1,640 matches
-
o cloacă", Nașul, 12.02.2003). În emisiuni, moderatorul folosește cel mai mult interjecția hai, apanaj al rolului său de stimulare a dialogului. Cel mai adesea hai și haideți precedă un verb la persoana I plural: în formularea unui îndemn politicos, cooperativ, în care vorbitorul se include. Hai să încercăm și cu unul care nu a fost ,erodat"" (FA = Formula As, 440, 2000). În genere îndemnurile privesc chiar ,gestionarea" dialogului, sînt formule metadiscursive: , Haideți să ne întoarcem la obiect!" (Mașina de
"Hai să zicem..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11564_a_12889]
-
Bobei Loredana Un studiu realizat de revista Reader's Digest plasează Bucureștiul pe penultimul loc în topul "orașelor politicoase", ultimul clasat fiind supraaglomeratul oraș indian, Mumbai. Realizatorii studiului au testat bucureștenii prin trei probe. Prima: câți vânzători spun "mulțumesc" unui client, după ce acesta a cumpărat ceva din magazin. A doua, câți dintre cei care intră într-o clădire țin
Bucureștenii, codași la politețe by Bobei Loredana () [Corola-journal/Journalistic/65867_a_67192]
-
le au încă pentru forța de muncă din România și Bulgaria sunt unul din punctele de contencios pe care continuăm să le avem. Vă pot spune că și astăzi am ridicat problema liberalizării forței de muncă din România, dar răspunsul politicos a fost cel pe care îl știți deja de ani de zile. Să sperăm că în 2012-2013 lucrurile se vor relaxa.”, a precizat președintele. De asemenea el a ridicat și vechea problemă a exodului medicilor din România către țările occidentale
"Se organizează recrutări de medici, de ingineri, de IT-işti, în schimb, restricţii pe piaţa forţei de muncă pentru alte meserii sunt slavă Domnului", a declarat Traian Băsescu la Londra () [Corola-journal/Journalistic/26173_a_27498]
-
Simona Vasilache Pentru cele mai multe personaje și, de bună seamă, pentru autori, politețea e o valoare suspectă. Adjectivul ei, cu coadă grecească, îi va fi sunat neplăcut generației de la '48. Așa încît, pentru romantici, politicosul e galantul, omul de salon (și de paie...), cel care-și ascunde, cu vorbe meșteșugite, moneda calpă ce-i este firea. Îndemnul la autoeducare, vorba vine, ce și-l dă, în Satiră. Duhului meu, Alexandrescu - "Învață dansul, vistul și multe
Politețe… by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6832_a_8157]
-
substanță. Diplomat, carevasăzică nu radical, la mijlocul tuturor căilor și bun gestionar de foloase, el e tocmai ceea ce sistemul romantic, în alb și negru, nu poate să rețină. Deconspirarea furioasă a lui Eminescu, din O, adevăr sublime..., "o, diplomați cu graiul politicos și sec/ lumea cea pingelită o duceți de urechi/ Îmi place axiomul cel tacit, ființi spurcate:/ Popoarele există spre a fi înșelate", se răfuiește cu temporizarea, nu dezinteresată, pe care nespusul lucrurilor pe nume o presupune. Politețea, așadar, e înșelătorie
Politețe… by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6832_a_8157]
-
Ți-au căzut dinții?") și tot am ghici nebănuite arme de bătaie sub voalurile care ascund gînduri și rețin vorbe. O politețe înghimpată, la oamenii pe care nu-i bănuiești, e cea care stăpînește lumea lui Caragiale. Toți impiegații sînt politicoși, ducînd cu vorba. Precum negustorii din care se trag, pentru care politețea e o tehnică de vânzare. În Meteahnă, comeseanul maghiar își precizează poziția națională întîi politicos, apoi din ce în ce mai agasant. Politețea e o etapă. În jocul nervilor din lumea de
Politețe… by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6832_a_8157]
-
să nu recunoști, în Cadou..., briliantul recent dispărut al soției în acul de cravată al meditatorului-musafir. Un "ce-ți pasă" la limita bunei-creșteri îl potolește fără discuții pe soțul indiscret. Și lucrurile reintră într-un normal al conveniențelor. Lumea aceasta, politicoasă în formă, belicoasă în fond, violentă și neastîmpărată, se pierde la marginea modernității. Cînd politețea ajunge, din nou, povară socială. Saloanele, cele literare, în speță, se feresc de ea ca de o plagă. Lucrurilor trebuie să li se spună pe
