1,199 matches
-
l-au păstrat tânăr și , da, neliniștit, chiar dacă epitetul Îmi desenează un zâmbet pe buze. Undeva, Într-un colț, Îngerul albastru Își acordează harfa. Oare pe struna cântă sufletul Poetului la moment aniversar? George Filip: Sufletul meu cântă pe o struna imaginara, Într-o catedrală fără auditoriu. Lira, ambrozia, Parnasul sunt noțiuni abstracte. Și mai cred că poeții sunt cei mai mari păcătoși prigoniți din rai, din EDEN, deci, să cânte suferind pasurile altora, să-i mintă pe oameni că ei
Editura Destine Literare by Elena Dordea () [Corola-journal/Science/76_a_297]
-
cu echilibrul meu de invidiat și cu ritmul așijderea, îmi ziceam totuși că nu mi-ar strica ajutorul Maharajahului Solomon, de care îmi închipuiam că mă sprijin astfel încât piruetele mele să iasă magistrale. Și așa și ieșeau: picioarele îmi mergeau strună și tăiau aerul ca briciul, dar, sărmana de mine, eram atât de lipsită de grație, în rest, încât aduceam cu o bucată de lemn care zadarnic încearcă să zboare. Înainte de căderea amurgului, când mă întorceam acasă, atunci aveam cea mai
Unchiul meu, Maharajahul by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Imaginative/12286_a_13611]
-
o idee, mi-am zis: ce-ar fi ca, folosindu-mă de aceste foi și de tăieturile din ziare ca de niște stîlpi, să întind firele mele după cum mă taie capul? Și m-am și pus pe lucru. Treaba mergea strună, dimpreună cu buna mea dispoziție. ŤEram copilť, scria madame Drăgulinescu. Bun! Dacă erai copil atunci te dădeai cu scrînciobul, hai să scriem cum te dădeai cu scrînciobul. Și cum te plimbai în rochiță cu pantalonași lungi, lîngă mămica, cum ascultai
Ficțiune și Operă by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/10745_a_12070]
-
sabia deasupra capului. Dar ultrasensibilitatea lui - se observă - e „urmarea războiului”, „nervii lui șsîntț ascuțiți de bubuitul tunului”, încît se simte în largul său doar în zgomotul cascadelor. Pe de altă parte, „firea dură și aspră își mlădia sufletul pe strunele vioarei și izbutea să scoată cele mai subtile sensibilități muzicale”. Am văzut că, în viziunea lui E. Lovinescu, sfîrșitul lui George Cornea vine pe fondul unui „déraisonnement”, asociat și unei “paralizii progresive”, și unor necunoscute motive sentimentale. Cert este că
O figură din insectarul lui E. Lovinescu by Victor Durnea () [Corola-journal/Imaginative/13323_a_14648]
-
veste Ai cules hotarul, grâul e-n hambare își încing bostanii galbenele țeste La stupină sturzii cată-n aiurare în săgeți pe-aproape, în plutire peste Vai, și totuși, semnul tău de întrebare Cine-o să priceapă, cine, toate-aceste? Filă Strunele harfii Zbârnâie-ntruna. Frica de n-ar fi, Moartea, nebuna! Ca pe-o femeie, Singur cu luna, Roag-o să steie Clipa, nebuna! Vorbe zevzece! Una, doar una, Vai, cum se trece Viața, nebuna! De la o vreme De la o vreme predic
Poezie by Ion Horea () [Corola-journal/Imaginative/11475_a_12800]
-
din când în când frunzișu-i troienit de pulberi aurii pe alei cu degete flămânde umbre trec nu trec fac valuri ori pe-o clipă chiar sfârșesc pe val iată și-o caretă fără cai fără pânze fără surugiu lunecă pe strunele de harpă dinspre nefiind spre nicăieri - iată și stăpânul nesfârșitul de pe ramuri strânge câte-un omuleț Cruci de piatră cruci de piatră numai cruci de piatră stau în locul crucilor de lemn cruci de fier de fontă de inox stau în locul
Poezii by Ion Hadârcă () [Corola-journal/Imaginative/2498_a_3823]
-
