1,851 matches
-
Mălinii, drept 48 taleri bătuți. Ce încă noi văzînd acest zapis di cumpărătur[ă] di la atîți boieri și oameni buni și bătrîni, și noi am încredințat așajdiri și di la noi am întărit cilui mai sus zapis, Petrii și muierii lui, la ace bucat[ă] și moși[i] mai sus scrisă, cum dat ești și di la noi, di urică și cumpărătură, cu tot vinitul și alții nime să nu să amestice. ]Pe verso] Frunteștii Academia R.P.R., CCXIII/2 * 1765
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
în judecată. Ai bruscat vînzătoarea de la pîine, iar pe el l-ai sictirit. Ia te uită! exclam eu. E ăla cu mîinile pînă la coate în buzunarele hainei de piele, care se plimbă prin magazine. Tovarășul face teren! Lui ce muiere i-am mai suflat? Lui i-ai suflat vreo sută de mii de lei... Era în Direcția Comercială pe vremea scandalului cu cele trei sute de mii de ouă, retrase din comerț. Ai grijă, tipul a ieșit basma curată atunci... Seara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
ziseseră oamenii Zgârci. Că-i plăcuseră femeile și odată trăsese cu arma după unul care-i făcea curte aceleiași codane cu pieptul plin și ochi adânci ca iazul din marginea satului. Nu-l nimerise, nici ăla nu depusese vreo plângere, muierea zburdalnică se măritase cu un șef de la fermă și lumea uitase întâmplarea. Moș Zgârci fusese chemat la post și dăduse o declarație din care reieșea că s-a descărcat arma accidental, cum se mai întâmplă uneori. Sătenii murmuraseră pe la colțuri
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
însurase târziu, cu o vădană care îi făcuse un copil și pe urmă se grăbise să moară de plămâni. La un an jumate după ce jucaseră la nuntă - venise satul pentru a-l vedea pe pădurar la casa lui, iar unele muieri oftaseră pe ascuns -, moș Zgârci o dusese cu căruța la cimitir, urmat de câțiva săteni și de popă. Nu vrusese să lase groparii să sape. Săpase el groapa aia în care o așezase pe nevastă-sa, înfipsese lopata cu ură
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
Pentru asta plătise moș Zgârci și o amendă, dar nu mai contase. Unii ziseseră că se ceartă cu Dumnezeu. Popa nu-l afurisise, doar bătuse trei cruci mari și clătinase din cap. Nici Dumnezeu nu dăduse vreun semn, prilej pentru muieri să spună că nu e păcat să tragi cu pușca dacă ți-a murit femeia și trebuie să crești singur un copil. Zamfir, copilul lui moș Zgârci, se dovedise a fi soi rău. Semeni cu tac-tu, Zamfire, striga câte
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
numi omenești. Prin ușa unei cârciumi deschise auzii țârlâiturile unor coarde false, pe cari le schingiuia sub arcușul său cel aspru și cu degetele-i uscate un biet copil de țigan, și-n preajma lui sărea de rumpea pământul o muiere-n doi peri și un țigan rupt și lung, cu picioarele goale băgate în niște papuci largi și umpluți cu paie. O veselie grotescă, urâtă se desemna pe fețele amîndorora. Alături era o cafenea. Ploaia și frigul ce mă pătrunsese
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
bine. Nu... nu s-a putut. Ungurii i-au dat 200 de zloți buni, și pentru aceea el v-a vândut. - Femeie, zise bătrânul, cu tine n-avem noi nimica, neci cu voi, feciori, zise el cătră argați. Dezlegați pe muiere, să-și [ia] bani și lucruri și ce mai are prin moară. - Încărcați puștile, măi! să dăm în sașii ăștia, zise Niță râzând. - Fără gloanțe, șopti unul altuia. Argații fură deslegați. - Fugiți, mă! le zise Niță. Foc, copii! zise feciorilor
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
Da' ce mă mir io, c-așa-s toate tipele azi. Vorbesc dă alea cu aspect comercial, să mai încânte ochiu', nu dă nasoale care-s bune dăcât dă muncă pă șantier, în Spania. Să-nlemnesc dă nu, da' toate muierile dă azi, cu o facultate la bază, au numa' harfe în creieri, dă te ia groaza. O femeie cumsăcade, da' mișto, nu mai vezi azi. O bunăciune care să le aibă și cu casa, și cu gătitu', nu mai găsești
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
Ispita" l-a sedus pe Adam luând înfățișarea Evei. Din fericire, poate pentru că era exemplar unic, Dumnezeu l-a lăsat să supraviețuiască cu mărul oprit în gât. Nu cred că Abel Nost va fi capabil de aceeași mărinimie. Influența unei muieri nu trebuie să treacă dincolo de ușa dormitorului... Cristian zâmbi. Era o dilemă pentru el cum de reușea această femeie să-i citească gândurile, să-i aline sufletul și să-i descrețească fruntea. În gura ei, totul părea dezarmant de simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
