1,148 matches
-
și cele mai remarcabile cupole pe trompe din lumea musulmană, cupola deasupra mihrabului Marii Moschei din Kairouan în Tunisia ; cupola, datată în prima jumătate a secolului IX (spre 836), include în exterior, o calotă semisferică cu nervuri așezată pe un tambur octogonal cu fețele ușor concave, care se ridică pe o bază pătrată, decorată cu nișe. Pe plan intern, calota semisferică este decorată cu 24 de caneluri concave radiale în jurul cheii cupolei. Iwanurile s-au născut în lumea iraniană cu mult
Arhitectura islamică () [Corola-website/Science/337179_a_338508]
-
lemn din Podișul transilvano-someșan: pronaosul și naosul de formă rectangulară, iar absida altarului de formă poligonală, mai îngustă decât restul clădirii. Deasupra pronaosului se află turnul-clopotniță, de forma unei prisme, cu secțiunea plană pătrată, cu galerie în partea superioară a tamburului, încoronat cu un coif ascuțit. Intrarea în biserică se deschide în peretele sudic al pronaosului. Pronaosul este tăvănit, iar naosul și altarul au câte o boltă semicilindrică. Pereții interiori au fost acoperiți cu picturi în anul 1821 de zugravul Ioan
Biserica de lemn din Osoi () [Corola-website/Science/315449_a_316778]
-
m). Planșeul de siguranță dintre orizonturi este de 8 m grosime. La Muzeul Tehnic Dimitrie Leonida din București se află cea mai veche instalație folosită într-o salina din România. Este vorba de crivacul de la salina Praid, dotat cu un tambur uriaș, pe care se înfășură un cablu (odgon); se fixau la cele două capete ale acestuia doi vagoneți: unul cobora gol în salina, în timp ce altul se ridică plin. Tamburul se rotea cu ajutorul a 4 perechi de cai înhămați, ce îl
Salina Praid () [Corola-website/Science/322831_a_324160]
-
România. Este vorba de crivacul de la salina Praid, dotat cu un tambur uriaș, pe care se înfășură un cablu (odgon); se fixau la cele două capete ale acestuia doi vagoneți: unul cobora gol în salina, în timp ce altul se ridică plin. Tamburul se rotea cu ajutorul a 4 perechi de cai înhămați, ce îl învârteau. Caii erau mânați de 4 căruțași care își aveau locașul în scaune atașate de câte un braț al tamburului. Acest obiect a funcționat la salina Praid între anii
Salina Praid () [Corola-website/Science/322831_a_324160]
-
cobora gol în salina, în timp ce altul se ridică plin. Tamburul se rotea cu ajutorul a 4 perechi de cai înhămați, ce îl învârteau. Caii erau mânați de 4 căruțași care își aveau locașul în scaune atașate de câte un braț al tamburului. Acest obiect a funcționat la salina Praid între anii 1762-1950. Înainte de deschiderea unei noi ocne de sare în Ardeal și Maramureș, se făceau deobicei foraje de explorare. Dacă până la adâncimea de 36 m (18 Klafter = 18 stânjeni) nu se interceptă
Salina Praid () [Corola-website/Science/322831_a_324160]
-
era o creație a inginerilor de la "Institutul de Motoare Termice București". Cutia de viteze era manuală, cu patru trepte, iar schimbătorul de viteze era amplasat la volan (precum la modelele Trabant). Tracțiunea era pe față, iar toate frânele erau cu tamburi. Era echipat cu pneuri de dimensiuni 125 SR 12 și jante de 3,5 țoli. Viteza maximă de deplasare era de 106 km/h. Caroseria era în două volume de tip hatchback, cu 2 uși și hayon, fabricată din rășini
Dacia 500 Lăstun () [Corola-website/Science/301550_a_302879]
-
ghidonului, iar frână rotii spate este comandata de o pedala situată lângă scărita din dreapta. Toate motocicletele moderne dispun de unul sau două discuri de frână la roată față și un disc la roată spate. Motocicletele mai vechi folosesc frane cu tambur la roată spate. Acționarea frânelor este hidraulică în majoritatea cazurilor. La acționarea brutală a frânei față, motocicletă se ridică pe roata spate și se produce așa numitul 'stoppie';la acționarea brutală a frânei spate,se produce fenomenul 'wobbling'.Oricare se
