1,526 matches
-
sunt eu: Yo, Don Pedro, rey de Aragón... Vorba lui Gogol din Însemnările unui nebun: „În Spania există un rege, și acela sunt eu!“ Însemnări 9 octombrie 1949 Crin - floare împărătească! Dragostea o gust din plin, fără prejudecăți și fără reticențe. 15 octombrie 1949 Este o senzație poate prea complexă pentru a încerca să o descriu: Liniște... Afară e ceață. Micuțul squar s-a schimbat în chip feeric: mici crăcuțe, subțiri și negre, presărate cu perle de apă transparente pe un
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
naive ale inimii, ci nu uita niciodată: eu și patricienii suntem doar întâmplători tovarăși de drum! 8 martie 1954 Ore lungi, ba chiar și zile se trec în indiferență și în con ven țional... Dar vine o clipă în care reticențele dispar și în care teama de a fi noi înșine în ceea ce avem mai valabil se mistuie. și gândul nostru capătă intensitatea fulgerului, iar simțămintele noastre - puritatea izvorului, gesturile noastre devin importante și cuvintele noastre - esențiale. și ne deschidem sufletul
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
conștientizarea misiunii pe care o aveam de îndeplinit în această lume decadentă în care eram obligați să existăm. Iar conștientizarea misiunii și metodele urmate s-a întâmplat diferit, funcție de om, funcție de Spirit. Alături de noii mei prieteni (îi pot numi fără reticențe - frați) mi-am însușit o nouă înțelegere asupra lumii și m-am hrănit cu lăcomia nesătulului din marea tartă a înțelepciunii oferită și descifrată nouă de către Mama noastră spirituală - SHRI MATAJI NIRMALA DEVI. Prietenii mei, Ana și Aurel. Pe soții
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
dacă e adevărat, el mi-a confirmat și ne-am trezit îmbrățișându-ne. Am păstrat însă neplăcuta impresie - cât de certă totuși? - că, după primul avânt, ca și cum și-ar fi luat seama, celălalt parcă m-a respins oarecum, cu anumită reticență, poate și cu un anumit dispreț. Dacă așa a fost, realizase probabil că în vreme ce el făcea parte din coloana de manifestanți, eu și ceilalți câțiva colegi de breaslă - care ne dădusem întâlnire la Uniunea Scriitorilor - ne aflam pe trotuar, eram
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
dar al nostru 'nu putem', nu trebuie să lase nici o îndoială asupra afecțiunii sincere și profunde ce ne leagă dezmoșteniților sorții. În haine de săraci, solidari cu săracul, fără violențe, fără nici o minimalizare a paternității noastre universale, dar și fără reticențe față de spiritul Sfintei Evanghelii, care nu se debarasează de preferințele sale pentru sărăcie și pentru cei săraci. Să fim sinceri: cum am procedat până acum? Oare nu este oare adevărat că ne impresionează mai mult o îmbrăcăminte elegantă, decât o
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
fost ea sau cum înțeleg aceștia a o vedea, interpretând-o deci. Mult mai operative în scopuri didactice se dovedesc a fi întreprinderile sintetizatoare, de tipul dicționarelor (frecvente în alte literaturi) care însă, la noi, sunt mai degrabă evitate, datorită reticențelor cu care critica literară le întâmpină, socotindu-le nu doar schematice, cât mai ales puțin originale. Așa s-a întâmplat cu Eminescu. Roman cronologic al lui Petru Vintilă (1974), care n-a fost nici roman și nici simplă cronologie, ci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
-l așteptăm. Până atunci aplaud la scenă deschisă mustrarea ce i-o face lui Neagu Djuvara pentru declarația că "publicistica lui Eminescu nu ar mai trebui reeditată". Subtil și ironic, ca un bonom și hâtru bănățean, Cornel Ungureanu iluminează această reticență: "De ce, se întreabă cei care nu știu că în arborele genealogic al combatantului se află un strămoș Djuvara huiduit de Eminescu. Strămoșul Djuvara nu-i, pentru poet, decât "un biet omușor de pe la Brăila", care vrea să facă la Viena politică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
amour. și cunosc atâta lume, bărbați și femei, care ar putea scrie la fel sub buricul lor, fiindcă ignorează (și nu din pricină că le lipsesc inteligența și sensibilitatea necesare) acele prime și esențiale elemente ale Amorului: uimirile și surprizele lui, temerile, reticențele și pudorile lui, spontaneitățile, bucuriile, capriciile, veseliile și melancoliile lui, cu rost sau fără rost, cum și imensa mulțime de imponderabili Încă necunoscuți și abia descoperiți Într-o rară și unică aventură de dragoste, singura În stare să Împru mute
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
anul 1940 nu putem vorbi despre o alterare a modului de viață evreiesc din Dorohoi. De altfel, situația economică a evreilor din Dorohoi rămâne neschimbată. Este adevărat că regimul carlist nu a inițiat o legislație antievreiască, dar a păstrat o reticență față de integrarea lor în organizațiile de tineret sau în cele politice Problemele comunității din Dorohoi au fost generate, mai ales, de conflictele interne, față de care autoritățile locale au arătat îngăduință și disponibilitate pentru rezolvarea lor. Față de tragicele evenimente petrecute la
