891 matches
-
și relația cu frații și surorile întru umanitate. Uneori, semnul acestei derive de re-monahizante a clericilor, a consacraților și a laicilor - care poate deveni o adevărată ispită - este vizibil în felul în care sunt preluate/importate anumite trăsături «de estetică monastică» cu caracter romantic: felul de a se îmbrăca, de a se ruga și de a se relaționa înăuntru și în exterior. Consider că viața monastică - ar fi mai bine să vorbim la plural, experiențele de viață monastică - nu este un
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
adevărată ispită - este vizibil în felul în care sunt preluate/importate anumite trăsături «de estetică monastică» cu caracter romantic: felul de a se îmbrăca, de a se ruga și de a se relaționa înăuntru și în exterior. Consider că viața monastică - ar fi mai bine să vorbim la plural, experiențele de viață monastică - nu este un model pentru viața consacrată și cu atât mai puțin cântarul pentru a evalua autenticitatea vieții creștine, ci este una dintre experiențele posibile, bazată pe o
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
trăsături «de estetică monastică» cu caracter romantic: felul de a se îmbrăca, de a se ruga și de a se relaționa înăuntru și în exterior. Consider că viața monastică - ar fi mai bine să vorbim la plural, experiențele de viață monastică - nu este un model pentru viața consacrată și cu atât mai puțin cântarul pentru a evalua autenticitatea vieții creștine, ci este una dintre experiențele posibile, bazată pe o dublă fidelitate: față de propria structură antropologică și pe chemarea harului. Acestei tendințe
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
al II-lea, își caută rostul în viitor. Până nu demult, criteriul care a marcat și a însoțit diferitele faze ale reînnoirii vieții consacrate a fost cel al «reformei». Iată ce afirmă părintele Jean Gribomont, un mare cunoscător al tradiției monastice ca formă originală din care avea să se dezvolte mai apoi viața consacrată: «Reforma este un fel de leitmotiv al istoriei vieții religioase, deoarece nici progresul, nici decadența nu sunt continui. Alternarea modelelor constituie norma. Orice reformă are un început
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
la o exagerare - ba chiar la o mistificare - a propriilor tradiții și a propriei originalități care, uneori, nu corespund adevărului istoric și nu sunt compatibile cu nevoile din timpurile noastre. Ca să nu ne lungim, vom da doar două exemple. Prosperitatea monastică a celor trei secole de după edictul de la Milano reflectă aceeași dorință de a fi fideli față de evanghelie, însă avem de-a face cu diferite împrejurări și metode, în funcție de zona geografică și în funcție de diferitele necesități psiho-fizice și, în mod firesc, au
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
construcțiilor În stil brâncovenesc expresivitate și eleganță barocă. Principala ctitorie a lui Constantin Brâncoveanu, mânăstirea Hurezi, este o interpretare simplificată a bisericii episcopale de la Argeș. Practic, Manea zidarul, Încearcă să mențină la mânăstirea Hurezi linia stilistică specific românească. Acest ansamblu monastic, cu incintă de spital și chilii, pune În evidență un program complex - necunoscut până atunci și niciodată reluat in Țara Românească. La coerența programului, se adaugă unitatea stilului arhitectutal. Bisericile, de plan patrulater, au clopotnițe Înalte și zvelte a căror
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Gabriela Petronela Puiu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92318]
-
bine să se recurgă la izvoare externe Ordinului, neafectate de prejudecăți subiective sau chiar de implicarea anumitor persoane din Ordin. Acest lucru este valabil doar parțial, deoarece chiar și martorii non-franciscani au idei preconcepute, prejudecăți legate de cultura ecleziastică sau monastică, în care cei mai mulți dintre ei s-au format, și, prin urmare, au adesea tendința să vadă noua realitate pe care o au în față din punctul lor de vedere. De exemplu, este ușor ca martorii non-franciscani să-i compare pe
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
primului grup de însoțitori, spune că i-a fost revelat de Dumnezeu că ei trebuie să trăiască „după forma Sfintei Evanghelii” (secundum formam Sancti Evangelii), înțeleasă ca o viață săracă, fără a poseda ceva, nici personal, nici în comun. Comunitățile monastice, în schimb, în afară de renunțarea la orice fel de posesie din partea fiecărui membru în parte, puteau deține în comun proprietăți nelimitate; datorită acestui fapt, se îmbogățiseră foarte mult de-a lungul secolelor. Ne găsim înaintea unei confruntări fundamentale între noua experiență
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
