4,193 matches
-
și de echivalat. Este un motiv în plus că opera dantesca să constituie o veritabilă piatră de încercare pentru traducători. Prima traducere în limba română a operei lui Dante Alighieri a fost făcută de către Maria P. Chițu. Ea a publicat "Infernul" în anul 1883 și "Purgatoriul" în anul 1888.( vezi ) Transpunerea ei în limba română echivalează cu un imens pariu, fapt atestat de numele și de numărul celor care s-au încumetat în această întreprindere: Nicu Gane ("Infernul" (1906) în versuri
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
Ea a publicat "Infernul" în anul 1883 și "Purgatoriul" în anul 1888.( vezi ) Transpunerea ei în limba română echivalează cu un imens pariu, fapt atestat de numele și de numărul celor care s-au încumetat în această întreprindere: Nicu Gane ("Infernul" (1906) în versuri alexandrine), George Coșbuc (1924-1932), Alexandru Marcu ("Infernul" (1932), "Purgatoriul" (1933), "Paradisul" (1934) - traducere în proza cu gravuri de Mac Constantinescu), Eta Boeriu (1965), Giuseppe Ciffareli, George Pruteanu și Marian Papahagi. Recent, Răzvan Codrescu a publicat traducerea „Infernului
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
anul 1888.( vezi ) Transpunerea ei în limba română echivalează cu un imens pariu, fapt atestat de numele și de numărul celor care s-au încumetat în această întreprindere: Nicu Gane ("Infernul" (1906) în versuri alexandrine), George Coșbuc (1924-1932), Alexandru Marcu ("Infernul" (1932), "Purgatoriul" (1933), "Paradisul" (1934) - traducere în proza cu gravuri de Mac Constantinescu), Eta Boeriu (1965), Giuseppe Ciffareli, George Pruteanu și Marian Papahagi. Recent, Răzvan Codrescu a publicat traducerea „Infernului” (2006), cu text bilingv, note, comentarii, postfața și bibliografie la
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
Infernul" (1906) în versuri alexandrine), George Coșbuc (1924-1932), Alexandru Marcu ("Infernul" (1932), "Purgatoriul" (1933), "Paradisul" (1934) - traducere în proza cu gravuri de Mac Constantinescu), Eta Boeriu (1965), Giuseppe Ciffareli, George Pruteanu și Marian Papahagi. Recent, Răzvan Codrescu a publicat traducerea „Infernului” (2006), cu text bilingv, note, comentarii, postfața și bibliografie la zi, la Editură Christiana din București. Un loc aparte în cadrul acestor tălmăciri (unele rămase nefinalizate) îl ocupă traducerea realizată de poeta Eta Boeriu, în care, după cum constată criticul Ion Negoițescu
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
76 V A S I L E M I C ( R O M Â N IA ) de Vasile Mic Din volumul COPACUL DE ARGINT Chemarea la mântuire Și plantele Sunt chemate La mântuire. Dintre ele, Unele vor fi aruncate În infern, Altele vor crește În întuneric. Pe noi, Contemporanii Plantelor Mulți ne vor întreba Unde am ascuns Lumina. Alegerea femeilor Femeile au de ales Între zei Și semenii lor, Poeții. Poeții pot alege Între femei Și un pahar de vin. Femeilor
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Vasile Mic () [Corola-journal/Imaginative/87_a_74]
-
această grație fragilă, pioasa a poeziei sale, mereu amenințată. Cezar Ivănescu este „un rob răbduriu”, muncind asupra versului, evitînd luxurianta lexicala. Experiență scrisului, urmînd convulsiile interiorității constituie un supliciu ce duce la purificare: scrie pe creier „cu negreala de pe suflet”. Infernul Baaadului, cu a sa pecete funebra Îngăduie acum revelația seninătății: o iubire expurgata, de limpezimea cerului sticlos, și-a domolit furiile temperamentale, rămînÎnd senina și sfîșietoare totodată. Descoperim aici atitudinea mioritica; poetul elimina suferință, Isi vindeca spaimă de urît doinind
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Adrian Dinu Rachieru () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1552]
-