care Stalin îl decretase post mortem "cel mai bun și cel mai talentat poet al epocii noastre sovietice"3). Parodia dedicată lui Dan Deșliu îl surprinde pe autor la "casa de creație", răsfoind complezent catalogul său de imagini: - Să-nvolbur pe strune un aprig poem își spune cu șoaptă șoptită. Deci fără zăbavă în sprijin să chem Poetica mea recuzită. Veniți-mi în preajmă voi, sute și mii De flamuri, drapele și steaguri, Să fluture-a voastre văpăi purpurii Pe-a versului
De la A. Mirea la Maiakovski by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/11702_a_13027]
-
șlefuiau prunduri colțoase... mă gîndeam că parcă aș fi în... Pădurea Albastră...nu fusesem niciodată acolo... de capul meu!...îmi promisese cineva să mă ducă... de undeva îmi abureau ochelarii un cîntec... o harfă?... melodios, încrezător, salvator... cine își înfipsese strunele lungi în sufletul meu?...oricum, merita să fiu atent, politicos cu zînele, cu elfii, cu ielele...și-n răstimpuri aerul căpăta o lichiditate magnetică ... particule de aur clipocind în suspensie... mi se năzărea forma unor umeri orbitori de albi, omoplații
Tu trebuia să vii rîzînd by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/10842_a_12167]
-
își purta prin lume imaginația, memoria și vocea. Mai târziu, în vremurile mai istorice, pe Mediterana, de unde avem imagini, el a luat cu sine lira, harfa, mă rog, o metaforă palpabilă a corzilor sale vocale și o prelungire a acelor strune. Nu a mai depins de micul său trib, de vânătorile și de grotele sale, ci a prins a se mișca cu o oarecare libertate pe la curți de principi,de tirani, pe la generoase adunări de oameni. Putea să-l asculte oricine
Revanșa lui Homer by Radu Sergiu Ruba () [Corola-journal/Imaginative/13932_a_15257]
-
17, un orpheon construit de François Cusinie, un oboi contrabas, ca o coloană fără sfârșit, al lui Christoph Delusse, fagoturi ca niște șerpi uriași, viele hibride la care nu ști dacă trebuie să sufli, să tastezi sau să-i ciupești strunele, fosile vii ale clarinetului, trompetei ori acordeonului, un octobas cât o grămadă compată de contrabași, construit de Jean Baptiste Vuillaume, și câte și mai câte. Bunăoară, o istorie a semiografiei muzicale de la momentul notației neumatice și al tabulaturilor, până la notația
Muzee, catedrale by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/10296_a_11621]
-
o lasă netranșată: "La noi se discută foarte mult despre compromisul scriitorului cu publicul, dar nu se conștientizează defel cel cu critica literară. A scrie pe placul criticii literare, în opinia mea, e la fel de castrator ca și a cânta în strună publicului. În perioada comunistă, când publicul juca un rol minimal în câmpul literar, compromisul autorului cu critica a atins rafinamente bizantine." Dându-le în suficientă măsură dreptate celor doi respondenți, Cronicarul se vede nevoit să remarce, presat nițel de context
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8718_a_10043]
-
volumele târzii de poezie (Cadențe, Silabe, Răzlețe, Litanii, Noaptea) fiind argheziene în sensul cel mai deplin. Marele poet recupera estetic ceea ce sacrificase în plan etic. Călinescu a urmat altă traiectorie. Din prima zi e alături de forțele ăprogresiste", le cântă în struna, le este un aliat politic activ, combătându-i pe ăreactionari" în ăLumea" și în ăTribuna poporului", publicațiile sale, batjocorindu-l în ele pe Iuliu Maniu. Cu toate acestea nu-i câștiga cu totul de partea sa pe comuniști, tineri ărevolutionari
DIN NOU DESPRE COLABORATIONISM by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/17708_a_19033]
-
