9,734 matches
-
o durată malefică, nocturnă, un timp al stihiilor dezlănțuite, în care se săvârșesc jaful, crima, trădarea, uciderea Anei, a lui Ghiță și sinuciderea lui Lică. Destinul tragic al personajelor este înscris în „rama“ cugetărilor bătrânei, „voce“ prin care se exprimă mentalitatea unei lumi morale ce își întemeiază existența pe valori autentice și pe credința în soartă. Astfel, incipitul de tip enunțiativ se formulează ca un avertisment privind primejdioasa putere a banului ce amenință liniștea colibei, iar finalul, ca o reflecție asupra
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
nici nu ajunge producător de cultură. Rămâne ceea ce este și, pe deasupra, neliber, "domesticit"". (Antonesei, 1996, p. 14) Dar sălbăticia ca alteritate radicală trimite la celălalt în calitatea lui de străin, iar străinul fie este îmblânzit, adică educat, luând chipul (valorile, mentalitățile, obișnuințele etc.) noastre, fie este respins, marginalizat (trimis, uneori la propriu, la margini, dincolo de granițe). Monstruozitatea copilului este promițătoare pentru că poate fi îmblânzită, informul putând fi diferențiat, personalizat pentru a îmbrăca "limbajul comunității" din care urmează să facă parte. Într-
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
postmoderni prin centrarea demersului lor pe corp în detrimentul spiritului, pe simțuri în detrimentul rațiunii, pe plăcere în detrimentul datoriei. Graiul este izvor de neînțelegeri pentru că școala cultivă acele elemente ale limbajului care țin de comunitate, care descriu și permit asimilarea acelor habitudini, mentalități, reglementări care constituie un fond comun de cunoaștere specific unei comunități în sens larg, unei comunități profesionale sau de altă natură, în sens restrâns. Gert Biesta descrie acest tip de comunitate ca fiind una rațională, iar acest fond comun de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
al acelei comunității și care va percepe lumea într-o manieră dihotomică, specifică alterității: cei care sunt parte a aceleiași comunități și ceilalți, străinii. Străinii sunt aceia care nu împărtășesc același discurs, care se legitimează prin apartenența la alte habitudini, mentalități și valori și cu care orice comunicare este imposibilă. Ca atare, străinii trebuie fie asimilați, fie excluși, "strategia coexistenței permanente" cu aceștia (Zygmunt Bauman) reprezentând o utopie. Postmodernismul își pune problema unei educații care să permită individului accesul la propria
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
să-și asume rolul: în nici un caz nu vor să pară niște idioți reacționari. Tați-amici și mame-amice". (Sévillia, 2009, p. 20) 2.4. Hedonismul și educația Refuzul maturizării se combină cu sentimentul de vinovăție față de abandonul copiilor, abandon impus de mentalitatea consumistă, aceea care îți cere să trăiești micile tale egoisme/extravaganțe acum, chiar părăsind copilul în fața televizorului, apoi a computerului, a tentațiilor rețelei și a lumii jocurilor, apoi a tentațiilor "banilor de buzunar", deloc de neglijat ca sumă etc. Un
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
tradițiile și de nevoile comunității respective. În acest scop, mai întâi s-a produs o modificare de accent de pe educație pe învățare (de la limbajul educației la limbajul învățării Gert Biesta), ceea ce a permis diminuarea/ignorarea elementelor necuantificabile: aspecte valorice, tradiții, mentalități etc. În al doilea rând, s-a încercat modelarea procesului educațional în conformitate cu formatul economic și cultural impus de lucrul la bandă rulantă, proces teoretizat și favorizat de introducerea unei paradigme cantitative în descrierea și evaluarea procesului educațional. Paradigma cantitativ-economistă a
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
și altul implicit, care scapă controlului rațional și care ține de felul său de a fi (mod de a se îmbrăca, de a vorbi, de a relaționa etc.); dacă primul tip de mesaj este tehnic, al doilea trimite la valori, mentalități, credințe etc., jucând un rol uriaș în atragerea afecțiunii și încrederii elevului (să amintim că elevul nu poate rezista acestui gen de captatio deoarece nu are încă propriile criterii și nici capacitatea de a gândi critic și de a opta
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
Relativizarea autorității și a adevărului ca valori centrale ale luminismului au permis dezvoltarea fără precedent și legitimarea "vocilor marginale" și a valorilor asociate acestora, care s-au manifestat în școală prin intruziunea copleșitoare a informalului în planul intereselor, scopurilor și mentalităților promovate de educația formală. De multe ori, școala este percepută doar ca un loc de întâlnire cu prietenii, ca un spațiu de socializare și nu ca unul dedicat învățării; ca exemplare ale unui nou tip uman homo zappiens elevii practică
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
