2,784 matches
-
o atenție deosebită dacă doza este crescută la 10 mg Volibris . Pacienți cu insuficiență hepatică Volibris nu a fost studiat la pacienții cu insuficiență hepatică severă ( cu sau fără ciroză ) . Deoarece principalele căi de metabolizare a ambrisentanului sunt glucuronoconjugarea și oxidarea , cu eliminarea ulterioară pe cale biliară , este de așteptat ca insuficiența hepatică să crească expunerea ( Cmax și ASC ) la ambrisentan . Prin urmare , administrarea Volibris nu trebuie inițiată în cazul pacienților cu insuficiență hepatică severă , sau cu transaminaze hepatice crescute semnificativ din
Ro_1168 () [Corola-website/Science/291926_a_293255]
-
moderată și , prin urmare , este puțin probabil să aibă vreo relevanță clinică . Cu toate acestea , la pacienții cu insuficiență renală severă trebuie luate măsuri de precauție ( vezi pct . 4. 2 ) . 12 Principalele căi de metabolizare ale ambrisentanului sunt glucuronoconjugarea și oxidarea , cu eliminarea ulterioară pe cale biliară , astfel încât este de așteptat ca insuficiența hepatică să crească expunerea ( Cmax și ASC ) la ambrisentan . Într- o analiză farmacocinetică populațională , s- a demonstrat că bilirubina a fost o covariantă care a influențat într- un mod
Ro_1168 () [Corola-website/Science/291926_a_293255]
-
o atenție deosebită dacă doza este crescută la 10 mg Volibris . Pacienți cu insuficiență hepatică Volibris nu a fost studiat la pacienții cu insuficiență hepatică severă ( cu sau fără ciroză ) . Deoarece principalele căi de metabolizare a ambrisentanului sunt glucuronoconjugarea și oxidarea , cu eliminarea ulterioară pe cale biliară , este de așteptat ca insuficiența hepatică să crească expunerea ( Cmax și ASC ) la ambrisentan . Prin urmare , administrarea Volibris nu trebuie inițiată în cazul pacienților cu insuficiență hepatică severă , sau cu transaminaze hepatice crescute semnificativ din
Ro_1168 () [Corola-website/Science/291926_a_293255]
-
moderată și , prin urmare , este puțin probabil să aibă vreo relevanță clinică . Cu toate acestea , la pacienții cu insuficiență renală severă trebuie luate măsuri de precauție ( vezi pct . 4. 2 ) . 26 Principalele căi de metabolizare ale ambrisentanului sunt glucuronoconjugarea și oxidarea , cu eliminarea ulterioară pe cale biliară , astfel încât este de așteptat ca insuficiența hepatică să crească expunerea ( Cmax și ASC ) la ambrisentan . Într- o analiză farmacocinetică populațională , s- a demonstrat că bilirubina a fost o covariantă care a influențat într- un mod
Ro_1168 () [Corola-website/Science/291926_a_293255]
-
perisabile, precum carnea, peștele, legume, care în mod normal încep să se strice după câteva ore sau zile, pot fi consumate și după câțiva ani în stare conservată. Conservarea trebuie să prevină efectul fermenților, microorganismelor, mucegaiurilor, râncezirea grăsimilor, uscarea alimentelor, oxidarea. În general procesul de conservarea a unor alimente este realizat prin mai multe etape, cum ar putea fi: În unele cazuri încercarea de a conserva unele alimente au dat naștere la mâncăruri diferite mult de produsul de conservat dar foarte
Conservarea alimentelor () [Corola-website/Science/326437_a_327766]
-
de sodiu, propionatul de calciu, nitriți și nitrați. Aditivii alimentari consumați în exces pot dăuna organismului, de aceea produsele tratate cu aditivi chimici trebuie consumate cu responsabilitate. Conservarea cu ajutorul zahărului Zahărul se folosește pentru conservarea fructelor. Prin aceasta se evită oxidarea fructului pentru că fructul este ferit de oxigenul din atmosferă. Metoda este folosită în cazul fabricării dulceților, gemurilor, fructelor în sirop, siropurilor, marmelade, etc. Păstrarea acestora în borcane bine închise le prelungește timpul de conservare. Murarea Murarea este procedeul de păstrare
Conservarea alimentelor () [Corola-website/Science/326437_a_327766]
-