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
15-18 noembrie 1938 sunt destul de modeste, iar la Paris, în 19 noembrie 1938 s-au soldat doar cu ridicarea reciprocă a celor două misiuni diplomatice la rang de ambasadă. Aceste rezultate considerate slabe, au făcut ca regele român săși învingă reticențele ce le mai avea în privința tratativelor cu Hitler. întâlnirea lui Carol cu Hitler, a avut loc la 24 noembrie 1938, la Berghof, la care a participat și prințul moștenitor Mihai, și ministrul casei regale Urdăreanu. De reținut este faptul că
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
psihologia socială tinde spre etnologie și spre istorie. Psihologia ieșeanului a fost, într-o măsură, convingătoare și ocrotitoare în fața amalgamului de idei comandate, de locuri comune, de proliferarea heteroclită a opticii de diverse tipuri și origini. De aici personalitatea lui, reticența de a primi ceva de-a gata, neacceptarea totală a accentelor de la sarcasm la patetic. Linia de echilibru i-a fost o caracteristică, un reper, o reflecție, ajutându-l adesea să iasă din impas. Stilurile individuale se pot reflecta și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
și negustori de mode. Se aduc mobile de la Viena, vechile rădvane sunt înlocuite cu trăsuri elegante, casele se umplu de servitori străini, iar în saloane și iatacuri nu se mai aude decât limba franceză. Mersul înnoirii rămâne totuși grevat de reticențe, un motiv major al acestora fiind situația țărilor române, cu precarul lor echilibru între țarigrad și țar. În ochii bănuitori ai guvernului turcesc, observă medicul englez William Mac Michael, care străbate Principatele la sfârșitul anului 1817 și începutul celui următor
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
ca acest jurnal să ne învrednicim a-l dobândi tipărit cu adevăratele litere latine sau mai bine strămoșești.“ Ecourile, prin alte părți, nu sunt la fel de entuziaste. Consensul rămâne difuz și precar, grevat nu numai de ostilitatea refractarilor, ci și de reticența inovatorilor cu ambiții autonome. Tipic pentru aceștia din urmă se arată Gh. Asachi: „Diși nu toți împărtășesc opinia că astă reformă este acea mai neapărată a se întroduce la noi amu, pe când ne rămân multe alte a se împlini, totuși
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
că eram însă inocentă și nu aveam fascinația, împărtășită de mulți conaționali educați în țară sau străinătate, pentru "economia de piață". Era ceva ce nu pretindeam să înțeleg și față de care simțeam vag la început, mai clar apoi o aceeași reticență ca față de "societatea socialistă multilateral devoltată" de la lecțiile de informare politică. Pe scurt, mă fascina atât vechiul cât și noul, sub formele lor atât de transformare socială și culturală locală, cât și de retorică propusă, și până la urmă impusă, de către
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
politice a fost înlocuită de seturile de date abstracte. La o primă vedere, acest trend a avut efecte atât pozitive, cât și negative. Ca efect negativ, suntem în pericol să pierdem genul de cunoaștere adâncă care ar putea să explice reticențele și obsesiile unei țări, cunoaștere de care avem nevoie în timp de criză (bilaterală, regională, internațională). Pe de altă parte, comparațiile cantitative au contribuit la integrarea țărilor și regiunilor postcomuniste în cercetările politice și sociale normale. Evident, problemele dezvoltării capitalist-democrate
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
ale căsătoriei în diferite forme cultuale, bineștiind că unele din aceste forme exterioare au apărut sporadic și abia după secolul al IV-lea în cadrul cultului creștin, ele fiind privite de Sfinții părinți printre care și scriitorul bisericesc Tertulian, cu multă reticența. În această ordine a referințelor ideea pe care o susținem este că atunci când întâlnim unele elemente în cadrul ritualului creștin, elemente care sunt mai vechi decât creștinismul, care se găsesc și în alte practici rituale precreștine, trebuie să știm că acestea
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
mai mare decât Eminescu ! Este absurd și repet : la gradul genialității acesteia n-are sens să faci măsurători. Și binomul acesta este exact formula care ne justifică pe noi ca națiune aptă pentru marea cultură. Dar continuu să constat această reticență, această sfială de a admite că poate fi pus Caragiale alături de Eminescu, pentru că omul, în genere, intelectualul mijlociu, sau chiar nemijlociu, intelectualul trecut prin studii mai mult sau mai puțin superioare este agelast. Crede că râsul este un fenomen de
