87,696 matches
-
consta, în principal, în reducerea problemelor locuirii, adică problema participării la viața socială, la aceea a habitatului. Criza morală a populațiilor urbane (beție, adulter, delincvență etc.) era raportată la neajunsurile condițiilor de locuire. Prin această reducere a orașului la o simplă concentrare de locuințe 6 se viza combaterea promiscuității maghernițelor și favorizarea vieții intime a familiei. Căci, după cum subliniază Michelle Perrot, dacă familia, care este, fără îndoială, "una dintre primele și cele mai puternice forme de sociabilitate populară", nu poate să
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
conflictelor dintre patroni și muncitori, și aceasta în scopul fondării unei democrații reprezentative. Pentru republicani, nu exista o chestiune socială în jurul antagonismului capital/muncă, ci probleme sociale care se cereau identificate și rezolvate izolat, una după alta, în cea mai simplă descriere a lor, ceea ce le făcea mai ușor de rezolvat. Este vorba tocmai despre ceea ce indica Léon Gambetta în celebrul său discurs rostit la Havre în aprilie 1892, atunci când, respingând himerele socialiste, el slăvea progresul în etape metodice: "Să fim
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de la țară. Importanța acordată spațiului de locuit condamna și vechea aranjare a orașului de altădată. Marile ansambluri ridică blocul la rang de "monument"; blocurile eclipsează clopotnițele și, după cum subliniază Daniel Pinson, vechile monumente, civile sau religioase, par destinate să devină simple echipamente urbane. Din această perspectivă, era normal să fie identificate zonele ce trebuiau urbanizate cu prioritate (ZUP), ca să devină și ele "totalități autosuficiente"134. Marile ansambluri au fost construite ignorând orașele preexistente. În literatura urbanistică modernă, acest fapt este adesea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Oudin -, escamota una dintre îndatoririle esențiale ale urbanismului: crearea unei legături între trecut și viitor"187. Dacă uneori trece prin nostalgia pentru orașul medieval, cu străzile sale sinuoase, care rezervau plimbăreților surprize, pentru dezordinea construcțiilor care nu limitau monumentele la simplul rol decorativ, indignarea acestor critici privește mai ales nepăsarea moderniștilor față de exigențele antropologice elementare. Aceste critici sunt pregnante în operele lui Henri Lefebvre: strada se preta indispensabilei "aproprieri a orașului" de către locuitorii săi, care "nu erau proprietari, dar își puneau
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
să devină mai solidari cu puterea? Avea să-i facă pe francezi să nu mai fie, ca de obicei, mai curând adversari ai acesteia? Sau, dimpotrivă, majoritatea cetățenilor avea să se lase condusă de un ghid, reducându-și participarea la simpla manifestare a încrederii față de un singur om? Plecând de la asemenea întrebări, putem pricepe succesul dezbaterilor privind noțiunea de depolitizare în cadrul colocviilor și meselor rotunde cu caracter politic din anii 1980. Problema depolitizării se substituia celei a lipsei spiritului civic pentru
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
claselor mijlocii la nivel comunal pe cale asociativă voia să înlocuiască mobilizarea visată a forțelor vii de la mijlocul anilor 1950 până la sfârșitul acelor ani, în cadrul instanțelor regionale create ad hoc (comitete de expansiune economică, CODER etc.). Regionalizarea Planului era asimilată unei simple tehnici birocratice: speranța transformării raporturilor între puterea centrală și periferie bazate pe asociații. În cazul regiunii analiza Pierre Grémion -, avem de-a face tot cu asociațiile care într-o zonă slabă a dispozitivului politico-administrativ francez, adică un loc care, pe
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
dezbaterilor și de distanța prea mare de la cuvânt la faptă. În schimb, atunci când sunt consultați în aval asupra unui aspect minor al unui proiect deja implementat spunându-li-se că-i esențial, ei se simt manipulați, coborâți la rangul de simpli garanți ai unor decizii luate deja în absența lor. În privința conținutului discuțiilor, dacă sunt prea tehnice sau prea complexe, li se reproșează faptul că întrețin un "elitism" neavenit într-un asemenea cadru; dacă sunt prea simple, chiar triviale, atunci ele
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
coborâți la rangul de simpli garanți ai unor decizii luate deja în absența lor. În privința conținutului discuțiilor, dacă sunt prea tehnice sau prea complexe, li se reproșează faptul că întrețin un "elitism" neavenit într-un asemenea cadru; dacă sunt prea simple, chiar triviale, atunci ele trec drept semn al lipsei de considerație pentru populație. Și într-un caz, și în celălalt, este estompată promisiunea de a îndemna cetățenii să se pronunțe în deplină cunoștință de cauză. În sfârșit, diferiții protagoniști își
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
