de asemenea, o legătură între fericire și credința în Dumnezeu. Aceasta este fericirea deplină 96, depărtată în esența și în totalitatea sa de lucrurile lumești și de starea materială a celui fericit. Există popoare profund religioase care se declară în masa lor ca fiind fericite deși starea lor materială nu le-ar îndreptăți la asemenea asumare. Mai ales popoarele orientale dețin un mod de a fi bazat pe o religie, o conexiune
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
la care asortau cămașa și cravata, ghetele cele mai bune, lustruite cu cremă Gladys, pălăria și pardesiul le asortau cu ghetele, iar briantina și apa de colonie, folosite fără zgârcenie, încheiau gama pregătirilor. Astfel, gătit ca un mire în fața altarului, fericitul îndrăgostit pleca în mare grabă, pe potecile cele mai scurte, ca să nu întârzie la mult visata întâlnire. Colegii urmau să ducă tratative cu pedagogul și cu șeful de meditație să nu bage de seamă ora nocturnă la care respectivul învoit
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
fețele marmoreene ale activiștilor, securiștilor și profesorilor conformiști din acea sală. Sigur, textul fusese cenzurat, dar cum ar fi putut cenzura punerea în scenă? Slavă Cerului, toți politrucii au fost atât de speriați, încât au acoperit toată povestea. Sunt dintre fericiții care au văzut, probabil, cea mai curajoasă atitudine „de scenă” din toată istoria comunistă a țărișoarei. Cu vreo douăzeci de ani mai înainte, desigur că băieții de la „Divertis” ar fi ajuns la Canal, iar acum ar fi fost membri AFDPR
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
Reversul unei astfel de atitudini nu întârzie să apară. Răsturnându-le rostul, carențele acestea ale strămoșilor pot fi nu doar motiv de disperare, ci și de satisfacție orgolioasă. Cioran, o știm, nu-i suportă pe cei care se realizează, pe fericiți, considerându-i superficiali, ignoranți, ignobili. Iată-l spunând: „Toate aceste națiuni occidentale Ă niște cadavre opulente” (I, 79). Sau, mai explicit: „Toate aceste popoare fericite, ghiftuite: francezi, englezi... O, eu nu sunt de aici, am în spate veacuri de nefericire
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
asemenea loc al memoriei ce se Întâmplă. Mă gândeam, raportându-ne la istoria universală, transetnică, ce facem cu „comuna primitivă”, de exemplu, pentru că vorbim despre comuna primitivă În care marxismul a descoperit un comunism idilic primitiv, proiectând toate recurențele „insulei fericiților”. E și acesta un loc comun care, pe de o parte, a fost impus de un discurs politic asumat, iar pe de altă parte, nu știu cum a fost receptat. De aceea mi se pare un teren atât de acvatic și atât
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
denumească atât categoria particulară de entități, cât și gradul proprietății respective. Alte forme de tipul mai marele, Preafericitul, frecvente în presă, se apropie de statutul formațiilor compuse: Mai-marii Securității rămân anonimii de lângă noi ("Gardianul", 2007) Dispariția dintre noi a Prea Fericitului a devenit un subiect copios de presă ("Adevărul", 2007). Sunt numeroase contextele cu substantivizări ale unor adjective la gradul superlativ absolut, realizat prin mijloace neprototipice: cu ajutorul adverbelor mult, prea (mult-prea-nefericiții), prin construcția adverb + de + adjectiv substantivizat (enervant de fericiții României
[Corola-publishinghouse/Science/85031_a_85817]
-
Prea Fericitului a devenit un subiect copios de presă ("Adevărul", 2007). Sunt numeroase contextele cu substantivizări ale unor adjective la gradul superlativ absolut, realizat prin mijloace neprototipice: cu ajutorul adverbelor mult, prea (mult-prea-nefericiții), prin construcția adverb + de + adjectiv substantivizat (enervant de fericiții României - "Evenimentul", 2007), cu ajutorul unor substantive având comportament adverbial (îndrăgostiții lulea) sau prin intermediul prefixoidelor atașate care conțin seme de superlativ (hipersensibilii, supradotații, supranaturalul, un extra-dry, un extrafin) : Prea-frumoșii, prea-bunii, prea-"cercelații", prea-"tatuații" își fac în sfârșit apariția (Internet, 2007
[Corola-publishinghouse/Science/85031_a_85817]
-
substantive având comportament adverbial (îndrăgostiții lulea) sau prin intermediul prefixoidelor atașate care conțin seme de superlativ (hipersensibilii, supradotații, supranaturalul, un extra-dry, un extrafin) : Prea-frumoșii, prea-bunii, prea-"cercelații", prea-"tatuații" își fac în sfârșit apariția (Internet, 2007) Dacă faceți parte dintre prea fericiții care îsi permit să apeleze la ajutor calificat în orice fel de împrejurare [...], aș zice că tot nu vă strică niște minime cunoștințe tehnice, dintr-un motiv simplu: ca să nu fiți trași pe sfoară (ZF, 2007). 5. PARADIGME COMPLETE SI
[Corola-publishinghouse/Science/85031_a_85817]
-
de ele: „Eu nu-s dintre aleși, slăvite fețe,/ Ci vreau să-nchin a vieții mele floare/ Căsătoriei celei roditoare.”297 Adjectivul ultim se referă doar la propriile plăceri. Este cert faptul că înțelege greșit citatele biblice, cât și recomandările Fericitului Ieronim, deoarece acestea nu condamnă nimic, așa cum i se părea femeii, ci doar recomandă (Sfântul Pavel doar a indicat castitatea ca pe o stare privilegiată, nu a făcut din ea un comandament) și fac o ierarhie a genurilor umane și
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]