dominantă a homeostaziei glucidice este hipoglicemia persistentă cu micșorarea glicemiei până la nivelul critic de nutriție a creierului. Penuria de energie are consecințe fatale pentru neuroni - inhibiție depolarizantă, leziuni celulare, necroză, ceea ce se soldează cu comă hipoglicemică. Diminuarea proceselor glicolitice și oxidării glucozei pe calea pentozofosforică micșorează rezervele de oxalacetat necesar pentru includerea acetil - CoA în ciclul Krebs și la rezervele de NADP.H necesar pentru resinteza acizilor grași din acetat. Consecință a ambelor procese este acumularea acetatului cu sinteza și acumularea
Insuficiență hepatică () [Corola-website/Science/318701_a_320030]
-
survine hiperlipidemia de transport, iar din cauza incapacității ficatului de a metaboliza acizii grași - și hiperlipidemia de retenție, invadarea organelor cu lipide, infiltrația și distrofia grasă a ficatului, miocardului, rinichilor. Lipoliza intensă cu formarea în exces de acizi grași conduce la oxidarea lor și acumularea excesivă de acetat. Din cauza deficitului de oxalacetat devine imposibilă scindarea acetatului în ciclul Krebs, iar din cauza deficitului de NADP.H devine imposibilă resinteza de acizi grași. În aceste condiții surplusul de acetat nesolicitat este transformat în corpi
Insuficiență hepatică () [Corola-website/Science/318701_a_320030]
-
de 400/ 100 mg Kaletra de două ori pe zi și este similară atât pentru subiecții sănătoși cât și pentru cei infectați cu HIV . Metabolizare : experimente in vitro cu microzomi hepatici umani arată că lopinavirul este metabolizat în principal prin oxidare . Lopinavirul este metabolizat în proporție mare de sistemul citocromului P450 din ficat , aproape exclusiv de izoenzima CYP3A . Ritonavirul este un inhibitor potent al CYP3A inhibând metabolizarea lopinavirului și crescând astfel concentrația plasmatică a acestuia . Un studiu cu lopinavir 14C efectuat
Ro_540 () [Corola-website/Science/291299_a_292628]
-
14C efectuat la om a arătat că 89 % din radioactivitatea plasmatică după administrarea unei doze unice de 400/ 100 mg Kaletra s- a datorat substanței active netransformate . La om , s- au identificat cel puțin 13 metaboliți ai lopinavirului produși prin oxidare . Perechile epimerice 4- oxo și 4- hidroxi sunt metaboliții majori cu activitate antivirală , dar reprezintă numai cantități foarte mici din radioactivitatea plasmatică totală . Ritonavirul a dovedit că induce enzime metabolice , determinând inducția propriei sale metabolizări și probabil a metabolizării lopinavirului
Ro_540 () [Corola-website/Science/291299_a_292628]
-
de 400/ 100 mg Kaletra de două ori pe zi și este similară atât pentru subiecții sănătoși cât și pentru cei infectați cu HIV . Metabolizare : experimente in vitro cu microzomi hepatici umani arată că lopinavirul este metabolizat în principal prin oxidare . Lopinavirul este metabolizat în proporție mare de sistemul citocromului P450 din ficat , aproape exclusiv de izoenzima CYP3A . Ritonavirul este un inhibitor potent al CYP3A inhibând metabolizarea lopinavirului și crescând astfel concentrația plasmatică a acestuia . Un studiu cu lopinavir 14C efectuat
Ro_540 () [Corola-website/Science/291299_a_292628]
-
14C efectuat la o a arătat că 89 % din radioactivitatea plasmatică după administrarea unei doze unice de 400/ 100 mg Kaletra s- a datorat substanței active netransformate . La om , s- au identificat cel puțin 13 metaboliți ai lopinavirului produși prin oxidare . Perechile epimerice 4- oxo și 4- hidroxi sunt metaboliții majori cu activitate antivirală , dar reprezintă numai cantități foarte mici din radioactivitatea plasmatică totală . Ritonavirul a dovedit că induce enzime metabolice , determinând inducția propriei sale metabolizări și probabil a metabolizării lopinavirului
Ro_540 () [Corola-website/Science/291299_a_292628]
-
