1,042 matches
-
război, succesul ar fi garantat. I-am zis că vom efectua și niște filmări științifice - Întocmai ca cele ale șefului tău. În felul acesta, totul poate fi păstrat intim și informativ. Și așa pot să evit și eu să fiu hărțuit de autorități. Dar Închipuie-ți că ea n-a vrut să se bage În așa ceva. Imaginează-ți. Pentru a-l abate de la subiectul acesta sordid, l-am Întrebat dacă știe cumva ce aveau de gând cei doi tineri de la Crama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
piatră de mormânt, Își făceau apariția lângă cadavru. Dacă simțeau nevoia, puteau să se prefacă În plante, pietre sau animale, În special În vulturi. Pândeau nenorocirile, observând scena de pe margine sau de deasupra, deși se știe de asemenea că uneori hărțuiau caravanele, furau puțina mâncare de care săracii aveau nevoie ca să supraviețuiască, Îi speriau pe pelerinii plecați În călătoria sfântă, atacau procesiunile sau șopteau un cântec de moarte Înspăimântător În urechile celor condamnați la galere sau a celor siliți să mărșăluiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
doar un post de figurant. Zău, monșer, nu mai ai nici un haz. IEPURAȘUL FUGĂREȘTE URSUL Până la turul doi al alegerilor prezidențiale, Năstase nu acceptă o confruntare directă cu Băsescu: acestuia din urmă nu-i rămâne decât să facă turul României, hărțuindu-l de departe. La rândul său, Năstase aleargă pe contrasens, având grijă să nu se găsească nici o clipă în aceeași localitate. Când Băsescu a fost în Ardeal, Năstase era prins cu trebile țării la București, iar când Băsescu a trecut
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Dar pesemne că ei îi trebuie acel altceva. Muiere căreia i-a dat Dumnezeu de toate, casă bună și bărbat bun - nu mai dorește decât pe cel cu coarne și cu coadă! Amândouă - și maică-sa și nevastă-sa - îl hărțuiesc de patru zile. Când vine mai ales acel ceas de arșiță al după-amiezii și Ana suflă pripit pe nări și dă la o parte întruna învălitoarea, nana Floarea prinde a se tângui cătră cineva care nu-i de față: —Vai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
pași; atunci am fugit și m-am ascuns sub scară, așteptând să se închidă ușa ca să revin. Nu făceam asta ca s-o răzbun pe mama. Din partea mea, tata putea să transforme toată casa în bordel. Dar am intuit că hărțuindu-l în asemenea împrejurări câștigam o biruință importantă. Și n-am greșit. L-am auzit scrîșnind: "Trebuie să fie ticălosul de Daniel". Dar Luchi l-a oprit să mă bată, iar a doua zi tata mi-a arătat două bilete
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
să ne despartă, să ne înverșuneze unul împotriva celuilalt, și totuși ceva de dincolo de noi, o putere care se folosise de el ca de un instrument, lepădîndu-l acum pe o masă de piatră, sub cerul gol, îl făcuse să mă hărțuiască, să mă dușmănească, să mă urască, de ce? Oricât de absurd ar fi destinul, el are nevoie de unelte pentru a acționa, dar de ce-l ajutăm să se manifeste? Cu aceste întrebări înfipte în creier, m-am întors în cameră și
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
nici o constrângere. Acum trebuie să fac pe ziaristul ca să câștig un ban. Nu sunt singurul! Și asta e un fel de constrângere. — Dar scrii ce vrei! — Să zicem... Cotidianul, 17-18 noiembrie 2001 Când era mai rău, era rău pentru toată lumea Hărțuit de Pastenague, am fost nevoit să reiau discuția începută săptămâna trecută. Pentru el, fraza „Era mai bine când era mai rău”, chiar și cu semn de întrebare, nu trebuia să figureze ca titlu al unei tablete; căci nu constituie doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
prietenilor că Manolescu a dat prețioase indicații în privința canonului literar, îmi mai strecura Alain câte un 22 și atunci mi se părea că sunt la curent cu toate câte frământă mintea românului intelectual. Mă înșelam! Mintea intelectualului român nu e hărțuită de probleme literare sau metafizice. Ea e pusă la grea încercare de activitatea politicianului român, mai ales când acesta se află la guvernare. Iar cu mine se întâmplă la fel: pe măsură ce citesc diferitele știri și articole, mă enervez și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
