1,337 matches
-
grija ta pentru binele meu, Neumann. Ați uitat de bani, zise el corectându-mă. Ați zis că-mi mai dați două sute dacă e bun pontul. Făcu o pauză și apoi adăugă: Și o sută acum. Mi-am scos din nou portofelul și i-am pasat două de cincizeci. El ridică bancnotele Înspre fereastră ca să se uite cu atenție la desenele vizibile numai În lumină. Cred că glumești, i-am zis. Neumann se uită la mine fără să clipească: — În legătură cu ce? Strecură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
contră, În cealaltă valiză, care presupuneam că Îi aparținea, mai mult ca sigur, lui Haupthändler, nu era nimic nou, cu excepția a câteva articole de toaletă. Nici vorbă de colier cu diamante. Dar pe măsuță era o mapă de mărimea unui portofel care conținea două bilete de avion de la Deutsche Lufthansa pentru zborul de marți seara cu destinația Londra, aeroportul Croydon. Biletele erau dus-Întors și rezervate pe numele Herr și Frau Teichmüller. Înainte de a părăsi apartamentul lui Haupthändler, am dat un telefon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
era organizat. Mai mult de-atât, chiar a mers. Greviștii au dat Înapoi, nu? — Și tu ai mers la Închisoare. Am fost prins. N-am fost niciodată vreun norocos. Faptul că ai apărut tu e o dovadă. Mi-am scos portofelul și i-am pasat una de cincizeci. Deschise gura să-mi mulțumească. — Lasă asta, l-am oprit eu. M-am ridicat și m-am Îndreptat către ușă. Întorcându-mă, i-am spus: — Kurt al tău era genul care să lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să aflu cine a scris chestia asta. Persoana aia știe ce mi s-a întâmplat. Scotoci în buzunarele din spate ale blugilor săi preferați, negri, largi, cu talie joasă, pe care îi adusese Karin de-acasă. —Căcat! Nici măcar n-am portofel ca să pun chestia asta. N-am card de asigurări sociale. N-am nici un căcat de act de identitate cu poză! Normal că nu sunt nicăieri. O să-ți aduc portofelul mâine. Se holbă la ea, cu fața în flăcări. —Cum ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pe care îi adusese Karin de-acasă. —Căcat! Nici măcar n-am portofel ca să pun chestia asta. N-am card de asigurări sociale. N-am nici un căcat de act de identitate cu poză! Normal că nu sunt nicăieri. O să-ți aduc portofelul mâine. Se holbă la ea, cu fața în flăcări. —Cum ai să intri la mine-n casă, după el? Când ea nu răspunse nimic, umerii îi căzură. Mă rog, presupun că, dacă te pot opera pe creier fără ca măcar să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu mine, dar, când am ajuns la Battersea, s-a dat jos din reflex și s-a căutat de chei în buzunar. Cheia de la intrare era încă pe inel alături de celelalte chei din cealaltă viață a lui. Mark își scoase portofelul să plătească pentru taxi. M-am grăbit să intervin înainte ca Alfie să-și exprime dezaprobarea. — O să mă socotesc eu cu Alfie mai târziu, am spus eu în grabă. Mark nu înțelegea o iotă din toată treaba asta. —Ai cont
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Lisa? Ce faci acasă la Alfie? —Of, Jen, a avut un atac de cord! Un medic este acum cu el și așteptăm ambulanța. A încercat să te sune, dar aveai telefonul închis. Așa că a găsit cartea mea de vizită în portofel. Nu e groaznic? Nu avea pe cine altcineva să sune în afară de noi două. Am închis ochii. —Cum se simte? — Medicul spune că starea lui s-a stabilizat, dar este foarte slăbit. Unde ești? Mark te-a sunat încontinuu. La fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
gata de măciuci. Da’ o să mă căptușesc cu un sifilis numai dac-ating biletul. O să-l iau pe tălpile tenișilor și-o să-l car acasă la mine. Poate-i sare o doagă unui tembel și mă-njunghie ca să-mi ia portofelul. Ce mă fac dacă dau buzna gaborii? Dacă-și scot pistoalele - careva o ia la fugă - și, din greșeală, mă împușcă pe mine! Fiindcă-s minor. Dacă mă omoară sau, și mai nasol, mă arestează? Ce mă fac cu-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
fi fost o call-girl? O obsedată? Să fi fost combinată cu vreun traficant portorican care tocmai urma să dea buzna în viața mea? Să dea buzna în viața mea și să-i pună capăt, pentru cei patruzeci de dolari din portofel și un ceas de mână cumpărat de la Korvette’s? — Uite ce, am pus eu problema în stilul meu subtil, treaba asta o faci, mai mult sau mai puțin, tot timpul...? — Ce întrebare-i asta?! Ce căcat vrei să mănânci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
