8,716 matches
-
Împotriva practicilor divinatorii și teurgice, acest proiect tinde să se Înrădăcineze pe un fundament precis operativo-cultual cu caracter teurgic. Atribuită aproape unanim de critica istorică lui Iamblichos, această operă singulară este de un interes unic pentru cunoașterea atmosferei spirituale a antichității târzii, mai precis pentru cunoașterea complexului de operații ce au scopul să stabilească un contact direct cu realitatea divină ca Încununare și realizare supremă a idealului platonic de „asimilarea Zeului”. O definiție a „artei divine” ce se Întemeiază pe faimoasele
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ceea ce unește cele două lumi religioase, Iranul și India antică, Își poate avea originea, În cele mai multe cazuri, Într-un fond unitar de idei și credințe sau În practici rituale care, cel puțin teoretic, Își pot avea rădăcinile Într-o Îndepărtată antichitate indo-iraniană sau ariană. Unii cercetători, mai ales din școala scandinavă (H.S. Nyberg, S. Wikander, G. Widengren), au descoperit În tradiția zoroastriană anumiți „Hochgötter”, mari divinități oarecum concurente cu Ahuraxe "Ahura" Mazd³xe "Ahura Mazda>", „Domnul Înțelept” al zoroastrismului, absorbite de noua
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
pentru discuția noastră), cel mai important element al cultului indo-iranian era esența obținută dintr-o plantă numită haoma În Iran și soma În India (cf. Henry, 1907, pp. 467 sqq.; Duchesne-Guilemin, 1962a, pp. 95 sqq.). Haomaxe "Haoma" iraniană, Încă din antichitatea Îndepărtată, era probabil seva unei plante din specia Ephedra (cf. Flattery-Scwartz, 1989, util pentru un aspect al problemei), după cum se pare că au demonstrat descoperirile arheologice făcute de o misiune rusă În oaza de la Merv. Un amestec de lapte, o
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
mare precizie o anumită regiune: Bactriana, Khorasan, Margiana, Sistan. O teză formulată recent (M. Boyce) se diferențiază de celelalte și propune, cu argumente slabe și nu foarte verosimile, un Zoroastru care ar fi trăit pe un teritoriu central-asiatic, Într-o antichitate relativ Îndepărtată, pe când popoarele indo-iraniene nu se Îndreptaseră Încă spre platou. Cât despre epocă, cele mai acceptabile teorii sunt cele care Îl plasează pe Zoroastruxe "Zoroastru" În prima jumătate a mileniului I Î. Hr: În secolele VII-VI Î.Hr
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
tocmai conforme cu viziunea originală zoroastriană, o interpretare imanentistă a Heptadei divine (cei șapte Nemuritori Buni ca mainyu prezenți În cele șapte elemente ale lumii create: Boyce, 1992, pp. 68 sqq.). O constantă a Învățăturii zoroastriene, din cea mai Îndepărtată antichitate până În zilele noastre, a fost Întotdeauna convingerea naturală a unei solidarități profunde și indestructibile Între două nivele de existență, cel spiritual și cel material, cu toate implicațiile morale și comportamentale. A necinsti un element - de exemplu, focul, pământul, apa - Înseamnă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
propriei conștiințe (da¶n³xe "dae>na>"), oaspeți ai locuinței Minciunii, adică ai infernului (Yasna 46, 10-11). Același lucru este spus despre soarta celor răi Într-un fragment paralel din Vohu-khșathr³ G³th³ (Yasna 51, 13). Motivul podului, provenit probabil dintr-o antichitate Îndepărtată, conceput după un imaginar care a avut mare succes și În afara zoroastrismului, exprimă ideea unei treceri de la existența pământeană la cea de „dincolo”, ușoară pentru cei drepți, cumplit de grea, ba chiar imposibilă, pentru cei răi: podul, larg pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
realitate, nu există urme ale acestor cărți, care, probabil, nu au existat niciodată. Ceea ce a existat Însă În epoca sasanidă trebuie să fi fost o preocupare a clerului de a revendica o scriere sacră pentru propria religie, atribuindu-i o antichitate Îndepărtată, pentru a-i combate, prin valorizarea tradiției orale, pe cei care Îi acuzau de arbitrarietate În interpretarea doctrinei sau de infidelitate față de Învățătura lui Zoroastru. O asemenea preocupare a existat probabil Încă Înainte de epoca În care Avesta a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
la religia pe care a studiat-o cu atâta pasiune (Duchesne-Guillemin, 1962a, p. 381). Motive esențialmente sociale au favorizat izolarea parsilor de mediul În care trăiau. Această izolare i-a determinat să-și creeze o istorie proprie, Înrădăcinată Într-o antichitate iraniană, pe care comunitatea celor care au trebuit să-și părăsească patria mamă o apără cu patimă și o moștenește cu mândrie. De-a lungul secolelor există mărturii semnificative: opere precum Qissa-i Sanj³n, În persană, de Bahman Kaikobad Hamjian Sanjan
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