el. Aceasta va muta într-un restaurant din Capitală, așa că parangheliile președintelui pot continua nestingherit. Oare va ajunge în final consilier prezidențial pe teme muzicale? Nu de alta, dar în curând va fi cam singura care îi mai cântă în strună președintelui. România Liberă ne spune că se alege praful de Hidroelectrica, o companie de stat care ar trebui să aducă profituri de miliarde. Compania nu mai are destulă apă pentru toți “băieții deștepți” și nici suficient capital de lucru, ca
Dramă pentru Băsescu () [Corola-journal/Journalistic/24894_a_26219]
-
-l privi cu dispreț pe credincios, ca pe un naiv căruia slăbiciunea îl silește să ia drogul consolator al himerei divine, cum și credinciosul îl privește cu compasiune pe ateu, ca pe un mutilat căruia îi lipsește o coardă în strunele emotive. În plan cognitiv, ateul e convins că o cunoaștere cu rădăcină în credință este o aventură alterată în chiar esența ei, în vreme ce credinciosul vede în cunoașterea lipsită de credință o zbatere absurdă îndreptată spre nimic. Ateul deplînge superstiția și
Gustul fideist by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5283_a_6608]
-
lucru, ceva necuviincios, pe care nu ai cum să-l mai ștergi, el intrând definitiv în subiectul respectiv, devenind o observație inefasabilă. Nu ajunge, când te temi, să nu se producă una ca asta... Dar mai există o coardă,... o strună secretă, care să scoată în mecanica, în mișcarea pianului, să-l facă să răsune... un do minor plin de noblețe... * Englezii, în vorbirea lor, folosesc des acest mă tem, I^m afraid, din politețe, să nu-și contrazică partenerul, făcând
Teama ca noblețe by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8312_a_9637]
-
Grete Tartler Poezia lui Gellu Dorian e un exercițiu de virtuozitate pe o singură strună - de unde și titlul ("Alungând tristețea ca Pagannini"). E povestea celui care trebuie să-și ducă la capăt concertul, deși s-au rupt, pe rând, celelalte strune. Construcția e vizibilă: 12 cicluri de câte trei poeme în versuri lungi, ritmate și
Elegiile risipirii by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7087_a_8412]
-
Grete Tartler Poezia lui Gellu Dorian e un exercițiu de virtuozitate pe o singură strună - de unde și titlul ("Alungând tristețea ca Pagannini"). E povestea celui care trebuie să-și ducă la capăt concertul, deși s-au rupt, pe rând, celelalte strune. Construcția e vizibilă: 12 cicluri de câte trei poeme în versuri lungi, ritmate și ritmate "astmatic" (cum spune în prefață Șerban Foarță, care a observat "tahicardia" lor), cu câte trei strofe fiecare, majoritatea pornind de la un leitmotiv în mijlocul poemului (strofa
Elegiile risipirii by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7087_a_8412]
-
în tinerețe) are drept leitmotiv versul "rozioare buze moi am tot iubit cât a fost să mă mai țină vlaga", cu care începe fiecare strofă de mijloc. Tema rătăcirii, a risipirii se conturează prin "sângele din vene ca viori cu strune plânse..." și, pentru a o ilustra, voi cita în întregime unul din poemele emblematice ale volumului: "o să-mi fie teamă să-mi aduc în casă trupul obosit și plin de răni / ca fâneața toamna de brândușe scoase ca mânuțele la
Elegiile risipirii by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7087_a_8412]
-
mai sus, Esenin. Dar ele sunt atât de îndepărtate, atât de pierdute în construcția extrem de personală a cărții, încât rămân doar ca un abur ușor asupra unor pământuri imaginare. Savanta montură pe care Gellu Dorian o conferă drept sprijin "unicei strune" face din cartea sa un căluș cizelat cu finețe și totodată puternic: suportul menit să susțină până la capăt concertul.
