1,728 matches
-
vreodată că aceste ideologii se vor impune maselor, popoarelor?! Astăzi, da! În plin secol XX asistăm la faptul nemaiauzit de popoare, impunătoare numeric, cărora ori li s-a impus deja ateismul de stat, ori li se impune treptat sub forme perfide și înverșunate; nu este vorba de o luptă numai împotriva religiei catolice, ci împotriva religiilor de orice culoare, pentru că ideea divinului trebuie să dispară, pentru a fi înlocuită de cea de clasă, de stat sau chiar de rasă, pentru că familia
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
ne spune că, acolo, la masa fariseului, «ei Îl urmăreau» (Lc 14,1). Pentru aceasta, cred că e datoria mea să insist ca toată ținuta noastră exterioară să fie intonată misterelor divine, ai căror reprezentanți suntem, și așteptării pioase sau perfide a unei lumi întregi care-și ține stăruitor ochii asupra noastră. Așadar, orice indiciu de lejeritate sau de mondenitate în viața noastră este un atentat demolator al personalității noastre sacre și delicate. Ni se repetă continuu: „Sacerdos alter Christus“ (Preotul
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
sufletelor, iar lumea ne judecă pentru aceasta cu o admirație sinceră; dar în fața lui Dumnezeu situația ar putea fi cumva îndoielnică, pentru că acel zel nu era tocmai adevărat. Exista într-adevăr o căutare a sufletelor, dar era și o intenție perfidă de a le atrage mai mult spre sine decât spre Dumnezeu, așa încât Isus nu era adevăratul Stăpânitor absolut al situației și nici Centrul exclusiv al acestei activități intense. Și, într-un târziu, numai așa se explică atâtea gelozii distrugătoare, atâtea
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
sa, izbăvirea sa în zilele de primejdie, punctul său de sprijin și baza stabilității sale în mijlocul transformărilor, al crizelor, al luptelor și al frământărilor politice și sociale. Dar iată că, de mai bine de o sută de ani, o muncă perfidă, sistematică și constantă, a intenționat să răstoarne mult mai dur, decât printr-o acțiune violentă, cultura creștină a poporului italian. Astăzi, adversarul, își consideră lucrarea destul de avansată, pentru a trece la asaltul definitiv. Și, desigur, nimeni dintre voi, nu-și
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
de mâini și de picioare pe mesager, îl aruncă în sus, așa încât să cadă în vârful sulițelor. Dacă moare străpuns, cred că zeul le este favorabil: dacă nu moare, fac să cadă culpa asupra mesagerului, afirmând că e un om perfid și, după ce l-au inculpat astfel, deleagă un altul. Însărcinarea, firește, e încredințată mesagerului pe când este încă în viață. Tracii aceștia, când tună sau fulgeră, trag în cer o săgeată rostind amenințări împotriva lui Zalmoxis, deoarece cred că nu există
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
recunoască jugul Romei și respinge limba noastră. Nu pot să fiu atât de infam: trebuie să mă port ca un poet, iar poetul e întotdeauna drept. M-am destăinuit în fața Aiei și am hotărât să mă ascund ca un trădător perfid. N-am participat la bătălia de la Troesmis, unde sângele geților a înroșit fluviul sacru Istros. Iată-mă din nou bolnav. Mi-e rușine să ies și nu mai am curajul să-i întâlnesc pe acești oameni pe drum, să-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
procesul metamorfozei ce a făcut din Arachne un păianjen. Narațiunea mea a fost urmată imediat de una de-a lor, despre care, în deosebire de a mea, susțineau că era reală. Mi-au spus despre o tânără femeie închisă de perfida ei soacră într-o pivniță, în timp ce soțul se afla la război. Când tânărul soț s-a întors, nu și-a mai găsit soția pe care o lăsase: în locul ei, într-un colț, era un miriapod. E curios cum circulă aici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
și buldozerul, că învrăjbirea a fost și a rămas unul din mecanismele cele mai reușite ale puterii comuniste. Faptul că și azi în România se luptă chiriașii cu proprietarii sau Biserica Ortodoxă cu Biserica Greco-Catolică, vine tot din acea manipulare perfidă. Comuniștii au știut să semene zâzanie, să-și ali‑ eze fracțiuni din populație contra altora. La fel și cu reformele pe care le-au făcut după război. În fond, nu trebuie să uităm că la noi s-au făcut reforme
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