Motocicletă () [Corola-website/Science/298056_a_299385]
-
fără tablou de prize, nu avusese succes cu Enigma I. Mașina Enigma era un dispozitiv electromecanic, echipat cu o tastatură de 26 de litere și un tablou cu 26 de lămpi, corespunzătoare literelor alfabetului. Înăuntru se afla un set de tamburi cablați („rotoarele” și un „reflector”) care cifrau literele de la intrare. Mașina avea și un tablou de prize prin care se schimbau perechi de litere între ele. Pentru a cifra o literă, operatorul apăsa tasta relevantă și nota care lampă se
Marian Rejewski () [Corola-website/Science/314009_a_315338]
-
pe care le apăsau ușor pe tastatura mașinii Enigma), Rejewski a reușit să deducă șase permutări corespunzătoare cifrării la șase poziții consecutive ale mașinii Enigma. Aceste permutări pot fi descrise de șase ecuații cu diverse necunoscute, reprezentând cablarea din interiorul tamburului de intrare, rotoarelor, reflectorului, și tabloului de prize. În acest punct Rejewski a întâmpinat dificultăți: numărul mare de necunoscute făcea ecuațiile greu de rezolvat. Mai târziu, în 1980, el a comentat că încă nu se știa dacă un astfel de
Marian Rejewski () [Corola-website/Science/314009_a_315338]
-
numărul de necunoscute redus, rezolvarea ecuațiilor a devenit o problemă tratabilă. Mai trebuia însă depășit un alt obstacol. Enigma militară fusese modificată față de Enigma comercială, din care Rejewski avea un exemplar de studiat. În mașina comercială, tastele erau conectate la tamburul de intrare în ordinea dată de tastaturile germane ("QWERTZU..."). Totuși, în mașina Enigma militară, legăturile fuseseră cablate în schimb în ordine alfabetică: "ABCDEF..." Această nouă secvență de cablare i-a derutat pe criptanaliștii britanici care lucrau la Enigma, și care
Marian Rejewski () [Corola-website/Science/314009_a_315338]
-
Are o compoziție simetrică, în plan reprezentînd un pătrat cu latura de 27 m, prin alipirea la corpul cubic a patru porticuri a câte șase coloane dorice, fiind obținut un plan cruciform, cu fațadele soluționate identic. Cupola, surmontată de un tambur cilindric, este susținută de patru piloni pătrați în secțiune, care preiau greutatea prin intermediul a patru arce dublouri și a patru pendantivi. Învelitoarea cupolei parabolice, cu coastele radiare, era din tablă de fier. Prin tamburul larg, de 13 m lărgime, cu
Catedrala Mitropolitană din Chișinău () [Corola-website/Science/302592_a_303921]
-
soluționate identic. Cupola, surmontată de un tambur cilindric, este susținută de patru piloni pătrați în secțiune, care preiau greutatea prin intermediul a patru arce dublouri și a patru pendantivi. Învelitoarea cupolei parabolice, cu coastele radiare, era din tablă de fier. Prin tamburul larg, de 13 m lărgime, cu 12 ferestre, interiorul este inundat de lumină. Suprafețele interioare ale pereților și bolților au fost pictate cu subiecte biblice și evanghelice. Părțile tencuite sugerau impresia dalelor din marmură. Catedrala a suferit în timpul celui de
Catedrala Mitropolitană din Chișinău () [Corola-website/Science/302592_a_303921]
-
a apărut în anul 1929. Primul model de acest tip, Degtyaryov, Krupnokalibernyi (abreviat DK, Degtiariov de calibru mare), a fost construit în 1930 și fabricat în cantități mici între 1933 și 1935. Mitraliera era alimentată dintr-un încărcător de tip tambur cu 30 de gloanțe și avea o cadență de tragere mică. Georgi Șpaghin a adaptat arma pentru a folosi benzi de cartușe, iar mitraliera a fost astfel adoptată de către Armata Roșie sub numele de DȘK 1938. În timpul celui de-al
