11,725 matches
-
îngeri, pe Sfinții Părinți, pe apostoli și pe ucenici, pe toți sfinții etc., prin Stăpâna noastră și Fiulei, și rugându-mă din nou lor pe îndelete ca a mea consfințire nestrămutată și aducerea mea de mulțumire să se ridice dinaintea tronului Preasfintei Treimi și așa mai departe, cu o mare revărsare de lacrimi, mișcări și sughițuri lăuntrice; astfel, părându-mi-se că îmi simt venele sau părți ale corpului, am făcut consfințirea mea nestrămutată Preasfintei Treimi dinaintea întregii Sale curți cerești
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
negri, unii în pace, alții în război, unii plângând, alții râzând, unii sănătoși, alții bolnavi, unii născându-se, alții murind etc. Al doilea, să văd și să iau aminte la cele trei Persoane dumnezeiești pe scaunul de domnie sau pe tronul Maiestății Sale dumnezeiești, cum privesc întreaga față și rotunjime a pământului și pe toți oamenii, șaflațiț într-o orbire atât de mare, cum mor și coboară în iad. Al treilea, să o văd pe Stăpâna noastră și pe îngerul care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
vieți pe care o arată mai marele și adevăratul căpitan, șprecumț și harul de a-L imita. 140. Primul punct este să-mi imaginez cum, pe acel câmp întins din Babilon, căpetenia tuturor dușmanilor ar fi așezată ca pe un tron de foc și de fum, cu o înfățișare groaznică și înspăimântătoare. 141. Al doilea punct. Să chibzuiesc cum cheamă nenumărați diavoli și îi împrăștie, pe unii într-o cetate, pe alții într-alta, și, astfel, în toată lumea; fără a lăsa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
zis atunci că este momentul potrivit s-O fotografiez pe zeiță. Mă găseam în poziția unui... paparazzi oarecare, disperat după senzațional, poate chiar după o... poză-miracol. Făcându-mi loc, ca în orice aglomerație ce se respectă, destul de neelegant, spre scena tronului zeiței, am fost stopat la timp - din fericire pentru nefericitul de mine! - de acel sahaja yoghin care, într-o engleză perfectă și seacă, m-a temperat: - Nu cred că este cel mai potrivit moment pentru a O fotografia pe Shri
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
Ajuns în interior, privirea îți era atrasă de altarul auriu de pe peretele frontal, înfățișând o statuie a lui SHRI GANESHA, foarte frumoasă, o adevărată operă de artă, de dimensiuni medii, scăldată într-o lumină concentrată pe zeul așezat pe un tron, de asemenea auriu. Multe flori. Până la altar, lumea se deplasa de o parte și de alta a unei platforme lungi și înguste, pe care trona o statuie micuță și mai modestă: a Șoricelului. În trecere, toată lumea atingea micuțul transportor al
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
părerea mea de rău, au fost repartizate, nu știu din ce considerente, la Timișoara. Cam după șase luni mi s-a comunicat de la rectorat că una din copile greșise "obiectul de studiu" și era pe cale de a asigura descendența la tronul României. Am informat ambasada, vameșul Cuza a venit valvârtej în Cetatea de scaun, și-a luat prințesele și dus a fost. Acum, la Santiago, doream să știu cum a evoluat "speța", aflând că fata a născut o minunăție de băiat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
Însă, personalității Bisericii trebuie să-i corespundă și cea a noastră. «Ce ați ieșit să vedeți în pustiu? O trestie legănată de vânt?» (Mt 11,7), întreba Isus mulțimile vorbind despre premergătorul Său, Ioan Botezătorul, martir al adevărului revendicat în fața tronului tetrarhului [Irod]. Despre premergătorul Său, Isus putea să spună o mulțime de lucruri, însă ne-a spus doar că nu avea un caracter sau atitudini morale ramolite. Există oameni culți și învățați care fac din convingerile lor o curea elastică
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
zis: „Iată, noi am lăsat toate și Te-am urmat, deci care va fi partea noastră?“ Dar Isus le-a zis: „Adevăr vă spun că voi care M-ați urmat, la reînnoirea tuturor lucrurilor, când Fiul Omului va sta pe tronul măririi Sale, veți sta și voi pe douăsprezece tronuri ca să judecați cele douăsprezece triburi ale lui Israel. Și oricine va fi părăsit case, sau frați, sau surori, sau tată, sau mamă, sau soție, sau copii, sau ogoare pentru numele Meu
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
urmat, deci care va fi partea noastră?“ Dar Isus le-a zis: „Adevăr vă spun că voi care M-ați urmat, la reînnoirea tuturor lucrurilor, când Fiul Omului va sta pe tronul măririi Sale, veți sta și voi pe douăsprezece tronuri ca să judecați cele douăsprezece triburi ale lui Israel. Și oricine va fi părăsit case, sau frați, sau surori, sau tată, sau mamă, sau soție, sau copii, sau ogoare pentru numele Meu, va primi însutit și va moșteni viața veșnică“» (Mt