Politețe… by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6832_a_8157]
-
în continuare, director adjunct la Accademia di România la Romă, 1992-1995, secretar al Uniunii Scriitorilor din România, 1995-1997, vicepreședinte al Uniunii Scriitorilor, din 1997). În publicistica pe care o consacră actualității politice românești se remarcă o independență de spirit exprimată politicos, ca și atracția față de sensurile ascunse ale evenimentelor. Povestea unui patriot rămas anonim Românul recent apărut, Stele călătoare, reprezintă de fapt o reeditare cu titlul schimbat, a românului Rug și flacăra din 1977. Spațiul în care se mișcă personajul principal
Amurgul romanului istoric by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17913_a_19238]
-
ai creat în brațele acestui foc, te ridică pe tine și pe alții. MAARJA KANGRO Câinele din Atena La Plaka, în jurul Acropolei, să nu mai vorbim despre alte regiuni, hoinăresc și dorm o mulțime de câini. Câini mari, blânzi și politicoși. Cu zelul unor elevi interpretăm limba cunoscută, profundă, eu fac poze cu câini galbeni, albi, negri.. „Nu-i nici unul micuț.” Te bucuri ca un savant: „Cei mici au murit deja cu toții!” Ochii albaștri sunt emoționați. Amigdala cândva era otrăvitoare, mazărea
Trei poeți estonieni by Peter Sragher () [Corola-journal/Journalistic/3634_a_4959]
-
nici unul micuț.” Te bucuri ca un savant: „Cei mici au murit deja cu toții!” Ochii albaștri sunt emoționați. Amigdala cândva era otrăvitoare, mazărea, mititică, omul, o ființă sângeroasă! Nu-i așa? Suntem mai mari decât predecesorii noștri Și noi doi - extrem de politicoși. „Este ceva melancolic în aceste javre rămase în viața.” „Câinii cei buni i-au mâncat pe ceilalți?” Ne așezăm și cinăm în memoria cinicilor (celor adevărați, desigur) și a câinilor politicoși. Focul roșu, piatra prețioasă Frânează și își dă seama
Trei poeți estonieni by Peter Sragher () [Corola-journal/Journalistic/3634_a_4959]
-
mai mari decât predecesorii noștri Și noi doi - extrem de politicoși. „Este ceva melancolic în aceste javre rămase în viața.” „Câinii cei buni i-au mâncat pe ceilalți?” Ne așezăm și cinăm în memoria cinicilor (celor adevărați, desigur) și a câinilor politicoși. Focul roșu, piatra prețioasă Frânează și își dă seama febril fiind, că asta chiar este. Focul roșu, o piatră prețioasă! Sângele revoluționar, care-l ispitise și pe el, arde acum aici. Focul roșu, o piatră prețioasă! Egalitatea și fraternitatea mocnesc
Trei poeți estonieni by Peter Sragher () [Corola-journal/Journalistic/3634_a_4959]
-
opere "se nasc în tăcere și izolare fecundă, în tensiune și continuitate: refugiul în studiu și muncă..." În asemenea circumstanțe, încercînd - solipsist - a se defini, precum, altădată, maestrul său, G. Călinescu, Adrian Marino se considera a fi "izolat și sociabil", "politicos și distant", "selectiv și larg disponibil" (id., p. 81) - avînd, desigur, "bucuria dialogului", "sentimentul stenic și vital al comunicării și solidarizării intelectuale", dorind chiar "ieșirea din izolare" -- dar... prin corespondență! Scrisori "interesante, semnificative"... Tot astfel îi era și actul critic
Hermeneutica lui Adrian Marino by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/11666_a_12991]
-
la Norwich, și de profesori precum Trevor Eaton (Cambridge) și Denis Deletant (la care se pot adăuga doi colaboratori ai BBC-ului, secția românească), trecerea lui Adrian Marino, în ciuda propriilor sale notații - poate prea autolaudative - rămîne la nivelul unor relații politicoase, convenționale, deferente, așa cum sînt în general convorbirile dintre editorii de reviste internaționale. În schimb, în Franța, nici atît! Autorul menționează numai cîteva întîlniri călduroase cu René Etiemble, căruia îi dedicase un volum (Etiemble ou le comparatisme militant, Gallimard, Paris 1982