DȘK () [Corola-website/Science/322262_a_323591]
-
și putem distinge două tipuri de eforturi: la cablurile purtătoare efortul principal este de întindere, iar secundar cel de încovoiere sub acțiunea roților cabinei; iar la cablurile tractoare efortul principal este de încovoiere, din cauza căii de rulare peste role, șaibe, tamburi, etc, iar cel secundar de întindere. Cablurile sunt supuse și la sarcini dinamice datorită șocurilor care provoacă presiuni de contact, mari. - suprafață exterioară netedă care să asigure deplasarea ușoară fără șocuri a cabinei și a rolelor acesteia; - rigiditate transversală suficient
Telecabină () [Corola-website/Science/322679_a_324008]
-
da Vinci a încorporat schițe ale rulmenților cu biladin designul sau pentru un elicopter în jurul anului 1500. Acesta este înregistrat că primul uz de rulment în designul aerospațial. Cu toate acestea, Agostino Ramelli este primul care a publicat schițe ale tamburului și rulmenților axiali. Un inconvenient al rulmenților cu bilă sau tambur este că bilele sau tamburii prezintă fricțiune între ele ,cauzând fricțiune suplimentare ce poate fi prevenită prin închiderea bilelor sau a tamburilor în carcasa.Rulmentul cu bile încastrate a
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
pentru un elicopter în jurul anului 1500. Acesta este înregistrat că primul uz de rulment în designul aerospațial. Cu toate acestea, Agostino Ramelli este primul care a publicat schițe ale tamburului și rulmenților axiali. Un inconvenient al rulmenților cu bilă sau tambur este că bilele sau tamburii prezintă fricțiune între ele ,cauzând fricțiune suplimentare ce poate fi prevenită prin închiderea bilelor sau a tamburilor în carcasa.Rulmentul cu bile încastrate a fost descris inițial de către Galileo în secolul al șaptesprezecelea(17-lea
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
1500. Acesta este înregistrat că primul uz de rulment în designul aerospațial. Cu toate acestea, Agostino Ramelli este primul care a publicat schițe ale tamburului și rulmenților axiali. Un inconvenient al rulmenților cu bilă sau tambur este că bilele sau tamburii prezintă fricțiune între ele ,cauzând fricțiune suplimentare ce poate fi prevenită prin închiderea bilelor sau a tamburilor în carcasa.Rulmentul cu bile încastrate a fost descris inițial de către Galileo în secolul al șaptesprezecelea(17-lea). Primii rulmenți cu tambur au
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
este primul care a publicat schițe ale tamburului și rulmenților axiali. Un inconvenient al rulmenților cu bilă sau tambur este că bilele sau tamburii prezintă fricțiune între ele ,cauzând fricțiune suplimentare ce poate fi prevenită prin închiderea bilelor sau a tamburilor în carcasa.Rulmentul cu bile încastrate a fost descris inițial de către Galileo în secolul al șaptesprezecelea(17-lea). Primii rulmenți cu tambur au fost inventați la jumătatea anilor 1740 de către orologeristul John Harrison pentru ceasornicul naval H3 al acestuia. Acesta
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
sau tamburii prezintă fricțiune între ele ,cauzând fricțiune suplimentare ce poate fi prevenită prin închiderea bilelor sau a tamburilor în carcasa.Rulmentul cu bile încastrate a fost descris inițial de către Galileo în secolul al șaptesprezecelea(17-lea). Primii rulmenți cu tambur au fost inventați la jumătatea anilor 1740 de către orologeristul John Harrison pentru ceasornicul naval H3 al acestuia. Acesta folosește rulmentul pentru o miscare oscilatorie foarte limitată, dar Harrison a folosit un rulment asemănător într-un sens cu adevarat rotativ, într-
