2,466 matches
-
pietre au fost aduse aici de Samuel von Brukenthal, pentru a orna cu antichități grădina de vară. Sat românesc, Avrigul vechi era pitit în îngustimea Râului Mare. Urme de așezări au fost descoperite pe locul numit „La arinii cășilor”, înainte de „ogrăzile avrigenilor”. Avea dăinuire din „terra Blachorum”. În anul 1367 este menționată o incursiune a domnitorului muntean Vladislav Vlaicu (1364-cca.1377) care ajunge până spre Avrig cu scopul de a-și recăpăta ducatele Făgărașului și Amlașului. În zona Oltului se găsesc
Avrig () [Corola-website/Science/297031_a_298360]
-
Cei Opt Înțelepți”. O fabulă dramatică și umoristică relatează că după ce el se îmbătase cu Elixir, împreună cu Înțelepții, s a urcat pe un nor și a străbătut cerul. Din greșeală, Huai Nan Zi a scăpat cupa ce conținea Elixir în ograda sa, unde câinele său și animalele de curte au lins resturile și de îndată s-au urcat la cer după el. Astfel de povestiri sunt concordante cu mentalitatea unui popor cufundat în tradiție populară mistică și, deși sunt fantastice când
Da guangyao shi () [Corola-website/Science/326454_a_327783]
-
Legea din 22 martie 1937 privitoare la organizarea și încurajarea agriculturii. Secțiunea I Despre zidul și sântul comun Articolul 590 În orașe și la țară*), orice zid care servește de despărțire între clădiri sau între curte și grădină, și între ograde la țară, se socotește comun, daca nu există titlu sau semn care ar proba contrariul. ---------------- *) A se vedea Legea nr. 2/1968 privind organizarea administrativă a teritoriului Republicii România - Buletinul Oficial nr. 17 - 18 din 17 februarie 1968, republicata în
EUR-Lex () [Corola-website/Law/132342_a_133671]
-
alte state învecinate, "teiul este considerat un copac sfânt și în vechime se socotea un păcat de moarte dacă cineva îndrăznea să îl taie". De fapt, istoricul Ivan Evseev constată că ""teiul este o podoabă preferată a grădinilor publice, a ogrăzilor și curților oamenilor, a străzilor și ulițelor din satele și orașele Europei." Statura sa mândră, coroană bogată, frunzele mari și late în formă de inimă, dar mai ales parfumul îl recomandă ca arbore ornamental în aliniamente stradale și grădini publice
Tei () [Corola-website/Science/313837_a_315166]
-
Institutul Teologic începând din 1826. În partea nordică a zidurilor bisericii se află o cruce de piatră pe soclul căreia se află următoarea inscripție: "“Această săntă cruce s’au așezat întru onore săntului m.m. (=mare mucenic) JOAN cel nou în ograda săntei vechi mitropolii a Sucevii în dzilele prealuminatului Împĕrat FRANCISC IOSIF I, în têmpul superiorului aceștii vechi Mitropolii prea Cuvioșiei Sale Darie Tarnovețchi Archimandrit-Mitrofor și a Înalt prea Sănției Sale Archiepiscopului și Mitropolitului Bucovinii și Dalmației Doctor SILVESTRU MORARIU ANDRIEVICIU
Mănăstirea Sfântul Ioan cel Nou din Suceava () [Corola-website/Science/313615_a_314944]
-
Chețani și Luduș. Autoritățile de la vremea respectivă au fost depășite de situație. Furia populației majoritare a fost generată de faptele antisociale ale romilor și lipsa de reacție a poliției. În perioada anterioară incendierilor, au fost reclamate zeci de furturi din ogrăzile românilor și maghiarilor. Reclamațiile nu au fost rezolvate, iar încăierarea celor patru din cârciumă a declanșat ciocnirile interetnice. În urma incendierilor, autoritățile au demarat o anchetă care a fost urmată de întocmirea unor dosare penale având ca părți vătămate membrii familiilor
Ciocnirile de la Hădăreni () [Corola-website/Science/330561_a_331890]
-