ritual de exorcizare a răului, convins că sentința s-a dat. Pe un ton elegiacdramatic, scenariul liric Înaintează În moarte și Împăca, aproape neverosimil, calmul contemplativ cu trăirea paroxistica. Instinctul thanatic lucrează, acea aglutinare de motive suporta un filtru cultural, infernul conștiinței și starea virginala, ascultînd „sunetul original” și muzica genezica, alimentează o gîndire lirica aflînd În rod chiar coexistența contrariilor: „perfectul rod ce-i moartea”. La „ceasul cărnii bolnave”, poetul vrea să iasă din temnița sinelui și acest ecou baladesc
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Adrian Dinu Rachieru () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1552]
-
icoana) sau pentru posteritatea lui Marin Preda, tîrÎt de roiul de admiratori Înspre un final neglorios, „comandat”. Evident, Cezar Ivănescu vede În poezie (necrezînd În evoluția genului) un discurs fundamental, un act liturgic prin care ne salvăm ( În spirit) de infernul teluric. Recuperată, spuneam, că arta tradițională, poezia că rugăciune (prepolifonică), cantabila, ca exercițiu exorcizant (Îmbrățișînd senzualismul estetizat) dezvolta de fapt o suferință poetizata, trăită - cu calm contemplativ - Între granițele imaginarului thanatic, temperînd combustia temperamentala. Fiindcă rodul Înseamnă „Înaintarea În moarte
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Adrian Dinu Rachieru () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1552]
-
lui Mișu Popp, dovadă stând în acest sens lucrarea "Efect de lumină". Influențe religioase renascentiste pot fi observate la "Portret de călugăr" și tema mitologică este slab reprezentată în opera sa prin cele două lucrări "Moartea Cleopatrei" și "Orfeu în infern", aflate la Muzeul Brukenthal din Sibiu. Constantin Lecca și Mișu Popp fiind primii artiști români cu educație plastică occidentală, nu au găsit în societate o critică serioasă și o cultură artistică corespunzătoare care să le permită o evoluție pe măsură
Mișu Popp () [Corola-website/Science/316839_a_318168]
-
cărămidă și piatră de Istria decorate cu steme și plăci comemorative. Arcada centrală, distrusă în timpul ultimului război, a fost reconstruită în anul 1946, fără ornamentul de piatră care acoperea întregul parapet. Dante Alighieri a imortalizat Cesena în versurile Divinei Comedii, Infernul: "E quella cu' îl Savio bagna 'l fianco così com'ella sie' tra 'l piano e 'l monte, tra tirannia și vive e stato franco" În această sărbătoare, au loc manifestări muzical-culturale și gastronomice, în tot centrul istoric al orașului
Cesena () [Corola-website/Science/308866_a_310195]
-
roșu. În Apocalipsa Sfântului Ioan” desfrânata cea mare, Babilonul, era „înveșmântată cu purpură și stacojiu” și călăre pe un monstru cu șapte capete, o „fiară de culoare stacojie plină de nume de hulă”. Pornind de aici, roșul a devenit culoarea infernului și a diavolului, precum și a animalelor” presupus” subordonate acestui tărâm, cum ar fi vulpea și veverița. Culoarea are o semnificație pozitivă ca expresie a iubirii biruitoare și in scenele creației și ale învierii lui Hristos. La veșmintele de liturghie, roșul
Simbolistica culorii () [Corola-website/Science/318984_a_320313]
-
de sfinți și de miracole (secolele XIV — XV), cum este „"Vida de Maria Egipcíaca"” (numită și "Taís"), „"Vida dos Santos Barlaăo e Josafate"” (versiunea creștină a legendei lui Budha) și „"Visăo de Túndalo"” (Viziunea lui Túndalo), descrierea unei călătorii în Infern și în Paradis. Cultură trubadurească O mult mai mare importanță, în crearea unei literaturi naționale, are însăși cultură laică, în limba „vulgara”, care se adresează unui public incult sau cel mult puțin știutor de carte, destinată divertismentului și recreației, serbărilor
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