versiunea predicii adresată păsărilor, ce nu se găsește în izvoarele franciscane precedente, și nici în cele ulterioare, privilegiată de unii biografi recenți ai lui Francisc deoarece e considerată mai „realistă” și mai semnificativă, este probabil expresia unei mentalități și moralități monastice. Din prezentarea stigmatelor, se vede clar că informațiile celor doi cronicari englezi despre Francisc nu sunt atât de exacte ca cele oferite despre frații lor conaționali și contemporani, pe care îi întâlniseră personal: Roger scrie că poporul, până și cardinalii
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
În cele din urmă, după cum s-a spus deja, majoritatea mărturiilor prezintă viața franciscanilor ca pe cea apostolică și ca pe cea a bisericii primare, contrar modelului evanghelic al lui Francisc. Se poate spune că aceste izvoare, în special cele monastice și ecleziastice, surprind noutatea franciscană ca instituție și ca implicare în misiunea și activitatea de predicare, dar nu ca spiritualitate. Ele exprimă mai degrabă preocuparea lor pentru lipsa de reguli ce caracterizează noua realitate, cum ar fi absența anului de
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
În această operă, autorul prezintă situația religioasă a epocii respective. După ce a enumerat cauzele și episoadele decăderii practicilor creștine, trece în revistă forțele și mișcările reformatoare ce aveau o practică ascetică intensă, reprezentate mai ales de diferitele tipuri de ordine monastice și institute regulare contemporane. Capitolul 32 este dedicat descrierii trăirii evanghelice a franciscanilor. El dă dovadă de o bună cunoaștere a „Regulii neconfirmate” și a legislației primare. Foarte importante sunt amănuntele referitoare la prezența lui Francisc în mijlocul trupelor cruciate și
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
183-202; C.A. HO, «Corpus delicti»: The Edifying Dead in the Exempla of Jacques de Vitry, Ibidem, 203-218; J. BIRD, The religious’s role in a Post-Fourth-Lateran world: Jacques de Vitry’s «Sermones ad Status» and «Historia Occidentalis», în Medieval monastic preaching, ed. C. Muessig, Leiden-Boston-Köln 1998, 209-229; M. LAUWERS, «Sub evangelica regula». Jacques de Vitry, témoin de l’«évangélisme» de son temps, în Ėvangile et évangélisme (XIIe-XIIIe siècle) (Cahiers de Fanjeaux, 34), Ėd. Privat, Toulouse 1999, 171-198. 1. Celor trei
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
30); guardian la Speyer unde este singurul preot pentru Worms, Mainz și Speyer (nr. 33); în 1224 a fost trimis să exploreze Turingia, al cărei custode va deveni ulterior în 1225 (nr. 38-41); la Erfurt, își manifestă independența față de tradiția monastică în construirea locuinței destinată fraților: «o casă aproape de apă», fără curte interioară (nr. 43); în calitate de custode de Turingia, primește ajutorul fratelui Nicolaie cel umil, împreună cu care formează un duet de intensă și contrastantă viață fraternă, ce poate fi numită mai
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
York. Acesta povestea cu bucurie următorul episod: Sfântul Lanfranco, voind să intre într-un ordin religios, pe vremea când deja devenise un mare teolog, a îmbrăcat o haină de măscărici și a peregrinat prin diferite mănăstiri pentru a cunoaște viața monastică. El, când ajungea, bătea la ușa corului cu toiagul, iar când vedea călugării privind spre ușă și râzând, spunea: «Dumnezeu nu este aici». Dar când a ajuns la Bec-Hellouin și niciun călugăr nu a acordat atenție celui care bătea la
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
eram conduși către masa noastră, mi-a fost greu să nu observ pereții, din care numeroase pietre ieșeau În afară În unghiuri și dimensiuni neregulate. Fiecare dintre aceste protuberanțe avea pe ea o lumânare aprinsă, ceea ce conferea locului un aspect monastic. Chelneriiă câțiva pentru fiecare masă Ă erau Îmbrăcați În smochinguri și aveau un șervet alb pus pe un braț. Fiecare dintre ei, după cum am descoperit, era un specialist capabil să-l ajute pe oaspete să aleagă. Din câte țin minte
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
Micene. În Tesalia este impresionant complexul de mănăstiri de la Meteora (din apropiere de Kalampaka), iar în Macedonia cele mai interesante vestigii romane și bizantine se găsesc la Salonic și în împrejurimi. Un loc special în cadrul turismului grecesc îl ocupă Complexul monastic de la Muntele Athos, un loc pe care îl pot vizita doar bărbații. * Atena, capitala Greciei, este situată în peninsula Attica și este cel mai mare oraș al Greciei. Atena este unul dintre cele mai vechi orașe din lume cu o
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
de barbari, campează și pe frontiera Rinului și în interiorul țării, iar șefii lor tind să acapareze partea esențială a puterii, în detrimentul civililor. Pe de altă parte, Imperiul s-a creștinat, începînd cu orașele. Episcopii devin personaje de prim plan, viața monastică și-a făcut apariția în Galia și, sub impulsul Sfîntului Martin, a început evanghelizarea satelor. Dar fragilul echilibru dintre romani și barbari este definitiv rupt la începutul secolului al V-lea. Marile invazii. Galia a cunoscut atunci trei mari acțiuni
