30,078 matches
-
nea Ilie șeful de echipă care susținea că băiatul nu este vinovat. Odată intrați în cameră au început controlul răscolind peste tot. Când au ridicat salteaua patului care era liber a găsit hățurile de către însuși ajutorul Palade. A început să strige că Suman este hoțul, și a vrut să anunțe imediat miliția. Suman nu știa ce să facă? Palade îl luase de mână și voia să-l ducă la postul de miliție. Norocul lui Suman a fost căci jos s-au
ÎNSCENAREA de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 739 din 08 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ciclul_tunica_si_suman_inscenarea_mihai_leonte_1357634828.html [Corola-blog/BlogPost/346303_a_347632]
-
hățurile, căci nu avea ce să facă cu ele! L-au trimis pe Suman la cameră și au rămas cu toții în birou. Cam peste jumătate de oră l-au văzut pe Suman cu valiza plecând. Atunci Palade a început să strige din nou că el este hoțul. Băiatul a mai încercat odată să spună că nu el luase hățurile. A spus tuturor că pleacă la gară și nu va mai reveni la brigadă. Ieșind la șosea a văzut un autobuz care
ÎNSCENAREA de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 739 din 08 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ciclul_tunica_si_suman_inscenarea_mihai_leonte_1357634828.html [Corola-blog/BlogPost/346303_a_347632]
-
mânăstirea terminată în iubirea de eroi, Fiul Omului pe cruce nu plânge Doar sufletul Lui îl auzim în noi. Materia luminoasă Particule rupte din fraze intrate-n implozie, Doar verbul fierbe într-un abur invizibil. Undeva pe marginea buzei universului Strigă conștiința materiei ceva ilizibil. Așteaptă!Respiră mirosul tăcerii, Culoarea adjectivului el n-are cum s-o înțeleagă Dacă ora e împărțită între nuanța sevei și-a mierii. Undeva prin cuvinte aleargă merii, Livada în fraze a rămas întreagă. Al.Florin
MÂNĂSTIREA DIN BOBOTA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 317 din 13 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Manastirea_din_bobota.html [Corola-blog/BlogPost/357280_a_358609]
-
din vale, pe acolo pe unde trecea linia dreaptă a traseului cu reperele stabilite de mine. Dar înainte de a ajunge din nou în pădure, văd pe cineva stând cocoțat pe un gard, în miez de noapte. - Alo! Ce faci acolo? strig către necunoscut. - Sunt Mihăiță, de aici, de la casa asta... Mi-am dat seama că cel care stătea pe gard era un băiațaș de vreo paisprezece sau cincisprezece ani. - De ce nu dormi, măi, Mihăiță, la ora asta? îl întreb. - Mi-a
PUTEREA RAZEI ALBASTRE (5A) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1985 din 07 iunie 2016 by http://confluente.ro/viorel_darie_1465267073.html [Corola-blog/BlogPost/379347_a_380676]
-
rece. Unde cândva , bunătatea a existat. De mult îngropată zace Pământul de mult tasat Plin de spini si bălării Dar în căutarea ta, de un suflet Ce durerea să-ți alunge, Subconștientul meu l-ai auzit. Din al meu mormânt striga, Fără frica și îndoială Repede m-ai dezgropat, Inima mi-ai dezghețat Sufletul mi-ai încălzit. Bunătatea mi-ai redat-o Demonul ai alungat, Acum în mine, un romantic poposește Ma uit în oglindă,si vad un om Un suflet
OGLINDA VIEȚII MELE de CHIRICEA CIPRIAN IONUȚ în ediţia nr. 2131 din 31 octombrie 2016 by http://confluente.ro/chiricea_ciprian_ionut_1477912469.html [Corola-blog/BlogPost/370714_a_372043]
-
primăvară. Fetele, cu hanoracele legate în jurul șoldurilor, în bluzițe tip maieu lăsând sânii lor pietroși să zburde liberi sub pânza subțire la orice mișcare și în pantaloni scurți, se zbenguiau pe alee gălăgioase ca două vrăbiuțe gureșe. - Cine ne prindee... strigau ele vesele rupând-o la fugă. Tinerii după masa servită la Căprioara nu prea aveau chef de alergat după fete. Văzând că nu are niciun ecou chemarea lor la hârjoneală, au abandonat ideea mergând liniștite braț la braț în fața lor
ROMAN (CONTINUAREA ROMANULUI CAT DE MULT TE IUBESC...) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1167 din 12 martie 2014 by http://confluente.ro/stan_virgil_1394644520.html [Corola-blog/BlogPost/350311_a_351640]