astăzi stejari seculari, a căror vârstă este estimată la 200-350 de ani. Astăzi la Mănăstirea Curchi, lucrările de reconstrucție și restaurare sunt în plină desfășurare. Renovarea Complexului monastic a necesitat și mai necesită încă, o muncă enormă. De asemenea, în ograda Mănăstirii și în teritoriul adiacent a fost amenajat un parc dendrologic de orară frumusețe. Lucrările s-au desfășurat sub îndrumarea Academicianului Alexandru Ciubotaru, fost director al Grădinii Botanice din Chișinău. Astfel, în Mănăstire au fost sădiți arbori și arbuști, unii
Mănăstirea Curchi () [Corola-website/Science/302742_a_304071]
-
să participe la ceremonia care consfințea succesul lor în plan militar și religios . Regularizarea satului a impus peste două decenii stămutarea bisericii de pe Față în noul centru al comunei. Strămutarea s-a făcut în 1785. Biserica a fost reclădită în ograda de astăzi a bisericii, pe locul marcat azi de piciorul Sfintei Mese, care se păstrează și de două cruci vechi de piatră, care marchează colțurile vechii biserici de lemn a leșenilor. În anul următor s-a ridicat iconostasul. Din secolul
Istoria parohiei din Leșu () [Corola-website/Science/304177_a_305506]
-
etnică. Pentru această localitate se arată că locuitorii sunt „moldoveni, greci, bulgari, evrei și câțiva ruși” (Sumarokov, 1800, 223-235), avînd circa 300 de gospodării, în 1850 aici trăiau 4298 loc. români, ucraineni, evrei. La 1906 Dubăsarii Noi avea 2057 de ogrăzi cu 5403 bărbați și 5711 femei (SNPTU, 1907, 169). Conform recensământului sovietic din anul 1939, populația localității era de 4.520 locuitori, dintre care 506 (11.19%) moldoveni (români), 2.198 (48.63%) evrei, 990 (21.9%) ruși și 792
Dubăsari () [Corola-website/Science/297404_a_298733]
-
1774, după ce prin Tratatul de la Kuciuk-Kainargi, țăranilor moldoveni din ținutul aflat încă Imperiul Otoman li s-a permis să-și întemeieze sate noi. Satul a fost ridicat pe malul Lacului Ialpug. Denumirea satului provine din limba arabă, cuvântul „Bab” însemnând „ogradă”, iar „Bel”, „poartă”. Prin Tratatul de pace de la București, semnat pe 16/28 mai 1812, între Imperiul Rus și Imperiul Otoman, la încheierea războiului ruso-turc din 1806 - 1812, Rusia a ocupat teritoriul de est al Moldovei dintre Prut și Nistru
Babele, Ismail () [Corola-website/Science/310513_a_311842]
-
susținut așa, aproape diabolic, și de cel venit, în valuri, dinspre Ocean, s-a instalat dezordonat, incisiv, adesea violent în cercuri literare diferite. Din păcate, până și unii creatori mai în vârstă și-au transferat asemenea modă nefastă în propriale ogradă. Degeaba, le spunem noi: toți, indiferent din ce parte le-am privi ... creația (nu opera, care operă?!), la judecata de apoi a timpului, vor găsi închisă biblioteca pentru depozitul de carte! Noroc că toate prozele lui Virgil Pătrașcu n-au
Editura Destine Literare by Virgil Pătrașcu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_196]
-
biserică din sat, din nuiele împletite lipite cu lut, acoperită cu stuf. În 1829 sfîntul lăcaș a fost rezidit din piatră. Recensămîntul din 1817 găsește moșia satului în proprietatea Mănăstirii Sf. Spiridon din Iași. La 1859 localitatea avea 134 de ogrăzi cu 732 de locuitori. Recensămîntul din anul 1897 fixă la Bulboci 990 de locuitori (485 bărbați și 505 femei). Dicționarul geografic al Basarabiei (1904) înregistra în satul Bulboci 214 case, 1028 de locuitori, o biserică, grădini, prisăci, două heleșteie. În
Bulboci, Soroca () [Corola-website/Science/305206_a_306535]
-
