1,673 matches
-
române, în care spiritul ludic coabitează cu spiritul critic și cel de inițiativă, iar exuberanța juvenilă se exercită cu hedonism eclectic, avântându-se cu aceeași impetuozitate în polemică și afirmație, deopotrivă, fără a submina vreo clipă gravitatea și responsabilitatea, competența (nelipsită de o doză de snobism) și performanța intelectuală. Nimic din toate acestea nu va împiedica însă Junimea să se instituționalizeze ea însăși, iar pe membrii ei să adopte ipostaze și poziții dintre cele mai pline de răspundere în spațiul public
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286162_a_287491]
-
și a mobilității catenei macromoleculare. Merită de asemenea, să fie menționat faptul că, acidul cinamic și derivații săi constituie componente de bază ale unor arome naturale sau de sinteză. Ele au gust dulce-picant și aromă floral-balsamică și de aceea sunt nelipsite în compoziții odorante și de aromatizare în industria alimentară, cosmetică, a detergenților, materialelor plastice etc. Extinderea utilizării structurilor cu acid cinamic în domeniul nanocompozitelor demonstrează valoarea lui incontestabililă. Deși cunoscuți de peste 150 de ani, compușii ce conțin cromoforul cinamoil continuă
ACIDUL CINAMIC ?I DERIVA?II S?I by Elena Rusu () [Corola-publishinghouse/Science/83871_a_85196]
-
Acidul cinamic și derivații săi sunt importanți în sinteza organică. Ei pot fi utilizați pentru obținerea colorantului indigo și în industria de aromatizante (pentru dulciuri, înghețata, băuturi, gumă de mestecat), parfumuri și cosmetice, alimentară, farmaceutică, detergenți etc . Acidul cinamic este nelipsit din cremele pentru protecție solară. Alte utilizări ale derivaților cinamici includ formularea de agenți anticorozivi, conservarea legumelor și fructelor, ajustarea culorii vinurilor. Proprietățile fenolilor, cu schelet de acid cinamic, din plante sunt deteminante pentru aplicațiile, în special în domeniul biomedical
ACIDUL CINAMIC ?I DERIVA?II S?I by Elena Rusu () [Corola-publishinghouse/Science/83871_a_85196]
-
la Sfântul Simeon Noul Teolog, Analele științifice ale Universității <<Al.I. Cuza>>, Iași, Teologie, tom IX, 2004, p. 150. footnote>. Dumnezeu este lumină supraființială: Lumină este Tatăl, lumină este Fiul, lumină Duhul Sfânt, o lumină atemporală, netăiată, necontopită, necreată, nemărginită, nelipsită de nimic, nevăzută, ca una ce este și se înțelege în afară de toate și mai presus de toate, pe care nimeni dintre oameni n-a putut vreodată să o vadă înainte de a se fi curățit, nici nu a primit-o înainte de
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
creat focul cu cuvântul<footnote Sf. Simeon Noul Teolog, Erosurile imnelor dumnezeiești, 22, p. 142-143. footnote>. Într-un alt dialog cu Dumnezeu-Lumina, sunt prezentate însușirile sau calitățile Ei: Prin fire, Eu sunt cu neputință de exprimat, cu neputință de cuprins, nelipsit de nimic, de neapropiat, nevăzut pentru toți, de neatins, de nepipăit, neschimbabil după ființă, Singur în singurul univers (tot) și Singur împreună cu toți cei ce Mă cunosc în întunericul acestei vieți, afară din toată lumea, afară din cele văzute, afară din
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
două mari necropole, de la Bârlad-Valea Seacă și Mihălășeni, este edificator, mai ales pentru practicele funerare pe care le bănuim a fi existat la populația din sec. IV din această zonă a Europei, în care cana, ca instrument de băut era nelipsită atât în așezări cât și în necropole. Printre necropolele în care s-au descoperit căni atât fragmentare cât și întregi, putem aminti Mitreni, Dămienești, Izvoare, Târgșor, Iacobenii Vechi, Barcea-Galați, Lunca-Galați, Negrești-Vaslui Boluri Trei morminte din necropola de la Săbăoani din sec
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
DVD-uri, cărți religioase, miere și produse apicole „de mănăstire”, din curentul bio-eco, picături și remedii naturiste (măi cuțele de la Paltin Petru-Vodă), conserve de fructe și legume, tot bio „mănăstiresc”, obiecte de cult sculptate manual în lemn. „Fundația Golescu”, prezență nelipsită din pelerinaje, propune spre vânzare aici la București CD- uri cu „psihoterapie ortodoxă” ; pe o măsuță joasă, asemănătoare cu cele de camping, se află un CD-player din care se aude vocea dulce, expresivă a actriței Manuela Golescu care recită... ce
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
este prea târziu.” Bem apoi o cafea de „tonomat”, plină de zahăr, fără gust și de o consistență incertă. Ne salutăm, ne spunem la revedere, ca niște vechi prieteni. „Părintele Arsenie”, după cum i se adresează lumea din jur, per sonaj nelipsit de la toate pelerinajele la care am participat. Are un fel de desagă din lână, din care se ivește umbra unei cruci mari de lemn, celebra sa cruce de lemn a apărut de numărate ori la televizor. Este un personaj exotic
