1,765 matches
-
În procese, Într-o anumită stare de spirit ori În comportamente care semnifică o discriminare din cauza prejudecății involuntare, ignoranței, lipsei de respect sau stereotipului rasist, care Îi dezavantajează pe oamenii proveniți din rândurile minorităților etnice” (MacPherson of Cluny, 1999). Modelul „rasismului simbolic”: o examinare critică. Modelul teoretic al „rasismului simbolic” are mai Întâi o valoare descriptivă: el expune foarte bine noul rasism, așa cum a fost acesta observat În Statele Unite Încă de la Începutul anilor ’70, adică Într-o formă disimulată, subtilă, indirectă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ori În comportamente care semnifică o discriminare din cauza prejudecății involuntare, ignoranței, lipsei de respect sau stereotipului rasist, care Îi dezavantajează pe oamenii proveniți din rândurile minorităților etnice” (MacPherson of Cluny, 1999). Modelul „rasismului simbolic”: o examinare critică. Modelul teoretic al „rasismului simbolic” are mai Întâi o valoare descriptivă: el expune foarte bine noul rasism, așa cum a fost acesta observat În Statele Unite Încă de la Începutul anilor ’70, adică Într-o formă disimulată, subtilă, indirectă, nerevendicată. Rasismul neostentativ, non-„flagrant” (Pettigrew și Meertens
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
respect sau stereotipului rasist, care Îi dezavantajează pe oamenii proveniți din rândurile minorităților etnice” (MacPherson of Cluny, 1999). Modelul „rasismului simbolic”: o examinare critică. Modelul teoretic al „rasismului simbolic” are mai Întâi o valoare descriptivă: el expune foarte bine noul rasism, așa cum a fost acesta observat În Statele Unite Încă de la Începutul anilor ’70, adică Într-o formă disimulată, subtilă, indirectă, nerevendicată. Rasismul neostentativ, non-„flagrant” (Pettigrew și Meertens, 1993), mai dificil de perceput decât rasismul anti-negri clasic sau tradițional (fățiș, brutal
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
o examinare critică. Modelul teoretic al „rasismului simbolic” are mai Întâi o valoare descriptivă: el expune foarte bine noul rasism, așa cum a fost acesta observat În Statele Unite Încă de la Începutul anilor ’70, adică Într-o formă disimulată, subtilă, indirectă, nerevendicată. Rasismul neostentativ, non-„flagrant” (Pettigrew și Meertens, 1993), mai dificil de perceput decât rasismul anti-negri clasic sau tradițional (fățiș, brutal, revendicat, ofensiv) căruia tinde să i se substituie, este mai apoi interpretat și caracterizat de către teoreticienii „rasismului simbolic” (Davis Sears, În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
descriptivă: el expune foarte bine noul rasism, așa cum a fost acesta observat În Statele Unite Încă de la Începutul anilor ’70, adică Într-o formă disimulată, subtilă, indirectă, nerevendicată. Rasismul neostentativ, non-„flagrant” (Pettigrew și Meertens, 1993), mai dificil de perceput decât rasismul anti-negri clasic sau tradițional (fățiș, brutal, revendicat, ofensiv) căruia tinde să i se substituie, este mai apoi interpretat și caracterizat de către teoreticienii „rasismului simbolic” (Davis Sears, În primul rând) ca produs al unei Îmbinări, al unei Încrucișări sau al unei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
disimulată, subtilă, indirectă, nerevendicată. Rasismul neostentativ, non-„flagrant” (Pettigrew și Meertens, 1993), mai dificil de perceput decât rasismul anti-negri clasic sau tradițional (fățiș, brutal, revendicat, ofensiv) căruia tinde să i se substituie, este mai apoi interpretat și caracterizat de către teoreticienii „rasismului simbolic” (Davis Sears, În primul rând) ca produs al unei Îmbinări, al unei Încrucișări sau al unei fuziuni Între prejudecăți sau stereotipuri rasiste „clasice”, pe de o parte, și, pe de altă parte, valorile individualiste, care constituie cele mai Înalte
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
