1,512 matches
-
eventual”, a fost replica moderatoarei. Da, acum e de vină doamna Macovei. Am înțeles! Bine. Obsesiile personale se rezolvă la psihiatru”, a răspuns prim-vicele PDL. Liberalul Dumitru Pelican i s-a adresat apoi Andreei Paul, spunându-i că suferă de mania persecuției. Cred că e bine să vă cereți scuze. Mă simt jenat de o afirmație pe care ați făcut-o față de moderatoarea acestei emisiuni (...) Cred că uneori e bine să luăm un distonocalm când mergem într-o emisiune”. Mă pot
Andreea Paul a trimis-o la psihiatru pe Andreea Crețulescu by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36495_a_37820]
-
totul este mort”, se notează apăsat, într-un discurs ce se tensionează brusc, întretăiat cu evaziuni nelămurite. Mai mult, e etapa în care recunoaște frica violului, fricile în general, firești, dar ascunse abil până acum. Nu întâmplător are revelația suprarealităților: „Mania semnelor și a deducțiilor este în închisori o adevărată epidemie. Să construiești pe un fir de nisip o lume de silogisme șchioape. Să trăiești din iluzii”. E unul dintre momentele-cheie ale cărții: senzația că trăiește viața altcuiva într-un „amurg
Una cosa mentale by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3294_a_4619]
-
versuri! Cineva, nu se știe cine, l-a continuat pe autor în maniera lui, așa zicând, de fapt degradând-o și trivializând-o. Faptul i se întâmplă, post mortem, lui Octavian Paler, scriitorul atât de exigent cu sine, riguros până la manie cu tot ce da la publicare, nedormind noaptea dacă o biată greșeală de tipar ar fi scăpat într-un text al său. Că sunt abuzive, că sunt ilegale, mai ales, asemenea revoltătoare "atribuiri" nu poate fi îndoială. Dar cui să
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9369_a_10694]
-
bătătură și cinstiți ca niște moși buni. Însă nu pînă acolo unde se exaltă legăturile de sînge cu Roma, "patimă care domnește astăzi mai ales în Transilvania." Romantismul lui Kogălniceanu visează cu măsură: "Să ne ferim, domnii mei, de această manie care trage asupra noastră râsul străinilor." Ce bine era să-l fi ascultat, întru exorcizarea tuturor maniilor noastre... Urmează, natural, firesc, o pledoarie pentru civilizație. Mergînd la rădăcinile cuvîntului, Kogălniceanu dă o definiție a cetății, străvăzută prin civilizație, care-ar
În urma unui târg de carte by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9041_a_10366]
-
cu Roma, "patimă care domnește astăzi mai ales în Transilvania." Romantismul lui Kogălniceanu visează cu măsură: "Să ne ferim, domnii mei, de această manie care trage asupra noastră râsul străinilor." Ce bine era să-l fi ascultat, întru exorcizarea tuturor maniilor noastre... Urmează, natural, firesc, o pledoarie pentru civilizație. Mergînd la rădăcinile cuvîntului, Kogălniceanu dă o definiție a cetății, străvăzută prin civilizație, care-ar flata orice oraș: "cetatea rezuma în ea toată puterea, toată priceperea omenească." Abia mai tîrziu, atacată de
În urma unui târg de carte by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9041_a_10366]
-
a trecut (pe mătură) pragul dintre veacuri, ajungînd figură de "povești" semi-halucinante, în care absurdul își dă mîna cu cea mai mișcătoare poezie. Delicate poeme în proză, cărțile interbelice ale lui Bonciu sau Fântâneru fac din proprietăreasa de altădată, cu maniile și cu firea ei cicălitoare "suportul" unor destăinuiri dezordonate despre chiriași niciodată grăbiți, trăind într-un soi de noctambulism maladiv. Aceeași linie o continuă, în volumul publicat în 2003 la Editura Muzeului Literaturii Române, Scrisoarea lui Lavoisier, Iolanda Malamen. Altfel
Roman de mistere by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11812_a_13137]
-
