86,398 matches
-
mână, se remarcă în discuții cu clienții studenți și cu cei (puțini) care aveau preocupări intelectuale. Din relația cu studenții, nu știa cu care, s-a îmbolnăvit de sifilis și, din răzbunare, pentru că este a tuturor, că nimeni n-a observat că are o inimă, un creier, l-a transmis, cu bună știință, multora dintre clienți. L-a ferit însă pe tânărul Kolia, pe care-l cunoștea de câtva timp și căruia, de copil, îi dădea bomboane, i-a spus că
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
Românească în suita lui Caragea Vodă, vine și Dinu Păturică, fiul treti-logofătului (cel mai mare demnitar, șef al cancelariei domnești) Ghinea Păturică, dornic să parvină în demnități înalte și să se îmbogățească. Inteligent, tenace, viclean, fără scupule, Dinu Păturică își observă stăpânul, îi identifică slăbiciunile pentru a i le specula. Se face prețuit de postelnic, simulează docilitatea și fidelitatea, își calculează fiecare gest, își stabilește în detaliu planul de ruinare a stăpânului său, cel ce fusese cândva și el un parvenit
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
creatorul de ficțiune), care, operând cu artificiul și cultivând imaginația, se substituie divinității absente și organizează „circul” existenței, pune în scenă lumea, dându-i un sens. Această nouă postură auctorială - a cărei ivire marchează trecerea de la onirism la textualism - se observă în mod deosebit în nuvela Înscenare, la prima vedere o parodie grotescă a mitului cristic. Așteptare cuprinde prozele cele mai reprezentative pentru onirismul estetic - printre ele nuvela titulară, capodopera autorului ca nuvelist. Pentru primul roman, Zadarnică e arta fugii (1991
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
raportează la sine și la ceilalți, iar acest fenomen merită toată atenția. Motivația a fost încă din antichitate un concept ce a intrigat pe cei mai mari oameni de știință, însă aceștia reușeau să șlefuiască doar o latură a problemei, observând în final că noțiunea îngloba mai mult decât reușiseră ei să descopere. Ideea de motivație îi este clară oricărui om în ziua de azi, dar complexitatea conceptului pune în dificultate pe cei ce-l cercetează. Există diferite teorii care o
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
activitățile legate de muncă. De exemplu, ar fi interesant de examinat dacă angajații care se confruntă cu dificultăți legate de muncă, devin mai puțin dispuși să împărtășească cunoștiințele cu colegii (Hoon și Lim, 2001). Analizând atitudinea respondenților față de muncă, am observat că aceasta este influențată de situația financiară. Singaporezi care s-au confruntat cu criza, au simțit că relizarea optimă a muncii nu le-a oferit satisfacții. Tailandezii au simțit că dacă lucrau din greu nu le era garantată o viață
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
pentru el ori uită de acel produs. La cei care erau nefericiți de banii lor exista o tendință mai mare să procure obiectul scump cu cardul de credit sau să sufere boli psihosomatice. Rubinstein a analizat și diferențele de gen, observând că de două ori mai multe femei căsătorite, considerau că „ce e al meu e al meu”, decât bărbați căsătoriți. În ciuda așteptărilor, bărbații și femeile atribuiau o importanță la fel de mare muncii, dragostei, paternității și finanțelor în viața lor. Bărbații erau
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
interioară care anihilează orice stare de bucurie, de plăcere. În acest caz banii nu provoacă satisfacție, ba, dimpotrivă, ei determină trăiri ce se află la polul opus, cum ar fi cele de nesiguranță, evitare. Și de această dată s-a observat că subiecții din cadrul bugetar au o legătură mai strânsă între motivația hedonistă și neîncrederea, ca atitudine față de bani. Putem explica acest rezultat prin faptul că existența unei remunerări insuficiente în cadrul sistemului bugetar determină o abordare ezitantă și suspicioasă a activităților
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
care activează în instituții publice tocmai fuseseră informate de reducere de 25% din salariu, ceea ce poate distorsiona atitudinea față de bani. 6.2 Direcții viitoare O replică a prezentului studiu ar trebui întreprinsă după ce țara noastră iese din criză pentru a observa diferențele dintre cele două aplicări, dar și pentru a determina anumite efecte ale crizei. Alte concepte asociate cu motivația pot avea un impact mai puternic asupra atitudinii față de bani, în comparație cu implicarea motivațională. Adaptarea unei scale de atitudine față de bani la
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