1991), Parsi Prakaș, În gujarati, compilată de Bamanji Byramji Patel la sfârșitul secolului al XIX-lea, sau cele În engleză de Dosabhai Framji Karaka (1884) și Rustamji Burjoji Paymaster (1954) (Kulke, 1978, p. 233; cf. supra). Strălucirea de neînchipuit a antichității persane, figura lui Cirus și Darius, epopeea sau, mai bine zis, mitul marelui imperiu universal al Ahemenizilor devin ingrediente puternice ale unei ideologii care, În mod paradoxal, Îi apropia pe parsi mai mult de protectorii sau prietenii lor occidentali și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
clasicocentrică Împotriva celților folosește elemente culturale de origine indo-europeană sigură, care au fost păstrate de celți, dar pe care le-au cunoscut și criticii lor și pe care, În unele cazuri, le respectau Încă. Vom porni de la documentele acuzatoare din antichitatea clasică pentru a reconstitui, În istoricitatea lor, unele elemente ale religiei și religiozității celte. 5. TĂIEREA CAPETELORTC "5. TĂIEREA CAPETELOR" Posidonis din Apamea, care a locuit mult timp printre celți și le-a studiat obiceiurile cu obiectivitatea și detașarea unui
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
reconstrui lumea în care trăiau. Desigur, documentele scrise sunt mai importante. Trebuie însă utilizate cu spirit critic pentru că pot distorsiona adevărul. Cunoaștem și multe documentele care nu sunt demne de încredere. Astăzi avem la dispoziție fotografia, filmarea și înregistrarea. În antichitate însă existau diferite forme de iconografie și de realizare a statuilor. De exemplu, recent, unii cercetători au dedicat mult timp studiului semnelor imprimate de sigilii găsite în Orientul Mijlociu antic și au reușit să extragă informații foarte interesante despre istoria religiei
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
două cazuri se menționează acest obicei care ar fi astfel caracteristic unei perioade precise a istoriei lui Israel. Unele documente mesopotamiene din al doilea mileniu înainte de Cristos conțin, conform acelorași exegeți, convenții asemănătoare. Acest fapt ar fi un element în favoarea antichității tradițiilor patriarhale. Însă, o examinare mai riguroasă a acestor contracte mesopotamiene demonstrează că această comparație nu este validă. 3. O veche „religie a patriarhilor” sau o „religie a familiei”? Alți autori (precum Albrecht Alt în Germania) au afirmat că religia
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
Din punct de vedere istoric, înseamnă așadar că religia patriarhilor a existat sub diferite forme în timpul întregii istorii a lui Israel pentru că nu este religia unei epoci, ci mai degrabă a familiei extinse ca atare, o instituție tipică pentru întreaga antichitate și nu numai. 4. Lumea nomazilor și istoria Mai rămâne o dificultate de fond cu privire la patriarhi. Felul lor de a trăi e cel al nomazilor sau seminomazilor care se mută cu turmele lor în căutare de pășuni. Trăiesc în corturi
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
sau se putea înainte de construirea digului Asuan - observa în fiecare an, primăvara, apa schimbându-se în sânge când Nilul, mărit datorită ploilor căzute în Africa centrală, transportă argilă roșie. Broaștele, țânțarii, muștele, lăcustele, bolile și epidemiile erau fenomene obișnuite în Antichitate. Numai grindina este un fenomen foarte rar în Egipt. Povestirea biblică dedică acestei plăgi mult spațiu, tocmai pentru că este neobișnuită, însă nu imposibilă (Ex 9,13-35). Plaga întunericului (Ex 10,21-27) se explică destul de ușor printr-o furtună de nisip
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
istoria Egiptului. 3. Itinerarul ieșirii din Egipt Mai rămâne o întrebare cu privire la trecerea mării: chestiunea itinerarului. Există cel puțin trei posibilități: evreii au traversat Marea Roșie sau așa-numitele „Lacuri Amare” sau laguna vecină cu Mediterana numită Lacul Menzaleh (sau, în antichitate, Lacul Serbon). De obicei se vorbește de „trecerea Mării Roșii”. Totuși e puțin probabil ca israeliții să fi ales acest itinerar, pentru că Marea Roșie este prea adâncă. De altfel, traducerea „Marea Roșie” nu corespunde cu expresia ebraică ce desemnează această mare. Cu
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
Marea Roșie este prea adâncă. De altfel, traducerea „Marea Roșie” nu corespunde cu expresia ebraică ce desemnează această mare. Cu mai multă precizie se traduce astăzi prin „Marea de papură”. Precum am afirmat, regiunea unde se află actualmente Canalul de Suez, în antichitate era o regiune de lacuri. Unele dintre aceste lacuri există și astăzi, precum Lacurile Amare. După toate probabilitățile, scena povestirii din Ex 14 trebuie căutată tocmai în această regiune, pe lângă unul dintre aceste lacuri sau aproape de o lagună. Din nou
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
națiuni numai când sunt menționate în listele de cuceriri sau de tributari. E interesul unui mare imperiu care are o politică internațională de expansiune. O istorie complet „dezinteresată” sau „obiectivă” este un fapt foarte rar, dacă nu chiar inexistent în antichitate. În realitate, astăzi situația este diferită deoarece criteriile istoriografiei s-au schimbat. Dar rămâne adevărul că „istoria obiectivă” este un ideal aproape imposibil de atins. Capitolul 7 Israel și Iuda în vârtejul politicii internaționale I. Sfârșitul Regatului de Nord (722-721