de partid sau mafiotice. Și acum subvenția oricum există, pentru că statul a ajuns să fie investitorul numărul unu în reclame. Și nu numai prin fonduri europene, care sunt într-un fel mai transparente, ci și prin alte forme. Sunt forme perfide de reclamă, monopoluri de stat care își fac reclamă. Deși nu au com‑ petiție, n-au concurență pe piață. De exemplu, aeropor‑ tul național Henri Coandă - Otopeni, își face reclamă. Și atunci te întrebi : pentru ce fac concurență agențiile statului
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
soi de paralelism în receptarea marelui scriitor în "primul deceniu al României comuniste" și "în primul deceniu care a urmat ieșirii din comunism", aici într-o autentică cavalcadă a bătăliilor pentru Eminescu, întrebându-se cu o prefăcută (ca să nu spun perfidă), provocatoare inocență:"Care Eminescu? Un Eminescu al tuturor, poetul național care a făcut educația sentimentală a unei națiuni sau jurnalistul depășit de evenimente? Scriitorul genial sau omul umilit de contemporani? Creatorul de o impresionantă erudiție sau insul vânat de un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
suverane, rar Întrerupte de glasul ei ca de o harfă cu suavități grave, celeste; basm, mit sau fabulație orientală, cu antice sono rități greco-barbare; mândră eroină evadată din vreo tragedie petrecută În preajma acestei mări cu larmele ei neobosite și cu perfidele ei ape albastre; sau, vă mai Îndoiți?, vlăstar regesc (Bere nice, Nisa, Roxana, Lao dice, Atalida, Statira, Hypsicratea sau Drypetina?) rupt și rătăcit din Însăși coapsa lui Mithridate Eupator, frumos la chip și uriaș la Înfățișare, despot crunt și temut
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
L-au belit! Dumnezău să-l ierte... A fost un om tare cumsecade, îl căinează Isaia cu jale în glas. Nu! Nu poți să-i faci una ca aiasta, intervine Alexa înfiorat. Ne pedepsește Dumnezău... N-ați aflat?! bocește Isaia, perfid, îndurerat. Sărmanul boier Alexa... I-a și înmugurit salcia. Fie-i țărâna ușoară, își face el cruce, cu smerenie. Ar trebui să-mi săruți mâinile! le spune apoi brusc pe un ton sever. Nici nu se va lumina de ziuă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Îi altoim cum ne vine bine la socoteală! Călărimea de harț pe caii cei iuți să-i hărțuie, zi și noapte să-i hărțuim! Să-i lovim! Fantastic! Ei au puterea; noi răzbim cu istețimea! Să fim șireți ca vulpea! Perfizi ca năpârca! Feroci ca tigrul! Să scornim alte și alte solomonii; pe cele vechi au prins a le cunoaște chichița! În cale, să-i hărțuim, să-i măcinăm, să le sugem măduva picătură cu picătură, să-i ciupim, să-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
și a soției sale, când un tânăr poet își îngăduise să le ofere o odă scrisă cu litere latine. Împotrivirea altora îmbracă haină religioasă, alfabetul latin fiind denunțat ca agent al catolicismului! O satiră a lui Bolintineanu dă glas acestui perfid argument, încadrându-l unei jalbe a slovelor chirilice, mâniate de scoaterea lor din uz: În foaia ce se cheamă Românul, sau ziar (Căci numerile sale cu orice zi nu par), Vedem că-n titulușuri, în glavă așezate, Fără de nici o vină
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
pedepsit cu izolatorul. Astfel, mama avea prins în tăblia superioară a patului un mic buchet de flori ascuns, care se reînnoia mereu și la care putea privi“ (Doina Jela, op. cit., p. 50). Un detaliu care stă mărturie despre cât de perfid a fost comportamentul acestei deținute, în tandem cu per fidia diabolică a metodelor securiste, este „procedeul gule rașul“: înainte de a o arunca în groapa anonimă, ser viciul K a avut grijă să păstreze un guler alb al Ecaterinei Bălăcioiu-Lovinescu, obiect
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
și multor declarații pe care i le făcea lui Nichita când acesta, cu aerul său candid și blând Înfăcărat, ne citea ultimele sale producții, declarații care Îl Încurajau pe poet, expus de la Început, el și poezia sa, nu puținor atacuri perfide, cel mai adesea, și care, ca și mine, avea nemăsurata ambiție - paranoica ambiție, vor zice unii! - nu numai de a se afirma ca poet, de a-și publica tot mai temerarele, uluitor de originale versuri - prin stil și tematică! -, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
moment”. Negăsind-o, se consola cu faptul de a nu fi fost dur, cum au fost alții, ale căror texte le văzuse. *Aud din ce în ce mai des formula: „Cum se pune problema acum, nu știu dacă...” Formulă „defetistă” și, în același timp, perfidă. Pe de o parte, ea îmi evocă „disconfortul” de care suferă cei cărora li se cere un plus de disciplină și de rigoare în administrație, pe de altă parte șmecheria (specialitatea funcționărească) de a inventa piedici imaginare. De-acum, orice