depuse jurămînt de credință țarului obținînd titlul de nobil a ridicat pe acest ținut o biserică din piatră în care băștinașii satului se roagă și astăzi. La împodobirea bisericii au contribuit boierul Nicolae si soția sa Maria Leonard înhumați în ograda bisericii, mormintele cărora sau păstrat cu sfințenie și pîna astăzi. In 1817 satul întrunea 92 de familii țărănești, 3 familii de mazili (categorie privilegiată de agricultori, descendenți din "slugi domenști" destituite din dregătoria la curte) și 2 preoți. În aprilie
Gura Căinarului, Florești () [Corola-website/Science/305113_a_306442]
-
lui Bowr din 1770 (1774) o fixează că principala așezare la Nistru, cu loc de discolare a armatelor rusești din timpul războiului ruso-turc din anii 1768-1774. În materialele recensămîntului din anii 1772-1773 găsim înregistrată localitatea Holercani cu numai 20 de ogrăzi, moșia satului aparținînd Mănăstirii “Sf. Sava” din Iași. Recensămîntul de la 1774 fixează aici 23 de case, 11 ale birnicilor, 12 ale rufeturilor, una a preotului și una a diaconului. Unele vite vechi de oameni s-au păstrat, peste ani și
Holercani, Dubăsari () [Corola-website/Science/305164_a_306493]
-
de cereale, cultivau tutunul, pescuiau, se ocupau cu păstoritul și creșterea vitelor. Aici era o biserică (veche de lemn), avînd icoane și cărți bisericești rare. Registrul localităților din Basarabia de la 1859 (1961) indică pentru Holercani: sat mănăstiresc, cu 174 de ogrăzi și 872 de locuitori, din care 429 bărbați și 443 femei, precum și o biserică ortodoxă. După datele din a doua jum. a sec. 19, sătul avea: la 1870-192 de case, 951 de locuitori (481 de bărbate și 470 de femei
Holercani, Dubăsari () [Corola-website/Science/305164_a_306493]
-
a lui Oțăt”) care nu ierta nici o prostie. (A îndrăznit să o folosească în toate împrejurările și pe seama oricui, inclusiv pe seama securiștilor care îl arestaseră pentru că refuza să se înscrie colectiva agricolă: și-a gonit cu mare tam-tam câinele din ogradă beștelindu-l zgomotos pentru că ar fi „un nenorocit de exploatator capitalist care n-a studiat pe Marx și Engels și nu-l respectă pe Tătucul Stalin”!). Însă „tot nașul are naș”. La doljeni nu se mai văzuseră decât vaci albe
Dobridor, Dolj () [Corola-website/Science/300397_a_301726]
-
altarul trupului e cel al frunzei sinucise pe cuvântul coapsei. Pământ ești chiar dacă sentimentele au inima spânzurată-n biserici. Până să te iubesc manechinul din vitrină Îmbătrânise sub jaluzelele primului sărut. Tata, ostenit de muzica plesnită a ninsorii, pâlpâia În ograda gândului. Mama se furișase pe cruce. Venise vremea să mă nasc. POEM DE SFÂRȘIT Un scaun, o masă, un vis, o tăcere, o hemoragie de suflet, un rând pe crucea din cimitir. Atât va rămâne după ce voi trăi moartea, În vreme ce
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by George Baciu () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1444]
-
mâini omenești, să fie locaș sfânt, izvor al darurilor duhovnicești. Sfințirea Bisericii a fost săvârșită de Prea Sfințitul Marchel, Episcop de Bălți și Fălești, împreună cu un sobor de preoți. Toți creștinii din sat îmbrăcați în haine de sărbătoare așteptau în ograda bisericii venirea arhiereului eparhiot. Prima Sfântă Liturghie oficiată de arhiereu în acest sfânt locaș, a fost precedată de sfințirea sfântului prestol, iconostasului și picturii bisericii. Este un eveniment istoric sfințirea bisericii nou construite pentru comunitatea din satul Vrănești, dar și
Vrănești, Sîngerei () [Corola-website/Science/305875_a_307204]
-
tînăr atît după voci, cît și după vârstă. Staroste al bisericii este Panciuc Petru, secretar Buzdugan Nina. Casa parohială este la moment în construcție și tragem nădejdea ca în 2-3 ani să fie finisată, în timp se va amenaja și ograda Bisericii. Vrănești este un sat din cadrul orașului Sîngerei din raionul Sîngerei Republica Moldova.
