3,167 matches
-
informă, o harababură, când ea nu se simțea bine. Iar ea, la rândul ei, arăta obosită, cu gâtul înțepenit, și umerii încovoiați. Nici măcar mirosul ei nu era cel normal. Și era împresurată de sus până jos de cea mai cumplită gelozie; dorea, tânjea să îmi facă rău. Am crezut, nu știu de ce, că starea asta o să îi treacă repede. Dar tremuram și eu. Și i-am spus: Nu ești în stare să îți imaginezi măcar pentru o secundă că nu s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
lucrul ăsta. Și ai reușit. Și am fost așa de fericită că te-am găsit. M-am gândit că îți dădeai seama ce faci pentru mine și că te simțeai norocos și special. Și de-aia nu simt acum doar gelozie. N-am dorit să te mai întorci. Îmi pare rău că ai venit. Nu ești special. Ești ca toți ceilalți. Te plictisești repede. Nu vreau să mai te văd. Și acum și-a aplecat capul. Plângea. Pălăria îi căzuse de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acolo. O cauți cu lumânarea. În timp ce autobuzul se rostogolea afară din oraș, o țărancă amabilă și-a împărțit bancheta cu mine. Când m-am așezat, am simțit mânia explodând în mine din nou. Oh, focuri, focuri! Spasme și crampe de gelozie, violente și pârjolitoare. Îmi țineam fața în palme și îmi venea să îmi dau duhul. De ce făcuse asta oare? De ce se încurcase cu Talavera? Să mă pedepsească? Ce mai fel de a pedepsi pe cineva! Păi bine, dar atunci se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ceva care să strice mereu lucrurile. O, epocă minunată a dragostei altruiste și timp al omului nou! Nu creatura amărâtă, întunecată, desfigurată, îngrădită de falsitatea sa, mincinoasă din născare, biciuită de sărăcie, mirosind urât de la atâta lașitate, un hău de gelozie mai adânc decât o latrină, mort în fața trăirilor asemeni unei verze veștede, un vierme în inima frumosului, o moluscă în fața datoriei, torcând același fir al coconului preocupărilor din propria sa gură. Fără lacrimi pe care să le verse și îndeajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
am cunoscut și pe el. Pe cine? Nu își dăduse seama ce spusese. Era genul slobod la gură. M-am simțit de parcă aș fi fost prins într-o galerie de mină de o prăbușire de teren. O disperare cumplită, furie, gelozie, toate m-au cuprins dintr-o dată. De cine vorbești? Cine-i Cumberland ăsta? Atunci m-a privit mai atent și și-a dat seama că dintr-un motiv anume ochii îmi ardeau și că sufeream. Cred că a fost foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dau o sută de sticle și zece blănuri în loc. Răspunde la ce te-am întrebat! Brațele bărbatului au răsturnat-o peste trupul lui, continuînd s-o frîngă. A, rîde Paula prinsă în joc, întărîtată, lipită de el se pare că gelozia e mai eficientă decît coniacul. Rîsul femeii, semn că i-a descoperit momentul de cădere, aduce în mintea lui Radu imaginea găleții răsturnate și-i trimite în urechi amintirea înjurăturilor lui taică-său, dimpreună cu zornăitul lanțului, cînd vaca s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și-o gură de coniac șoptește blînd Paula, răsturnîndu-se într-o parte, trăgînd cearșaful dintre ei, lunecîndu-și apoi degetele peste trupul bărbatului, urmîndu-le îndeaproape cu fierbințeala buzelor. Jură-mi că-l repezi prima oară cînd o să-ți mai telefoneze! fierbe gelozia în gîtul lui Radu, stingîndu-i vorbele, dînd o inflexiune penibilă cuvintelor, ce nu mai ajung la înțelegerea Paulei. *** Vlad intră în "hulubărie" o clădire mică, ridicată în fugă, pentru nevoile șantierului -, se gîndește să meargă în birou, să întrebe dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
a rămas în urmă o Maria, care... deschide el brațele într-un gest larg, de apreciere. Te rog! îl temperează Maria făcînd un semn categoric. Este ultima dată cînd mai stau de vorbă cu tine. Din două motive: unul este gelozia, invidia zi-i cum vrei. La nouăsprezece ani, tu ai avut parte de cineva care te-a înălțat. Doi, și cel mai grav: cîți ani au trecut de atunci? Nici măcar zece împliniți. Ai fost în stare să-mi spui că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
