2,694 matches
-
Intrarea economiei socialiste într-o criză cronică, tot mai vizibilă de la începutul anilor ’80, a spulberat orice iluzie. Criza sistemului socialist nu era numai criza regimului Ceaușescu, ci a întregului sistem. Toate țările socialiste, chiar lipsite de dictaturi atât de iraționale cum a fost cea a lui Ceaușescu, au intrat într-o criză de structură, dovedindu-se incapabile să o depășească: pe de o parte, rămânerea cronică în urmă a economiei, în comparație cu economia occidentală; pe de altă parte, imposibilitatea de a
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
schimbările necesare. Anunțul „dispariției ideologiilor”, devenit popular atât în Occident, cât și în țările comuniste, apărea în acest context convingător. O asemenea abordare crea un consens larg asupra procesului post-Ceaușescu. Toți actorii voiau democrație, participare, modernizare, eliminarea formelor dictatoriale și iraționale de administrare a societății. Valorile democrației erau incontestabile. În locul conflictelor și suspiciunilor, al divizării în tabere adverse și, în mod special, al centrării obsesive pe identificarea și pedepsirea celor responsabili din trecut, se prefera înscrierea pe calea schimbărilor cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
conținutul lor. Un singur exemplu: în cea de-a doua parte a anilor ’60 guvernarea comunistă, utilizând ajutorul occidental, a lansat programul de „organizare științifică a muncii și producției”. Programul a fost treptat aneantizat de structurile economiei comuniste, tot mai iraționale și politizate. Schimbarea socială era sistematic „furată” de către regim, transformând cele mai promițătoare idei în simple sloganuri ale unui sistem care devenea tot mai rigid în dogmatismul său. Pe acest fond, s-au dezvoltat două „strategii de disperare”. Solidaritatea morală
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
Polonia, în anii ’80, intrase pe drumul unor schimbări economice rapide. În România, sistemul politic ceaușist era o combinare de dictatură personală și închidere față de orice reformă. Totodată s-a moștenit de la regimul comunist un complex economic caracterizat prin dezvoltări iraționale, organizat și condus prin mecanisme politico-administrative rigide și inadecvate. Uriașe întreprinderi au fost construite pe baza unor obiective necorelate cu nevoile și posibilitățile economiei. Sistemul administrației publice era în țara noastră subdezvoltat, iar securitatea socială construită pe o bază minimalistă
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
tranziția în România a debutat printr-o revoluție realizată de o impresionantă mobilizare de masă a fost de natură a genera un nivel ridicat de așteptări. Mizeria produsă de regimul comunist se aștepta să fie înlocuită rapid de prosperitate. Dictatura irațională urma să fie înlocuită de libertate și participare democratică. Întreaga societate se va stabiliza în noi parametri, urmând o creștere treptată într-un climat pozitiv. Schița tranziției la o economie de piață... (1990), primul document strategic elaborat, exprima un optimism
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
fost corectă doar dacă se acceptă inevitabilitatea performanțelor dezastruoase ale sectorului de stat. O asemenea teorie nu este însă de susținut. Sectorul de stat a funcționat relativ bine multe decenii în economiile occidentale performante. Chiar și în cadrul unei economii conduse irațional și politic, ca cea comunistă, întreprinderile de stat reușeau performanțe net superioare întreprinderilor de stat din perioada tranziției. Eșecul politicii de management al sectorului de stat a fost cauzat în mare măsură de o doctrină extrem de influentă în primii ani
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
condițiile acțiunii: contextul concret în care tranziția are loc într-o țară sau alta este de natură a susține sau împiedica atingerea obiectivelor propuse. Succesul/insuccesul tranziției se datorează stării economiei mondiale, structurilor economice moștenite de la regimul comunist (industrie dezvoltată irațional, tehnologie învechită), poziției geopolitice; b) voința și capacitatea actorilor de a acționa: pentru reușita unei acțiuni, sunt foarte importante motivarea actorilor de a realiza obiectivul propus, capacitatea lor de a se organiza și acționa colectiv (capitalul uman și social), mentalitățile
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
economică, dar nu mai mult decât țările capitaliste prospere. România a făcut excepție: nivelul cheltuielilor sociale publice a fost substanțial mai scăzut decât al celorlalte țări socialiste europene. Regimul ceaușist a acordat economiei prioritate absolută, mergându-se până la o paranoia irațională a creșterii economice. În ultimi ani, confruntându-se cu o criză cronică, regimul comunist a reușit o perioadă de timp să mențină economia pe o pantă ascendentă hrănind-o cu resurse financiare preluate din sfera socialului. Era de așteptat ca
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