Alexandrescu?” “Apăi, aici o sta, da’ dumneavoastră cine sunteți și ce treabă aveți cu el?” “Vreți să-l chemați puțin? Sunt de la Direcția Regională a Miliției...” “Iar nu-l lăsați în pace? Dă ce i-ați dat drumu’ dacă-l hărțuiți iar?” “Nu-i facem nimic, fiți pe pace. Vrem să-l repunem în drepturi, să fie om, așa, ca mai-nainte” “Vreți pă dracu’! nu cumva i-oți da și plămâni noi! Că, p-ăia vechi, i-a găurit pușcăria
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
mai nimic și n-avea nici o meserie. Nu învățase nici măcar să dactilografieze un text. I-au trântit ușa în nas, încât ea se retrăgea, făcându-se și mai mică, simțindu-se inutilă, se strângeau toți trei în casa mare, discutând, hărțuindu-se, plănuind și iar plănuind, de parcă toate ar fi mers extraordinar de bine, în acele momente simțind cum îi reapar energiile, care îi sporeau în orele nopții aproape nedormite, a doua zi o lua de capăt, bătând la alte uși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ridicau. Mureau înghețați. Ori de câte ori cădea cineva, oamenii îl priveau ciudat, iar lui îi era din ce în ce mai greu să le susțină privirea. Toate îi mergeau altfel decât plănuise. Cazacii, partizanii și, mai nou, acel Ciciagov, cu toată armata retrasă de la Dunăre, îl hărțuiau, silindu-l să-și disperseze forțele și așa împuținate. Ah, blestemata aia de pace de la București! Ce naiba făceau toți agenții lui? Împăratul sări drept în picioare, cuprins subit de o furie îngrozitoare. Sângele îi zvâcnea cu putere în creier. Toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
într-o cutiuță de argint, capitonată cu atlas. Ferdinand Sinidis încercase, ca de obicei, și de astă dată, să se sustragă de la chestie. Simțeam că ține să-mi ascundă un amănunt din viața lui Rudolf, care începuse să mă intereseze. Hărțuit de insistența mea, se hotărî cu greu să-mi povestească ultimul și cel mai tragic amănunt: „Ziua bună se cunoaște de dimineață”, îmi râs Rudolf, cu limba împiedicată din cauza băuturii. La unsprezece ani și jumătate, m-am sprijinit pentru întâia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
-i chestia aia care ți-atârnă din pungă? — Ce crezi că e, tâmpitule? E o coardă pentru lăuta mea. — Și aia ce mai e? Polițistul se dădu puțin îndărăt. Ești localnic? — Să fie oare sarcina secției de poliție să mă hărțuiască pe mine, când orașul ăsta este una dintre cele mai reputat capitale ale viciului din întreaga lume civilizată? urlă Ignatius pe deasupra mulțimii din fața magazinului. Orașul acesta este vestit pentru jucători de noroc, prostituate, exhibiționiști, anticriști, alcoolici, sodomiți, drogați, fetișiști, onaniști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
domnișoara Trixie, lăsând să se vadă o limbă plină cu pâine și carne mestecată. — Am spus că ți-a trebuit mult timp să te schimbi. — Mie? Abia am plecat de aici. Vrei să fii bun și să n-o mai hărțuiești? întrebă supărat Ignatius. — Întârzierea nu-și avea rost. Locuiește aici jos, pe undeva printre docuri, explică domnul Gonzalez și se reîntoarse la hârtiile sale. — Ți-a plăcut? o întrebă Ignatius pe domnișoara Trixie, când ultima grimasă a buzelor se domolise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
giugiulelile ei tradiționale. Am mai văzut-o de atunci de câteva ori pe această flușturatică emancipată, deoarece, din când în când, se pornea să facă un „tur de inspecție“ al sudului, oprindu-se până la urmă la New Orleans ca să mă hărțuiască și să încerce să mă seducă cu tot felul de cântece macabre pe care le zdrăngănea la chitară. Myrna era foarte sinceră; din păcate era și agresivă. Când am văzut-o, după ultimul ei „tur de inspecție“, era destul de plouată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
cicatricei de pe nas. Vorbim despre tine. — În ce mă privește, sunt fără îndoială curat. Am mai discutat despre asta. Am dorit doar să fiu sigur că pisica nu este nedreptățită. Spune-mi, te rog, domnule, ai de gând să mă hărțuiești astfel la infinit? Nervii mei sunt într-o stare jalnică. Când mi-ai controlat unghiile, sper că ai observat cât de îngrozitor îmi tremură mâinile. Nu mi-ar plăcea să intentez proces Paradisului Vânzătorilor, cerându-i să-mi plătească tratamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
avem prejudecăți și totul se va da peste cap. Conferința mea mă tem că nu a fost un mare succes. A mers prea departe, mai presus de mintea publicului. Două sau trei persoane de vârstă mijlocie au încercat să mă hărțuiască cu observații ostile, dar niște prieteni de ai mei din grupul de terapie au răspuns la ostilitate cu ostilitate și în cele din urmă i-au scos pe acești reacționari din sală. Așa cum am bănuit, ideile mele sunt prea înaintate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