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
a operei psihologice a lui Wilhelm Max Wundt și a Esteticii lui Hegel. Și a mai importantelor estetici ale lui Paul Bourget, J. M. Guyau și E. Hennequin, a istoriei Revoluției Franceze a lui Hippolyte Taine, ca și a clasicilor antichității. A citit Logica lui John Stuart Mill și multe din cărțile lui Carlyle; dar, de fapt, orice carte îi cădea în mînă. Iorga a scris articole pentru "Lupta", "Convorbiri literare" (revista Societății Junimea), pentru periodicul socialist "Contemporanul" și pentru revista
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Convorbiri literare", participînd la multe dintre ședințele Societății "Junimea" de la Iași. Scurta lui viață a trăit 39 de ani a fost plină de suferințe. Educat la Cernăuți, Viena și Berlin, era un bun cunoscător al literaturii universale, al celei a Antichității și a Orientului, mai ales al literaturii și al lucrărilor de filosofie germană. Literatura germană însemna pentru el mai cu seamă romanticii tîrzii (Heine, Hölderlin, Novalis ș. a.) și atmosfera orașului Jena. De aici provin atît pesimismul sentimental, religios și metafizic
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
exhibiționism urît, în mijlocul urletelor isterice ale gloatei. "Lipsește Dumnezeu, Dumnezeu și Zeus au rămas pe Olimp". Întreba ulterior în bătaie de joc dacă sportivii pretind eventual că ridică standardele morale și culturale. Sportivii din zilele noastre nu sînt cei din antichitate! Drept dovadă nasurile sparte și capetele dezmembrate. "Să-i îndepărtăm din școli și universități!"119. După șaizeci sau optzeci de ani, nu putem spune decît că Iorga nu văzuse încă nimic. În ceea ce privește opera istorică a lui Iorga din ultimul deceniu
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
ca să-și vadă părinții. Sora doamnei Catinca, doamna Lucia Bogdan, a venit să stea cu ei, ca și fiica cea mai mică a lui Iorga, dra Alina. Iorga se mutase la Văleni ca să-și găsească liniștea și, asemenea eroilor din antichitate care se refugiau la sînul Mamei Gea și-și recăpătau puterea, el spera într-o regenerare. Devotamentul său față de Văleni ca un fel de sat sămănătorist era foarte asemănător celui al lui De Gaulle față de Colombey les deux Eglises, unde
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
succes) ca preambulul noului text constituțional să menționeze că Europa a fost cândva Europa creștină. Nu spusese Václav Havel, Într-un discurs pronunțat la Strasbourg În 1994, că „Uniunea Europeană are la bază un ansamblu larg de valori, cu origini În Antichitate și În creștinism”? Indiferent ce erau ei În rest, turcii nu erau deloc creștini. Paradoxal, tocmai din acest motiv - pentru că nu se puteau considera creștini (sau „iudeo-creștini”) -, turcii care visau la Europa accentuau chiar mai mult decât alți europeni dimensiunea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pentru un timp, sfârșitul dezvoltării viticulturii galice. Unitatea creată de Imperiu va fi înlocuită de universalismul creștinismului, de aceea s-a spus că: "acolo unde se află Biserica, se află și Roma" (ubi ecclesia, ibi Roma). Prin vestigiile vinicole ale Antichității, Evul Mediu creștin își va materializa credința. Fie el păgân sau creștin, vinul reprezintă începutul și sfârșitul civilizațiilor. IV. Din Olimp la Napa Valley În anul 313, împăratul roman Constantin proclamă libera practică a religiei creștine prin edictul de la Milano
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
marilor podgorii europene. Vechea și Noua Lume viticolă fac parte deopotrivă din civilizația vinului. Această comunitate culturală este produsul istoriei, mai exact al mitologiei, oenologiei și geografiei, altfel spus, din Olimp la Napa Valley. Capitolul II VINUL ȘI RELIGIILE În Antichitatea păgână vinul era considerat un dar al zeilor: egiptenii îl atribuiau lui Osiris, grecii lui Dionisos, iar romanii lui Bachus. Osiris, zeul egiptean care simbolizează continuitatea nașterii și a renașterii, este considerat inițiatorul ideii preschimbării vinului în sânge. Sub influența
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
vinului fac foarte bine dovada acestui compromis. I. O băutură "festivă" Dacă punem unul lângă altul cuvintele "vin" și "sărbătoare" obținem, prin definiție, o tautologie, deoarece, pentru civilizația vinului, masa a fost dintotdeauna locul favorit al acestei băuturi "festive". În Antichitate, între ospățul zeilor și cel al oamenilor s-a creat o legătură de convivialitate în privința vinului și a bucatelor împărțite în comun. Acest aspect mistic al mesei de sărbătoare s-a răspândit în Europa creștinată prin intermediul unor obiceiuri, cum ar
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]