te iubește. E normal să fie șocată, nu doar de lipsa ta de onestitate, ci și de însăși existența acestei fete. Și este normal, este absolut firesc, ca această descoperire să dea iubirii ei pentru tine o puternică tentă de gelozie. Ne aflam toți într-o situație foarte dureroasă. Dar Antonia a luat lucrurile cu multă înțelepciune, în cele din urmă, și n-ai nici un motiv să te temi de o atitudine ostilă din partea noastră. De fapt, noi vrem să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
nuanță; ciudat este faptul, probabil cunoscut în psihologia medicală, că legătura lui Palmer cu soția mea în loc să diminueze afecțiunea mea pentru el, a sporit-o. Această situație a presupus prin urmare - sau poate ar trebui să spun, totuși - o dublă gelozie: însă nu mi-am dat seama de acest lucru decât foarte târziu. S-ar putea presupune că încetineala mea s-a datorat preocupării pentru latura morală și chiar cred că la nivel conștient am făcut eforturi morale - dacă se pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
nu pleca. Îmi adresă o privire în care aproape că se citea ura. Apoi ieși din cameră trântind ușa cu putere în urma ei. I-am auzit pașii urcând apăsat pe scări. Am așteptat, încercând să-mi stăpânesc un val de gelozie atât de dureroasă încât aproape că mă frângea. Se auzi soneria. M-am dus la ușă. Înfășurați în paltoane groase pentru a se proteja de gerul umed a cărui adiere parfumată pătrunse prin ușa deschisă, cei doi stăteau unul lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
depinde În bună măsură de mărturia lui Jeff Roberts? Întrebă pe neașteptate. — Și ce? zisei eu, dând din umeri. Știu că n-am comis eu crima și cred că și dumneata ești de părerea asta. Ce motiv aș fi avut? — Gelozie din cauza lui Derek Brewster? În cazul femeilor pe care le suspectăm, ăsta pare a fi cel mai frecvent mobil, sugeră el. — Oameni buni, cred că ideea pe care v-ați făcut-o despre performanțele la orizontală ale lui Derek e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
părțile mai puțin credibile. Asta m-a făcut să mă Întreb care erau, de fapt, aceste episoade. N-a fost greu să răspund. Jeff mi-a spus deunăzi că Linda se dăduse la Andy și că Fliss era turbată de gelozie. Nu l-am crezut atunci și nu-l cred nici acum. Stai o clipă. Tot nu știu pe cine a văzut Jeff la subsol, spuse Rachel cu Încordare. Am tras din țigară și-am tresărit la gustul ei Îngrozitor. Părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
văzuse crescând mari și plecând de acasă. Tom, acum student, fusese ultimul care plecase. Ruby nu se înțelesese niciodată cu Brian, dar era atașată de George și de Tom. În trecut, Alex nu fusese geloasă pe Ruby; însăși ideea unei gelozii ar fi părut absurdă. Dar cu câtva timp în urmă, când o văzuse pe Ruby stând de vorbă cu George, simțise în servitoarea ei un fel de forță străină. Și numai cu o zi înainte, când Alex intrase în salon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
admiratori fervenți. Nu-l antipatiza, așa ca Brian, dar era bănuitoare. De altfel nu credea în Dumnezeu. Dar nici mulți dintre admiratorii fervenți ai părintelui nu credeau. — Și ce v-a spus? îl întrebă Gabriel. Întrebarea fusese dictată de o gelozie lipsită de noimă. Gabriel simțea foarte des împunsătura unor gelozii lipsite de noimă. — Am stat de vorbă. Ea mi-a spus foarte puține. Eu i-am spus foarte puține. Am stat o bucată de vreme. Am plecat. — Sunt convinsă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
bănuitoare. De altfel nu credea în Dumnezeu. Dar nici mulți dintre admiratorii fervenți ai părintelui nu credeau. — Și ce v-a spus? îl întrebă Gabriel. Întrebarea fusese dictată de o gelozie lipsită de noimă. Gabriel simțea foarte des împunsătura unor gelozii lipsite de noimă. — Am stat de vorbă. Ea mi-a spus foarte puține. Eu i-am spus foarte puține. Am stat o bucată de vreme. Am plecat. — Sunt convinsă că s-a bucurat să vă vadă. — Nu știu. Gabriel se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
sale. — Mă bucur că o să-l vedem din nou pe Tom, spuse Gabriel. Vine atât de rar... crezi că încearcă să-l evite pe George... sau pe Alex? — Băieții tineri evită mamele posesive. — Eu cred că s-a retras din cauza geloziei lui George. — Pentru că Alex e atât de atașată de Tom? Bietul George cel frustrat! Iar o luăm de la capăt. Hai, mai bine, la culcare! Brian se ridică de pe scaun, adăugând: Tom... da... Tom e fericit. „Și tu nu ești“, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