de aluminiu este responsabil pentru rezistența aluminiului metalic la coroziunea atmosferică. Aluminiul metalic este foarte reactiv cu oxigenul atmosferic, formându-se la suprafața expusă a aluminiului un strat fin de pasivare (4 nm grosime). Acest strat protejează metalul de alte oxidări. Grosimea și proprietățile ale acestui strat de oxid pot fi îmbunătățite prin anodizare (pasivare electrolitică). Aliajele cum ar fi bronz-aluminiul exploatează această proprietate, o parte a aluminiului din aliaj mărind rezistența la coroziune. Oxidul de aluminiu generat prin anodizare este
Oxid de aluminiu () [Corola-website/Science/318764_a_320093]
-
pasivare electrolitică). Aliajele cum ar fi bronz-aluminiul exploatează această proprietate, o parte a aluminiului din aliaj mărind rezistența la coroziune. Oxidul de aluminiu generat prin anodizare este în mod tipic amorf, dar prin procesele de descărcare asistate, cum ar fi oxidarea electrolitică cu plasmă, rezultă o proporție importantă de oxid de aluminiu cristalin în strat, care îi măresc duritatea. Oxidul de aluminiu este o substanță amfoterică, adică are capacitatea de a reacționa atât cu acizii cât și cu bazele, cum ar
Oxid de aluminiu () [Corola-website/Science/318764_a_320093]
-
cu care interacționăm sunt consecințe ale proprietăților substanțelor chimice și ale interacțiunilor lor. Spre exemplu, oțelul este mai dur decât fierul pentru că atomii din el sunt mai strâns legați, formând o structură cristalina mai rigidă. Lemnul arde sau este supus oxidării rapide pentru că poate reacționa în mod spontan cu oxigenul în cadrul unei reacții chimice deasupra unei anumite temperaturi. Zahărul și sarea se dizolvă în apă deoarece proprietățile lor moleculare/ionice permit dizolvarea în condiții ambientale. La începutul secolului 20, teoriile de
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
de 10.000 de ori mai mare decât a nucleului sau. Atomul este de asemenea cea mai mica entitate care poate fi închipuita, care are proprietatea de a reține proprietățile chimice ale elementului, precum electronegativitatea, potențialul de ionizare, stările de oxidare, numărul de coordonare și tipul de legături (metalice, ionice, covalente). Un "element chimic" reprezintă substanță pură care este constituită dintr-un singur tip de atom, caracterizat de un anumit număr de protoni din interioul nucleului atomic (cunoscut ca si număr
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
care crează interacțiunea chimică ce unește atomii în molecule sau cristale. În cazul multor compuși, teoria legăturii valente, modelul Perechilor de Electroni din Stratul de Valentă (în engleză "Vălence Shell Electron Pair Repulsion model" - "VSEPR") și conceptul de număr de oxidare sunt folosite pentru explicarea structurii și compoziției moleculare. Legătură ionică este formată atunci cand un metal cedează unul sau mai mulți electroni, devenind un cation încărcat pozitiv, iar electronii sunt captați de către un nemetal, devenind un anion încărcat negativ. Cei doi
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
substanțe se numesc agenți oxidanți sau simplu, oxidanți. Acestea îndepărtează electroni din alte substanțe. În mod similar, substanțele ce prezintă proprietatea de a reduce alte substanțe se numesc agenți reducători, sau simplu, reducători. Aceștia transfera electroni unei alte specii chimice. Oxidarea reprezintă cedare de electroni, iar reducerea decurge cu acceptare de electroni. Reacțiile redox au loc cu schimbarea numărului de oxidare a speciilor chimice implicate. Astfel, oxidarea decurge cu creșterea acestuia, iar reducerea are loc cu scăderea lui. O substanță poate
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
proprietatea de a reduce alte substanțe se numesc agenți reducători, sau simplu, reducători. Aceștia transfera electroni unei alte specii chimice. Oxidarea reprezintă cedare de electroni, iar reducerea decurge cu acceptare de electroni. Reacțiile redox au loc cu schimbarea numărului de oxidare a speciilor chimice implicate. Astfel, oxidarea decurge cu creșterea acestuia, iar reducerea are loc cu scăderea lui. O substanță poate fi deseori clasificată că un acid sau o bază. Acest lucru este făcut de multe ori pe baza unui anumit