-
de aspre vânturi, Mi-e dor de-un lung repaus...Să dorm, Să dorm pe veci” Adesea cânta cântece triste, maicile îi ascultau glasul ei duios și o compătimeau. Din ce în ce mai mult avea vedenii, în Poiana Tigăncii i-ă venit rău, strigând în ajutor calugărițele de prinprejur. Maicile au găsit-o căzută în iarbă, aproape în neștire. Dusă în chilioara ei de maica Frevonia, obsesiile n-o părăseau. O vizitară o serie întreaga de prieteni, speriați de întorsătura luată de sănătatea ei
MOARTEA POEŢILOR DRAGI- EMINESCU ŞI VERONICA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 893 din 11 iunie 2013 by http://confluente.ro/Moartea_poetilor_dragi_emine_ion_ionescu_bucovu_1370958254.html [Corola-blog/BlogPost/363379_a_364708]
-
de dragoste de neam, de revoltă socială, probleme cu care se confruntă românii nevoiți să muncească în străinătate. Vocea ei se ridica împotriva multor strâmbatăți ale actualei noastre societăți. Deși „cartea este o tentative irezistibilă” rămâne totuși „o voce conștientă strigând in pustiu” cum afirmă remarcabila scriitoare și critic literar, Cezarina Adamescu. Poeta redă viață și strălucire marilor personalități ale științei, artei și literaturii românești, o parte din ei căzuți în nedreaptă uitare. Absorbită total de valorile morale ale poporului nostru
O PRIMĂVARĂ ÎN MIEZUL TOAMNEI de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 2159 din 28 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/elena_buica_1480349352.html [Corola-blog/BlogPost/368456_a_369785]
-
suntem în El. De ce să nu fie și El în noi? Plăntuțe în Grădina Lui. De la El primim soare, lumina și apă. Cele trei elemente vitale creșterii și înfloririi. Împlinirii-n semințe de hâr. Să-L simțim permanent, să-L strigam în ajutor, să-L mâncăm și să-L bem în fiecare zi, iar în chip spiritual, în fiecare clipă. Să ne lăsăm duși de Mână care dă viață. Mâna care purcede din Înalt și ne face cuib întrînsa. Nu suntem
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 516 din 30 mai 2012 by http://confluente.ro/Ne_amintim_de_dumnezeu_tableta_spirit_cezarina_adamescu_1338362368.html [Corola-blog/BlogPost/371154_a_372483]
-
crenguța firavă ... și nimeni nu a ghicit, că eram: ultima șansă! După un sfert de oră s-a deliberat, punctajul maxim se acordă lui 61A si 59S! Aplauze. Felicitări. Ca premiu, se oferă o pastilă mică, roșie, pastila fericirii. Ooooo! strigau toți impresionați. -Fe-ri-ci-re! Fe-ri-ci-re! aclamau colegii de birou și așteptau extaziați, ca cei doi nominalizați să înghită pastila fericirii! -Nu, am strigat către 61 A, că eu eram 59S. NU! Pastila nu trebuie înghițită! Fericirea noastră nu stă într-o
PASTILA NU TREBUIE ÎNGHIŢITĂ! de SUZANA DEAC în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Pastila_nu_trebuie_inghitita_.html [Corola-blog/BlogPost/357246_a_358575]
-
acordă lui 61A si 59S! Aplauze. Felicitări. Ca premiu, se oferă o pastilă mică, roșie, pastila fericirii. Ooooo! strigau toți impresionați. -Fe-ri-ci-re! Fe-ri-ci-re! aclamau colegii de birou și așteptau extaziați, ca cei doi nominalizați să înghită pastila fericirii! -Nu, am strigat către 61 A, că eu eram 59S. NU! Pastila nu trebuie înghițită! Fericirea noastră nu stă într-o pastilă! -De acord, a zis 61 A. Fericirea trebuie înfăptuită și atunci durează mai mult decât efectul oricărei pastile! -Și va fi
PASTILA NU TREBUIE ÎNGHIŢITĂ! de SUZANA DEAC în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Pastila_nu_trebuie_inghitita_.html [Corola-blog/BlogPost/357246_a_358575]
-
detectorul l-a numit frică! Eram un pui de om cu mâinile goale, în costum de plajă. În urma acestei mulțimi de capete și picioare am zărit un trepied, ființă cu trei picioare, cu o cupolă de lână pe cap, care striga ceva și alerga spre mine. S-a oprit, a aruncat un picior, care era de lemn, patrupedele care-mi arătatu caninii și-au lăsat paratrăznetele cozilor în jos și s-au așezat pe fundurile personale, tot mârâind. - Nu puteai da