a dominat secolul XX, a fost sursa profundă a dogmatismului modern. Dogmatismului sovietic i s-a opus cel occidental. Dogmatismul dezvoltat în procesul de absorbție a sistemului comunist, ca orice dogmatism, a fost caracterizat de o închidere izvorâtă din angoase iraționale. Vorbim tot mai mult despre necesitatea trecerii spre o „societate a cunoașterii”. Primul pas al constituirii unei asemenea societăți este acceptarea alternativelor în toate zonele deciziei. Epilog: istoria merge mai departe, dar cum?tc "Epilog\: istoria merge mai departe, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
spontaneitate, atributul esențial al ființelor umane de a simți și a se comporta interpersonal preferențial, potrivit unor resorturi greu deductibile din exterior. Opțiunile sociometrice au caracter spontan în sensul că vin din interior, nefiind impuse. Ceea ce nu înseamnă că sunt iraționale și arbitrare în raport cu principiile și valorile umane. Dimpotrivă, sunt strâns determinate axiologic, dar tocmai de aceea resimțite de indivizi ca porniri lăuntrice. Deși nu întotdeauna subiecții umani își pot explica lor înșile motivațiile unor simpatii sau antipatii. Apoi, sociometria face
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
nici de mirodenii și alte mărfuri, nici de idei, de oameni, de cifre, de tehnici. Primii filosofi greci nu apar de la sine, iar ideea stupidă - deși multă vreme în circulație - a unui miracol grec se bazează prea mult pe caracterul irațional al geniului unui popor ca să nu vedem în această ipoteză o voință de a evita recunoașterea surselor, a influențelor, a impresiilor marcante și determinante. Așadar, o istorie a ideilor sumeriene, babiloniene, egiptene, africane ar demonstra cât se poate de clar
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Cartea de tălmăcire a viselor a lui Artemidoros din Efes, Antiphon practică o onirocritică decurgând din exegeza rațională și sprijinindu-se pe exercitarea unei simple logici a cauzalităților bine înțelese. Departe de inspirație, de transă ori de apelarea la magia irațională, metoda sofistului trimite la analiză, la conjectură, la căutarea înlănțuirilor, la raționalitatea cea mai clasică sprijinită pe o teorie a cauzelor și a efectelor. La care se adaugă talentul interpretului în producerea sensului. Antiphon nu propune adevărul visului, ci un
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
drum, la învățăturile auzite, la diatribele propuse sau la subiectele zilei. Când ajunge un înțelept desăvârșit, după călătorii în Egipt, el excelează într-un număr considerabil de domenii: matematică, astronomie, politică, legislație, medicină, inginerie. Autoritate de neocolit în domeniul numerelor iraționale și al mărimilor incomensurabile, el este recunoscut și pentru contribuții în materie de mișcare a astrelor, după ce a inventat instrumente de măsură și de calcul care i-au permis să confirme argumentele teoretice din Timaios al lui Platon asupra relațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
propagandei care a sistematizat cele mai semnificative trăsături ale acestui stil de discurs, Între care strigarea numelor, evidențierea generalităților - noi nu ne pierdem În lucruri minore - chemarea tuturor maselor, „apelul bandelor transportate de căruțe” etc. Stilul persuasiv - propagandistic se adresează iraționalului din noi și credinței În uniformitatea reacțiilor umane. Și are și succes deosebit, dacă avem În vedere că numeroase cercetări evidențiază caracterul preponderent irațional al opțiunilor noastre politice. Acest stil de discurs pornește de la ideea că modelul uman de
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
lucruri minore - chemarea tuturor maselor, „apelul bandelor transportate de căruțe” etc. Stilul persuasiv - propagandistic se adresează iraționalului din noi și credinței În uniformitatea reacțiilor umane. Și are și succes deosebit, dacă avem În vedere că numeroase cercetări evidențiază caracterul preponderent irațional al opțiunilor noastre politice. Acest stil de discurs pornește de la ideea că modelul uman de acțiune este fundamentat pe o natură irațională, dominată de instincte. „Oamenii sunt cu precădere iraționali, pentru că toți Este bine cunoscut faptul că, Într-o
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
reacțiilor umane. Și are și succes deosebit, dacă avem În vedere că numeroase cercetări evidențiază caracterul preponderent irațional al opțiunilor noastre politice. Acest stil de discurs pornește de la ideea că modelul uman de acțiune este fundamentat pe o natură irațională, dominată de instincte. „Oamenii sunt cu precădere iraționali, pentru că toți Este bine cunoscut faptul că, Într-o tipologie, mai importante decât tipurile evidențiate sunt criteriile de clasificare. Este motivul pentru care avem În vedere, conform criteriilor- coordonate propuse, aceste stiluri
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
avem În vedere că numeroase cercetări evidențiază caracterul preponderent irațional al opțiunilor noastre politice. Acest stil de discurs pornește de la ideea că modelul uman de acțiune este fundamentat pe o natură irațională, dominată de instincte. „Oamenii sunt cu precădere iraționali, pentru că toți Este bine cunoscut faptul că, Într-o tipologie, mai importante decât tipurile evidențiate sunt criteriile de clasificare. Este motivul pentru care avem În vedere, conform criteriilor- coordonate propuse, aceste stiluri de discurs. În mod evident există și alte