p. 416). Însă recunosc totodată că rezistența la schimbarea rasială persistă. Pe scurt, putem aproba ideea egalității rasiale și, În același timp, să rezistăm tentativelor de a o concretiza În domeniul relațiilor sociale. Cea mai mare parte a teoreticienilor „noului rasism” sau „rasismului simbolic” interpretează opoziția față de acțiunea afirmativă ă adică față de politica de tratament preferențial a „minorităților victimizate” ă ca un indicator al reformulării contemporane a prejudecății rasiale (Stoker, 1998, p. 136). Mai trebuie remarcat, de asemenea, că acești teoreticieni
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Însă recunosc totodată că rezistența la schimbarea rasială persistă. Pe scurt, putem aproba ideea egalității rasiale și, În același timp, să rezistăm tentativelor de a o concretiza În domeniul relațiilor sociale. Cea mai mare parte a teoreticienilor „noului rasism” sau „rasismului simbolic” interpretează opoziția față de acțiunea afirmativă ă adică față de politica de tratament preferențial a „minorităților victimizate” ă ca un indicator al reformulării contemporane a prejudecății rasiale (Stoker, 1998, p. 136). Mai trebuie remarcat, de asemenea, că acești teoreticieni presupun că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ideea normativă de tratament egal În special În numele valorilor și normelor individualiste. Desigur, acest conglomerat de prejudecăți rasiste și de valori individualiste trebuie interpretat și evaluat: acestea din urmă funcționează oare doar ca mod de legitimare, ca dispozitiv prin care rasismul clasic devine cultural acceptabil sau, mai profund, ca „o componentă În adevăratul sensal cuvântului a noilor forme de rasism” (Sniderman și Carmines, 1997)? Pe scurt, individualismul este aici instrumental, sau constitutiv? Și, În al doilea caz, cum pot fi explicate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de valori individualiste trebuie interpretat și evaluat: acestea din urmă funcționează oare doar ca mod de legitimare, ca dispozitiv prin care rasismul clasic devine cultural acceptabil sau, mai profund, ca „o componentă În adevăratul sensal cuvântului a noilor forme de rasism” (Sniderman și Carmines, 1997)? Pe scurt, individualismul este aici instrumental, sau constitutiv? Și, În al doilea caz, cum pot fi explicate și Înțelese operațiunile care au permis convertirea valorilor individualiste În credințe rasiste? Răspunsul lui David Sears este clar, dacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Pe scurt, individualismul este aici instrumental, sau constitutiv? Și, În al doilea caz, cum pot fi explicate și Înțelese operațiunile care au permis convertirea valorilor individualiste În credințe rasiste? Răspunsul lui David Sears este clar, dacă nu Întru totul convingător: rasismul simbolic este rezultatul „celei mai Înalte și mai frumoase dintre valorile americane” (Sears, 1988, p. 54), ceea ce ne permite să Înțelegem de ce rasismul, „profund Înrădăcinat În cultura occidentală”, poate continua să existe sub o nouă formă și să „se răspândească
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
convertirea valorilor individualiste În credințe rasiste? Răspunsul lui David Sears este clar, dacă nu Întru totul convingător: rasismul simbolic este rezultatul „celei mai Înalte și mai frumoase dintre valorile americane” (Sears, 1988, p. 54), ceea ce ne permite să Înțelegem de ce rasismul, „profund Înrădăcinat În cultura occidentală”, poate continua să existe sub o nouă formă și să „se răspândească În America albă” (ibidem, pp. 78 și 80). Paul Sniderman reamintește În acest sens că un anumit număr de studii au stabilit că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