a fi înnobilați și a lenevi în pace. Toți vor să fie „ai suveranului”. Dar Gil Vicente atrage atenția și asupra condițiilor mizerabile în care trăiește țăranul, victima a seniorului feudal. În "Auto da Barcă do Inferno" (Auto-ul bărcii infernului), plugarul, care, ca și seniorul, se consideră fiul lui Adam, se plânge: „Noi suntem viața oamenilor și moartea vieților noastre”. În "Romagem de Aravados", Joao Murtinheira îndrăznește să-l acuze pe Dumnezeu că-i persecuta pe săraci. Nobilimea este aspru
Literatura portugheză () [Corola-website/Science/308701_a_310030]
-
a fi înnobilați și a lenevi în pace. Toți vor să fie „ai suveranului”. Dar Gil Vicente atrage atenția și asupra condițiilor mizerabile în care trăiește țăranul, victima a seniorului feudal. În "Auto da Barcă do Inferno" (Auto-ul bărcii infernului), plugarul, care, ca și seniorul, se consideră fiul lui Adam, se plânge: „Noi suntem viața oamenilor și moartea vieților noastre”. În "Romagem de Aravados", Joao Murtinheira îndrăznește să-l acuze pe Dumnezeu că-i persecuta pe săraci. Nobilimea este aspru
Gil Vicente () [Corola-website/Science/310071_a_311400]
-
a literaturii române moderne, din care publică doar primul volum, "La Littérature roumaine à l’époque des Lumières" în anul 1945. Din ultimii ani ai vieții au rămas în manuscris o serie de proiecte și încercări literare: traducerea parțială a Infernului lui Dante, ciclul de poezii "Aur legendar", începutul unui roman cu elemente satirice ("Într-o vară, la moșie") și numeroase comedii, dintre care terminate sunt "Bucătarul de la Salamandra" (1946) și "Regele din Propontide" (1948-1950). În 1942, Dumitru Popovici a primit
Dumitru Popovici (critic literar) () [Corola-website/Science/320850_a_322179]
-
compania de film «PRIM-PLAN STUDIO» și «Agenția de Actori Valeriu Jereghi». A regizat și produs spectacolul cu elemente de film montat la Teatrul Național „Mihai Eminescu” din Chișinău " În piele de șarpe" de T.Williams, după piesa „Orfeu în infern” (2007). Este autorul cărților "Nuvele cinematografice" () și „Amore e guerra (moartea necunoscută a unui soldat italian)”; publică în revistele «Nistru», «Codrii», «Tinerimea Moldovei», «Ecranul și scena», «Arta cinematografiei», «Scenarii de filme». [[Categorie:Nașteri în 1948]] [[Categorie:Actori moldoveni]] [[Categorie:Regizori
Valeriu Jereghi () [Corola-website/Science/312152_a_313481]
-
pentru a construi, prin contrast, noul, idealul; ca și la Caragiale, caricatura este enormă, spărgând tiparele realității imediate, dar rămânând ancorată în ea prin acuitatea observației de detaliu, prin veridicitatea situațiilor și relațiilor imaginate." (Dinu Kivu, Contemporanul, 10 februarie 1984) INFERNUL BLÂND, Aprilie 10, 1981, Teatrul "Al. Davila", Pitești CASA NEBUNULUI, Ianuarie 14, 1982, Teatrul "Victor Ion Popa", Bârlad; Martie 13, 1983, Teatrul "Mihai Eminescu", Botoșani; Mai 5, 1991, Teatrul "Luceafărul", Chișinău " Piesa este un scurt intermezzo liric în creația satirică
Tudor Popescu () [Corola-website/Science/302576_a_303905]
-
iudaismul, unei filozofii răspândite pe timpul lui, care considera ființa umană ca pe o creatură a apetitului, nu a lui Dumnezeu, ființă lipsită de suflet și neavând idee mai nobilă de bunăstare decât satisfacerea dorințelor - aceasta este raiul său și antinomia infernului "Plugston of Undershot" denumirea pentru un membru al clasei muncitoare "Present Time" ("Timpul prezent") definit de Carlyle ca „"cel mai mic copil al eternității, copil și moștenitor al timpurilor trecute, cu binele și răul lor, și părinte al întregului viitor
Thomas Carlyle () [Corola-website/Science/308249_a_309578]
-
Poezia "Omul profilat pe cer", din volumul cu același titlu, este un protest al „tinerilor furioși” împotriva unei lumi ieșite din matcă, debusolate, care își consumă energiile haotic, într-o enormă dezlănțuire de forțe. imaginea „omului profilat pe cer”, reprezentând infernul existenței umane, este a unei ființe telurice uriașe, emanație a adâncurilor conștiinței, hrănită din toate atrocitățile veacului. Ca și în alte poeme, apocalipsul pe care îl anunță poetul nu este întâmplător, el constituie reacția lui intimă în fața unui univers compact