Vrănești, Sîngerei () [Corola-website/Science/305875_a_307204]
-
tipografie sau „"mă duceam la unii și la alții după manuscrise, ca trimis special"”. Un rol deosebit în stabilirea carierei sale l-a avut Ioan Nădejde, care a văzut un desen făcut de Octav pe când se juca în păpușoiul din ograda casei din strada Sărăriei. Desenul înfățișa un chip de om foarte expresiv, a-i cărui ochi erau marcați cu cărbune negru și părul, mustățile și barba erau făcute din mătasea porumbului. Acest desen l-a determinat pe Ioan Nădejde să
Octav Băncilă () [Corola-website/Science/307612_a_308941]
-
Cu arma În mână a căutat inutil să recupereze teritoriile pierdute. Deși a fost un mare patriot, nu avem voie să-l comemorăm, să-l repunem În drepturile pe care le merită, deoarece nu ne lasă alții, În propria noastră ogradă. Executat la 1 iunie 1946, a fost Îngropat Într-un loc secret. Pe Nicolae Ceaușescu nu avem voie să-l amintim. Nici În cazul lui nu știm unde are mormântul. Ctitorul imenselor cartiere de blocuri și a pădurilor de fabrici
Editura Destine Literare by Ion Anton Datcu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_344]
-
fost nevoit să se mute la Chișinău, iar titlul i-a fost limitat la cel de arhiepiscop al armenilor din Basarabia, deși armenii din Moldo-Valahia au continuat să-i fie subordonați. Eparhia armeană din Basarabia a fost întemeiată pe baza „Ogrăzii armenești“, un teritoriu în Chișinău, pe o suprafață de circa 25.000 stînjeni, atribuit de guvernatorul Basarabiei, în 1813, comunității armene. Inițial destinat Casei Episcopale, acest teren cuprins între străzile Alexandru, Regele Ferdinand (Kievskaia), Tighinei și Armenească a mai găzduit
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
un liceu armenesc particular, care a facilitat elevilor basarabeni trecerea de la programul rusesc la cel românesc. Ca organism central de conducere a comunității, NaCoBA a obținut, la 13 noiembrie 1920, un Decret Regal prin care i se încredința formal administrarea Ogrăzii Armenești, întărindu-se astfel drepturile comunității și persoana ei juridică. Din nefericire, anul următor, pe baza interpretării incorecte a Decretului-lege „Reforma agrară“, Ograda a fost expropriată în mod abuziv, lăsîndu-se comunității doar sediul arhiepiscopiei. Populația armeană din Basarabia a scăzut
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
NaCoBA a obținut, la 13 noiembrie 1920, un Decret Regal prin care i se încredința formal administrarea Ogrăzii Armenești, întărindu-se astfel drepturile comunității și persoana ei juridică. Din nefericire, anul următor, pe baza interpretării incorecte a Decretului-lege „Reforma agrară“, Ograda a fost expropriată în mod abuziv, lăsîndu-se comunității doar sediul arhiepiscopiei. Populația armeană din Basarabia a scăzut treptat, puținii armeni rămași după al doilea război mondial s-au asimilat,de altfel, în lipsa școlilor, care n-au mai funcționat, și a
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
loc toamna târziu datorită faptului că au fost nevoiți să aștepte până recolta de grâne a zonei a fost recoltată și depozitată. Cu cât mai înspre nord, cu atât se recoltează mai târziu, și pe când soldații puteau ucide animale de ogradă pentru hrană, caii aveau nevoie de grăunțe. A-i lăsa să pască zilnic ar fi durat prea mult, iar interogarea băștinașilor pentru a afla unde erau păstrate proviziile nu era posibilă deoarece limbile vorbite de cele două tabere erau total
Bătălia de la Tours () [Corola-website/Science/305556_a_306885]