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
se numesc agenți reducători, sau simplu, reducători. Aceștia transfera electroni unei alte specii chimice. Oxidarea reprezintă cedare de electroni, iar reducerea decurge cu acceptare de electroni. Reacțiile redox au loc cu schimbarea numărului de oxidare a speciilor chimice implicate. Astfel, oxidarea decurge cu creșterea acestuia, iar reducerea are loc cu scăderea lui. O substanță poate fi deseori clasificată că un acid sau o bază. Acest lucru este făcut de multe ori pe baza unui anumit tip de reacție, si anume la
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
de o transpoziție.Mecanismul propus de Robinson a fost confirmat de folosirea fenilhidrazinei marcate cu N. Reacția se desfășoară pe parcursul a mai multor etape: Sinteza Gassman are la bază un mecanism care poate fi structurat astfel: Primul pas îl constituie oxidarea anilinei cu terț-butil hipoclorit (tBuOCl) pentru formarea cloraminei 2 Pasul 2 îl constituie adiția cetonei, reacție ce are loc la o temperatură de -78 C, formîndu-se ionul sulfoniu 3. Pasul 3 îl constituie adiția unei baze (trietilamina). La temperatura camerei
Indol () [Corola-website/Science/304582_a_305911]
-
acest scop fabricate. Pentru industria semiconductorilor siliciul este materialul aproape ideal. Este ieftin, se poate produce întru-un singur cristal la un înalt grad de puritate, și se poate impurifica(dota) în semiconductor de tip “n” sau “p”. Prin simpla oxidare se pot crea straturi izolatoare subțiri. Totuși lărgimea zonei interzise fac siliciul mai puțin potrivit pentru exploatarea directă a efectului fotoelectric. Celule solare pe bază pe siliciu cristalin necesită o grosime de strat de cel puțin 100 µm sau mai
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
absorbit în corpul uman numai după consumul de punicalagini . În studii preliminare de cercetare în laborator și în cadrul unor studii pilot efectuate pe oameni, sucul de rodie s-a dovedit eficient în reducerea factorilor de risc pentru maladiile cardiace , incluzând oxidarea LDL , statusul oxidativ al macrofagelor și formarea celulelor spumoase , toate acestea fiind etape în ateroscleroză și în boala cardiovasculară . Taninii de tipul punicalaginilor au fost identificați ca fiind primele componente responsabile de reducerea stress-ului oxidativ la care duc acești factori
Rodie () [Corola-website/Science/308254_a_309583]
-
1 % se leagă de proteinele plasmatice . Metabolism : studiile la animale arată că metabolizarea este calea principală de eliminare a oxibatului de sodiu , cu producere de dioxid de carbon și apă pe calea ciclului acidului tricarboxilic ( Krebs ) și secundar , prin β- oxidare . Calea principală implică o enzimă citoplasmatică NADP+dependentă , GHB dehidrogenaza , care catalizează transformarea oxibatului de sodiu în semialdehidă succinică , transformată apoi în acid succinic de dehidrogenaza semialdehidei succinice . Acidul succinic intră în ciclul Krebs unde este metabolizat în dioxid de
Ro_1195 () [Corola-website/Science/291953_a_293282]
-
succinic intră în ciclul Krebs unde este metabolizat în dioxid de carbon și apă . O a doua enzimă mitocondrială oxidoreductaza , o transhidrogenază , catalizează de asemenea conversia în aldehida succinică , în prezența α- ketoglutaratului . O cale alternativă de biotransformare implică β- oxidarea via 3, 4 - dihidroxibutirat la acetil CoA , care de asemenea intră în ciclul acidului citric , cu formare de dioxid de carbon și apă . Nu au fost identificați metaboliți activi . Studiile in vitro pe culturi de microzomi din ficatul uman indică
Ro_1195 () [Corola-website/Science/291953_a_293282]