1,491 matches
-
ea, tendințele omogenizante și cele eterogenizante se păstrează într-o coexistență echilibrată, unde antagonismul este maxim. Forțele antagonice nu reușesc să se actualizeze nici unele nici celelalte, rămânând într-o semi-actualizare și semi-potențializare reciproce. Mai există, însă, o sistematizare energetică în ontologia lui Ștefan Lupașcu. Este vorba de un domeniu al manifestării energiei care își are independența sa, anume domeniul psihic sau neuropsihic. Sistematizarea energetică neuropsihică apare în anumite zone ale materiei vii, atingând o cotă maximă la om. Lupașcu constată 503
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Faptul important în legătură cu tema cercetării de față este că, în această teorie a existenței, unele dintre antinomiile care au pus în dificultate cunoașterea își află o justificare și par să devină legitime. Prin aceasta, Mihai Drăgănescu se apropie oarecum de ontologia pe care o implică ideea blagiană a antinomiei transfigurate, precum și de ontologia lui Basarab Nicolescu, despre care va fi vorba în secțiunea următoare. În viziunea sa, ortoexistența cuprinde "două substanțe materiale primordiale": o materie profundă, o energie primordială, sursa substanței
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
a existenței, unele dintre antinomiile care au pus în dificultate cunoașterea își află o justificare și par să devină legitime. Prin aceasta, Mihai Drăgănescu se apropie oarecum de ontologia pe care o implică ideea blagiană a antinomiei transfigurate, precum și de ontologia lui Basarab Nicolescu, despre care va fi vorba în secțiunea următoare. În viziunea sa, ortoexistența cuprinde "două substanțe materiale primordiale": o materie profundă, o energie primordială, sursa substanței sau energiei din univers, numită lumatie, și o substanță de ordinul informației
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
logice clasice. Concluzia lui Mihai Drăgănescu, în legătură cu aceste paradoxuri, tinde să fie una generală: "conceptele ne obligă să recunoaștem, când ele devin paradoxale, în mod obiectiv, existența unei realități mai profunde"621. Limita lucrului în sine și profunzimile lumii materiale Ontologia pe care o încearcă Mihai Drăgănescu se loveșe inevitabil de gândirea lui Immanuel Kant, care oprea speculația filosofică la limita lucrului în sine. Pentru filosoful german, obiectul cunoașterii este unul pe care rațiunea îl determină și aceasta în primul rând
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
și cealaltă"..."631. O astfel de logică, cum este și aceea a terțului inclus, propusă de Ștefan Lupașcu, nu poate fi însă inteligibilă, în opinia lui Basarab Nicolescu, decât printr-o nouă înțelegere a ideii de realitate, printr-o nouă ontologie. Ideea ontologică prin care încearcă el să interpreteze logica terțului inclus este aceea a nivelurilor de realitate. Ideea aceasta este legată genetic de revoluția produsă în gândirea științifică de apariția, la începutul secolului al XX-lea, a teoriei cuantice. Această
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
deschisese Lucian Blaga prin ideea antinomiei transfigurate. Blaga urmărea o metodă care să dea seama de mister fără a-l distrugă. Urmărea o cale prin care să poată formula ceva ce transcende capacitatea noastră de cunoaștere, neraționalizabil. După ce am cunoscut ontologia și epistemologia transdiciplinarității, putem înțelege mai bine acest efort al său, îi putem sesiza raționalitatea. Am putea spune că ceea ce i-a lipsit lui Blaga pentru ca transfigurarea să devină o metodă a cunoașterii transdisciplinare au fost teoria nivelurilor de realitate
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