este faptul că predispozițiile, dacă sunt durabile, intervin În formarea reacțiilor, a intențiilor de acțiune și a comportamentelor. Rămâne problematică stabilirea precisă a importanței lor, evaluarea rolului exact pe care Îl joacă În producerea comportamentelor sociale percepute ca ținând de „rasismul simbolic”. Este Însă fals să susții, În cadrul unei explicații cauzale naiv mono-deterministe, că rasismul se poate explica În mod satisfăcător prin predispozițiile dobândite În copilărie. Acest model explicativ, care ă la fel ca și modelul „personalității autoritare” ă ține de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
acțiune și a comportamentelor. Rămâne problematică stabilirea precisă a importanței lor, evaluarea rolului exact pe care Îl joacă În producerea comportamentelor sociale percepute ca ținând de „rasismul simbolic”. Este Însă fals să susții, În cadrul unei explicații cauzale naiv mono-deterministe, că rasismul se poate explica În mod satisfăcător prin predispozițiile dobândite În copilărie. Acest model explicativ, care ă la fel ca și modelul „personalității autoritare” ă ține de o psihologie genetică inspirată În bună măsură de psihanaliză, prezintă defectele tuturor modelelor mono-cauzale
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
reducționism favorizat de diviziunea și concurența dintre școli sau bisericuțe În domeniul științelor sociale, fiecare Încercând să-și impună propria paradigmă explicativă sau descriptivă. Pentru că orice reducționism (În plan metodologic) este Însoțit de un exclusivism (În plan instituțional). Or, caracteristicile „rasismului simbolic”, deși observabile În atitudini și comportamente, nu au reușit să alunge, mai ales În Statele Unite, caracteristicile vechiului rasism biologico-somatic, bazat, pe de o parte, pe argumentul inferiorității biologice, intelectuale și morale a negrilor și, pe de altă parte, pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
propria paradigmă explicativă sau descriptivă. Pentru că orice reducționism (În plan metodologic) este Însoțit de un exclusivism (În plan instituțional). Or, caracteristicile „rasismului simbolic”, deși observabile În atitudini și comportamente, nu au reușit să alunge, mai ales În Statele Unite, caracteristicile vechiului rasism biologico-somatic, bazat, pe de o parte, pe argumentul inferiorității biologice, intelectuale și morale a negrilor și, pe de altă parte, pe refuzul contactului și pe teama de metisaj. De unde comportamentele de evitare, de segregare, de discriminare. Dimensiunea paleorasistă coexistă cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
nesimțite În postulate metodologice o serie de presupoziții ideologic antirasiste), o altă componentă, care ține de zona de ambiguitate ce face posibilă reunirea pozițiilor rasiste și antirasiste și În care se pot recunoaște fără dificultăți tezele atât de dragi teoreticienilor „rasismului instituțional”, mai precis: albii ă sau „societatea albă” În general ă sunt considerați, În Statele Unite, responsabili pentru situația negrilor (Mayer, 1996, p. 427). În același mod, „Franța rasistă” este stigmatizată pentru că ar produce, prin Însăși funcționarea sa socială (adesea interpretată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
albă” În general ă sunt considerați, În Statele Unite, responsabili pentru situația negrilor (Mayer, 1996, p. 427). În același mod, „Franța rasistă” este stigmatizată pentru că ar produce, prin Însăși funcționarea sa socială (adesea interpretată ca rezultat al unei istorii specifice), un rasism anti-imigranți și o discriminare În funcție de originea sau de apartenența presupuse. Pe scurt, victimele rasismului sunt percepute În acest caz ca „personaje pozitive”, produse În mod mecanic de funcționarea socială sau psihosocială generală. Această imputare care tinde să generalizeze funcționează, În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
p. 427). În același mod, „Franța rasistă” este stigmatizată pentru că ar produce, prin Însăși funcționarea sa socială (adesea interpretată ca rezultat al unei istorii specifice), un rasism anti-imigranți și o discriminare În funcție de originea sau de apartenența presupuse. Pe scurt, victimele rasismului sunt percepute În acest caz ca „personaje pozitive”, produse În mod mecanic de funcționarea socială sau psihosocială generală. Această imputare care tinde să generalizeze funcționează, În anumite cazuri, ca o denunțare sau o stigmatizare Întru totul rasiste, proclamând că orice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