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
fiindcă pe această minciună se bazează voința slabă de a ceda în fața răului fără a lupta și opunându-i o rezistență leneșă“. Și aceasta e misiunea rezervată frumuseții castității sacerdotale. „«Și Cuvântul s-a făcut Trup» (In 1,14) - de pe tronurile regale, în tăcerea întregii creații, Cuvântul s-a coborât pe pământ și s-a făcut Trup. Așadar, ideea că trupul ar trebui să fie prin natură o rușine este absurdă, fiindcă Cuvântul l-a asumat și l-a îndumnezeit în
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
de sfințenie care îl înconjoară pe papa Pius al X-lea (1903-1914). Care ar fi motivul acestui plebiscit mondial de venerație în jurul memoriei Sfântului Pontif? Fidelitatea sa față de sărăcie. Lumea a aflat cu stupoare despre un Papă, care, stând pe tronul pontifical, l-a lăsat pe fratele său unic în cel mai neînsemnat serviciu de primitor de corespondențe poștale de la periferia orașului Mantova; în testamentul său, își încredința surorile milostivirii succesorului său, neavând ce să le ofere personal. Minuni de-ale
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
Mila cea dumnezeiască și dreptatea-n chip fierbinte. O, tu cruce prețioasă, tu, catedră a iubirii. Predicat a fost prin tine adevărul mântuirii Te salut, o cruce sfântă, semn slăvit, cu care Domnul S-a-nălțat slăvit în ceruri pentru ca s-ocupe tronul, Și coroana sa de slavă, după cruda suferință Ce prin tine-a îndurat-o, îndestul, cu prisosință. Tu ești unica scăpare, ce primești cu bunătate Pe cei buni și cei ce-ncontra-ți au greșit cu răutate. ............................................................ Binecuvântată-n lume
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
nu te teme, Marie, ai aflat har înaintea Domnului. Iată că vei zămisli și vei naște un fiu și numele lui va fi Isus. El va fi mare și se va numi fiul celui prea Înalt. Dumnezeu îi va da tronul lui David, tatăl său și va domni în veci peste casa lui Iacob. Și domnia lui nu va avea sfârșit”. Pentru Fecioara luminată cu lumina de sus este clar că i se oferă Maternitatea. Mesia făgăduit se va naște și
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
ei: “juxta genus suum”. La fel sufletele noastre, toate au obligația de a produce roade de sfințenie, dar fiecare după felul său, adică fiecare după starea de viață în care l-a așezat Providența. Ilie în pustiu și David pe tron nu trebuiau să ajungă la sfințenie pe aceeași cale; iar Iosua, în mijlocul zăngănitului de arme, ar fi încercat în zadar să se sfințească prin aceleași mijloace ca Samuel în liniștea reculegerii sale din templu. Această precizare se adresează mai ales
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
au făcut din noi vremurile haine, dar asta nu ne scuză greșelile, metehnele au fost și din acestea. "Ajunge!! Ajunge cu jaful și cu batjocura!! Un pătrar de veac v-ați bătut joc de țară!!" strigă Ștefan la urcarea pe tronul Moldovei către boierii baroniți, dregătorii corupți și lichelele politice, "hiclenii"ce jefuiseră țara clădindu-și huzurul pe sărăcia și nemernicia oamenilor. Și, Ștefan a făcut din Moldova o țară în care domnea ordinea și dreptatea pravilei; o țară nouă, puternică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
pierzându-se printre nouri. Doamne, șoptește Daniil înfiorat... Sau îl vezi pe Ștefan Voievod "Sabia lui Hristos", "Izbăvitorul Creștinătății!" continuă Ștefan înfierbântat, ironic, hohotind sarcastic, îl vezi în patru labe, lingând papucii Slăvitului Padișah, cerșind îndurare, vânzându-și țara în schimbul tronului pierdut?! Mă prind pe barba Profetului că Mahomed numai capul "spurcatului ghiaur al Moldovei" visează, bineînțeles, dat la sare să nu se împută, umplut cu paie și înfipt în suliță, cu care să deschidă cu mare pohfală alaiul de biruință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