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
i-am răspuns, dar am rămas perplex și întristat : se poate așadar pune azi o asemenea întrebare ! Da, se poate ; de altfel știam asta, o știam demult, nu doar de „azi”, dar nu sunt mai puțin șocat de câte ori o aud. Reticența și incuriozitatea față de Ibrăileanu, ignorarea lui, e un fenomen mai vechi ; îl întâlneam la unii și în perioada interbelică, dar acum am impresia că e mai generalizat, oarecum ca de la sine înțeles. Faptul ar fi destul de explicabil la cei crescuți
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Ion Antonescu și l-a impus singur, și anume, de a discuta deschis cu Fuhrerul orice problemă, oricât de gravă și în contradictoriu. Această situație a fost recunoscută chiar de Hitler, iar interpretul Fuhrerului, Paul Schmidt a recunoscut-o fără reticențe, atât în memoriile sale , cât și, mai ales, în cursul interogatoriului luat de învingători, după război. La un moment dat, Schmidt a declarat anchetatorilor săi americani:”.... Toate conferințele cu ungurii și românii au atins și problema Transilvaniei... În special, Mareșalul
PROBLEMA TRANSILVANIEI by CONSTANTIN FOCŞA () [Corola-publishinghouse/Science/91543_a_92846]
-
se pronunță în ultimă instanță asupra constituționalității propriilor lui legi, vine în contrazicere cu însăși ideea de bază care a dus la crearea, prin noua Constituție, a Curții Constituționale”. Limitarea atribuțiilor Curții Constituționale prin însăși legea fundamentală și o anumită reticență în reglementarea efectelor deciziilor pronunțate de Curte și-au avut izvorul în neîncrederea cu care Adunarea Constituantă a primit ideea nouă a înființării Curții Constituționale, precum și în concepția atât de înrădăcinată, de altfel nu numai la noi, că în materie
Bazele constituționale ale administrației publice by Crina Ramona Rădulescu () [Corola-publishinghouse/Science/219_a_360]
-
menținerea relațiilor de afaceri cunoscute rentabile. Oamenii de afaceri nu sunt încă suficient de informați despre faptul că dezideratele arătate pot fi asigurate pe tot cursul medierii conflictelor pe care le au cu marile firme. Această situație menține o oarecare reticență de a-și soluționa cu tot curajul diferendele prin procedura medierii. Prin „Mica reformă” înfăptuită în justiție s-a dat posibilitate părților implicate în conflictele comerciale să apeleze, înainte de a sesiza instanța de judecată, la soluționarea acestora prin instituția medierii
Noţiuni juridice de bază utile pentru mediatori şi mediere redate şi comentate by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Law/1772_a_92273]
-
voința populară”, dar și ca urmare a unor grave greșeli și fraude În guvernarea din 1996-2000, un alt mare „penețist”, omul de afaceri Ion Rațiu, venit de la Londra pentru a ajuta la refacerea țării, a fost nu numai Întâmpinat cu reticență de „cei care mâncaseră salam cu soia!”, dar și de cei din jurul lui Coposu, În luptele acerbe care au urmat pentru a intra În Parlament și a propune o „altă echipă” În fața aceleia a „vechilor comuniști”. Nu, nu am acceptat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
partea ta, sau a lui, iar peste cîtva timp - s-au mai văzut cazuri! - v-ați împăca? Evident - am răspuns tot eu -, n-aș mai merita amiciția nici unuia, m-aș exclude dintre voi”. Nu cred că l-am convins cu reticențele mele. În situații ca aceasta e aproape sigur că ignoră nuanțele: ori-ori! N-am mai adăugat - lucru pe care-l aveam în minte - că după părerea mea, lui, acest conflict îi era, într-un fel, necesar. Dacă privesc în urmă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
vorbește ca în anecdotele lui Amza Pellea cu „E-te-te, bre, al dracului!”, „Unde fuseși, mă zăpăcitule?”, „Plecă, bă, Ursu înainte, tu de ce nu te duseși după el?” Reactivitatea olteanului se exprimă prin limbaj. Femeile vorbesc foarte decoltat, fără reticențe, cu dese referiri la sex. în această „societate” amestecată, cenușie, există și persoane de calitate. Una, cu care am discutat, e Ovidiu Constantinescu din București, fost ofițer de carieră, scos din armată după război, vărsat printre micii funcționari. Cînd s-
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
citisem încă Paradisurile artificiale de Baudelaire și eram, ca și tînăra de care am amintit, pentru naturalețe. între timp, numărul „frumoaselor din borcan” nu numai că a crescut, dar a devenit dominant. „Noile promoții de femei” nu mai au nici o reticență în fața machiajului. Practicat însă fără o noțiune estetică, acesta produce o impresie dezagreabilă. Zilnic întîlnesc „măști” compuse grotesc, în care artificiul e ostensibil. Deși nu pot să mă imaginez sărutînd sau stînd lipit de un asemenea obraz, vederea lui nu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]