doisprezece ani, și din când în când înțelegeam după expresia feței ce înțeles voia să dea de fiecare dată când rostea acel cuvânt. A fost mereu zburdalnic și mai e și-acum, câteodată necuviincios și violent, mereu cu ochii după muieri și gata să le dea poalele peste cap. Două seri la rând a trebuit să-mi relatez călătoria, mai ales Gailei, care dorea să știe amănunte despre Bizanț, despre moravurile și modelele din oraș. A treia zi am avut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
întors, Hai, ispitește-mă! îmi vorbește din nou, și-am rămas așezat pe stânci cu fața la soarele din care marea începuse să muște și cu spatele la cel ce mă lua drept altcineva, Arată-mi minunățiile tale! mă îmboldea el, coapsele pline de muiere, băuturi spirtoase, puterea ta necurată, știința ta mârșavă, ispitește-mă! Și eu împins de o pornire nelegiuită l-am ispitit, Cu credință am să te ispitesc! i-am vorbit tare, fără să mă întorc am simțit tresărire în spatele meu, Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
că te cheamă, băiete? mă oprește el, Theo! Câți ani ai, Theo? Douăzeci și trei, meștere! Ei bine, Theo de douăzeci și trei de ani, luni începem zugrăveala! Nu-i o treabă ușoară, băiete! E treabă de bărbat, nu de muiere! Fii pregătit! Bine, meștere! Ești călugăr sau novice? Nu! Sunt student! Student?! se miră meșterul Luca prin întuneric, întorcându-și în prispă capul la mine, Unde? La Arte Plastice! La pictură?! tot mai uimit meșterul, Auzi, Janos, tânărul nostru are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
scenele și registrele corespunzătoare, în proscomidie pe peretele de miazănoapte, când au tăiat Irod capul lui Ioan Botezătorul și au venit ucenicii, câteva cuvinte șterse, în absidă, al doilea rând, cari dintre voi fără de păcat iaste să ia piatra, pilda muierii cei curve, în cel de-al treilea rând de la, lăsare-ți copiii sa vie la mine că acelora, înșiruite scenele unele după altele potrivit pildelor biblice, împărțite pe registre și locuri specifice, studii pentru cap de sfinți și apostoli, studii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
Ce se întâmpla cu pământul, cu casele, cu femeile? Au dispărut, mai trăiesc? Când încercam să-i liniștesc, îmi răspundeau cu sfială: «De unde știți dumneavoastră cum este, dom’ locotenent, ați trăit sub comuniști? Acum ne iau pământul, ne iau tot. Muierile singure ce să facă?». Erau demoralizați. Spuneau: «Acum luptăm a doua oară; ne-am dus într-o parte, acum în alta. Pentru noi n-a fost bine nici atunci, și nici acum n-o să fie. Se ceartă domnii și trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Când te văd în bătătură Îmi uit plugu-n arătură Sapa-nfiptă-n curătură, Și las boii ca să pască, Plugul să se ruginească Și sapa să putrezească. Alei! puico, dac-ai vrea, Patru pluguri aș dura, Țara-ntreagă aș ara. Graiul dulce de muiere Varsă-n suflet mângâiere Și dă omului putere Ca să facă tot pe vrere. Dar nu vrei, sărman de eu! Și eu mor de dorul tău!" Acesta este însuși fondul sufletului românesc, a cărui sensibilitate este extrem de fină și ascuțită, încordată
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
decât să cânte și să se plângă. Un bărbat demn de acest nume trebuie să știe să se lupte, pe pământ și pe apă, iar furtunile Dunării nu-l pot opri. Proverbul spune: Cine bate Dunărea, nu mi-l bate muierea". Pumnalele, centurile la care se leagă cuțite ce sună ciocnindu-se sunt frecvente subiecte de balade roșii de sânge și sonore de ciocnirea oțelului. Regimul de teroare și opresiune sub care România a gemut mult timp a creat un tip
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
secolul al XVIII-lea românesc, București, Editura Meridiane, 1990; Violeta Barbu, De bono comigali, București, Editura Meridiane, 2003, Constanța Ghițulescu, în șalvari și cu ișlic, București, Editura Humanitas, 2004, cu un mic capitol consacrat Văduvelor, Sultana Crava, îngeri, demoni și muieri, București, Editura Univers enciclopedic, 1999), investigații de detaliu 22, și concluzii extrem de utile (Șarlota Solcan, Femeile din Moldova, Transilvania și țara Românească în Evul Mediu, București, Editura Universității din București, 2005; elemente specifice din această carte au format substanța studiului Văduva
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