prea mult foc, zidurile cetății se scutură mai dihai ca pe vremea când erau bătute cu pușcile cele mari de vrăjmași. În spătăria Cetății Suceava, o sală mare cu ogive, chei de boltă, pereții sculptați cu motive heraldice, "sală a tronului" e bucurie mare: Domnul cu Doamna, boieri mari, boieri mici, dregători, căpitani prăznuiesc "Strălucita izbândă de la Podul Înalt", prin "Ospățul de biruință". Boierii, în straie de sărbătoare, cu anterie și bărbi după datină bizantină; cei tineri, cu scurte, rași după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ar avea fund... Nici chiar Înalt Prea Sfinția sa Fericitul Mitropolit Teoctist al Moldovei, fiind zi de harț, nu pregetă să se împărtășească cu câteva picături din "Sângele Domnului": izbânda se cuvine a fi prăznuită. Ștefan, cu coroana Mușatinilor pe cap, în tronul domnesc o horbotă sculptată în lemn -, vegheat de capul fiorosului bour moldovenesc, alături de flamura oștirii închipuind pe "Sfântul Gheorghe ucigând balaurul", se ridică, în mână cu ulcica sa smălțuită cu margarete și albăstrele. E cam scurticel de stat, dar vânjos
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
imperială cu vulturul bicefal bizantin, din care coboară șiraguri de perle și diamante. Doamna Maria ia ulcica pe care i-o întinde Ștefan, își moaie buzele în ea, o ridică și grăiește: Și vouă, sănătate! Trăiască Slăvita noastră Doamnă!! Lângă tronul Doamnei, stă Sora, chiar sora Domnului, și, alături, jupânese și jupânițele din suita Doamnei. La picioarele tronului, pe o treaptă, stă boier Ioan Paleologul, unchiul Doamnei Maria, pe moldovenește botezat Țamblac -, un bătrân grec, frumos, verde încă, cu barba tăiată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
pe care i-o întinde Ștefan, își moaie buzele în ea, o ridică și grăiește: Și vouă, sănătate! Trăiască Slăvita noastră Doamnă!! Lângă tronul Doamnei, stă Sora, chiar sora Domnului, și, alături, jupânese și jupânițele din suita Doamnei. La picioarele tronului, pe o treaptă, stă boier Ioan Paleologul, unchiul Doamnei Maria, pe moldovenește botezat Țamblac -, un bătrân grec, frumos, verde încă, cu barba tăiată scurt, plin de eleganță și spirit, ce răzbate din ochii săi jucăuși, adumbriți de niște sprâncene stufoase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ochii săi jucăuși, adumbriți de niște sprâncene stufoase, din zâmbetul fin, ironic, blajin totuși, dar, mai ales, din vorbele lui de duh și din inima lui mare, deschisă. Veni, vidi, vici, spune Țamblac hohotind. Ștefan îi șoptește ceva, coboară din tron, se așază alături, pe treaptă, și, ciocnind, râzând, beau și șopăcăie împreună. În căminul placat cu însemnele zodiacului, o jumătate de stejar trosnește pe jăratec. Din Târgul Sucevei, din vale, urcă zvon îndepărtat de alăute, chiote, larmă, veselie, ca la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
-l tot miglisește și-l tot dăscălește despre "meșteșugul armelor și al domniei"?! se dezlănțuie ea. Că doar nu l-a bate gândul să și-l lase urmaș! Să-i fie clar! Când Ștefan Doamne ferește nu va mai fi, la tronul Țării Moldovei va urma, ca moștenitor legitim, fiul meu, fiul nostru, Bogdan! Uite ce este, Maria! răbufnește Țamblac nervos. Potolește-te! Nu se pune problema moștenirii. Alexandru, într-adevăr, e fiu nelegitim, dar e "os domnesc", recunoscut, însemnat cu fierul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Voichița cu lacrimi în ochi, vă rog!... O să-l rog... Dar, știu eu? clatină din cap a îndoială. Sunteți prinse de război: soața și fiica lui Radu cel Frumos, vrăjmașul de moarte al lui Ștefan. De ce l-a alungat din tronul Țării Românești?! izbucnește furios Alexandru. Taica e acum un biet pribeag prin Transilvania, își șterge Voichița o lacrimă strivită în colțul pleoapei. Se zice c-ar fi bolnav. Ce rău poate să-i mai facă Marelui Ștefan Vodă? Maria pune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
tăiere. Puțea: se cufurise pe el de groază... Îmi venea să vărs de scârbă. Taie-l!! am poruncit gâdelui. Alexandru bate din palme, cu bucurie: L-ai răzbunat pe bunicu'! Capul descăpățânat s-a rostogolit într-o mocirlă. Își găsise tronul. L-am ridicat de chică: picura cu noroi și sânge... Am văzut multe trunchiuri descăpățânate, cu ciotul gâtului gâlgâind de sânge înspumat, dar niciodată nu m-a cuprins o scârbă mai mare privind stârvul acela ce se zbătea în spasmele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ajutor. Moldova era numai jale, sărăcie, moarte. Nu-i de mirare că vecinii o jinduiau, îi puseseră gând rău, s-o sfâșie, să și-o împartă aidoma însângeratei cămăși a lui Hristos. Cazimir Crai își făcuse socoteala să aburce în tronul Moldovei un principe litvan. Mai rău, un general ungur, Csupor, venit cu oaste ca "să ajute" pe nu știu care pretendent, s-a aburcat cu de la sine putere în Scaun și nu se mai îndura să coboare; că prostimea în batjocură îl
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]