934 matches
-
Mă spăl să mă răcoresc Și mai rău mă amărăsc. Or, așa cum au stabilit farmacologii, luat în doze mari, pelinul „este convulsivant”, provocând „tulburări de sensibilitate (hipe r- estezie generalizată), amețeli, prostrație cu somnolență, tremur (mai ales al limbii), depresie, vertij cu tendință de a cădea pe spate, spasme ale feței” (130). Ca în cazul oricărei plante psihotrope, folosirea pelinului te poate face „bun” sau „nebun”, în funcție de modul cum este administrat : Să trăiască vinul, Vinul și pelinul, Cât îi el de
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
o atmosferă aparte. În această atmosferă se înscrie și Apocalipsa lui Ioan, cu structura, elementele narative, stilul și conținutul teologic specifice. După un prim parcurs inițiatic, „de obișnuire”, vom poposi pe țărmul Patmosului eliberați de stresul ineditului, dezinhibați, exersați în vertijuri cosmice. II Cartea lui Enoh (versiunea etiopiană) Din ciclul lui Enoh, m-am oprit la versiunea etiopiană, cea mai completă, de altminteri, care a ajuns până la noi93. Această versiune are la bază o versiune greacă, din care s-au păstrat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
ultraperformantă nu poți scoate benzina la fel de ușor pe cât ai băgat-o. Soluția clasică a furtunului nu mai este valabilă. Totul se desfășoară undeva în față, în zona aceea atât de complicată tehnologic care mi-a dat întotdeauna un fel de vertij. Îmblânzit de Arina, prietena noastră care ciripea în italiană cum o facem noi în frumoasa limbă românească, pensionabilul proprietar al benzinăriei a început să se implice mai profund în delicata problemă apărută. Ne-a sfătuit să mergem la un mecanic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
care se ridică, odată cu zorile, inexpugnabilă, dezamăgirea. Prima dată se clătinase. Cam ca un om beat. După atâția ani în care n-ai atins pământul cu tălpile, fermitatea lui bruscă, neașteptată, nu poate decât să-ți dea acea stare de vertij permanent a musului, în primele luni pe mare, își spune Ivan. După jumătate de ceas, e deja sleit de puteri. Dintr-odată, gârbov. Când se întoarce pe vas, întinerește. Își recapătă suflul. Câteva zile, imaginează rețete cu fervoarea din tinerețe
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
terasă. O deschide cu răbdare. Ușa nu scârțâie, probabil de frică să nu provoace un scandal. Zgomotele orașului intră distant în încăpere. Iese pe terasă și se apropie de balustradă. Mă țin după ea, dar deja m-a luat cu vertij. Etajul treizeci. Și am impresia că balustrada nu e destul de înaltă. Sophia se sprijină de balustrada miniaturală și se uită la luminile orașului. Felinarele stau pe loc și farurile mașinilor se mișcă. Mda. Ce să zic. Mare chestie. I s-
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
Mă uit la ceas. Șapte fără un sfert. Flaconul e gol. Nebuna mă privește cu ochi mari și limpezi. O iau de mână și o ajut să se ridice de pe scaun. Mergem încet spre dormitor. Pe drum are un mic vertij. O iau în brațe. E ușoară ca un fulg. O așez cu grijă pe pat. Îi țin mâna dreaptă între mâinile mele. Iar mâinile mele sunt împreunate a rugăciune. Nebuna se uită la mine. E calmă. Liniștită. Ca o apă
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
aleea de-a lungul rîului și Schneiderhahn ne aștepta pe bicicleta lui de curse. Așa cum înaintam, lamele vîslelor străbăteau apa de-a curmezișul, căutînd sprijin, și cînd venea momentul să fie răsucite vertical și să prindă apa, o senzație asemenea vertijului îmi invada trupul. Apa rîului era la fel de opacă cum fusese întotdeauna, dar acum părea, dintr-o dată, și fără fund. Numai bătaia însăși oferea un oarecare sprijin, dar dura numai o clipă, după care instabilitatea revenea, la sfîrșit, atunci cînd lama
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
decari. Evantaiul se roti În jurul terasei, făcând câteva ocoluri, după care luă configurația unui șarpe boa ce-și Înghite propria sa coadă. Înainte Însă de a se Înghiți pe sine, șarpele de hârtie făcu un ocol, rotindu-se ca un vertij deasupra meselor, Înfigându-și privirile alcătuite din zaruri În ochii fiecărui comesean. După care, lărgindu-și gura ca pe o pâlnie, absorbi Întrega tereasă În interiorul său... La un semn al iataganului, șarpele de hârtie expulză terasa Înapoi la locul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Îi spunea că rezerva trebuia lăsată pentru mai târziu. Oare de ce Mathilda nu ținea cont de sfaturile lui? Unde putea fi acum?! De ce voia