efecte de limbaj, în care stilul e singura trăsătură de unire între cer și pământ." Bătrânul de 94 de ani de la 2 Mai decolorat tot, pălărie, cămașă, pantaloni, fața, mâinile, părul. Adjectivele, atributele, nuanțele, tot ce era culoare, se uită... Maniile, redute ale bătrânilor, concentrându-și atenția în jurul micilor lor acțiuni automatizate; altfel, dacă nu s-ar deroba, eschiva, ar înnebuni; alții, pentru că nu s-au confesat ca unui duhovnic... Când se vorbește prea mult de morală, ceva nu-i în
Fraze regăsite... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8889_a_10214]
-
efecte de limbaj, în care stilul e singura trăsătură de unire între cer și pământ." Bătrânul de 94 de ani de la 2 Mai decolorat tot, pălărie, cămașă, pantaloni, fața, mâinile, părul. Adjectivele, atributele, nuanțele, tot ce era culoare, se uită... Maniile, redute ale bătrânilor, concentrându-și atenția în jurul micilor lor acțiuni automatizate; altfel, dacă nu s-ar deroba, eschiva, ar înnebuni; alții, pentru că nu s-au confesat ca unui duhovnic... Când se vorbește prea mult de morală, ceva nu-i în
Fraze regăsite... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8889_a_10214]
-
complex al cuvintelor obținînd o formă poetică anume pentru rutină, conjugînd necesarul a fi cu firescul mai apropiat lumii a avea. Bărbatul ca-re-l întîmpină pe poet nu este altul decît moartea care ia forme explicit de sumare în text prin mania personificării. De mult singur și de mult pierdut Bărbatul se identifică cu moartea într-o periculoasă încleștare, într-un periculos război al cuvintelor. Tînăr și grăbit, eul poetic își familiarizează trăirile cu echivocul trăirii iubitei care nu e alta decît
Un alt fel de morală by Nicoleta Ghinea () [Corola-journal/Journalistic/17389_a_18714]
-
de siguranță a invalidării prin cvorum", a remarcat CTP. "Trăim ceea ce în psihiatrie se numește "delir de interpretare". Atunci când bolnavul, cel care are o afecțiune în această direcție, face din cel mai mic amănunt un cap de scenariu inspirațional, de mania persecuției, așează totul în story-uri îndreptate împotriva sa sau a altcuiva, suferă deci de această supra-interpretare continuă. De asta suferim noi, societatea românească în clipa asta. În condițiile de tensiune ridicată, murdară, care s-a acumulat în săptămânile și zilele
CTP: Băsescu mizează pe greşelile USL. Vrea să câştige la "masa verde" () [Corola-journal/Journalistic/43686_a_45011]
-
optica lui Toma Pavel - de Ian Watt, într-un studiu datând din 1957. Intră în scenă, compensator, "istoria socială a romanului", stimulată de analiza deprinderilor de lectură, a statutului pe care-l capătă, în secolul al XVIII-lea, scriitorul, a maniilor economice care se vertebrează, textual, comportamentul personajelor. Să admitem, împreună cu autorul Gândirii romanului, demersul lui Watt - chiar mărginindu-se la Defoe și Richardson - e încă pasionant și întru nimic fastidios. În sfârșit, o ultimă paradigmă identificată aici, aceea a "istoriei
Gândirea romanului cea de pe urmă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8137_a_9462]
-
de multe merite i s-ar recunoaște, discuțiile despre persoana sa sfîrșesc invariabil în acel "dar...", după care urmează toate nenorocirile din lume: ba că are o părere prea bună despre sine și se dă mare, ba că suferă de mania persecuției, ba că este un tip resentimentar ș.a.m.d. Rareori obiecțiile care îl vizează pe Marin Mincu au vreo legătură cu opera sa (toată lumea îi recunoaște statutul de italienist cu admirația condescendentă, ușor compătimitoare pe care i-o arăți
Bolile culturii în tranziție by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11854_a_13179]
-
ce vă scriați în scrisorile acelea? - Eu cred că toți oamenii îndrăgostiți scriu la fel. Se prostesc! În ce-l privește pe Grigri, iată ce scria în 10 martie 1939: "M-am învățat foarte rău. Am început să am o manie. Cînd văd o bucată de hîrtie, îmi vine să-ți scriu. E rău, fiindcă m-am învățat întîi să-ți scriu în fiecare zi, și-n ziua cînd nu-ți scriam mi se părea că e ceva ce-mi lipsește