o compătimea pe Stella. Îi plăcea, o interesa și o enerva Alex. Ținea mult la Tom, în legătură cu care Brian avea sentimente atât de amestecate, dar ea își frâna afecțiunea, ca nu cumva Adam să încerce cea mai vagă undă de gelozie. Tom i se părea un băiat nesofisticat și cu totul inofensiv. Asemenea lui Brian, îl invidia pe Tom pentru veselia lui, dar îl invidia în numele lui Adam, nu al ei. Oare când Adam va avea douăzeci de ani va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
împunsătură de ac, fie ca o forță distructivă sau ca o obsesie ucigașă. S-ar putea spune că mai mulți sunt cei care se ucid pe ei înșiși sau pe alții din vanitate rănită, decât cei ce ucid din invidie, gelozie, răutate sau dorință de răzbunare. În sufletul lui George se săpase o rană adâncă (atât de adâncă încât suntem tentați să o numim „originară“, orice sens ar avea acest cuvânt), o rană în care cea mai mică desconsiderare de care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în iad, nu greșeau: dar, ca toți cei care nu cunosc iadul, nu puteau înțelege că acesta e un spațiu vast, în care poți găsi și refugii și colțișoare familiare. În ultima vreme, în mintea Stellei încolțise o plantă veninoasă: gelozia. Desigur, știa de ani de zile că George o „frecventează“ pe Diane Sedleigh, ba chiar unii „binevoitori“ se grăbiseră s-o informeze pe Stella că George o „instalase“ pe mica prostituată într-un apartament pentru uzul său personal. Ceva din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
a-i câștiga afecțiunea, apoi, subit, de neînțeles, pedepsindu-l. Brian și-a asumat sarcina de a-i fi mentor moral, corectându-l, mustrându-l și ducându-l duminică de duminică la Casa de Reuniuni a „Prietenilor“. Alex urmărea cu gelozie influențele fraților și o iritau, mai cu seamă, semnele de afecțiune reciprocă dintre Tom și George. Tom învățase să se comporte cu tact, chiar cu precauție. Combinația de rivalitate și dragoste posesivă și autoritară, labilitatea sentimentelor celor ce-i îndrumau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
animal. Alex avusese dificultăți să-i desprindă mânuțele crispate ca niște gheare.) Firește, pe băiețașul acesta îl iubise și îl dorise de dragul lui; dragostea era privilegiul lui Alex. Râvnise la copil din momentul în care se născuse și, fără îndoială, gelozia ei fusese răscumpărată prin faptul ca pusese mâna pe fiul Fionei. Dar avea și nevoie de el, instinctiv, ca o armă împotriva celor doi frați, mai cu seamă a lui George. În ce măsură a fost transpus în practică acest plan al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
nimic. Micul cârd de omuleți și animale din fildeș dispăruse. Probabil că Stella, prevăzându-i furia, venise pe furiș și le luase. Le prețuia mult, ca semne de afecțiune din partea tatălui ei. George se simțise străpuns de un junghi de gelozie și frustrare. Se îndreptase spre masa de toaletă și măturase cu mâna, răsturnând pe podea, câteva cutiuțe de argint, farduri, o oglinjoară de mână, care zăceau neatinse din seara când, cu o sută de ani în urmă, el și Stella
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cu un cordon din verigi de metal, bine strâns în jurul taliei subțiri. Simți în nări mireasma pudrei ei. Se cutremură când ajunse în dreptul lui John Robert și acesta închise ușa în urma lui. În stradă, George se simți devorat de ură, gelozie, suferință, remușcare, teamă și furie. Emoțiile îi întunecau cerul și-i sfâșiau măruntaiele, ca niște vulturi. O clipă se gândi să-și scoată pantoful și să spargă geamul cu el. Fața îi era însă impasibilă; până și încruntarea se spulberase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în șah pe bietul Hector, în timp ce ea era îndrăgostită, fără răspuns, de Joey Tanner, un coleg de la Universitatea din York, unde studia istoria. Brian McCaffrey gândea în sinea lui: „Când stau și văd câtă furie și ciudă și răutate și gelozie și invidie și dorință carnală vinovată port în mine, cum mai pot blama pe oricare altul, pentru orice ar fi?“. Cercetă cu atenție o gâză, invizibilă ca un punctuleț, care se plimba pe dosul palmei lui, o strivi cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]