această ipostază, cuprinzătorul este ceea ce se numește transcendență. În sfârșit, "metafizica problemelor" este o direcție de regândire a metafizicii pe care Mircea Florian o detectează la Nicolai Hartmann, Benedetto Croce și Robert Reininger. Ceea ce întreprinde Hartmann, observă Florian, este o "ontologie critică" susținută de o severă analiză logică. El repudiază vechea metafizică, considerând-o o "metafizică a domeniului", una care se construiește pe convingerea că ar exista un domeniu specific al metafizicii. "Metafizica nu e un domeniu deosebit, ci e pretutindeni
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
să meargă atât de departe. Pentru el, planul de realitate în care se află soluția antinomiilor este doar sugerat, fiind păstrat ca un mister pe care antinomia îl potențează. Altfel spus, Blaga n-a urmărit să ajungă la o nouă ontologie și nici să schițeze o eventuală logică a antinomiilor transfigurate. La o evaluare de ordin secund a tematizării blagiene, mai nuanțată și mai profundă, putem sesiza deschideri cu consecințe reformatoare: a) depășirea ideii clasice de raționalitate în direcția uneia deschise
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
764. Rațiunea de reînnoire" a spiritului științific al secolului al XX-lea nu mai merge spre contrazicere și negație, ci mai degrabă spre complementaritate și totalizare 765. Pentru înțelegerea noilor teorii științifice, este necesară o "pedagogie a ambiguității", ori o "ontologie a complementarului" având în centru ideea că "proprietățile complementare trebuie să fie înscrise în esența ființei, contrar credinței tacite că ființa este întotdeauna semnul unității"766. Geometriile neeuclidiene, deși sunt întemeiate pe o propoziție ce contrazice nu numai al cincilea
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Cartea Românească, București, 1987. Cătineanu, Tudor, "L. Blaga și D.D. Roșca personalități complementare ale filosofiei românești", în vol. Lucian Blaga cunoaștere și creație, Editura Cartea Românească, București, 1987. Chelba, Marcel, "Antinomia rațiunii pure și paradoxele logice", în vol. Logică și ontologie, Editura TREI, București, 1999. Codoban, Aurel, "Blaga și Eliade itinerare echivalente spre misterul Lumii", în Meridian Blaga, vol. I, Casa Cărții de Știință, Cluj, 2000. Coșeriu, Eugenio, "Estetica lui Blaga în perspectivă europeană", în vol. Eonul Blaga. Întâiul veac, Editura
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Alexandru, "Studiu introductiv" la Lucian Blaga, Opere 8 (Trilogia cunoașterii), Editura Minerva, București, 1983. Teodorescu, Alexandru, Lucian Blaga și cultura populară românească, Editura Junimea, Iași, 1983. Tonoiu, Vasile, În căutarea unei paradigme a complexității, Editura IRI, București, 1997. Tonoiu, Vasile, Ontologii arhaice în actualitate, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1989. Tonoiu, Vasile, "Studiu introductiv" la Ștefan Lupașcu, Experiența microfizică și gândirea umană, Editura Științifică, București, 1992. Underhill, Evelyn, Mistica, Editura "Biblioteca Apostrof", Cluj, 1995. Veihinger, Hans, Filozofia lui "ca și cum", Editura Nemira
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
parte. Rezultă, în felul acesta, că asumarea unei teze implică opusul acesteia și invers, într-o circularitate de același tip cu cea din paradoxul antic al mincinosului (Cf. Marcel Chelba, "Antinomia rațiunii pure și paradoxele logice", în vol. Logică și ontologie, Editura TREI, 1999, pp. 205-210). 34 Dicționarul românesc de filozofie (op. cit.) îl definește drept "enunț contradictoriu și, în același timp, demonstrabil". Gheorghe Enescu, dă o definiție mai tehnică, în care se regăsește sensul indicat de Solomon Marcus pentru antinomie: "a
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
p. 128. 552 Ibidem, p. 129. 553 Mircea Eliade, "Mefistofel și Androginul", apud Ibidem, p. 130. 554 Ibidem, p. 129. 555 Adrian Marino, Hermeneutica lui Mircea Eliade, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1980, p. 131. 556 Ibidem, p. 154. 557 Vasile Tonoiu, Ontologii arhaice în actualitate, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1989, p. 325. 558 Mircea Eliade, Sacrul și profanul, Editura Humanitas, București, 1992, p. 13. 559 Ibidem. 560 Ibidem, p. 14. 561 Mircea Eliade, Tratat de istoria religiilor, Editura Humanitas, București, 1992