Viorica Moisil:“Eu nu mă pot învăța cu lumea de azi” by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/13873_a_15198]
-
Nicoleta Ghinea Volumul de versuri semnat de Passionaria Stoicescu, Autoprtret cu capul înfrunzit, se bazează pe un exercitiu anume al rutinei. Convențională, poezia e săracă în lirism, mesajul e trucat de mania versificării. Gîndindu-se să scrie o poezie care place, Passionaria Stoicescu scrie o poezie a momentului, ea aruncă mănușă conștientă de un risc căruia nu-i estimează totuși extensia. Ceea ce dă impresia de abilitate poetica nu e decît un travaliu al
Poezie si studiu poetic by Nicoleta Ghinea () [Corola-journal/Journalistic/17605_a_18930]
-
îți faci... rău cu mâna ta... Detectiva acceptă. în schimbul unei rochii și al unei perechi de pantofi nepurtați, dar noi, să-l urmărească pe infidel o lună și să-i descopere amanta (femeia geloasă e perseverentă, are un fel de manie, când telefonează, de pildă acasă și răspunde mai întâi servitoarea, apoi bărbatul, se gândește numaidecât că bărbatu-său s-a culcat cu servitoarea, - de aceea se afla ea chiar lângă pat unde era instalat telefonul -). începe urmărirea. E vară. E
Mireasa urmărită by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8579_a_9904]
-
la care puzderia cunoștințelor ascultă de o rigoare de tip speculativ. Înainte de a fi savant, Eliade e filosof înzestrat cu intuiții religioase, de aceea în volumele lui speculația precede așezarea informațiilor. Cauza nu stă în pedanteria unui intelectual pentru care mania fișelor e act cotidian, ci în profunzimea unei minți care gîndește în scheme abstracte. Tocmai de aceea Eliade nu are aerul învățatului steril care face galimatie ca scop în sine. Volumul Imagini și simboluri, publicat la Gallimard, în 1952, e
Scara și cochilia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3112_a_4437]
-
căruia să nu-i putem îmblînzi virulența. De pildă, necruțării cu care fizica ne-a spulberat la propriu rețeaua de reprezentări tradiționale despre lume, i-am răspuns învinuind-o de săvîrșirea a două păcate de moarte: scientismul și pozitivismul. Scientismul, mania superstițioasă prin care ajungi să crezi că ceva e bun numai dacă e științific, înseamnă să pui știința în locul religiei. Credința e aceeași, doar idolii sînt alții. Nu te mai închini dogmelor revelate, ci principiilor obiective. Pozitivismul e așchia sărită
Antinomia lumii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9840_a_11165]
-
voluptuoasă, după care se fluieră prelung a admirație. Unul publică Ethernul pheminin, altul Sonetele Infernalei Comedii (ilustrată de primul), două cărți scrise în trecut de doi poeți, unul mai tehnic și mai senzual decît celălalt - acești Paganini și Vivaldi ai manie(li)rismului contemporan -, alături de care cititorul poate trăi fericit în monogamie cu poezia pînă la adînci bătrîneți. Ethernul pheminin este o selecție cu cele mai inspirate poeme pe tema femininului din creația lui Șerban Foarță. Apărut la Chișinău, volumul adună
Ceci n'est pas une poésie! by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11316_a_12641]
-
a Australiei prin intermediul textelor compuse de diferiți naratori anonimi sau puțin cunoscuți, pe care naratoarea principala le inserează contrapunctic în scrisorile adresate surorii din România: vechi jurnale intime, însemnări, epistole, din perioada coloniala sau mai recente. Găsim în ele disperările, maniile, sentimentele de vină, de murdărire sau de insuportabila plictiseală, dar și exaltările și freneziile pe care le-au trăit acei înaintași. Vechile texte citite (rescrise) de ea în lungile după-amieze ale duminicilor melbourneze povestesc despre aventuroasa traversare a oceanului, despre