Ion Caraion () [Corola-website/Science/297588_a_298917]
-
este posibilă pe măsură ce ne detașăm de definirea noastră ca identitate prin ochii celorlalți. Astfel se ajunge la un paradox: „privirea” celorlalți ne reifică, ne transformă în obiect al reprezentării, o reprezentare de care depindem și de care suntem rareori responsabili ("Infernul sunt ceilalți" - J.-P. Sartre, " Cu usile inchise"). Soluția dată de Sartre acestei probleme constă în asumarea libertății, în respingerea naturii ("physis") și a punctului de vedere esențialist care definește indivizii ca esențe imuabile. Individul trebuie definit existențial și istoric
Libertate (filozofie) () [Corola-website/Science/306944_a_308273]
-
sustinut mai târziu că lui îi datora întreaga să dezvoltare muzicală. Și-a început cariera de dirijor în anul 1905 când a înlocuit cu succes un dirijor care se îmbolnăvise, într-o producție berlineza a operetei lui Offenbach „Orfeu în infern”. Tot în 1905 i s-a permis să dirijeze grupul de suflători din afara scenei (Fernorchester) în Simfonia a 2-a de Gustav Mahler sub baghetă lui Oscar Fried.Cu această ocazie a făcut cunoștință cu compozitorul,care i-a devenit
Otto Klemperer () [Corola-website/Science/313414_a_314743]
-
a fost transferat în Insula Diavolului la 14 aprilie. Împreună cu gardienii săi, era singurul locuitor al insulei, trăind într-o casă de piatră de patru metri pe patru. Obsedat de riscul evadării, comandantul închisorii i-a făcut condamnatului viața un infern, în plus față de condițiile deja grele de încarcerare: temperatura ajungea la , era malnutrit sau hrănit cu alimente alterate, practic netratat pentru numeroasele boli tropicale pe care le-a contractat. Dreyfus s-a îmbolnăvit, suferea de febra care se agrava de la
Afacerea Dreyfus () [Corola-website/Science/316399_a_317728]
-
Angra Mainyu spiritul cel rău, încarnarea negurilor și a morții. Chiar dacă aceste spirite sunt opuse ele sunt gemene. Gatha este compusă probabil în epoca pre-achemenidă, înaintea secolului IV î.Hr. În timpul erei achemenizilor (648-330 BCE) zoroastrismul dezvoltă concepte abstracte despre cer, infern, judecata personală și judecata finală, despre care face aluzie Gatha. Celelalte părți din Avesta sunt sigur posterioare imnurilor Gatha . În particular imnurile numite Yasht, unde se vede reapariția panteonului pe care a vrut sa-l elimine Zoroastru. Sunt sursa de
Zoroastrism () [Corola-website/Science/304336_a_305665]
-
străzilor aglomerate, mărginite de felinare cu neon. Pe lângă atmosferă (care ar putea să fie situată oriunde altundeva). orașul, de asemenea, a fost ales de către Camus pentru un motiv mai ciudat. În paginile de început Clamence remarcă întâmplător, "Ultimul cerc al infernului" este cartierul felinarelor roșii din Amsterdam și locația unui bar numit "Mexico City", pe care Clamence îl frecventează noapte de noapte și în care se desfășoară treptat cea mai mare parte a narațiunii lui. (Barul "Mexico City" a existat în
Căderea (roman) () [Corola-website/Science/333641_a_334970]
-
Clamence de la înălțimile clasei superioare a Parisului la lumea întunecată interlopă întunecată și dantescă a Amsterdamului, în care sufletele torturate rătăcesc fără țintă. Într-adevăr, criticii au explorat pe larg paralelele dintre căderea lui Clamence și coborârea lui Dante în Infern în "Divina Comedie" (vezi Galpin, King). Este de asemenea important faptul că Albert Camus își dezvoltă ideile sale filosofice pe fundalul celui de-al doilea război mondial și al Holocaustului. Clamence ne spune că el trăiește la o scurtă distanță
Căderea (roman) () [Corola-website/Science/333641_a_334970]