abale”, insinuând o origine umilă, dezonorantă pentru descendența sa (pare a fi fost chiar alogen), și o extracție joasă ce ar putea motiva marile ambiții pe care aceasta le nutrea (căci zice scriitorul că „și alte fumuri mai mari acei muieri îi urla în cap, care toate în deșărtu i-au ieșit...”) închei această înșirare (care este foarte departe de a fi completă - ar fi trebuit să evoc măcar și câteva cupluri boierești, dar am decis să privesc aci doar către
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
căsătorie: „Iarră ce e de pre semențiia nunte ei, anume a însurăciunilor ce știu, iaste aceasta așea: de va neștine lua o muiare văduă și va avea aceaea o fată cu alt bărbat, de-acii iaste acestuia fată ca și aceiia muieri. Și i se cade lui a se feri dînsa foarte ca și de o fată ce-are fi a lui, să va ce iaste a lui. Așea și socrul de muiarea feciorului său și feciorul de maștehă-sa și vărul
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Bistrița - „[...] fiindu Ștefan vodă” [Ștefan vodă cel Tânăr - n.m. D.H.M. bolnav la Hotin, au lăsat cuvântu, ca de să va săvârși el, să nu puie pre altul la domnie, ci pre Petru Măjariul, ce l-au poreclit Rareș, dispre numele muierii ce au fostu după alt bărbat, târgoveț din Hârlău, de l-au chiemat Rareș” -, acceptând și justificarea înălțării lui în scaun: „Așa pre Pătru aflându-l și adeverindu-l că este de osul lui Ștefan vodă, cu toții l-au ridicatu
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Stanciul Cepariul că i-a sustras niște valori Doamnei Marghita Movilă) - puteau să compară în fața marelui vornic (în Moldova, acesta avea și o temniță) - de competența căruia erau, între altele, abaterile de la morala sexuală, putând încasa și nenumăratele „șugubine de muieri” -, în fața marelui postelnic (Cantemir ne spune că el îi judeca pe locuitorii capitalei Moldovei), a marelui vistier, a marelui paharnic, a marelui agă (care, în veacul al XVIII-lea, „era pre târg pre Iași giudeț” și le pedepsea pe prostituate
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
ignore opinia nurorilor (femeile au avut în Veacul de Mijloc o poziție coborâtă în Europa; aici este, însă, vorba și de supremația consangvinității. Era un sfat formulat cândva și de bătrânul postelnic: „să nu ascultați povești între voi sau vrajbele muierilor voastre”326: „[...] vă leg supt blestemul lui Dumnezeu și sub blestemul mieu cel părintesc, ca să nu vă plecați urechile voastre supt ascultarea cuvintelor jupânésilor voastre, însă de cele proaste și vrăjbitoare, care fac fraților neviață, nici să se méstece iale
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
al degradării moravurilor) avea în țările Române, chiar sub chipul ei „artizanal” medieval, o vechime considerabilă. Curvia însemna în limba românească veche și „prostituție”, dar și „practicarea unor relații sexuale extraconjugale” (un soț adulterin mărturisea că „s-a încârdoșit cu muieri curve”355. Cuvântul („păcatul curviei”) apare în Pravila ritorului Lucaci din 1581, în Pravila de ispravă oamenilor, în fragmentul copiat în Codex Neagoeanus, în Pravila aleasă, tradusă de Eustratie logofătul. Macarie, în Teologia sa dogmatică, așază, între păcatele enumerate acolo
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
gloaba pântecului”, care intra în încasările vorniciei 386), văduvele conturbau adesea „starea de moralitate”. Comunitatea românească tradițională (mai înțelegătoare, în genere, în cazul culpelor față de femeie, la care constata „neputința și slăbiciunea firei pentru care mai puțin să vor certa muierele decât bărbații” și o stare nativă - „iaste mai proastă” - și predispoziții vădite - „mai lesne spre cădere”387 - spre comiterea păcatului) a repudiat, ascultând preceptele Ecclesiei, relațiile sexuale neîngăduite, relații a căror existență ne-ar putea spune câte ceva despre „starea de
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
în diverse feluri. Sancțiunile finanicare confirmă și dau substanță acestei represiuni încă din timpul când pedepsirea faptelor cu pricina nu intrase în pagina de lege scrisă. Gloabele pe care slujbașii Domniei sau ai vorniciei (marele vornic - care încasa „șugubina de muieri” - avea, în Moldova, un „aparat” format din vornici, globnici, șugubinari), globașii, globnicii, le adunau de la păcătoși și păcătoase (și protopopii aveau dreptul de a încasa „gloabe” pe păcatul trupesc, concurându-i astfel pe vornici și mai târziu, după reforma lui
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]