Elegiile risipirii by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7087_a_8412]
-
era destul de pe linie. Ba chiar cu oarece zel: „Cînd aud cum răsună cîntecul muncii,/ Cum țîșnește lumina din guri de cuptoare,/ Cum zburdă ecoul cuprins de văpaie/ Și zboară ca șoimul avîntat peste plaiuri,/ Atunci în suflet o magică strună/ Vibrează și cîntă: Slăvit fie omul!” etc. (Slăvit fie omul). Pot fi adăugate aici și „omagiile” aduse doinei, de care Ana e încîntată. Cine știe ce-o fi prin caietele rămase, dar în Harfe... noutățile nu-s impresionante; ba chiar
Fete pierdute - O celebritate necunoscută (Ana Carenina) by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/2380_a_3705]
-
la imaginea lui în ochii președinților și reginelor lumii. Dar „angajat politic", în condițiile existenței unui singur partid dictatorial, însemna în continuare, în sens strict tehnic, un singur lucru: să te alături regimului politic existent și să-i cânți în strună pentru a obține privilegii și avantaje. Angajarea politică însemna, în acest sens, ticăloșie pe față. Mai apoi, din clipa în care Soljenițîn și disidenții sovietici au dat tonul, angajamentul politic a ajuns să îmbrace și forma opoziției fățișe: scrisori deschise
Pornind de la Herta Müller despre tăcere, cărți, frică și „opoziție deschisă“ în comunism - Dialog cu Gabriel Liiceanu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6000_a_7325]
-
de Scânteia. Patriciu încearcă din răsputeri să țină în funcție actuala putere, nu de alta dar afacerile sunt cam pe ducă. În zilele de violențe Adevărul a încercat să lase impresia unui miting organizat de huligani. S-a cântat în strună pedeliștilor care i-au făcut pe manifestanți cum le-a venit la gură iar osanalele pentru Băsescu păreau odele închiate unui geniu neînțeles sau unui erou antic grecesc. Hotnews nu ezită nici ei să ridice osanale președintelui. O fotografie a
Arafat, suta de lei a lui Băsescu () [Corola-journal/Journalistic/23862_a_25187]
-
-i să doarmă și-ascundeți-i, ierburi, de sinceritățile zilei suspecte; // De adevărul uscat și zadarnic / Ferească-i al rouăi prea limpede domn / Și tot ce nu reușesc să trăiască / Întâmplă-li-se-n somn, // Lăsați-i să doarmă legați de coșmare, / Cântând ca din strune din propriile funii, / Subțiri prinți de țipăt jertfiți ascuțit / Singurătăților lunii" (În somn). Aici inserțiile barbiene se lasă la vedere. Dar transcendența coboară declarativ. Nu mai e nici "țipătul", nici orația ritualică, ci doar metafizica în impas. Poeta a obosit
Confesiune continuă by Constantin Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7136_a_8461]
-
prin prisma curentă a unei uzuri, a unei saturații crepusculare, ci ca o etapă primitivă. Ca o reîntoarcere la o barbarie a cavernelor: „e ca un pitecantrop noaptea/ mînînd dinozaurii cu ochi mici spre prăpastia vidului și subconștientului/ tîrîșul viperelor - strune biologice necîntătoare încă - / tristă pre-lume fără cîntec” (Epocă). Ceea ce n-ar putea fi decît un semn de exasperare. Bardul se identifică cu „fiecare ins necăjit/ în ziua în care s-a scumpit sarea ce este de fapt/ rezumatul existenței noastre
Poezia lui Leo Butnaru by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3096_a_4421]
-
la fel, însă la acest concurs am cântat mezzo pentru că mi s-a potrivit mai bine. Noi ne știam dinainte, de la concursul de anul trecut, și am zis că împreună facem treabă bună. Chiar și la pregătiri a mers totul strună. Cheia succesului a fost, probabil, colaborarea. Fiecare țineam cont de părerea celeilalte și unde consideram că nu merge, schimbam tonalitatea. Repertoriul nostru a fost ales de profesoara Elena Gaja, care ne-a pregătit alături de prof. Lucia Pârvulescu din cadrul Conservatorului și
Agenda2004-14-04-d () [Corola-journal/Journalistic/282254_a_283583]