1,337 matches
-
gât. Hunter eliberase camera? Unde era? În acea duminică, pentru prima dată În timpul scurtei perioade de când eram căsătorită, am Început serios să-mi pun Întrebări În legătură cu Hunter. Îl iubeam la nebunie, dar Îl cunoșteam cu adevărat după numai șase luni? Hunter era plecat doar de vreo săptămână, dar puteam să am Încredere În el? Pe măsură ce trecea timpul, simțeam cum mă scufund Într-o groaznică depresie duminicală. Nici măcar telefonul voios ca un ciripit din partea lui Milton, prin care mă anunța că găsise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
mai frumos candelabru vechi la Les Puces, nu a avut darul să mă Înveselească. Cui Îi mai păsa de corpuri de iluminat din cristal venețian, când nu era nici un soț care să fie luminat de ele? —Te-ai văzut cu Hunter? am Întrebat. —Ăăă... făcu Milton. —Poftim? Asta ce Înseamnă? — Nici măcar nu l-am zărit. Candelabrul este minunat. — Dacă-l vezi, ai putea, poate... faza e că... Total pe neașteptate, am izbucnit În lacrimi. —Sylvie, ce s-a Întâmplat? Întrebă Milton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Întâlnirea. Sophia. Tipa cu picioare lungi care era Harajuku-bară-aproape-regina-Franței. —De ce a „aranjat-o“ Sophia? am Întrebat, ușor iritată. — Mergem cu toții la un restaurant din rue Oberkampf. Cred că ea a făcut rost de masă. Luni a fost o zi proastă. Hunter tot nu a sunat, eu nu am putut să dau de el și, picătura care a umplut paharul, Alixe Carter nu și-a făcut apariția la proba stabilită. Eram sigură că o auzisem pe Lauren confirmând data și ora - 2
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu va fi condamnată să le poarte vreodată. Pe de altă parte, eu mi-am Îngropat capul În dosare de contabilitate, Într-o Încercare nu prea reușită de a-mi distrage atenția de la propria stare de anxietate. Până când, În sfârșit, Hunter mi-a dat un semn de viață În seara aceea, eu eram În acea fază emoțională fals pozitivă, caracteristică genului de dramă „nici o veste de la soț“, când ai plâns și te-ai agitat, ca, până la urmă, să ajungi la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
fost cumplit de dor de tine. Unde ai fost tot weekendul? Întrebă el. — Unde am fost eu? Mă Întrebam unde ai fost tu. Te-am sunat de nu știu câte ori. Unde te-ai dus? m-am enervat eu brusc. —Aici, răspunse Hunter. Unde să fiu În altă parte? Poftim? Asta era bizar. —Cei de la hotel mi-au spus că ai eliberat camera, i-am replicat. —Ciudat. Am fost aici tot weekendul. Nu am putut să sun când am vrut pentru că... am tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
avut treabă... Întâlniri de afaceri... și apoi, cu diferența de fus orar... —Mă Întreb de ce or fi zis că nu ești acolo, am Încercat eu să nu par că Îl acuz de ceva. Au făcut o greșeală, cu siguranță, spuse Hunter. Acum, În legătură cu petrecerea aia a lui Lauren... cred că ar trebui să fii neapărat domnișoară de onoare. Vreau un raport detaliat depre toate nebuniile care o să aibă loc acolo În noaptea aia. —O, sigur că da! Am râs. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
totul era În regulă. —Și În legătură cu cealaltă problemă... Sabbia Rosa... frumos magazin... —Mi-ai luat ceva? l-am Întrebat entuziasmată. —Draga mea, n-aș putea să stric surpriza... — Îmi pare rău, iubitule. —Pentru ce? Cum de mă putusem Îndoi de Hunter? Să meargă așa la Sabbia Rosa, după doar o aluzie strecurată Într-un email, era comportamentul unui soț exemplar. Toată Încurcătura asta era, În mod evident, vina celor de la hotel. Și totuși... era ciudat... Dar... ei, ce mai conta? Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
strecurată Într-un email, era comportamentul unui soț exemplar. Toată Încurcătura asta era, În mod evident, vina celor de la hotel. Și totuși... era ciudat... Dar... ei, ce mai conta? Probabil că eram un pic cam prea paranoică, știindu-l pe Hunter plecat pentru atâta timp ș.a.m.d. —Pentru că mi-e atât de dor de tine, l-am mințit eu. Mă gândesc la tine tot timpul. Nu-mi iese din cap că Parisul nu e cu adevărat Paris dacă nu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