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
și responsabilitatea, de altfel, se bazează pe o relație asimetrică; iubirea confiscă, este tiranică, unidirecțională. Toleranța nu este asimetrică, numai dinspre mine spre celălalt. Dacă iubirea este necondiționată, toleranța presupune reciprocitate: „Te accept În măsura În care mă accepți și tu”. Iubirea este irațională, mistică, non-reciprocă ca determinare. Nu are importanță dacă cel iubit Îmi Întoarce sentimentul, este problema lui; problema mea este că nu eu aleg să iubesc, nu pot altfel, Într-un anume sens sunt condamnat la iubire. Atunci când Întâmpini dificultăți În
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
chiar a legilor psihologiei sau biologiei; mai mult chiar, este „o sfidare a simțului comun și a rațiunii.” Într-adevăr, a-l considera pe Celălalt mai important decât propria ființă nu reprezintă numai o situație paradoxală ci chiar paralogică, adică irațională. Numai că, multe dintre trăirile morale, precum iubirea dezinteresată, spiritul de sacrificiu, compasiunea, caritatea nu sunt raționale. Condiția moralității este dezinteresul or, nu poți fi dezinteresat față de propria persoană: asumarea propriului destin este un fapt ce aparține existenței, iar teoretizarea
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
duce, în ultimă instanță, la pierderea încrederii"233 proverbiale, nu-i așa, a americanilor în propriile forțe. Argumentul refutativ, pe de altă parte, îi aduce în atenție, desigur, pe oponenții războiului, pe care Nixon îi caracterizează, fără ezitare, drept "minoritate irațională, care are pretenția ca astfel de chestiuni să se decidă în stradă, în timp ce administrația aleasă (de popor - adăugirea mea) - congresul și președintele - aleg să decidă politic prin mijloace constituționale ordonate"234. Atacul lui Nixon asupra oponenților săi - descriși, elocvent, prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
și care, firesc, se încheie cu triumful "rațiunii", constituie un bun motiv, pentru cei care au acuzat doctrina lui Hitler de iraționalism, să își amendeze teoria, cel puțin într-o privință esențială: viziunea transformatoare a lui Hitler "este, într-adevăr, irațională, însă se desfășoară sub sloganul "Rațiunii""380. Mai mult, remarcă Burke, "cultul său (i. e., al lui Hitler - n. a.) al războiului s-a dezvoltat "în numele" umilinței, dragostei și păcii"381. Dacă judecăm "cantitativ" discursul lui Hitler din Mein Kampf, atestă criticul
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
ceea ce am constatat, pe parcursul analizei retoricii lui Reagan și a răspunsurilor publicului său este faptul că cele două paradigme "pot fi distincte și incomensurabile"632. Nu trebuie să înțelegem, din aceasta, cum că paradigma narativă ar fi, în vreun fel, irațională, însă caracterul distinct al celor două perspective rămâne, zice Lewis, o concluzie a analizei sale. Reagan, președintele, ascultat aproape un deceniu cu admirație și consimțământ, oferă o ilustrare extrem de prețioasă a unor "forme de înțelegere"633 alternative cu ajutorul cărora ne
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
convingerea că "puterea care se exercită în termeni de lege și drept suveran transformă sau [...] naturalizează relația socială: ea devine norma, în timp ce discursul corelat cu menținerea sa va fi "normal""731. Prin urmare, orice provocare la adresa sa devine anormală și irațională, de unde rezultă un adevărat "stigmat" ce planează asupra agenților schimbării, chiar dacă aceștia acționează în contextul limitelor "ordinii puterii"732. Puterea, prin urmare, nu poate fi calificată drept "posesiune sau conținut"733, ci, pur și simplu, ea reprezintă "o parte integrală
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
taxele către stat de circa 45%), salariul mediu al angajaților din sistem depășind de peste 3 ori salariul mediu pe economie. Dacă luăm în considerare faptul că populația penală a scăzut cu peste 20% în această perioadă, vom înțelege că explozia irațională de personal și de resurse a depășit și cele mai sumbre previziuni stipulate de "legea lui Parkinson", dezvoltarea sectorului administrativ neavînd nici o legătură cu necesitățile practice ale sistemului. Această expansiune birocratică uriașă contrastează și mai puternic cu penuria personalului de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
care absoarbe și substanța epică din Spre fericire. Piesa titulară din culegerea de proză Se-aprind făcliile povestește cazul unei fete care a căzut victimă unui amor pe cât de irezistibil, pe atât de nepotrivit, cu intenția de a ilustra caracterul irațional, implacabil și dezastruos al pasiunii, dar și incongruența dintre spiritele superioare și ambianța umană de rând. Se remarcă schița O aventură din tinerețe a lui Sherlock Holmes, spumoasă, piperată și cu câteva gaguri, în care sunt făcute praf toate calitățile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288976_a_290305]