Hermeneutica lui Adrian Marino by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/11666_a_12991]
-
p. 280). Avea perfectă dreptate! Iar vizată era, în primul rînd, Franța, unii intelectuali francezi și cultura lor. Franța culturală, de bună seamă, îl deziluzionează. Despărțirea definitivă de un anume tip de studii literare occidentale, predominant franceze" (p. 304), "indiferența politicoasă, dar foarte reală, a atîtor intelectuali, universitari, publiciști față de tot ce depășește cercul închis al francofoniei", adică "decepțiile umane - numeroase" (p. 306) - sînt adnotările diaristice care dezvăluie descurajarea lui Adrian Marino față de Franța (în 1977). De unde, și acest fragment din
Hermeneutica lui Adrian Marino by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/11666_a_12991]
-
de legătură, de trecere spre formula de despărțire” (p. 191). Descrierea e interesantă, dar se potrivește în mai mare măsură construcțiilor cu apoi și doar în parte celor cu hai, al căror uz actual nu pare tocmai unul de menajare politicoasă a interlocutorului; dimpotrivă, sugerează o anume brutalitate - deloc ceremonioasă - a închiderii dialogului. De fapt, semnalele de tipul păi sau hai au drept caracteristică un comportament diferit în funcție de prezența sau absența pauzelor: păi marchează într-adevăr ezitarea precaută atunci cînd este
„Hai pa” by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13531_a_14856]
-
bară, abia mai târându-se, nimeni nu claxona, nimeni nu țipa, nu înjura, sau... boule, tâmpitule, așa și pă dincolo, ba pe măta și pe tactu', nu, nici pomeneală!, liniște și ordine de cazarmă în inspecție, priviri între șoferi aproape politicoase, cel mult... ceva cu guvernul, despre guvern, știți dvs., cu acord general!, aici solidaritate... Băiatul imita situațiile. Dar, nu știu cum, cu respect parcă... Și el altădată, înainte de aplicarea noului cod rutier, avea obiceiul să-njure, să țipe, dar acum ședea ca
Dură legea, dar lege! by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9521_a_10846]
-
a fost menționat în mai multe topuri de la sfârșitul anului. De data aceasta, când Richard a trecut prin Minnesota, a telefonat înainte și a reușit să-și petreacă o după- amiază în casa lui Patty și Walter alături de o Molly politicoasă, însă plictisitoare și în cea mai mare parte a timpului tăcută, care era sau nu iubita lui. După-amiaza aceea - în modul surprinzător de vag în care autobiografa și-o mai amintește - a fost deosebit de plăcută pentru Walter. Patty nu-și
Jonathan Franzen - Libertate () [Corola-journal/Journalistic/5372_a_6697]
-
evident forțat de protocol, la ținuta sport. De parcă l-ar fi legat de picioare cravata costumului, Polanski a urcat de această dată scările fără vitalitatea care mă surprinsese cu mai puțin de un an în urmă. A ținut un discurs politicos și scurt, fără energia de altă dată, într-o sală arhiplină, dar evident marcată de seisme sociale și nu numai. Poate emoție, poate absența totală. Greu de spus. Decernarea titlului - fără îndoială un moment important - părea că-l secătuise. Iată
Întîlniri cu Roman Polanski by Lucian Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/13146_a_14471]
-
iar atunci când aceste condiții nu erau îndeplinite, se întâmpla ca tânărului să i se spună că acel carnețel de bal era complet. Erau și cazuri în care nu era agreat capul familiei și atunci exista din nou un asemenea refuz politicos. De obicei, pentru dansuri se făceau și aranjamente anterioare, în sensul că familia băiatului o întreba pe mama fetei dacă este de acord cu un anumit număr de dansuri ale celor doi tineri. Tot în cadrul balurilor existau plimbările, care erau