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
explice conștiința de tip religios, nici creativitatea sa morală, cum nu explică nici "detașarea" socială a acestei conștiințe. În schimb, Weber și școala germană nu judecă, ci respectă credințele, încercînd să le analizeze efectele în imanent. La el, fenomenologia devine ontologie. 5.2. PROTESTANTISM ȘI CONFUCIANISM În aceste vremuri ale așa-zisei globalizări, cînd planeta basculează pe propria-i axă, mi se pare mai important decît oricînd să încercăm să înțelegem cum gîndește, cum se percepe și cum se proiectează acest
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
eminesciene privitoare la destinul acestei provincii românești, viziune care îmbină, cu o pătrundere demnă de o minte genială, elementele istoriografice cu cele ale filosofiei, dreptului, politicii, moralei, toate în strânsă corelație cu ceea ce am numit, într-o carte anterioară 1, ontologia arheității. Totuși, titlul Basarabia eminesciană mi-a impus trecerea dincolo de referința strict exegetică, urmărind spiritul abordării eminesciene la destinul ulterior al provinciei imposibil de rupt de cel al României posteminesciene. Implicațiile istorice ale raptului repetat al Basarabiei (la 1812, 1877-1879
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
responsabilul comisiei de formare continuă; * responsabilul comisiei metodice de stiinte socio-umane; * membru în colegiul de redacție al revistei “Spiritul Critic”, Pașcani (2008). Performanțe deosebite: a) în activitatea științifică și de cercetare: Tema lucrării stiintifico-metodică pentru obținerea gradului didactic I “Resurecția ontologiei în filosofia contemporană”; Stagii și cursuri de perfecționare: * „Abilitare curriculara”, CCD Iași, 2001; * „Managementul timpului”, CCD Iași, 2002; * „Tehnologia informației și comunicării”, ISJ, 2002; * „Modulul de orientare privind cariera”, organizator - ISJ Iași, 2004; * Cursul “Inițiere IT” și “Utilizare AEL”, CCD
Paul Nechifor, Carmen Dimitriu, Angela Căşăriu, Adela Jitaru by Monografia Colegiului Național ,,Mihail Sadoveanu" Pașcani () [Corola-publishinghouse/Science/91876_a_107359]
-
care plasează științele sociale în aceeași clasă cu cele ale naturii, paradigmele de cunoaștere fiindu-le comune. Or, se știe că acest mod de a privi realitatea socială este departe de a fi acceptat de către filosofii și sociologii preocupați de ontologia socialului și de mecanismele de cunoaștere a universului de fenomene din sfera socioumanului. Fără a intra aici într-o dezbatere ce-și află locul în lucrări de natură teoretico-filosofică, vom observa, pe de o parte, că în activitatea concretă de
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
Ceaușescu". Traseul parcurs de gimnastă în noiembrie 1989", Adevărul, 25.07.2015, http://adevarul.ro/locale/timisoara/misterele-operatiunii-fuga-nadiei-a-facut-parte-planul-americano-sovietic-indepartare-ceausescu-traseul-parcurs-gim nasta-noiembrie-1989-1 55b23cc6f5eaafab2ce5cb9b/index.html, accesat la 26.07.2015. 1 Georg Lukács este părintele neomarxismului. În România, până în acel moment fusese tradusă lucrarea Ontologia existenței sociale, vol. I (în 1982) și vol. II (în 1986), la Editura Politică, București. ------------------------------------------------------------------------- AȘA NE-AM PETRECUT REVOLUȚIA Două decenii de comunism în Iașul universitar 2 1 DOUĂ DECENII DE COMUNISM ÎN IAȘUL UNIVERSITAR 2 3 606 605
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
este multiplu. Ființa este cuvîntul perfect; Eul este ignoranța. Ochiul în triunghi, care vede tot, știe tot și veghea ză asupra tuturor simbolizează Ființa, omniprezentă și omniscientă. Ființa este unitate și ubicuitate. Ereziile le creează Eul, nu fac parte din ontologia Ființei. Aceasta alege modul și momentul contactului nostru cu materia, pentru a ne îmbogăți prin experiență. Ea poate alege orice formă, ținînd seama însă și de meritele și de necesitățile noastre de evoluție. Putem fi și pedepsiți prin involuție, totul