Analiza noastră a ajuns la concluzia că mediul virtual și câmpul educativ școlar nu sunt omogene. Concluzia este una importantă dacă avem în vedere că elevii de astăzi le populează pe amândouă, operând transferuri reciproce, dezirabile și indezirabile de comportamente, mentalități, valori etc. În acest context, ne-am propus să investigăm modul în care pedepsele și recompensele (fețele aceleiași monede) funcționează în cele două spații (real și virtual). În ceea ce privește utilizarea recompenselor în învățare, punctul de vedere cel mai răspândit este acela
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
ceea ce am numi "etică slabă", prin analogie cu "autoritatea slabă" amintită mai sus. Exemplificăm: blocare cont pentru o anumită perioadă, ignorare, restricționare acces pe un site, scăderea rank-ului, excludere dintr-un joc sau de pe anumite forumuri etc. Concluzionând, transferul de mentalități și comportamente dintre cele două medii (școlar și virtual) este orientat dinspre mediul virtual către câmpul educativ școlar; acest transfer este considerat de către profesori ca fiind unul fără relevanță educațională. În opoziție cu opinia comună a profesorilor, noi propunem transferuri
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
au valoare, ci doar valoare de întrebuințare (relativă și pe termen scurt) profesorul încă mai pledează prin modul lui de a fi pentru cumpătare în toate, poate și pentru că nu (mai?) are acces la resurse. Însemnele exterioare și interioare (valori, mentalități) ale purtătorului autorității și-au pierdut forța de impunere (și de seducție), ceea ce înseamnă că ne aflăm în fața unei crize de autoritate. În plus, dacă recompensele (ca și pedepsele) reprezintă apanajul autorității, criza de autoritate a profesorului le-a aruncat
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
Dilatația venelor subcutanate pe zone limitate, corespunzător regiunii sau organului unde va surveni un cancer. Mici varicozități discrete de-a lungul rebordului costal drept care reflectă congestii repetate ale ficatului. Hemoroizi. 3. Oboseală generală și slăbire. Uneori tendință la hipotermie. 4. Mentalitate înclinată spre tristețe și hipersensibilitate. De multe ori persoanele în cauză au suferit repetate șocuri emotive triste (decesul persoanelor apropiate). Uneori teama de a avea cancer. 5. Unele aspecte morfologice particulare. Precanceroșii aparțin mai frecvent decât media generală a populației
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
a-i crește și educa, ei nu devin prin aceasta stăpânii lor și nu au dreptul să le reproșeze faptul că ar fi nerecunoscători pentru efortul și truda lor, atunci când se mută din căminul părintesc. Este încă încetățenită la noi mentalitatea că cel mai mic va trebui să aibă grijă de părinți la bătrânețe și aceștia, precum și frații mai mari, se străduiesc din răsputeri să-i împiedice plecarea fără a se gândi însă la consecințe. Dumnezeu ne-a dat libertatea de
Arta de a fi părinte by Otilia Todică () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1407]
-
Drăgaicei, P. realizează prima încercare de monografiere a obiceiului din literatura românească de specialitate. Cât privește metoda utilizată, el este interesat de originile, de „formele primare”, de geneza fenomenelor abordate. Aceastea sunt raportate la alte rituri arhaice, la nivelul de mentalitate care le-a generat. Sunt urmărite stadiile de evoluție a ritului ori a întregului obicei, seriile tipologice, recuzita rituală, textele poetice de ilustrare, mutațiile intervenite în mentalul colectivităților tradiționale. Nu lipsește nici perspectiva comparativă, mai cu seamă contextul sud-est european
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288884_a_290213]
-
este el însuși un împătimit al însemnărilor de voiaj și al imagologiei, cercetând cu acribie arcanele frământatelor și instabilelor secole al XVII-lea și al XVIII-lea valahe și moldave (domniile lui Brâncoveanu, Despot, Constantin Mavrocordat etc.), reconstituind scenarii și mentalități sau, coborând mai aproape de noi, investigând memorialistica de călătorie a lui Gala Galaction spre a descifra în ea figura autorului (Eyubul din sintagma titulară a cărții lui A. este evocat de scriitor într-una din însemnările sale). Aici, ca și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285373_a_286702]
-
argumentele aduse de partizanii pedepsei corporale susțineau clar că abolirea acesteia ar antrena o recrudescență a violenței împotriva cadrelor didactice. Tema excesului de drepturi de care se bucură copiii este omniprezentă. Sentimentul este că s-a produs o "schimbare de mentalitate" care-i lasă pe dascăli "fără nici o putere". Acest fapt ar constitui o greșeală față de educația normală pe care trebuie s-o primească un copil. Cum spune un articol apărut sub titlul "Școala trebuie să strângă șurubul", apărut în 1993
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
