1,030 matches
-
în relatări mai târzii ale mitului. Astfel, cronicarul bizantin Ioannes Malalas (secolul al VI-lea) relatează că Minotaurul s-a ascuns în Labirint (o peșteră labirintică în munte) și că „Tezeu l-a urmărit și [...], după ce l-a scos din vizuină, l-a ucis de îndată” (Malalas, Chronographia, IV, 108 ; cf. 6, I, p. 144). Această relatare grăbită și neglijentă are totuși nu numai meritul de a afirma un fapt esențial (Minotaurul a fost sacrificat în afara Labirintului, și nu înăuntrul său
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
are totuși nu numai meritul de a afirma un fapt esențial (Minotaurul a fost sacrificat în afara Labirintului, și nu înăuntrul său), dar și pe acela de a lăsa să se bănuiască un alt fapt, la fel de esențial : ca să scoată monstrul din „vizuină”, Tezeu trebuia, în prealabil, să-l îmblân- zească pe cale magică, să-l „lege”. Ceea ce este cert în reprezentarea iconică a lui Bathycles (legarea Minotaurului) este subînțeles în relatarea lui Malalas, iar ceea ce este cert la acesta din urmă (sacrificarea Minotaurului
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
simțea în suflet nici frică și nici neliniște. La umbra desișului de bananieri, stătea un indian gol până la brâu, cu nas cârn și ochi întunecați. După ce femeia îi spuse ceva, acesta îl lăsă pe Velasco să străbată crângul. Într-o vizuină de pământ, stătea întins pe spate și horcăind un tânăr indian, gol și el până la brâu. Lângă el, stătea pierdută o femeie tânără. După pantalonii cu care era îmbrăcat tânărul era fără îndoială un dijmaș pus să muncească pe moșiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
unui tânăr dijmaș indian care se dăduse de partea celor din tribul Huaxteca și se ridicase la răzmeriță împreună cu ei. Tânărul indian avea o rană adâncă făcută de gloanțele trase de moșierii spanioli. Și-a dat ultima suflare într-o vizuină din crângul de bananieri, iar eu l-am ținut de mână. Fie ca Domnul să-i dea viață veșnică! Eu nu mi-am făcut decât datoria de preot. Doi dintre dijmașii indieni care au văzut ce făcusem pentru răposat, ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Senior Tanaka era creștin, am spus eu. Supusul mi-a aruncat o privire mânioasă, dar a luat statuia lui Buddha și și-a pus-o pe genunchi. — Habeas requiem aeternam. Am rostit aceeași rugăciune ca și mai demult când în vizuina de pământ din crângul de bananieri din apropiere de Veracruz l-am ținut de mână pe indianul acela rănit. Dar spre deosebire de indian, Tanaka își pusese capăt zilelor și astfel săvârșindu-se un păcat de moarte pe care Biserica nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
loc la sanctuarele shintō. Cuvântul „rege” este folosit în acest context cu sensul de „shōgun”. Este ora unsprezece și toată lumea doarme. (în limba spaniolă în original). Evanghelia după Luca, cap. 9, versetul 58: „Și i-a zis Iisus: Vulpile au vizuini și păsările cerului cuiburi; dar Fiul Omului n-are unde-Și odihni capul.” Evanghelia după Marcu, cap. 15, versetul 34: „Și la al nouălea ceas a strigat Iisus cu glas mare: Eloi, Eloi, lama sabactani?, care se tălmăcește: Dumnezeul Meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ghemuiți printre vechiturile din magazie. Spectacolul începuse și răbdarea noastră era pe sfârșite. La un moment dat, nu am mai auzit pe nimeni mișcânduse prin curte și unul dintre noi și-a luat inima în dinți și a ieșit din vizuină, pentru a intra în sală. Cred că era Dorel Moțoc, care avea mare plăcere să guste din tot ce era riscant. Noi nu am mai putut ieși de acolo până s-a terminat spectacolul, căci după plecarea lui Moțoc, câțiva
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
valabil încât să-l vedem mare pe ecranul tv. Însă acum n-am încotro, îmi iau inima în dinți, mă învelesc într-o pătură, îmi iau șosetele de lână și papucii polonezi din blană, îmi târâi ca un ursulean în vizuină combustibilul pe birou (cafeaua cu pâinea neagră prăjită) și mă plantez în fața calculatorului ca să scriu cum a decurs ziua de ieri, adică miercuri, 13 februarie, strecurată prin sita programului Okinawa, despre care v-am povestit în numărul trecut. De la bun
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