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
s-au apucat să îmbie turiștii. Oameni din toată țara își iau inima în dinți și pornesc cu emoție și curaj să bată potecile care duc spre ceruri. Iarna, unii mai năstrușnici, folosesc pantofi sau șoșoni și vara șlapi. Au nelipsit în rucsac rachiul. Mulți au noroc. Beau rachiu înainte de a ajunge oleacă mai sus, adorm și se întorc moi ca niște cîrpe. Alții sînt mai rezistenți și intră în aventura spre ceruri și chiar acolo ajung. Era în luna august
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
petale. Unii dintre ei, mai sofisticați, împrăștiau generos în jurul lor arome dedicate zeilor și puținilor muritori care aveau timpul să remarce acest dar minunat. Profesorul Suceveanu, pensionar de mulți ani, era un mare degustător din plăcerile oferite de primăvară. Cu nelipsitul lui baston, moștenit de la bunicul dinspre mamă, parcurgea aleile ilustrului parc, care a devenit faimos după ce l-a cunoscut pe Eminescu. Atent la vegetația luxuriantă trezită la viață, ca și la gîzele care profitau de căldura molatecă, profesorul făcea dese
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
de ploaie. La răsărit și-nspre sud, se arăta cerul cu norii albi- cenușii amestecați. Numai deasupra mea, ca o farfurie întinsă, cer albastru. Am noroc, îmi ziceam. Totuși norii se deplasau, la sensul giratoriu cerul devenise negru. Pelerina de ploaie, nelipsită în bagajul bicicletei, m-ar fi adăpostit doar când stăteam pe loc. Dacă cedam influenței impuse de vreme, la o eventuală întoarcere, numaidecît trebuia să merg pe bicicletăvreo 12 km. Tot aia-i îmi ziceam, ș-am pedalat mai departe
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
actuală: 55,5 km/h. Ziceam că eram nițel panicat; păi nici nu aveam cum să nu fiu auzind tunete, privind deseori spre cerul care n-arăta bine.... Mă gândeam la pelerina de ploaie și la umbrela din geanta pliantă nelipsită la deplăsarile pe două roți, și încet- încet (la propriu, că pedalam la deal), am ajuns în comuna Ștefan cel Mare. Am telefonat la Roman: începuse să picure. Eu eram norocos, se învârtiseră norii desupra mea, se burzuluiseră sonor, dar
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
ceva din lumea „vestică” trebuia să găsești „argumente”, ca să se creadă că de fapt defăimezi respectivă societate. Pe vremea ,,tătucului” Stalin, nu se putea face un spectacol fie și de revista decât cu un tablou cu cântece sovietice și evident nelipsitul cazacioc, care se transformă de fapt din dans într-o reprezentare sportivă de forță și sărituri, iar orice manifestare culturală nu se putea încheia decât cu Imnul Păcii. Cum o piesă cu subiect școlar nu putea să treacă de anumiți
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93340]
-
Sovietică, fie pentru specializare, fie pentru schimburi de experiență și achiziționare de utilaje tehnologice moderne pentru întreprinderile din industria ușoară. Pe lângă activitatea pur profesională, a fost un mare iubitor și animator al sportului. Încă din liceu și facultate a fost nelipsit de la competițiile de fotbal, volei și atletism. A făcut parte din echipa de fotbal a Politehnicii Bucureștene și, apoi, a Sportului Studențesc București. În volei a activat în formația orașului București. De asemenea, a făcut parte din secția de atletism
MONOGRAFIA ABSOLVENȚILOR LICEELOR DIN BOLGRAD STABILIȚI ÎN ROMÂNIA by NENOV M. FEODOR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1830_a_92278]
-
pe gânduri cu o carte în mână, în fața unui tablou, ascultând muzică... lunecăm, printr-o ocultă translație, în lumea suprarealistă a reveriilor, ne trezim, într-un spațiu de Magrite sau în universul special al lui Salvador Dali. O lume ciudată, nelipsită de un fior de farmec bizar, o lume care sfidează forma clasică a obiectelor și ființelor, o lume care scoate la iveală sentimente care nu au încă un nume și dispune de geometrii inexistente. Mi s-a întâmplat, într-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
liber și să-mi stăpânesc înclinațiile de vagabond ratat. Fără să mă gândesc, am coborât la Crângași, am urcat treptele către Piața Crângași și, lovit de căldura toridă, năucitoare, mi-am găsit o masă la o terasă umbroasă, destul de dubioasă, nelipsită de farmecul tuturor teraselor bucureștene "destul de dubioase". Sorbeam dintr-o cola rece, privind cu plăcere la panorama zgomotoasă și multicoloră a pieței, forfotind de cea mai diversă lume, de la "șuți" care au un tip anume, numai să fii deprins cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