impresia că se poate comite un regicid În baie la ea cât timp se spăla și tot ar jura că n-a auzit nimic. Ultimul etaj În dreapta: Norman Chalmers. Povestea lui nu se schimbase. N-aveau nici un drept să-l hărțuiască În halul ăla. Avea să-și sune avocatul. Și iar Înapoi pe stradă. — Ei bine, spuse Logan, Îndesându-și mâinile În buzunare ca să scape de frig. Am făcut șase, mai avem șaptezeci și opt. Watson mormăi. — Lasă. Logan Îi zîmbi. Dacă ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
se auzeau greierii În iarba prăfuită, și trebuie să fi remarcat, condescendent, că era foarte deosebit de Eva, uitând cât de deosebită era ea de el... În orice caz, Clara i-a povestit multe despre ea În seara respectivă. Fusese foarte hărțuită de la șaisprezece ani, iar educația ei Încetase abrupt, o dată cu huzurul... Scormonind prin biblioteca femeii, Amory a găsit un volum gri, hărtănit, din care a picat o foaie Îngălbenită. A desfăcut-o, uitând de discreție. Era o poezie scrisă de Clara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Iar colțul dintre Beverly și Beaudry e la șapte străzi de casa lui Thomas Cormier - pe South Corondelet, numărul 343. Ceva nou-nouț și gata să sară la el. Danny zise: — Am zburat. Apoi închise. Renunță pe moment să-l mai hărțuiască pe Felix Gordean, aranjă și ascunse dosarele, se spălă și se îmbrăcă în Daniel T. Upshaw, polițist cu insignă, pistol și legitimație oficială. Ted Krugman era mort și îngropat, iar Danny se îndreptă spre Bunker Hill. *** Numărul 343 de pe South
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de Augie, de tăieturile zoot și tot restul. M-am dus la Charlie. El avea relații în justiție și voiam să știu dacă îi va obliga pe polițiști să investigheze ca lumea moartea lui Augie. Mi-a zis că fusese hărțuit de un polițist pentru uciderea unui anume Duane Lindenaur, chiar dacă polițaiul zicea că nu-l interesa moartea aia. Charlie a citit într-un ziar de scandal că Lindenaur și nu știu ce păcălici, Wiltsie, au fost ciopârțiți amândoi cu un băț zoot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
ceva ce ne afectează? De exemplu, despre Maimuța de la Cinema. Scrie ceva despre Maimuța de la Cinema? — Ce maimuță? o întrebă uimit tatăl ei. — Poftim, ești complet pe dinafară cu problemele locale! În ultima lună, a făcut valuri în afara cinematografului, a hărțuit doamnele, le-a tras de sari până și-au scăpat cornetele cu alune. Și băieții ăia de la universitate se duc special - nu ca să vadă vreun film, doar ca să stea afară și să vadă cum li se trag jos hainele fetelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
din nou cu putere prin vene. Ammaji și Pinky ieșiră mai puternice în după-amiaza târzie și se opriră la o înghețată la Hungry Hop Kwality Ice Cream. În momentul acela, Pinky zări Maimuța de la Cinema! Maimuța de la Cinema, cea care hărțuia de atâta timp doamnele din oraș ca să-i dea cornetele cu alune. Iat-o chiar acolo, înaintând în salturi către ele! Hai Rama, cum de li se-ntâmplase să uite? Cum de putuseră să meargă la film fără niște însoțitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
încerca norocul în timpul marșului forțat. Domnul Frank încă se mai învinovățea pentru că nu reușise să îl convingă pe băiat, care îi fusese ca un fiu, să rămână cu el. Mai era un paragraf. Orice altă viitoare încercare de a-l hărțui pe domnul Otto Frank sau de a mă da drept cineva legat de povestea Annei Frank va fi pedepsită conform legilor. M-am așezat pe banca tocită de lemn din centrul încăperii și am mai citit scrisoarea o dată. Nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
cu evreica politică despre regele Harmon Și-Nu-Mai-Știu-Cum. Iar despre Edna și Zoli n-am aflat cine știe ce. În treacăt, am dedus că aveau o mașină Subaru. Ei nu știau, dar Îmi ridicaseră mingea la fileu și cu mașina asta: i-am hărțuit cu cunoștințele mele de la Radio Europa Liberă despre producția japoneză de automobile În condițiile crizei petrolului, felicitîndu-i că și-au luat un Subaru care, evident, consuma mai puțin combustibil. Mă aprobau fără comentarii. N-am apucat să aflu nici cu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]