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
din diferite părți, C.V. Toma a cedat. „Dom’ Călin - îmi zicea despre el adineaori M.M. -, ăsta nu și-ar risca scaunul nici pentru taică-su, dacă mai trăiește”. Dacă S. a fost declanșatorul, cuiul în talpă mi l-a bătut perfidul de F. În aprecierea anuală pe 1981, mi-a făcut, într-un lung paragraf, „recomandări” care minau orice aspirație de șefie, înșirînd toate defectele pe care mi le imputau neprietenii. Cînd textul mi-a fost dat spre luare la cunoștință
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
să trag linie, barem un „portret” ca acela făcut de Sainte-Beuve lui Bernardin de Saint-Pierre, niște „reflecții” calme, limpezi, adînci ca ale lui Thibaudet în „Linia vieții” sau „Cititorul de romane” (titluri care-mi vin acum în minte), o „figurină” perfidă, teribilă, ca aceea compusă de E. Lovinescu lui Radu Cosmin. În fine, aș fi cum nu se poate mai fericit să am într-o zi, rămînînd totuși eu însumi, cu subiectele mele, siguranța aserțiunilor lui G. Călinescu de la începutul (ca să
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
etc. Presărat cu diverse „recunoașteri deschise” ale „necazurilor”, demobilizator pentru cei ce mai cred în existența unor criterii specifice fiecărui domeniu de activitate, cuvîntul lui C.V. Toma aparține însă tot propagandei de partid: una „cu față umană”, dar mult mai perfidă decît cea dinainte, care era hortativă și severă. *M-am întîlnit, în diverse puncte ale orașului, cu tatăl lui B. Nu-i știu vîrsta și nici nu cred că i-aș putea-o aproxima corect. Deși cărunt, e tuns scurt
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
drept, Coriolan Drăgă- nescu. Onomastica reflectă chiasmul unei dereglări de scală, prin altoirea de un ludic subversiv a grandorii prin evocarea confirmativă a numelui unui erou consacrat pe trunchiul comun și infirmativ al banalului. Căci nu există un inamic mai perfid al eroului decât banalul, ordinarul cotidian față de care eroul se situează în ruptură. Chiar onomastica probează din start un dezechilibru de scală, în măsură să proiecteze o imagine deformată a unei figuri fracturate. Cervantes înregistra în cuplul Don Quijote - Sancho Panza
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
nostru vom întâlni copii îmbrăcați în hainele lor de daci cu nume de romani ca Traian, Remus, Tiberiu, Coriolan, Veturia, Silvia, Lucreția, Aurelia, chestiune pe deplin justificată în anumite perioade ale istoriei, în care românii erau năpăstuiți și presați prin perfide tertipuri de popoare apărute pe aceste plaiuri de te miri de unde, să-și piardă conștiința națională, ceea ce s-a dovedit a nu fi posibil, datorită faptului că aceată nație dispunea de rezerve umane de talia unui Badea Gheorghe Cârțan sau
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
ora 9 și 12 minute, plutonierul major Radames R. Radames a îndeplinit ordinul și l-a ridicat de pe stradă pe numitul Rolph J. Born. (Care, din pricina schimbării atât de neașteptate a vremii, nici nu era îmbrăcat corespunzător, motiv pentru care, perfidă, abia așteptând o asemenea oportunitate, gripa îl îmbrățișa tot mai pasional.) Încă în aceeași zi, la ora 12 și 32 minute, judecătorul de instrucție Frederik Popescu (venit la datorie, deși nu se simțea nici el foarte bine) a dispus reținerea
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
postul oficial de televiziune, lumea îl urmărea fascinată, iar femeile îl adorau. Și nu numai cele tinere, cele ce-și făceau în intimitate planuri romantice...) Acesta a fost Ivan Ivanovici Ivanov al nostru până ce... ...până ce concurența a născocit un plan perfid: a scos în secret pe piață un alt Ivan Ivanovici Ivanov. Nu mică le-a fost mirarea tuturor când în presa celeilalte părți au început să apară articole e drept, mai puțin strălucitoare ale lui Ivan Ivanovici Ivanov. De unde să
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
urmăriții În fundul pământului, la exploatat sarea patriei socialiste, sau prin șerpăriile Deltei Dunării la recoltat stuf așa că, s-au reorientat către alte metode. „Guralivul” Sofianu nu putea scăpa cu atâtea belele reale sau imaginare puse pe capul său așa că perfizii ofițeri i-au Înscenat o falsă delapidare precum și o rizibilă dare de mită „...unui ofițer de Miliție”, individ care, lipsind la apelul conștiinței, l-a incriminat, fără nicio o cercetare REALĂ, pe omul lipsit total de apărare În fața atâtor
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]