cimitirul Străulești 2, am venit să-l conducem pe ultimul drum câțiva scriitori dintre care mi-i amintesc pe Florin Mugur, Crohmălniceanu, Bălăiță, Geo Șerban, Adriana Bittel, Mircea Ciobanu, Platon Pardău, D.R. Popescu, președintele de atunci al Uniunii, Traian Iancu, nelipsit, prin natura misiei sale, din astfel de împrejurări, și mai vor fi fost câțiva. Eu priveam trupul înlemnit, izbăvit acum de orice suferință, al lui Paul și nu-mi puteam desprinde ochii de la degetele lui pătate puternic de nicotină. După ce
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
meu. La un moment dat, aproape că încerci un sentiment de culpabilitate că tu continui să trăiești. Pe mama o adoram. În copilărie, seară de seară, înainte de culcare și de sărutul de noapte bună al mamei, îmi spuneam rugăciunea, cu nelipsita formulă: „Ține-o, Doamne, pe mama până la adânci bătrâneți, până la șaizeci-șaptezeci de ani.“ La vârsta aceea, șaizeci șaptezeci de ani mi se păreau o bătrânețe matusalemică. Și nu înțeleg de ce țineam să-i stipulez lui Dumnezeu limita ei de viață
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
Tradiției și Creației Populare București. M-a asigurat că am suficiente provizii pentru pregătirea mesei pe perioada cât el lipsește. Dar, n-a fost să fie așa cum a zis el. M-a lăsat fără carne și cremvuști. Atmosfera de colegialitate, nelipsită de unele controverse mai mult sau mai puțin cordiale a suplinit într-un fel lipsurile materiale. Alături de membrii fundației au fost invitați: Costel Iftinchi din Iași, Grigore Dejeu din Cluj, Bogdan Brăila din Moldova Nouă și Viorel Rău din București
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
Poetului, depunând cuviincios o floare... Nici vorbă însă de așa ceva! Fotografia îl înfățișa purtând acel imbecilizant chipiu fals proletar, oprit la marginea unui lan de grâu, înconjurat de câțiva „specialiști” și gazetari de curte, unii mai obedienți decât alții, cu nelipsitele carnețele în mâini, firește. O imagine pe care o mai văzusem, de sute și mii de ori, reiterând la nesfârșit, ni se părea uneori, în clipe de neagră disperare, monotonia unei jalnice vulgarități. Cu această mizerie de fotografie voiau - și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
treacă în România, să se pună la adăpost. Clujul, îmi amintesc, era „plin” de basarabeni care, când se întâlneau, o dădeau imediat pe rusește sau bulgărește. Limbile acestea le erau încă mai la îndemână deși toți vorbeau curent românește, cu nelipsitul accent, desigur, care îi dădea deîndată de gol. Fugiseră acum de Rusia în brațele căreia se aruncaseră în urmă cu 150 de ani și care, într-adevăr, le oferise protecția sa, acordându-le drepturi și privilegii, ca și altor coloniști
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
a metreselor noastre tinere, frumoase și ispititoare, venite aci cu sânii și spatele lor mândru despuiat până la noadă, ca pregătite pentru balul, din aceeași seară, al țiganilor, al lăutarilor sau al măcelarilor, de la Liedertafel, de la Oppler, de la Roxy, unde eram nelipsiți În fiecare an; eu simțindu-mă, ce să vă spun, tare bine Într-o ase menea lume de excese temperamentale, În care-mi plăcea să mă ames tec ca să mă dezintoxichez de ultimele mele rămășițe intelectualiste, dând mâna În târgul
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ani, ea Înșăși numărând astăzi șapte zeci și trei de primăveri. Eram copii, eu și nevastă-mea, când Olga, frumusețe durdu lie gen dix-huitișme sișcle, ne primea În budoaru-i de metresă răsfățată a maiorului X - cavalerist de pe vremuri, cu cravașa nelipsită, călcând apăsat și crăcănat, ca pieile-roșii, și cu mustața răsfirată după moda ofițerilor francezi din școala de cava lerie de la Saumur -, dar iubindu-se În taină cu tânărul medicinist Tode, din aceeași curte cu noi toți. Am mai Întâlnit-o
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
să o spună Vasile Voiculescu în Lamura nr. 4 din ianuarie 1921, când lucrurile se liniștiseră: În jurul maestrului, în anumite ocazii, se strângeau 20-30 de oameni “în toată firea”, scriitori, preoți, învățători, “băștinași sau refugiați”, întâlniri la care Vlahuță era nelipsit. El lua parte la dezbaterile care se vor numi ale Academiei de la o masă mică, de lângă un pat pe care, de multe ori, era nevoit să se întindă. De acolo, îi cuprindea pe toți cu acea privire caldă, dar răscolitoare
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
1919) care încă făcea istorie... Terenul era fertil, Tutoveanu ca și Tudor Pamfile ori preotul Ioan Antonovici se dovediseră spirite libere, atașate tradiției, dar nu doar a celei locale, ci a uneia care emana deschidere, mai ales că mentorii lor, nelipsiți de ambiții, vizau să creeze la Bârlad o școală, o cultură. De aici și interesul lor pentru școală, biserică dar și pentru bibliotecă, pentru înzestrarea lor, atrăgându-și alături persoanele filantropice, pe Stroe Belloescu, de pildă. La Vlahuță acasă, dar
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]