PARADOXUL MODERNITATII IN CONTEXT RURAL de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 304 din 31 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Paradoxul_modernitatii_in_context_rural.html [Corola-blog/BlogPost/357197_a_358526]
-
canin, i-am povestit soției mele și...am constatat că uitasem să activez unul dintre cele două cipuri din capul fostului puști, Făcuse o școală tehnică pentru utilaje agricole, era consilier la primărie, ricica mâna și lua bani, dar mă striga în nopțile cu lună și mă ocăra că nu l-am ajutat să fie ce și-a dorit. Soția mea nu înțelegea cum un asemenea individ care vorbea cursiv, și asta fiindcă parte din cipul meu funcționase, dar picase prima
PARADOXUL MODERNITATII IN CONTEXT RURAL de CONFLUENŢE ROMÂNEŞTI în ediţia nr. 304 din 31 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Paradoxul_modernitatii_in_context_rural.html [Corola-blog/BlogPost/357197_a_358526]
-
pe lângă altul întinzându-și fiecare aripa, cel mai bătrân dintre cocoși a privit cu îngăduință spre cocoșul tânăr, considerând în sinea lui că junele nu poate fi un pericol pentru el. -De astăzi ești prietenul meu, ați auzit mă, a strigat spre ceilalți copii care erau în cameră. El este Gilă, nimeni nu are voie să se apropie de el. Datorită prieteniei cu Tică viața lui Gilă nu a avut de suferit în plus, față de mizeria în care trăia din cauza condițiilor
DOI PRIETENI, MIHAI ȘI GILĂ IX de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2251 din 28 februarie 2017 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1488304727.html [Corola-blog/BlogPost/385344_a_386673]
-
nr. 1017 din 13 octombrie 2013 Toate Articolele Autorului În această zi am prins toamna în căușul palmelor, prizonieră năbădăioasă a anilor trecuți, speranță nătângă a celor ce vin. Zbatere, nori, culoare, flori, lumină, soare, suflet, doare... În această zi strig disperarea frunzelor: A murit frunza! Trăiască frunza! Zbatere, nori, culoare, flori, lumină, soare, suflet, doare... Referință Bibliografică: ÎN ACEASTĂ ZI / Daniela Tiger : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1017, Anul III, 13 octombrie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Daniela
ÎN ACEASTĂ ZI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 1017 din 13 octombrie 2013 by http://confluente.ro/In_aceasta_zi_daniela_tiger_1381620918.html [Corola-blog/BlogPost/352443_a_353772]
-
o suflare de poezie/ cu acest coș învechit al pieptului/ care-și pierde printre coaste/ ca o ciutură spartă/ versurile cele mai frumoase”. Și, da, versurile din acest volum sunt încărcate de frumusețea cuvântului, de sensibilitate, de iubire, ce își strigă durerea ce nu doare pentru că ele s-au născut în „intimitatea genetică a cromozomilor” unde „îngerii și-au hrănit cândva cu ele grădinile biogenetice”. Este o poezie inedită nu prin felul de a așeza versurile în poezie ci prin felul
POEZIA BIOGENETICĂ A POETULUI DAN TIPURIŢĂ de VASILICA ILIE în ediţia nr. 2115 din 15 octombrie 2016 by http://confluente.ro/vasilica_ilie_1476536494.html [Corola-blog/BlogPost/366149_a_367478]
-
exalta de fericire, Iar viața ta de pe pământ, Condusă fiind de Cuvânt, Va răspândi mereu iubire. De harul Său nemărginit, Tu, frate, să nu uiți vreodată, Căci Dumnezeu te-a mântuit! Nu mai ești rob ci fiu iubit Și poți striga azi: "Ava-Tată!" Moștenitor prin Dumnezeu, Ai un statut, altă trăire, Ești transformat, ești un om nou Și amprentat, destinul tău, Este pavat cu nemurire. Crăciunu-i zi de cercetare... Ești tu iertat de Dumnezeu? Crăciunul...este-o nouă stare, E har
CRĂCIUNUL, ZI DE CERCETARE de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2168 din 07 decembrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1481136445.html [Corola-blog/BlogPost/382836_a_384165]
-