DATORAȚI NICI UN FEL DE RECUNOȘTINȚĂ. PUR ȘI SIMPLU AȚI AVUT NOROC. FEMEIA \ RIVA ALLEN, PARCĂ \ A LUAT LEGĂTURA CU MINE PRIN INTERMEDIUL CELOR CARE O SPRIJINEAU. ÎL ȚINEA PE TRASK SUB SUPRAVEGHERE DE MAI MULTE ZILE, IAR EL TOT DISPĂREA ÎN VIZUINA LUI. ERA NEDUMERITĂ. \ MULȚUMESC, SPUSE MARIN. SE SIMȚEA TERIBIL DE UȘURAT SĂ AUDĂ CLARIFICAREA MISTERULUI ÎN CELE DIN URMĂ. RIVA ALLEN FU ADUSĂ ÎN CAMERĂ. EA INTRĂ FOARTE VESELĂ. AVEA UN AER INTELIGENT, SIGUR DE SINE ȘI APROAPE FERICIT. ÎȘI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
simplu și de la sine Înțeles, pe care doar un orb sau un tâmpit nu l-ar face acum. Dar care e acest lucru? Din când În când Îi arunca o privire fugară lui Dimi, pe care Îl vedea clipind din vizuina sa de perne. Reuși până la urmă să se concentreze asupra povestirii despre primii vânători de balene care au sosit În Alaska din Noua Zeelandă și au stabilit pe țărm o tabără ce a fost des atacată de nomazii sălbatici veniți din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pe altul Înainte. Teddy va veni cu plăcere să dea jos perdelele și aplicele. Poate o să-l aducă și pe Dimi. A avut dreptate bătrânul: sunt mai bine de douăzeci de ani de când nu s-a mai făcut curățenie În vizuina asta. Tavanul e murdar și afumat din cauza Încălzitorului cu gaz. Prin colțuri atârnă pânze de păianjen. Baia e plină de igrasie. Plăcile de faianță sunt crăpate. Varul se cojește și cade. În câteva locuri au apărut pe pereți flori de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
drăguță, îneît numai ei singure Lică îi povestise toată pătimirea lui, fără ca duduia Mari să arate vreo mirare sau nemulțumire. La înapoierea regimentului, Lică, deși era neliniștit, se dusese la sediu și ceruse reangajarea provizorie. Frica îl trimetea în chiar vizuina lupului, dar și prudența. Acolo, în preajma pericolului, se putea ocroti mai bine. In dezordinea fericită a reîntoarcerii, când se făceau liberări, se dau concedii și se simțeau viduri mari, cererea lui fusese binevenită. Pe camarazi Lică îi evita. Amintirile lor
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
sa carte, Dicționar cu umor geto-dacic (Criterion Publishing, București, 2008), este ingenios concepută, ca o enciclopedie parodică a civilizației geto-dace. Dar aproape toate jocurile de cuvinte și aluziile au ceva căutat, chinuit și sunt lipsite de haz: „Dacă viezure și vizuină - cuvinte eminamente geto-dace, la care nu știm dacă veți ajunge în acest dicționar - descriu microcosmosul nostru, numit mai popular - pădure, cuvântul viziune descrie aspirația noastră către lumea largă, macrocosmos și Universul nemărginit. Prefixul «vizi» a fost preluat, de altfel, de la
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
nu ne-am aventurat în domeniul lui epsilon și al analizei matematice pline de limite de tot felul.“ Nu ne vine deloc să râdem constatând că autorul adaugă pe lista cuvintelor de origine dacă franțuzescul „viziune“ numai pentru că seamănă cu „vizuină“. Această asemănare a fost remarcată de mulți alții (de Marin Sorescu, de exemplu, care a utilizat calamburul „viziunea vizuinii“ ca titlu de roman) și, în plus, nu este prin nimic amuzantă. De asemenea, nu ne vine deloc să râdem identificând
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
ne vine deloc să râdem constatând că autorul adaugă pe lista cuvintelor de origine dacă franțuzescul „viziune“ numai pentru că seamănă cu „vizuină“. Această asemănare a fost remarcată de mulți alții (de Marin Sorescu, de exemplu, care a utilizat calamburul „viziunea vizuinii“ ca titlu de roman) și, în plus, nu este prin nimic amuzantă. De asemenea, nu ne vine deloc să râdem identificând coincidența dintre primele patru litere ale cuvântului „viziune“ și primele patru litere ale cuvântului „vizigoți“. Se mai putea apela
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
alb. Prin acei argintiu sau opalin, sau pe-alocurea un verde irizat reprezintă așa de bine o rochie albă, subt lumina frunzișului și la umbra perdelei. Observația lui Hallipa era bună. Avea un glas mai conciliant, probabil ca să readucă în vizuini pe tovarășa lui mânioasă. Cu Mini vorbea tot indiferent, liber, ca și cum nimic din raporturile lor trecute nu-1 stânjenea. Ea deduse că în felul lui, moderat, fără agitații, Hallipa făcea acum o călătorie mare. Aceea de la acel trecut cunoscut la un
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