acolo la lucru. — Ce drăguț din partea Sophiei, i-am răspuns - considerând că era o dovadă de generozitate din partea mea. Atunci m-a lovit un gând. Nu-mi spusese mie Milton, cu doar o zi Înainte, că nu se văzuse cu Hunter Încă? Poate că l-am Înțeles eu greșit... Totuși, m-am simțit deodată nițel cam aiurea. —Îhî. Este o persoană de legătură foarte folositoare aici. Hai că trebuie să fug la cină, ne Întâlnim cu toții. O să Îi salut din partea ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
lipit de Salome, luă două. —Phoebe, o cunoști pe Sylvie? Întrebă Lauren. Phoebe Îmi zâmbi cu căldură. Nu o mai Întâlnisem, dar numele ei Îmi părea cunoscut. Clipi cu un vag aer de timiditate și apoi spuse: —Îl cunosc pe Hunter de pe vremea când mi-am făcut intrarea În societate. Am auzit că ați făcut nunta pe ascuns. Te felicit că ai pus mâna pe el. Este frumos de pică. Ce crai era! Oooo, era grozav. — Da, este destul de grozav, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Sylvie, l-am zărit pe soțul tău la Londra. Acum două săptămâni. Este Încă Înnebunitor de atrăgător. — La Paris, am corectat-o eu. Este la Paris. —Ei bine, noi l-am văzut la Londra. Ooops. Despre ce vorbea Pheobe acolo? Hunter era la Londra? Acum două săptămâni? Dar... mintea mea goni Înapoi În timp. Era acela... era acela weekendul În care nu putusem să dau de Hunter? Mi s-a tăiat respirația. Am Încercat să scotocesc În calendarul meu mental, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Ei bine, noi l-am văzut la Londra. Ooops. Despre ce vorbea Pheobe acolo? Hunter era la Londra? Acum două săptămâni? Dar... mintea mea goni Înapoi În timp. Era acela... era acela weekendul În care nu putusem să dau de Hunter? Mi s-a tăiat respirația. Am Încercat să scotocesc În calendarul meu mental, să pun cap la cap datele... era aproape exact cu două săptămâni În urmă, nu-i așa, când un putusem să dau de Hunter... deși, cine știe ce puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
să dau de Hunter? Mi s-a tăiat respirația. Am Încercat să scotocesc În calendarul meu mental, să pun cap la cap datele... era aproape exact cu două săptămâni În urmă, nu-i așa, când un putusem să dau de Hunter... deși, cine știe ce puteau să facă două sau poate trei deja, păhărele cu votcă, atunci când era vorba de abilitățile mele de a contabiliza timpul și evenimentele? Era ridicol. Phoebe bătea câmpii. —A stat la hotelul lui din Paris tot weekendul, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
o muncă foarte grea. Mostrele mele sunt la Shanghai. Ar trebui să ajungă Înapoi săptămâna viitoare. —Scuzați-mă, mă duc până la toaletă, le-am zis și am ieșit repede. Când am ajuns acolo, m-am Încuiat Într-o cabină. Fusese Hunter la Londra? De ce ar fi spus Phoebe așa ceva? Și, mai important, dacă fusese acolo, de ce nu-mi spusese? Deodată am auzit cum ușa de la toaletă fu Împinsă cu putere. Cineva a bătut În ușa cabinei și, când am ieșit, le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
găsit pe Salome și pe Lauren privindu-mă cercetător cu ochii plini de Îngrijorare. Acolo erai, spuse Lauren. N-o lua În seamă pe Phoebe; creierul ei e complet nefuncțional când e Însărcinată. Nu avea cum să-l vadă pe Hunter la Londra. Doar că Îi place să Încurce lucrurile. Serios? am zis, sperând că Lauren avea dreptate. Da, spuse Salome. Singurul lucru pe care-l spune vreodată este „Mostrele mele sunt În Shanghai!“ Este mantra ei. Sunt acolo de doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
strălucit. Butonii ăia sunt atât de rari... Mă simt și eu o dată cu adevărat entuziasmată de ceva. Altceva decât de viața mea sexuală. — Dragule, Sylvie la telefon, am spus. —Scumpo, ești trează la ora asta târzie. Cât e ceasul acolo? Întrebă Hunter. Era 3 dimineața la New York și 9 dimineața la Paris. Stăteam În bucătărie, cât se poate de trează, cu mâna Încleștată pe receptor. Nu era chip să pot să dorm când am ajuns acasă după petrecerea lui Lauren. Eram prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu putusem să recunosc asta În sinea mea. Tocmai m-am Întors de la petrecerea de divorț a lui Lauren. Nici nu a Început decât abia la miezul nopții. —Du-te să dormi și hai să vorbim când te trezești, spuse Hunter. —Hunter, mi-e dor de tine rău de tot, i-am zis. De la discuția aceea neplăcută din urmă cu câteva săptămâni, când Hunter fusese absent fără justificare de la hotel, totul revenise la normal. Aproape că uitasem Întreaga poveste, iar Hunter