cu tot dinadinsul să-l aducă pe Noimann Într-o stare de anxietate vecină cu nebunia? Vertijul Începuse. Abstracțiunile Îi dădeau din nou târcoale. Gândul Îl ducea mereu la Oliver. Oare de ce-l obseda masterandul și toată această lume a lui pe care, la drept vorbind, n-o cunoscuse decât din povestirile altora? Doctorul Își pipăi Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Simțeam ceva asemănător cu senzația irezistibilă de a urina. Ascultând-o pe Keiko Kataoka vorbindu-mi despre orgii sexuale, despre prostituate, despre membrana anală, despre ejaculare și urină, simțeam cum partea de jos a corpului și creierul Îmi intrau În vertij, ca și cum acele unui vitezometru ar fi sărit de limita maximă. O epuizare oarbă În tâmple mă făcea să-mi pierd autocontrolul. Mi-am adunat stropul de energie rămas pentru a-i cere femeii să-și Întrerupă puțin povestea și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
altădată, nu mai răspund la emoții decît arareori, nu mai bat la vederea unei glezne de femeie, femeile umblă acum și cu coapsele goale, dacă vedeai, cîndva, un sîn dezgolit puteai să faci chiar un preinfarct sau să ai un vertij, acum vezi țîțe goale cît e plaja de lungă, chiar și pe stradă, doar sfîrcurile sînt nițel acoperite, cît vor mai fi, vezi șolduri goale, buricele fetelor te privesc din mijlocul unor abdomene chinuite de foame, femeile sînt mereu flămînde
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
zădărnicie pe care ți le dau mișcarea de neoprit și aerul livid pe care-l respiri. Redactorul-șef Dezideriu, cetățeanul care s-a trezit În această dimineață nimeni altul decât Leonardo Da Vinci, simte o persistentă senzație de rău, un vertij insuportabil pe care Încearcă să Îl domine printr-o rugăciune către Fecioara Maria. Femeia de serviciu intră În birou cu o scrumieră Într-o mână și cu un ziar În cealaltă. Îi dă un bună-ziua plin de respect. Nimic nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
nu cu părinții În vizite, nu cu alți copii, ci Înconjurat de mobilierul de culoarea lămâiului și de cărțile franțuzești cu poze colorate. Mama era o femeie sofisticată, care nu se amesteca cu vulgul și căreia cuvântul ,,muncitor,, , Îi producea vertijuri. Avea un limbaj ales, dar cam desuet, care nu prea se potrivea cu ,,hei-rupism-ul,, acelei perioade. Nu avea prietene, nu avea amant, nu mai vroia alt copil. Printr-un noroc tata, deși fiu de moșier, deci ,,de origine proastă,, , fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
a Îmbrățișat ușor, cu o tandrețe calculată, ridicându-se cu grație pe vârfuri. Am trecut pe lângă ei și o emoție bizară, necunoscută, a pus stăpânire pe Întreaga-mi făptură. N-am rezistat să nu privesc Înapoi. M-a cuprins un vertij cumplit și aerul din jurul meu devenise irespirabil. „Atâtea trăsături cunoscute!” Semăna atât de izbitor cu... Undeva, În umbra unei sălcii, vântul jelea o amintire... 29 nov. 2012 Întâlnirea (6 ianuarie 2003) A fost o noapte agitată, plină de frământări, Întrebări
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
potolit foamea, ne ducem să vedem un hotel celebru (aici s-a turnat filmul "Hotel"), Ne plimbăm, ca niște copii, cu liftul exterior, o cușcă de sticlă care lunecă pe zid, în sus și în jos, dîndu-ți o senzație de vertij, apoi căscăm gura prin elegantele încăperi de la parter, Nimeni nu se miră de curiozitatea noastră, din contră, am ocazia să verific o calitate a americanilor. În Franța, un funcționar oarecare se poate uita la tine de sus pentru simplul motiv
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
să cred... că poate, poate nu e nevoie să mă simt așa de rușinat. Continua-voi să stau în lumina ei? Nu-mi vine să cred. Dar ție? Dar eu încerc. Să fiu al naibii dacă nu încerc. E un vertij în care totul se întâmplă fără ca eu să mă pot opune. Acum sunt regizor și trebuie să fac ceea ce fac regizorii. Trebuie să-mi țin sub control tot vârtejul din cap și să-l împiedic să-și ia zborul spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
încercat să urmăresc vorbele comentatorului, însă creierul nu reuși să traducă sunetele. Urâtul și violentul impact al acelui accident simulat, frângerea metalului și-a sticlei securizate, și distrugerea intenționată a unor artefacte de fabricație costisitoare îmi lăsaseră o senzație de vertij. Helen Remington mă prinse de braț. Îmi zâmbi, clătinând încurajator din cap, ca pentru a îndemna un copil să treacă de-o barieră mentală. - Îl putem revedea în ampex. Cu încetinitorul. Mulțimea se îndrepta spre mesele demontabile, vocile ridicându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