Unele muzici foarte violente, "exaltate", utilizate în cursul ceremoniilor inițiatice, merg până acolo încât provoacă o stare de transă. Este cazul, în epoca lui Aristotel, Coribanților, acești preoți frigieni, posedați de zeu în cursul dansului lor sacru. Astăzi se pot observa asemenea experiențe în unele triburi africane, sau în cultul vaudou. Transa, urmată de o calmare, este atunci benefică. Tipul acesta de muzică, după părerea lui Aristotel, dozată cu grijă, eliberează, datorită posesiunii divine, milă și teamă, excitându-le. Asimilabilă unei
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
și că acesta este cazul unora ca aceste crime enorme în care Judecătorii ordonă arderea proceselor odată cu criminalii. Există adevăruri monstruoase, care, fie trebuie suprimate pentru binele societății, fie că, neputându-le ține ascunse, trebuie să ne mulțumim a le observa ca pe niște lucruri stranii. În asemenea situații mai ales Poetul are dreptul să prefere verosimilul adevărului, și să lucreze mai curând pe un subiect inventat și rezonabil decât pe unul adevărat și neconform cu rațiunea". Cât despre d'Aubignac
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
asta se datorează faptului că piesa este ireproșabilă atât cu privire la greșelile eroului, cât și la relațiile sale de alianță. Rodrigo care, omorându-l pe Conte, comite o greșeală fără voie, este urmărit de răzbunarea celei pe care o iubește. După cum observă Corneille în Avertisment, "vedem aici cele două condiții principale pe care le cere marele maestru (Aristotel) tragediilor excelente, și care se regăsesc atât de rar reunite într-o aceeași lucrare. (...) Prima este ca cel ce suferă și este persecutat să
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
care, neieșind niciodată în față, rămâne tăcut. Un autor dramatic nu poate deci, după părerea lui, să reprezinte un sfânt altfel decât în starea păcatului mândriei. "Totuși luând în considerare Comediile celor care au demonstrat această aparență de cinste, vom observa că ei nu au omis să reprezinte niște obiecte cu totul necinstite, decât pentru a zugrăvi altele la fel de vinovate, și care nu sunt deloc mai puțin molipsitoare. Toate piesele lor nu sunt decât vii reprezentări ale patimii orgoliului, ambiției, geloziei
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
compoziție; nu le-a putut da de capăt, dar le-a legat cap la cap; de aceea vin ele una după alta atât de aproape; însăși natura ne-a arătat că nu se deosebeau deloc una de cealaltă, fiindcă pictorii observă că aceleași mișcări ale mușchilor și ale nervilor care formează râsul pe față servesc să ne facă să plângem și să fim într-o postură tristă, manifestând o extremă durere. Și pe urmă, în fond, cei ce vor să nu
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
sunt mixte, că un aspect ridicol nu există niciodată singur, că un viciu obișnuit se sprijină pe alte vicii, că a vrea să detașezi un defect de cele care îl înconjoară și i se învecinează, înseamnă să zugrăvești fără să observi degradarea umbrelor și a culorilor. Personajul nu mai are contrapondere, el pare să se miște singur, acționează fără un motiv bine determinat, se vede oarecum antrenat de o putere irezistibilă: mâna poetului, asemenea celei a fatalității, îi imprimă toate mișcările
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
nu a fost imaginat pentru el? Dumneata te-ai gândit la spectator, el i se va adresa tot lui. Ai dorit să fii aplaudat, va dori și el să fie aplaudat; și nu știu ce se va mai întâmpla cu iluzia. Am observat că actorul juca prost tot ceea ce compusese poetul pentru spectator; și că, dacă parterul și-ar fi jucat rolul, ar fi spus la pasajul respectiv: "Pe cine vă este ciudă? Nu e vina mea. Mă amestec eu în treburile dumitale
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
totul a fost măsurat, combinat, învățat, ordonat în mintea lui; în declamația lui nu există nici monotonie, nici disonanță." După părerea lui, talentul actorului nu aparține geniului, ci este produsul unei munci înverșunate. Marele comediant, obișnuit cu frecventarea teatrului, a observat îndelung tehnica actorilor care i-au arătat, prin jocul lor, un anumit număr de procedee, de care se servește la rândul lui. Obișnuit cu lumea, pătrunzând în multe din secretele sufletului omenesc, îi stăpânește multiplele grimase. Ceea ce este natural în
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
de roluri." Privindu-se jucând, comediantul este o ființă dublă, care trebuie să se străduiască să-i ascundă spectatorului această dedublare 41. Un abis îl desparte de personajul său. Diderot o ia ca exemplu pe D-ra Clairon, căreia i-a observat timp îndelungat jocul, pentru a-și sprijini argumentația. "Ce joc mai perfect decât cel al lui Clairon? Totuși urmăriți-o, studiați-o, și veți fi convins la cea de-a șasea reprezentație că își știe pe de rost toate amănuntele