sau „franțujii” Întruchipați În Franța de „Dupont-la-joie”1 pot fi astfel percepuți ca intrinsec rasiști și respinși ca atare. Ei sunt În acest fel esențializați de victimele lor (reale sau potențiale) sau de purtătorii de cuvânt ai acestora. Slăbiciunea teoriei „rasismului simbolic” este de același tip ca și cea a teoriei „personalității autoritare” și constă În esențializarea atitudinilor atribuite indivizilor, fie ele rasiste sau nu, neglijând În egală măsură factorii de situație și pe cei care țin de pluralitatea mizelor (Pettigrew
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
una, ci mai multe chestiuni rasiale, legate de politici publice distincte (de exemplu, protecția sau ajutoarele sociale, egalitatea În drepturi și tratamentul egal, discriminarea pozitivă și conștiința apartenenței rasiale). A interpreta rezistența Întâmpinată de aceste politici drept un indicator al rasismului opiniei publice Înseamnă a acuza de rasism marea majoritate a populației americane, care declară că refuză această politică de contra-discriminare. În 1986, 90% dintre persoanele chestionate dincolo de Atlantic declarau că se opun practicilor de tratament preferențial la „angajare” și la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
de politici publice distincte (de exemplu, protecția sau ajutoarele sociale, egalitatea În drepturi și tratamentul egal, discriminarea pozitivă și conștiința apartenenței rasiale). A interpreta rezistența Întâmpinată de aceste politici drept un indicator al rasismului opiniei publice Înseamnă a acuza de rasism marea majoritate a populației americane, care declară că refuză această politică de contra-discriminare. În 1986, 90% dintre persoanele chestionate dincolo de Atlantic declarau că se opun practicilor de tratament preferențial la „angajare” și la „promovarea” În orice tip de slujbe, iar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
slujbe, iar 76% se declarau Împotriva utilizării „cotelor rasiale” pentru admiterea studenților În universități (Sniderman și Piazza, 1993, p. 131; Schuman et alii, 1997, pp. 170-183). În Franța există o tendință accentuată, În mediile antirasiste, de a acuza imediat de rasism orice protest social Împotriva insecurității din așa-numitele cartiere „nesigure”. Și aceasta este o modalitate de a reformula teza „rasismului instituțional”. Miza rasială În sine nu se poate așadar reduce la o alegere afectivă de genul: a fi pentru negri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Schuman et alii, 1997, pp. 170-183). În Franța există o tendință accentuată, În mediile antirasiste, de a acuza imediat de rasism orice protest social Împotriva insecurității din așa-numitele cartiere „nesigure”. Și aceasta este o modalitate de a reformula teza „rasismului instituțional”. Miza rasială În sine nu se poate așadar reduce la o alegere afectivă de genul: a fi pentru negri sau contra lor, a avea simpatie sau antipatie pentru ei (Mayer, 1996, p. 428), a fi pentru maghrebini sau contra
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
În cadrul interacțiunilor sociale. Ceea ce se poate observa În domeniul atitudinilor și comportamentelor este gradarea respingerilor (Lemaine și Ben Brika, 1997). Trebuie să Învățăm să percepem și să analizăm complexul până și În modalitățile de rasializare. S-a remarcat, probabil, că rasismul despre care se vorbește În lucrările cu privire la „rasismul simbolic” este rasismul albilor Împotriva negrilor. Mai trebuie observat Însă că acceptarea normelor egalitare de către albi nu-i Împiedică pe aceștia să-i perceapă În continuare pe negri În mod negativ, prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]