nu să salvez lumea sau s-o distrug eu vin un alt chip al Conștiinței oglindă-a voastră sânt a ce e rău în lume când cerul e senin [79] Acel urlet de Fiară din beznele ființei ce instinctul îl strigă ca presimțind neantul oglindă-n care moartea din veci vi se arată ca și cum ar fi moartea ce se petrece-n altul [80] Voi să-nvățați cu groază-n a istoriei clipă de hâd eu vin în lume sufletul vostru sânt
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
fim [13] Stinge acest foc cu picioarele porunci când ajunseră în adâncul pământului dansând își turna cenușă în păr și cânta în lumina vântului [14] Sufletul adormi greu istovit în timp ce Doamna cânta și dansa dar Doamna-l văzu și-l strigă s-o vadă cum cânta și dansa [15] Doamnă, nu mai ajungem o dată trebuia să fiu a doua zi într-un loc mă grăbesc și de aceea te rog oprește-ți trupul din acest joc [16] Doamna se opri și
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
tu să mă iubești [17] Se trezi frumoasa doamnă din somn luminată el tot o mai iubea în neștire îl bătu cu mâna pe umeri și-l stropi cu două lacrimi să-și vină în fire [18] Doamnă, unde suntem strigă și ce-i în jurul nostru cu această ceață doamna îi puse palma pe gură acum trebuie să rozi pământul până la suprafață [19] Obosit mergea sufletul urmat de femeie Doamnă, pământul acesta pe care-l mănânc e carne de om dau
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
timp călătorim noi așa de miliarde de ani dragul meu [24] Păsări treceau întruna pe cer o cetate părăsită se vedea la răsărit sufletul o privi cu uimire și zise doamnă, dar acesta e drumul pe care-am venit. ANA, STRIGAM ! [1] Ningea cu vieți peste o lume în care nimeni nu venise ningea cu roșu peste-o mare adâncă de atâtea vise [2] Și tu stăteai atât de albă la marginea acestei lumi și-ți beai cafeaua în apusul care
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
acelor codri-ntunecoși cu două cosmosuri pe umeri în locul ochilor mei scoși [4] Și-ți vedeam capul de departe pe-un fel de culme un mormânt care plutește și se duce venind din veac adus de vânt [5] Și eu strigam din ce în ce mai stins și mai pierdut pe lume un fel de viscol de lumină un fel de formă fără nume [6] Și tu piereai înspre pustiuri în locul capului având cavou-acela care-n veacuri bătea sălbatic ca un vânt [7] Ana, strigam
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
strigam din ce în ce mai stins și mai pierdut pe lume un fel de viscol de lumină un fel de formă fără nume [6] Și tu piereai înspre pustiuri în locul capului având cavou-acela care-n veacuri bătea sălbatic ca un vânt [7] Ana, strigam, pierduta noastră mormântul cum plutea pe zări ca o corabie statuie-n fosforice a lumii stări [8] Și cum se subția cântând zidirea sfântului cavou și se vedea această lume ca forma propriului ecou [9] Și mă trezeam ca dintr-
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
cum se subția cântând zidirea sfântului cavou și se vedea această lume ca forma propriului ecou [9] Și mă trezeam ca dintr-un vis plutind prin aerul pe care răsăreau dealuri de morminte și semne lungi de întrebare [10] Ana, strigam, pierduta noastră și mă uitam și nu vedeam nimic în toată lumea, Doamne , numai câmpii sclipind de geam [11] Și eu strigam și tot strigam zburând prin tine ca prin vis ningea cu nimeni peste lume un ochi ningea în sine
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]
-
dintr-un vis plutind prin aerul pe care răsăreau dealuri de morminte și semne lungi de întrebare [10] Ana, strigam, pierduta noastră și mă uitam și nu vedeam nimic în toată lumea, Doamne , numai câmpii sclipind de geam [11] Și eu strigam și tot strigam zburând prin tine ca prin vis ningea cu nimeni peste lume un ochi ningea în sine-nchis [12] Și ca un fulger coboram 'n-adâncurilor reci câmpii ningea cu nimeni peste lume ningea cu morți peste a
POEME PROFETICE de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1897 din 11 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457672031.html [Corola-blog/BlogPost/368475_a_369804]