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
Poetului Comic este să se atașeze întru totul Naturii și să nu se desprindă niciodată de ea. Sentimentele trebuie să fie adevărate, firești, nu căutate, iar exprimările la îndemâna tuturor; și cu privire la aceasta, Părintele Rapin, atât de des numit de mine, observă: "Trebuie să ne intre bine în cap că trăsăturile firești cele mai îngroșate plac totdeauna mai mult decât cele mai delicate trăsături nefirești"63. Gustul acesta pentru firesc explică fascinația sa pentru teatrul francez și pentru jocul unor actori ca
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
Romanul experimental unde expune metoda și scopurile sale, își compară demersul cu cel al medicului care studiază fenomenele pentru a le îngriji. El îl definește pe scriitor ca pe un grefier care livrează cu scrupulozitate mecanismele umane așa cum le-a observat, visând la înțelegerea lor, pentru ca într-o zi să reușească a le stăpâni. "Să stăpânești binele și răul, scrie Zola în Romanul experimental, să ordonezi viața, să ordonezi societatea, să rezolvi pe parcurs toate problemele socialismului, să pui mai ales
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
și corupția, Dumas pare că vrea să reînnoade legătura cu aspirațiile sociale și moralizatoare ale dramei burgheze. Însă Zola este foarte repede decepționat de "stilul său factice", de conformismul acestui scriitor care în realitate s-a dovedit "foarte incapabil să observe viața". Dimensiunea neoromantică a operei lui Dumas nu putea decât să-i displacă. "Dumas, scrie el în Convorbirile dramatice, nu are vederea largă a analistului care acceptă admirabilul mecanism uman în elanurile sale minunate și vicierile sale profunde. Mereu se
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
afectivă, dacă vrea să creeze un personaj convingător, și să manifeste emoția pe care să o comunice partenerului său și publicului totodată. Arta sa rezidă în capacitatea de a retrăi afectele trecute sau de a și le rememora pe cele observate la alții, de a regăsi urmele mnezice pe care le-au depus în el. Această emoție este controlată căci este legată de afecte vechi, al căror caracter dureros s-a șters cu timpul. "O persoană care, în viața reală, este
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
și toamna, Iarna în poezia românească, în care sunt antologați autori din toate epocile, de la preromantici până la cei contemporani. O grijă deosebită de a armoniza tendințele, de a oferi texte variate, aparținând unor scriitori de prestigiu din generații diferite, se observă și în ce privește proza: Mihail Sadoveanu cu fragmente din Divanul persian, cu povestirile Meșter dulgher și Luna mănăstirilor, Cezar Petrescu cu un fragment din romanul Întunecare și cu două scurte nuvele (Învierea omului și A zburat o pasăre neagră), Victor Ion
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289322_a_290651]
-
în mod aleatoriu câte un eșantion de bărbați și femei de volum aproximativ egal și cu o distribuție relativ egală pe grupe de vârstă. Volumul final al eșantionului a fost de 1.902 subiecți distribuiți după sex după cum se poate observa în Tabelul 1. Sexul Frecvența % Feminin 961 50,5 Masculin 941 49,5 Total 1902 100,0 Tabelul 1. Distribuția pe sexe a eșantionului Numărul mediu de subiecți selectați, bărbați și femei, din fiecare oraș a fost de 238. În
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
respingerea ipotezei nule, care presupune că variabila de rânduri nu este în relație cu variabila de pe coloane. Validitatea și puterea testului depind în mare măsură de volumul și structura datelor eșantionului. O regulă empirică, "rule of thumb", referitoare la frecvențele observate din celulele tabelei de contingență, frecvent recomandată în cercetare, stipulează că: în tabela de contingență nu trebuie să fie mai mult de 20% dintre celule cu frecvență sub 5 și să nu fie frecvențe 0 (zero) într-o celulă [6
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
Belmont Massachusetts: Statistical Innovations Inc. 2005, (http://www.statisticalinnovations.com) Capitolul 3 INDICATORII DE BAZĂ AI EȘANTIONULUI Sexul. Volumul eșantionului analizat a fost de 1 902 subiecți din care 961 (50,5%) femei și 941 (49,5%) bărbați. Se poate observa din prezentarea grafică (Figura 3) că numărul de bărbați și de femei din fiecare localitate este aproximativ egal. Figura 3. Distribuția cazurilor analizate pe sexe și localități Vârsta. Cei 1 902 bărbați și femei din eșantion au vârsta cuprinsă între
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]