Exilul ca rescriere si tălmăcire () [Corola-journal/Journalistic/17515_a_18840]
-
de dragul bucuriei interioare va abandona chinul. Renunți fiindcă atenția ta e în altă parte: nu la plăcerea literelor, ci la ecoul lor public. În fine, talentul. Un cronicar nu trebuie să fie talentat, ci doar silitor în a-și exersa mania literelor. Cine n-are talent și totuși face cronică are o dublă justificare: bucuria literaturii și nevoia de feedback fără de care autorii comentați ar trăi cu convingerea că scriu în pustiu. În schimb, cine are talent și face cronică, poate
Cronicarul blînd by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5429_a_6754]
-
e înclinația de a povesti cu fidelitate conținutul cărților. Acest scrupul de redare cît mai exactă a narațiunii împrumută Serenelei Ghițeanu o alură rigidă de ochi didactic. Dar impulsul ei pedagogic are o rigoare fără scorțoșenie și o exactitate fără mania minuției oarbe. Obiceiul de a face rezumatul romanelor, eseurilor sau nuvelelor comentate o așază pe autoare în categoria cronicarilor măcinați de grija fidelității față de original. Ea judecă un volum numai după ce s-a asigurat că cititorul a înțeles despre ce
Cronicarul blînd by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5429_a_6754]
-
atestare este din proza lui Cezar Petrescu. Revenind la știrea de la care am pornit, aflăm și cu ce vor fi înlocuite vechile denumiri: „trenurile tip Personal se vor chema Regio, cele de tip Accelerat și Rapid se vor numi InterRegio”. Mania trunchierilor și preluarea ca atare a terminologiei europene (care nu este, de fapt, întru totul unitară) vor crea, din nou, probleme de flexiune și integrare a termenilor în enunț. Finala -o e simpatică în denumiri invariabile, cu ecouri neolatine; permite
Tren accelerat by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5712_a_7037]
-
hârtii desperecheate, dau de fel de fel, (într-adevăr!) propoziții, fraze, auzite, citite, întâmplător, și pe care le-am consemnat în vederea unor pagini de roman, de mai târziu, probabil, mă gândesc eu acum; deși există în mine, veche, și o manie de a fotografia pe loc și gratuit orice (însemnând lucrul pe hârtie) - nu se știe niciodată, presupun, la ce-mi va folosi... De pildă, această replică a lui G. Călinescu, cine știe cum însușită: Fugi de-aici că-mi infirmi ipotezele!"- în
Fel de fel by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15070_a_16395]
-
nu se va rezolva niciodată între idealismul oricărei revoluții și puterea politică... * Stalin contra ideilor de libertate și de critică deschisă în statul socialist; după cum Lenin și Troțki sunt contra miracolului, a misterului și autorității - tipul țarist al societății feudal-autocratice... * Maniile: redute ale bătrânilor. * Nimic nu-l face pe om mai om decât frigul, foamea și războiul, stări care descoperă limitele lui fizice, dar și posibilitatea lui de a împinge limitele un pas mai departe -, de necrezut, însă departe de ceea ce
Start from Scratch by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6311_a_7636]
-
respectivă a folosit temporar, prelungindu-i lui Nicolae Ceaușescu viața cu 20 de ani, dar deznodământul a fost tot cel de care ne temusem atunci (atât pentru el, cât și pentru ceilalți). A produs o inhibiție stresantă din capul locului mania demonizării greșelii. Resturi ale acestei psihoze au dăinuit în toți anii zbuciumatei campanii de construcție economică. Nu viza atât greșelile comise sub blindajul aprobărilor, în baza consultării cu superiorii. Repercusiunile - indignarea, minuția anchetatoare, pedeapsa - se revărsau în special asupra celor
Evocări din „prima fază“ by Dumitru Popescu () [Corola-journal/Journalistic/2472_a_3797]