sistemului său de "științe sociale, sociologie, etică și politică", D. Gusti analizează determinismul realității sociale, studiul activităților sociale, considerînd că societățile sînt condiționate de cadrul geografic, cadrul biologic, dar și de "propriul lor trecut, de tradiții și de propria lor mentalitate sau spiritualitate", de unde și alte două cadre: cadrul istoric și cadrul psihologic 44. În această direcție, D. Gusti își concretizează cercetarea prin studiul unităților sociale, atît a relațiilor sociale (de la cele interpersonale pînă la cele intergrupale), cît și a proceselor
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
orientare. Preotul Ion Creangă, cu tot ce implică acest fapt este produsul unei intersectări de factori. Vorbim, așadar, de chemarea spre cler pe care o simțea venind din interior, din adâncul sufletului său, dar și de circumstanțele sociale, justificate de mentalitatea rurală a acelor vremuri, potrivit căreia se acorda maximum de respect și prețuire preoților și învățătorilor. De asemenea, existența altor preoți în familie și stima lui Creangă pentru clericii ce l-au îndrumat și pe care i-a admirat, transformându
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
și se aprobă caterisirea definitivă, Isaia Vicol aducând mărturie mincinoasă, cum că diaconul răzvrătit fusese cauza plecării soției de acasă. Decizia pare a fi irevocabilă. Nu trebuie să vedem doar o victimă în preotul apăsat de asprimea canoanelor și de mentalitățile contemporanilor. „Păcatele sale” nu meritau o asemenea pedeapsă ce i-a schimbat, de fapt i-a distrus cariera clericală și chiar viața. E drept că vorba lui era ascuțită și dădea pe față, poate prea pe față anumite lucruri, pe
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
sau pentru că l ducea pe la cele crâșme ale mahalalelor ieșene. Să nu ne închipuim că lui Eminescu îi plăcea să hohotească de râs într-una sau că Ion Creangă era un om lipsit de măsură (...). Omul se acomodase unei anumite mentalități superficiale a întrunirilor bărbătești și oferea ceea ce i se cerea. Cu Mihai Eminescu însă, tăinuia ceasuri întegi. Mai mult vorbea cel dintâi, mai mult asculta celălalt; unul plin de viziunile, de umbrele și luminile sale, altul setos de a auzi
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
sărac, pe când cei înstăriți uită de acestea și adoptă o atitudine malițioasă; formulare completată și subliniată în același timp de zicerea populară „Tot un bou ș-o belea”; r. 26 : „Frate, frate, dar pita-i cu bani, bărbate” se subliniază mentalitatea avarului, care, în „lupta” pentru avere, nu ține cont de legăturile de sânge, legături ce nu ar impune, în mod normal, o atitudine comercială; de fapt, aceasta este impusă de soție bărbatului ei, care nici nu s-ar fi gândit
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
potrivit căreia omul înzestrat cu unele calități deosebite 58 pare a nu avea noroc din cauza manipulării celor din jur, care iau calitățile lui drept slăbiciuni; r. 19: „La calic slujești, calic rămâi” influența mediului asupra individului; stăpânul poate condiționa neintenționat mentalitatea și starea celui ce-l slujește; p. 88, r. 30 31: „când nu sunt ochi negri, săruți și albaștri” în lipsa unor lucruri dorite, omul trebuie să se mulțumească și cu înlocuitorii acestora; ironie subtilă, mesaj inversat, deoarece ochii albaștri sunt
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
grijă de sine însuși decât de alții, oricât de apropiați ar fi aceștia; egoismul înnăscut al individului, care îi împiedică de multe ori acțiunile potrivite; p. 159, r. 10 11 : „Decât codaș în oraș, Mai bine-n satul tău fruntaș” mentalitate păguboasă ce subliniază autosuficiența, văzută ca stare de bine, ideea că fiecare om poate să-și aleagă locul și norocul; r. 12 13 : „Mama însă era în stare să toarcă-n furcă, și să învăț mai departe” sacrificiile enorme de
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
unui moment de iubire pătimașă, ca în tinerețe, ar fi suficientă vieții omului plin de umor; r. 38 : „așa mi-e drag să fie omul: fătat, nu ouat” admirarea calităților femeii voinice, pline de forță și bărbăție, bine făcute; această mentalitate țărănească este opusă principiilor grației, fineții și fragilității feminine, vehiculate în modernitate; p. 24, r. 3 4 : „cum învață nevoia pe om ce să facă...” în situații de criză și necesitate, imaginația și inteligența omului găsesc soluțiile potrivite oricăror probleme
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
este printre primele țări europene în care populația știe că, în caz de urgență, trebuie apelat la 1 - 1 - 2 și că răspunsul de ajutor va veni necondiționat. Nu a fost chiar atât de ușor de realizat. Au trebuit învinse mentalități și încă mai trebuie învinse. Sistemului trebuie să i se asigure o permanenta perfecționare atât în ceea ce privește nivelul tehnic cât și coordonarea într-o comandă unică a structurilor organizate - direct sau indirect în sistemul național de urgență. Catastrofa aeriană din 20
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]