Agenda2005-35-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284136_a_285465]
-
De aceea, dialogul nu se poate lega decît dacă amîndoi se așază pe un teren de neutralitate: filosoful îi recunoaște preotului harul fără să-l problematizeze, iar preotul îi binecuvîntează filosofului vocația, încura-jînd-o. Altminteri totul se mărginește la o șuetă politicoasă între spirite ce nu pot comunica. Cartea părintelui Dogaru, acum preot la biserica "Sf. Vasile cel Mare" din Ploiești, reușește să depășească nu doar adversitatea tradițională dintre concept și har, dar izbutește să ofere un exemplu de înrudire împăcată: căci
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
Schengen nu a respectat. Ce am stabilit să obținem la Bruxelles n-am obținut. Era inevitabil să ajungem la această opinie divergentă”, a spus primul-ministru la România Tv. Ponta l-a acuzat pe Băsescu de încălcarea pactului care menționa adresarea politicoasă. „Cred că președintele nu are nici legitimitatea nici interesul să se mai bată pentru România. S-ar bucura să nu intrăm în Schengen. E un om aflat la sfârșit de mandat care are mici răutăți. Președintele de luni până sâmbătă
Gata cu coabitarea: „Ce am stabilit în pact nu mai e valabil!” by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/39424_a_40749]
-
ani să întruchipeze imaginea portăresei par excellence în imobilul din 7, rue de Grenelle, locuit de familii bogate reprezentând dreapta ultraconservatoare unele, altele stînga-caviar. Cu succes și rafinament exersat. Ce se ascunde îndărătul aceleia care este "rareori amabilă, deși totdeauna politicoasă"? O cititoare pătimașă de literatură (Tolstoi este adorat în așa măsură încât eroina și-a botezat Léon motanul obez) și de filozofie (cărțile publicate de Editura Vrin sunt disimulate strategic în coșul de cumpărături), căreia îi place pictura olandeză, Mozart
Fals tratat de eleganță by Simona Brînzaru () [Corola-journal/Journalistic/8250_a_9575]
-
de forma populară a pronumelui demonstrativ): "Ei, dumnealor ăștia de la PRO-TV ce-au zis..." (ciuc. openlink.ro /antiprotv). Dacă așadar dumneasa aproape că a dispărut, iar dumnealui, dumneaei și dumnealor se specializează ironic și depreciativ, valoarea de a exprima distanța politicoasă revine tot mai mult formelor refăcute: domnia sa, domnia lui, domnia ei, domniile lor. Compusele refăcute și-au consolidat poziția în limbă, depășind zona "stilului solemn" în care le plasau de obicei gramaticile noastre. Faptul că se respectă tot mai puțin
"Dumnealui" și "domnia sa" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15158_a_16483]
-
cum vorbește: sintaxă lentă, cu bucle largi, deschizînd multe paranteze pe care le închide în ordinea inversă deschiderii lor, adică în coerență logică, și cu o prudență tactică pe care și-o modulează de la interlocutor la interlocutor: cînd opac și politicos, cum se cuvine în fața unei figuri suspecte, cînd confesiv și duios ca în fața unui cunoscut. Experiența strînsă la Europa Liberă l-a învățat să discearnă lesne șerpii cu unsoare cabotină de cerbii cu puritate de suflet. Și fiindcă are fler
Fabula finală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5696_a_7021]
-
uimită de înghesuială, înciudată. Greu îmi găsisem un loc. Publicul? Belgienii "din centru", toate vârstele, toate straturile sociale, toate culorile - cartierul Matongé (congolez) - e chiar lângă complexul cinematografic. Auzeam clar chicotelile unui grup gălăgios de tineri români, în rest tăcerea politicoasă (plicticoasă) belgiană. Nu-l recunoșteam. Obrazul cu trăsături aspre și boțite, glasul cu tăinuite accente ardelenești, privirea lehămesită, învăluită în obidă, omul care telefona calm, răbdător și evident - nu prima dată - domnișoarei de la Salvare, îmi aminteau un chip cunoscut, un
In memoriam - Ion Fiscuteanu - Moartea unui înger trist by Myra Iosif () [Corola-journal/Journalistic/8969_a_10294]