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Martin, evanghelizarea satelor progresează profitînd de fondarea parohiilor rurale de către episcopi și mai mult de fondarea de biserici private construite de nobili pe domeniile lor. Acestui creștinism încă rudimentar și adesea aproape de păgînism, sufletele de elită îi preferă perfecțiunea vieții monastice, care este și un refugiu față de asprimea vremurilor. Înmulțirea mănăstirilor este unul dintre aspectele marcante ale epocii merovingiene: rare la începutul secolului al V-lea, ele sînt aproximativ două sute către anul 600. Numărul se triplează pe parcursul secolului al VII-lea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
asprimea vremurilor. Înmulțirea mănăstirilor este unul dintre aspectele marcante ale epocii merovingiene: rare la începutul secolului al V-lea, ele sînt aproximativ două sute către anul 600. Numărul se triplează pe parcursul secolului al VII-lea, care a fost un mare secol monastic, cu întemeieri de mănăstiri precum Luxeuil, Jumièges, Corbie... Aici se observă reguli compozite în care se amestecă influențe venite din Irlanda (regula Sfîntului Colomban) și din Italia (regula sfîntului Benedict). Rolul creștinismului în fuziunea grupurilor etnice este primordial, ca și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
apucat prea tîrziu de acest lucru și rezultatul a fost mediocru". Scrisul este indispensabil pentru conservarea textelor sacre ca și pentru actele imperiale. Or degenerescența scrisului făcuse textele merovingiene aproape ilizibile. Începînd din 780, în așa numitele scriptoria, mari ateliere monastice din Franța de Nord în care munca era consacrată copierii manuscriselor, este pusă la punct o scriere minunată, clară și lizibilă, care este strămoșul caracterelor noastre de tipar: minuscula carolină; astfel au fost salvate toate textele antice, sacre și profane
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
care le observa Raoul Glaber pe la anul o mie. Reforma gregoriană. Trei mari mișcări au contribuit la reforma Bisericii, dintre care primele două își au originea în regatul Franței. Mai întîi, chiar din secolul al X-lea, a fost reforma monastică inițiată la Cluny, în Burgundia, reformă care se caracterizează prin două trăsături principale: o independență totală față de puterile locale, laice sau ecleziastice, întrucît Cluny nu depinde decît de Roma; punerea din nou la loc de cinste a rugăciunii și a
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
întrucît Cluny nu depinde decît de Roma; punerea din nou la loc de cinste a rugăciunii și a celebrării liturghiei, care sînt funcțiile esențiale ale călugărilor. Această reformă de la Cluny a avut un succes extraordinar, ducînd la constituirea primului ordin monastic din istoria ccidentului, care, la începutul secolului al XII-lea, regrupa sub conducerea abatelui de Cluny 1100 de așezăminte ecleziastice, dintre care 800 în Franța. Apoi este acțiunea întreprinsă de biserică pentru a limita violența războinicilor. Născută în marile adunări
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
aproape toate pe lîngă catedrale, permite în sfîrșit clerului secular să se consacre cu succes misiunii sale, care este serviciul divin. În ceea ce privește Biserica regulară pentru care alegerea abaților a fost încredințată călugărilor , secolul al XII-lea este un mare secol monastic. Ordinul de la Cluny atinge culmea puterii sale cu construirea, chiar la Cluny, din 1088 pînă în 1130, a celei mai mari biserici a Creștinătății. Apar noi forme de viață monastică, pentru a răspunde mai bine nevoilor spirituale născute din reformă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
încredințată călugărilor , secolul al XII-lea este un mare secol monastic. Ordinul de la Cluny atinge culmea puterii sale cu construirea, chiar la Cluny, din 1088 pînă în 1130, a celei mai mari biserici a Creștinătății. Apar noi forme de viață monastică, pentru a răspunde mai bine nevoilor spirituale născute din reformă: tendința spre pustnicie cu ordinul călugăresc fondat de Sfîntul Bruno în regiunea orașului Grenoble; tendința inversă spre o anumită acțiune asupra lumii, prin exemplu și propovăduire, cu ordinul de la Prémontré
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Carol Martel asupra arabilor la Poitiers 771 Carol cel Mare, rege unic al francilor 774 Carol cel Mare, rege al lombarzilor 778 Roncevaux 790-799 Construcția palatului Aix-la-Chapelle Sfîrșitul sec. VIII Începutul invaziilor normande 800 Carol cel Mare, împărat 817-821 Reforma monastică a lui Benedict din Aniane Către 840 Întețirea invaziilor normande 842 Jurămintele de la Strasbourg 843 Tratatul de la Verdun 885-886 Asedierea Parisului de către normanzi 892 Începutul invaziilor maghiare 910 Fundarea mănăstirii Cluny 911 Tratatul de la Saint-Clair-sur-Epte 936 Otton I, rege al
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]