etaj, una dintre pensionare, pe jumătate dezbrăcată și cu părul pe moațe, cheamă sus, cu semne obscene, sugestive, doi adolescenți cu obrajii inundați de coșuri. Mai mult ca sigur, liceeni veniți în căutarea primei lor experiențe amoroase cu bani din portofelul părinților. Un grup de soldați germani beți își fac apariția din interior urlând un cântec cu versuri porcoase, din care se aude Gröfaz107 și Arschloch 108. Așezat pe bordură, cu mâna întinsă, un ins ce poartă un veston militar jerpelit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
dacă ar afla că cel care în clipele tensionate ale luptelor inspiră calm și hotărâre, nu este în realitate decât o epavă?". Cască nervos. Își bagă mâinile înghețate în buzunarele mantalei lungi de iarnă. Degetele sale întâlnesc marginile rotunjite ale portofelului din piele unde-și ține actele. Scoate fotografia Smarandei, roasă pe la colțuri și crăpată pe mijloc. Într-o scurtă de blană și pe cap cu o căciuliță albă de schi, tânără zâmbește cu toată fața, pe fundalul hotelul din Sinaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să aveți grijă de sora mea, gagica e cam sperioasă, da’ e un înger de cumințenie. Uite, mam, continuă ea, v-am adus pijamale, halate, papuci, jucării, ce-am mai crezut eu și Sabina că aveți nevoie. Uite, aici ai portofelul, ne-am uitat și ai bani, aveți jos un bufet și un aparat de cafea. Telefonul și încărcătorul tău. Am vorbit cu tanti Sabina, care a vorbit cu soțul ei, care s-au sfătuit împreună cum să te ajute, deci
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
și cu un chip Încruntat, uitându-se peste registre. Tramvaiul trecu pe lângă McDougal, Jos. Campau și Chene, iar apoi, cu un tremurat, traversă strada Hastings. În acel moment fiecare pasager - toți fiind albi - făcu niște gesturi talismanice. Bărbații Își pipăiră portofelul, femeile Își controlară fermoarul de la poșete. Vatmanul trase de maneta care Închidea ușa din spate. Desdemona, observând toate acestea, se uită pe geam și văzu că tramvaiul intrase În ghetoul din Groapa Neagră. Nu era nici o graniță, nici un gard. Tramvaiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
eleroane și turboreactoare. Înăuntru Cadillacul era plușat și luminat discret, ca barul de la Ritz. Mânerele de la banchete erau echipate cu scrumiere și brichete. Interiorul Însuși era tapisat cu piele neagră și emana un miros puternic de nou. Parcă stăteai În portofelul cuiva. Nu ne-am mișcat imediat de pe loc. Am rămas parcați, de parcă ar fi fost de-ajuns numai să stai În mașină, de parcă acum, că era a noastră, puteam să uităm de sufragerie și să stăm pe alee În fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
care trebuie s-o aibă ele, care trebuie s-o facă noapte de noapte, oră de oră. Huren Însele nu s-au uitat prea atent la mine. Mi-au văzut eșarfa de mătase, pantalonii Zegna, pantofii sclipitori. Vedeau banii din portofelul meu. Hallo, strigau. Hallo. Hallo. Și atunci era toamnă, toamna lui 1973. Mai aveam doar câteva luni până să Împlinesc paisprezece ani. Într-o duminică, după slujba de la biserică, Sophie Sassoon mi-a șoptit În ureche: ― Puiule! Îți apare o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
bărbierit. Sticlele colorate de colonie mă atrăgeau, dar experiența mea cu after-shave-urile nu era prea plăcută. Colonia Îmi amintea de profesori de canto, de șefi de sală, de bărbați bătrâni și de Îmbrățișările lor nedorite. Mi-am luat și un portofel bărbătesc. La casă n-am putut să-l privesc În ochi pe casier. Mi-era așa de rușine, de parcă aș fi cumpărat prezervative. Casierul nu era mult mai În vârstă decât mine. Avea părul blond și des. Înfățișarea aceea comună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ieșit din cameră. Era foarte devreme. Pe drum nu trecea nici o mașină. M-am Îndepărtat de hotel și m-am așezat pe valiza Samsonite, așteptând. Cerul senin deasupra. Câteva păsări. Mi-era iarăși foame. Mă durea capul. Mi-am scos portofelul și mi-am numărat, banii care se Împuținau. M-am gândit pentru a suta oară să sun acasă. Am Început să plâng, dar m-am oprit. Apoi am auzit o mașină. Din parcarea motelului ieșea un Lincoln Continental alb. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de dormit și-mi cotrobăie În geamantan. După o vreme vine Înapoi și se apleacă Într-un genunchi. ― Unde ți-s toți prietenii, frate? Au plecat și te-au lăsat singurel? Începuse să-mi caute prin buzunare. Curând Îmi găsește portofelul și Îl golește. Legitimația de școală Îmi cade pe jos. O luminează cu lanterna. ― Cine-i asta? Prietena ta? Se uită la fotografie, rânjind. ― Lu’ prietena ta Îi place să sugă pula? Pun pariu că-i place. Ia legitimația de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