intrarea în peșteră alt liliac mort. Ptiu, să nu-l mai vezi! Păi eu nu cred să fi putut intra pe-aici nici un om, de cînd îi lumea și pămîntul, zise Ilinca trăgîndu-se mai deoparte. Nu credeți?... Parcă-i o vizuină de monștri. -Ei, și tu! o combătu Vlad făcînd-o pe neînfricatul. Cum să fie o vizuină de monștri? S-ar putea ca intrarea să fi fost mult mai mare altădată, dar cu vremea s-a acoperit de bolovani și pămînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
să fi putut intra pe-aici nici un om, de cînd îi lumea și pămîntul, zise Ilinca trăgîndu-se mai deoparte. Nu credeți?... Parcă-i o vizuină de monștri. -Ei, și tu! o combătu Vlad făcînd-o pe neînfricatul. Cum să fie o vizuină de monștri? S-ar putea ca intrarea să fi fost mult mai mare altădată, dar cu vremea s-a acoperit de bolovani și pămînt... Nu vedeți? Dacă ar fi date deoparte lespezile astea, intrarea ar părea mult mai mare. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
într-o zi și nici într-o săptămână. Ai auzit vreodată de George, puștiul care a trăit printre animale? George, un băiețel de doi ani, s-a rătăcit printre tufișuri dealurilor din spatele fermei părintești. Dumnezeu știe cum, a nimerit la vizuina unei cățele sălbatice, care tocmai fătase. Cum majoritatea cățeilor muriseră și femela, a cărei ferocitate era atenuată de vagi amintiri ale dresajului de pe vremuri, era plină de lapte, i-a permis copilului să sugă Mai târziu, ea a și vânat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
a durat prea mult, că, oaspeții, ar fi pierdut, altfel, trenurile, spre Bârlad și spre Fălciu. S-au despărțit. Ăia - la tren! Apă de Maluri - la pânda de vulpe. A legat curca, bine, de gât, și a priponit-o, lângă vizuină, nu departe de locul În care pregătise, mai de cu timp, o căpicioară de fân. Și pânda a Început. Apă de Maluri a adormit. Vulpea a venit. Găsind curca, a mâncat-o, În liniște, după care, s-a retras, binișor
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
locul În care pregătise, mai de cu timp, o căpicioară de fân. Și pânda a Început. Apă de Maluri a adormit. Vulpea a venit. Găsind curca, a mâncat-o, În liniște, după care, s-a retras, binișor, la loc, În vizuină, și, probabil, s-a culcat. Dimineața, soarele, darnic și iubitor, l-a Încălzit, de minune, pe Apă de Maluri, până, aproape, către prânz. Când s-a trezit, a exclamat: măi, ce vulpe șireată! N-a putut să mai aștepte, nițel
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
năpustească asupra mea și ceilalți profesori ale căror materii erau ceva mai grele și mai importante... și nu mi-ar fi convenit deloc să sufăr, pentru că avusesem deosebita amabilitate de a-i distra pe dascălii noștri ― culmea curajului ― chiar în vizuina lor! În recreație m-am dus la Barbă și m-am plâns de Fischer. Barbă, om superior și înțelegător al situației, m-a asigurat că, începînd din acea clipă, nu voi mai suferi nici o neplăcere din partea nimănui ― din acel punct
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
O vom sacrifica. Trebuie să ieșim oricum din ea. Bicisnicul trup al acestei Evlampii s-a Împuțit de tot...“ Și, spunând aceasta, Extraterestrul Începu să se răsucească În dreapta și În stânga, ieșind Încetul cu Încetul din trupul caprei ca dintr-o vizuină. Cealaltă Mașă, Mașa dezmățată, Îi urmă exemplul, scurgându-se de sub coada caprei ca o pastă lipicioasă pe podea. „Târfa!“ exclamă Mașa, aruncând cu găletușa de lapte În ea. Găletușa luă Însă o traiectorie ciudată și, În loc să aterizeze În capul Mașei-târfă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
fi repezit să culeagă banii Împrăștiați pe jos, Elizei i-ar fi putut veni de hac. Dar cuprins de lăcomia lui, tovarășul de afaceri al lui Ippolit lăsă ca animalul, căruia-i curgeau mațele din burtă, să se retragă În vizuina lui. Rana trebuie să fi fost totuși mortală, căci de atunci arătarea nu mai apăru, iar În depozit stărui o vreme Îndelungată un miros de mortăciune. La Întoarcerea lui Ippolit din concediu, Elizei Începu s-o facă pe prostul, susținând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
oricărei legături favorabile cu norii aceia adunați sub ochii mei într-o harababură menită parcă să-mi demonstreze cât de iluzorii ne pot fi uneori disponibilitățile... Continuam totuși să mă mișc, tăcut și prudent, printre oamenii care se grăbeau spre vizuinile lor. Tramvaiele încremeniseră pe linii, n-aveau curent. Deasupra noastră, Ființa-furtună stătea gata să se năpustească... * La Walnut Creek un mare număr de păsări călătoare se reped în automobile și în ferestrele caselor. Experții sunt de părere că păsările se
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]