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
putusem să recunosc asta În sinea mea. Tocmai m-am Întors de la petrecerea de divorț a lui Lauren. Nici nu a Început decât abia la miezul nopții. —Du-te să dormi și hai să vorbim când te trezești, spuse Hunter. —Hunter, mi-e dor de tine rău de tot, i-am zis. De la discuția aceea neplăcută din urmă cu câteva săptămâni, când Hunter fusese absent fără justificare de la hotel, totul revenise la normal. Aproape că uitasem Întreaga poveste, iar Hunter fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
decât abia la miezul nopții. —Du-te să dormi și hai să vorbim când te trezești, spuse Hunter. —Hunter, mi-e dor de tine rău de tot, i-am zis. De la discuția aceea neplăcută din urmă cu câteva săptămâni, când Hunter fusese absent fără justificare de la hotel, totul revenise la normal. Aproape că uitasem Întreaga poveste, iar Hunter fusese mai dulce ca niciodată, În ciuda absenței sale, și mă suna de câte ori putea. Mai că nu-mi venea să aduc vorba despre ceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Hunter. —Hunter, mi-e dor de tine rău de tot, i-am zis. De la discuția aceea neplăcută din urmă cu câteva săptămâni, când Hunter fusese absent fără justificare de la hotel, totul revenise la normal. Aproape că uitasem Întreaga poveste, iar Hunter fusese mai dulce ca niciodată, În ciuda absenței sale, și mă suna de câte ori putea. Mai că nu-mi venea să aduc vorba despre ceea ce-mi spusese Phoebe În seara aceea. Dar trebuia să o fac. — Am cunoscut o veche prietenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
vorba despre ceea ce-mi spusese Phoebe În seara aceea. Dar trebuia să o fac. — Am cunoscut o veche prietenă de-a ta În seara asta. Phoebe? N-am mai văzut-o de ani de zile. Ce mai face? Întrebă Hunter. „Ani? Ce-ai zice de două săptămâni“, m-am gândit. Oțelindu-mi psihicul, i-am replicat: —E foarte Însărcinată. Zicea că te-a văzut cu două weekend-uri În urmă, Hunter. Am făcut o pauză, apoi am adăugat: — În călătoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
-o de ani de zile. Ce mai face? Întrebă Hunter. „Ani? Ce-ai zice de două săptămâni“, m-am gândit. Oțelindu-mi psihicul, i-am replicat: —E foarte Însărcinată. Zicea că te-a văzut cu două weekend-uri În urmă, Hunter. Am făcut o pauză, apoi am adăugat: — În călătoria ta secretă la Londra. La celălalt capăt al firului se făcu liniște. Furioasă, am deschis frigiderul și mi-am turnat un pahar de șampanie dintr-o sticlă Începută. Am luat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
am deschis frigiderul și mi-am turnat un pahar de șampanie dintr-o sticlă Începută. Am luat o Înghițitură. Nu s-a Întâmplat nimic. Nu mă simțeam plăcut amețită. Poate că Salome avea dreptate În legătură cu șampania: nu funcționa. Pe neașteptate, Hunter spuse: —Phoebe! Ea vorbește mereu aiurea. Probabil că hormonii ei au luat-o razna. Da, am văzut-o, la Chez Georges, În Paris, era cu Peter, soțul ei. Este imensă. — Și atunci de ce mi-ai spus că nu ai mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
petrecere de divorț și brusc lumea este plină de soți și iubiți păcătoși, iar când te trezești (târziu) a doua zi dimineață, soțul tău e un sfânt. Unde-mi fusese mintea noaptea trecută? Eu nu eram viitoarea Liz Taylor, iar Hunter nu mă mințise. Îmi spusese foarte clar că o Întâlnise pe Phoebe, dar la Paris. Phoebe făcuse pur și simplu o greșeală, din cauza sarcinii. Poate că statul lângă toate divorțatele alea Îmi făcuse și mie creierul praf. În zilele următoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
divorțatele alea Îmi făcuse și mie creierul praf. În zilele următoare, mi-am ocupat timpul cu serviciul și cu terminarea ultimelor amănunte În apartament. Echipa lui Milton făcuse minuni, astfel Încât deodată aveam un apartament care te lăsa cu gura căscată. Hunter trebuia să se Întoarcă peste câteva zile, iar eu muream de nerăbdare să-l văd. Avea să-i placă la nebunie apartamentul, eram sigură. De-abia mă puteam gândi și la altceva. Munca era o bună metodă de a-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]