Rulment () [Corola-website/Science/304837_a_306166]
-
era fixat un ac îndoit în unghi drept. Vibrațiile diafragmei de mică ca efect al reacției vibrațiilor acustice exterioare, făceau ca acul să vibreze,cea ce determina acul să miște în stânga sau dreapta. Această mișcare făcea unele semne pe un tambur de hârtie pe care era depus un strat de funingine. Vibrațiile acului desenau astfel pe acest tambur o linie sinusoidală, deci o "scriere grafica a sunetului". Trebuie remarcat faptul că această reprezentare grafică nu mai putea fi "citită și redată
Édouard-Léon Scott de Martinville () [Corola-website/Science/308473_a_309802]
-
acustice exterioare, făceau ca acul să vibreze,cea ce determina acul să miște în stânga sau dreapta. Această mișcare făcea unele semne pe un tambur de hârtie pe care era depus un strat de funingine. Vibrațiile acului desenau astfel pe acest tambur o linie sinusoidală, deci o "scriere grafica a sunetului". Trebuie remarcat faptul că această reprezentare grafică nu mai putea fi "citită și redată", cum se va întâmpla mai târziu la dispozitivul lui Edison. În asociere cu un fabricant de instrumente
Édouard-Léon Scott de Martinville () [Corola-website/Science/308473_a_309802]
-
cinci ani la această pictură „al fresco”, iar la inaugurare, în 1939, aceasta era cea mai mare operă de artă efectuată până atunci în România. Lată de 3 metri și lungă de 70 de metri, se întinde deasupra lojilor, de jur împrejurul tamburului cupolei, cu excepția locului unde se află scena. Este alcătuită din 25 de scene reprezentative din istoria României: În primii ani ai regimului comunist din România, fresca de la Ateneu, pictată de Costin Petrescu, a fost acoperită cu catifea roșie, cu scopul
Costin Petrescu (pictor) () [Corola-website/Science/328259_a_329588]
-
unor artiști precum Elton John; totuși aceste tehnici nu aveau să devină parte din stilul ei muzical. „Burning Up” (rom. - „Ard”), evident mai slab decât primele două compoziții, are un aranjament muzical simplu, compus în mare din chitară bas și tambur. Refrenul este alcătuit din aceleași trei versuri („I'm burning up, burning up for your love”) în timp ce restul piesei este plin de dublu înțelesuri, declarând că ea nu este la fel ca ceilalți și că ar face orice pentru el
Madonna (album) () [Corola-website/Science/312043_a_313372]
-
o formă mai clară și mai simplă. Ca o încoronare a edificiului, proiectează o cupolă maiestuoasă, inspirată de cea a lui Brunelleschi, realizată pentru Domul din FLorența, însă de dimensiuni mult mai impozante. Buonarroti moare când cupola ajunsese doar până la tambur. Între anii 1588 și 1590, Giacomo della Porta și Domenico Fontana au fost cei care au terminat-o, dându-i o formă mai alungită în comparație cu cea originală. Astăzi, cupola Catedralei Sfântului Petru rămâne elementul care, mai mult decât oricare altul
Michelangelo Buonarroti () [Corola-website/Science/297770_a_299099]
-
este uneori numită „notația franceză”. În cazurile în care existența focului liber constituia un pericol, de exemplu în rafinăriile de petrol, pentru manevra pe liniile interioare s-au construit locomotive cu abur speciale, fără focar. Ele erau echipate cu un tambur mare, care era încărcat cu apă la fierbere sub presiune, provenită din cazanele centralei termice ale rafinăriei. Aburul, în echilibru cu apa la fierbere se separa în domul de abur din partea de sus a tamburului și era folosit la acționarea
Locomotivă cu abur () [Corola-website/Science/303577_a_304906]