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
în cele din urmă rezolvată în favoarea recunoașterii a ceea ce reprezintă pentru grec, de la eleați încoace, caracteristicile Ființei, mai cu seamă a caracterului său de unitate absolută, și în consecință orice multiplicitate nu este decât relativă și aparentă. O astfel de ontologie nu lasă posibilitate conturării unei doctrine a persoanei, nici măcar a recunoașterii unei existențe veritabile a indivi¬dualului. Nostalgia grecului este după refacerea deplinătății participării întru Ființă, și purificarea de greșeala căderii în alteritatea care este „regiunea” sensibilului. Mesajul evanghelic descrie
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
cea a ierarhiei. Un motiv constitutiv al scrierilor lui Dionisie Areopagitul, tema ierarhiei, nu era nouă pentru lumea bizantină, căci reprezenta o moștenire vie grație tradițiilor de inspirație neoplatonică. Este însă o manieră de înțelegere și interpretare ce traversează atât ontologia, gnoseologia, etica dar și doctrina socială sau ideologia bizantină în posteritatea lui Dionisie. Autorul cunoscut sub numele de Dionisie Areopagitul, și a cărui identitate și plasare temporală este controversată, este cel care a conturat o înțelegere ierarhică nu doar a
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
propriu omului ca mod de ființare. Ceea ce rezultă este că situația post-edenică a omului este nenaturală, că tot ce înseamnă viețuire terestră se găsește sub semnul impro-priului. Antropologia bizantină s-a conturat din această cauză ca o cercetare stadial-dinamică a ontologiei umanului, și nu ca o descriere statică a acesteia. Discursul despre om în viziunea bizantină trebuie să cuprindă o clarificare, fie și minimală a stărilor care l-au definit, îl definesc și trebuie să îl definească. Este vorba de „stări
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
destinul a două surori, una cedând tentațiilor carnale, cealaltă rămânând apărătoare a castității. Cinci ani mai târziu, în 1864, Robert Browning publică Caliban upon Setebos, subtilă satiră teologică, hipertext al shakespeareanei The Tempest, în care sălbaticul pur se definește prin ontologia metonimică a oamenilor "civilizați", meditând asupra unui zeu crud și răzbunător. La Stevenson, "celălalt" este reflexul iluzoriilor și amoralelor descoperiri științifice. Strălucitul doctor Henry Jekyll și oribilul Edward Hyde împart același corp, migrația celor două personalități antitetice realizându-se prin
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
Raționalitate critică. Introducere în filosofia lui Kant], Madrid, Ed. Tecnos, 1987. Vorländer, Karl, Immanuel Kants Leben [Viața lui Immanuel Kant], Hamburg, Felix Meiner Verlag, 1974. I. c. Crowther, Paul, Fundamental Ontology and Transcendent Beauty. An Approach to Kant's Aesthetics [Ontologie fundamentală și frumos transcendental. Studiu despre estetică lui Kant], "Kant-Studien", H. 1, 1985, pp. 55-71. Cutler, Anna Alice, The Aesthetical Factors în Kant's Theory of Knowledge [Factorii estetici în teoria kantiana a cunoașterii], "Kant-Studien", 1899, pp. 419-439. Guyer, Paul
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
a partir de la composición o síntesis de los elementos presentes en el poema." Juan Ferraté, Dinámica de la poesía [Dinamismul poeziei], Barcelona, Ed. Seix-Barral, 1982, p. 88. 183 Paul Crowther, Fundamental Ontology and Transcendent Beauty. An Approach to Kant's Aesthetics [Ontologie fundamentală și frumos transcendental. Studiu despre estetică lui Kant], "Kant-Studien", H. 1, 1985, p. 67. 184 Salim Kemal, The Importance of Artistic Beauty [Însemnătatea frumosului artistic], "Kant-Studien", H. 4, 1980, p. 498. 185 CJ, § 49, pp. 374-375. 186 Ibid., p.
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]