blestemat inima caritabilă, care m-a făcut să mă-ndrept spre el, cu cel mai fermecător zâmbet social al meu, ca să-1 salvez, să-1 atrag și pe el în mijlocul nostru. Bietul ins, putea avea vreo problemă, să-și fi pierdut portofelul, să-1 fi părăsit nevasta sau inspirația, cine știe? Pur și simplu nu suportam ideea să văd pe cineva nefericit în veselia generală. Dar cum m-a văzut înaintînd spre el, hotărâtă, cu rochia înfoiată și farfuria în care măslinele se
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
siguranță nu toți pasagerii erau la fel: majoritatea aveau cizme de iarnă, ea era singura În papuci de plajă cu toc. Pe măsură ce avionul se apropia de pista de aterizare, realitatea zăpezii iminente i se furișa În minte. Se uită În portofel: nu mai avea decât 25 de dolari, iar o cursă cu taxiul era 50. Kitty ieși din aeroport cu gentuța ei de mână, privindu-i pe ceilalți pasageri care Își așteptau bagajele de la cală. Nu putea ajunge În Manhattan decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
beciul cu saci de cartofi, butoaie de varză, gemuri, gogonele și vin de țară. De altfel, proiectul ăla se bizuia pe o confrerie lingvistică, transformând o boxă într-o sală de box. Domnii Pascu, tată și bunic, și-au scos portofelele din buzunarul de la spate al pantalonilor, și-au umezit buricele degetelor cu același gest, au scos câte bancnote a fost nevoie, s-au agitat vreme de-o săptămână să facă cumpărături, să plătească furgonete, cărăuși, zugravi și un muncitor cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mai mare decât costă dacă s’ar găsi În comerț, după care mai rămâi și obligat pentru favorul făcut. Dacă mă gândesc bine, lista ar putea continua...!!” „Față de cele relatate, mai pot comenta...?” Tony Pavone scoase din buzunarul de la pantaloni portofelul În timp ce șoferul se cambră să primească banii. Dar abea acum realiză de fapt, nu avea decât numai dollars. Făcu un calcul aproximativ, oferind taximetristului o banknotă de douăzeci dollars, făcând mențiunea. „Tocmeală țigănească, plată boierească...!” Șoferul schiță o strâmbătură. „Pentru
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Câteva momente Tony Pavone stătu În expectativă. De regulă nu era om zgârcit, dar nici să arunce banii la voia Întâmplării nu admitea. Mai privi odată la șofer care tremura de frig pe lângă mașină, Înjurând la adresa nimănui. Mai scoase din portofel Încă o banknotă de douăzeci dollars, oferindu-le pe amândouă șoferului. „Să fi-i sănătos...!” Tony Pavone grăbi pașii către Atena care-l aștepta, aflând’o destul de Îngrijorată din cauza apsenței prea Îndelungate. O liniști ascuzându-i adevărul, Începând să care bagajul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
numai din magazinele cu vânzare În valută, cu condiția să dovedești cu acte proveniența banilor, șoptindu-i confindențial. „Cumpăr și vând bancknote occidentale...Cu ce vă pot fi de folos, boierule” Tony Pavone duse instinctiv mâna la buzunar, răsuflând ușurat. Portofelul cu mia de dollars se afla unde-l știa. Nu era hotărât să sfectueze vreo tranzacție, Întrebând din pură curiozitate. „La ce preț a mai ajuns dollarul...?” Bișnițarul, Îi făcu semn să-l urmeze Într’un loc mai ferit de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Cioc, cioc la poarta noastră! „Cine bate la fereastră... „E cocoșul de Gheorghiță! „Vine de la morăriță... Entuziasmat șeful bătu din palme, comandând pentru orchestră câteva sticle din vinul cel mai bun.Apoi se scotoci enervant de mult prin buzunare căutând portofelul care nu era de găsit, privind cu coada ochilui la Tony Pavone care Îl scoase din postura ridicolă În care pendulase, oferindu-i o hârtie de o sută lei ce ateriză imediat În buzunarul muzicantului. Târziu după miezul nopții, Tony
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]