Își continuă drumul cu capul descoperit, sub văpaia soarelui. Dar după ce făcu nici măcar o sută de pași, o slăbiciune neașteptată, Însoțită de amețeală, Îl sili să se rezeme de zid. În timp ce Încerca să Își revină, cu ochii Închiși, așteptând ca vertijul să se oprească, Își aminti că nu pusese nimic În gură de o zi Întreagă. În afară de vinul lui Baldo, Își zise el clătinând din cap. Agitația spiritului datorată ultimelor evenimente părea să fi șters cu totul exigențele trupești, iar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
să stârnească hazardul. Pe Omar îl iubise? Mai mult ca orice. Când se măritase, își dorise să-l mănânce cu pâinea, să-l bea cu apa. Dar acum era altceva: era o neliniște secetoasă, care o ardea din rărunchi. Un vertij în creier, fiindcă nu mai gândea. Sebas devenise chemarea nechibzuită care o umplea dimineața, când se trezea, până când adormea din nou. Alerga, pur și simplu asta făcea, biciuia secundele, orele ca să-l vadă, atât, fiindcă altceva nu putea decât să
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
până În pragul celui de-al doilea război mondial. Tragică e și dispariția, la 26 de ani, a unui alt dandy londonez, contemporan cu Wilde, prieten al acestuia, dar jucându-și spectacolul excentricității pe cont propriu: artistul Aubrey Beardsley. Boală, suferință, vertij al morții - toate delicat stilizate În ductul peniței, În gracilitatea și eleganța făpturii, În interioarele descinse parcă din romanul lui Huysmans. În schimb natura se arată generoasă cu Sir Max Beerbohm, ultimul mare dandy englez. El se stinge la 84
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Ka, al cărui palat de aur și nestemate Împodobește centrul capitalei fabulosului meleag. Derutantă, orice s-ar spune, includerea misticei Kapala Într-o enumerare de regiuni aparținând geografiei reale. Derutantă, dar și Întâmplătoare? - this is the question. După momentele de vertij satisfăcut În care mă aruncase teribila revelație (sau ceea ce mi se păruse mie a fi o revelație teribilă), mi-am dat seama că nu avansasem nici măcar un milimetru pe drumul elucidării enigmelor ce mă Împresurau la fel de compacte și de aberante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
o poveste care sfidează normele realității, cel mai greu este să depășești primul hop, să accepți Întâia abatere de la regulile firescului; restul vine de la sine. Iar când șocurile se succed cu repeziciune, practic nici nu mai realizezi rostogolirea iremediabilă În vertijul noii realități. Nesfârșită este capacitatea noastră de adaptare, scuză-mi tonul prețios. Și adânc adevăr grăiește Înțelepciunea milenară a poporului român: nu da, Doamne, omului cât poate să ducă! N-are a face că Tu, Doamne, nu mai exiști și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
față. Am dobândit acces la sectorul de monitorizare, la laboratorul de analize și, parțial, chiar la biroul de centralizare a datelor și la arhivă. Spun parțial, fiindcă am avut tot timpul Îndoieli că pe centromani i-a lovit din senin vertijul deschiderii sincere și dezinteresate față de intrusul care rămâneam și s-au grăbit să-mi dezvăluie tot. Să fim serioși, strategia racolării și a similării pentru cauza Centrului Își urma impasibilă cursul pe deasupra capului meu care ba sta să explodeze sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
pietre prețioase -, le pierde și pe ele, apoi, Împotriva uzanțelor, Începe să se Împrumute cu sume din ce În ce mai mari, pe care, de asemenea, le pierde. Sfârșitul maratonului pocheristic Îl găsește dator cu o sumă enormă, pe care, conform obligației asumate În vertijul jocului, trebuie s-o achite În termen de două săptămâni. Pleacă În România și Își anunță tatăl și fratele că sunt ruinați. Vinde toate proprietățile la preț de dumping, fiindcă vrea banii repede și cash. Revine la Paris, unde Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
să găsesc calificativul potrivit. Nu l-am găsit nici la momentul deciziei, iar acum Îmi vine și mai greu s-o fac. Al șaselea simț mă avertizează că suntem cu toții pe punctul de a ne lăsa Învăluiți de imponderabilul unui vertij ademenitor, dar imposibil de stăpânit. Încotro ne Îndreptăm? Ce așteptăm și ce riscăm În așteptarea noastră?” - N-am putut să-i spun decât că, dacă ne păstrăm capul pe umeri, totul o să fie bine, Însă n-aș băga mâna-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]