atât, beneficiază de sprijin particular și suplimentar fiindcă se fac programe de compensare (principiul echității?)?511 Astfel, este necesar să constatăm faptul ca solidaritatea financiară efectivă în sprijinul comunelor mai sărace nu a împiedicat criza urbană. Solidaritatea nu înseamnă o simplă redistribuire contabilicească a bogățiilor, ci valorează ceva prin modalitățile în care este pusă în act. Din acest punct de vedere, aglomerația devine legitimă atunci când caută o mai bună producere a echității. Nu prin capacitatea sa de a organiza pe plan
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
ale trecerii lor"3 se leagă de concepția eroică a acțiunii politice, cea focalizată pe mari programe și monumentale realizări. Așa cum rezuma Michel Bonetti, politica lui "a investi totul" continuă să rămână chiar și în sistemul actual modalitatea cea mai simplă de a exista a unui ales politic. În fața extinderii câmpului de intervenție și a controlului exercitat de agenții economici privați asupra fondului funciar, acestea sunt puncte de ancorare, de afirmare a prezenței și acțiunii autorităților publice. Acest lucru este întărit
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
dar obligată, în același timp, să asculte și vocile celorlalți"548. Acțiunea comunitară americană vizează deci eliberarea indivizilor de dependența lor socială și de starea de abandon, prin implicarea în construirea unui colectiv. "Acest răspuns se sprijină pe o idee simplă, conform căreia mai întâi e nevoie să ai încredere în oameni, apoi să-i înveți să-și acorde încredere reciproc și, în sfârșit, să permiți fiecăruia să-și recapete încrederea în sine cu ajutorul tuturor celorlalți"549. Fără a idealiza modelul
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
imposibilă. Din punctul de vedere al democrației, ar fi paradoxal ca reprezentanții intercomunali să rămână în afara controlului votului universal pe măsură ce responsabilitățile lor nu încetează să crească. Pe plan operațional, obstacolele în calea realizării funcțiilor metropolitane pe care le provoacă rivalitățile, simpla lipsă de colaborare între orașul centru și comunele aceleiași arii urbane fac de asemenea dificil statu quo-ul. Dar câștigurile unui nou cadru instituțional se anunță a fi ipotetice. Alegerea prin vot universal a reprezentanților intercomunali nu va rezolva problemele democrației
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
3, Georges Duby (dir.), Paris, Le Seuil, "Points", 1998 (1980), p. 107. 1 Asupra acestei distincții între politic și politică, trimitem la introducerea lui Cornelius Castoriadis la La société bureaucratique: "Politica nu înseamnă luptă pentru putere în interiorul instituțiilor date; nici simpla luptă pentru transformarea instituțiilor politice, a anumitor instituții, sau chiar a tuturor instituțiilor. Politica este lupta pentru transformarea raportului societății cu instituțiile sale, pentru instaurarea unei stări de lucruri în care omul social poate și vrea să privească instituțiile care
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
tragic, însă nu se pleacă în fața nici unui alt personaj, dovedindu-se el însuși un curajos militant pentru viață. Lucrarea lui Hőffding este scisă cu căldură. Pentru că are el însuși o relație personală strînsă cu humorul și-și deduce cele mai simple observații din propria expierență de viață.E drept că, potrivit firii sale, el nu este humorist într-un loc al cărții, cercetează cum se face că sîânt așa de puțini mari humoriști printre marii filosofi dar păstrează o dragoste deosebită
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
perfect concepției despre lume, pline de sentiment a marelui humorist, care a fost puternic zguduit de tragismul vieții omenești. Iulie 1918 Heinrich Goebel, Hildesheim CAPITOLUL I HUMORUL CA SENTIMENT TOTAL 1. Stări individuale Nici o stare sufletească nu este cu totul simplă. Atît cît e capabilă să surprindă observația, dacă facem abstracție de tot ce se cuvine atribuit influenței gîndirii, ea descoperă mereu o diversitate mai mare sau mai mică de imbolduri sau instincte, senzații, plăceri și neplăceri, de reprezentări, pe scurt
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
pe cît ne dăm seama, n-ar putea să intervină nici un fel de stări sufletești. Modul în care apare starea individuală prezintă deja dificultăți pentru cercetarea psihologică; stările totale comportă însă, potrivit naturii lucrurilor, probleme și mai mari. Stările individuale simple pot fi eventual provocate experimental și atunci, oricum, nu-i necesar să extindem cercetarea asupra unor raporturi simple și clare. Putem folosi analogii din psihologie, ba poate chiar din mecanică. Dimpotrivă, stările totale sînt mai greu de analizat. Ele pretind
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
apare starea individuală prezintă deja dificultăți pentru cercetarea psihologică; stările totale comportă însă, potrivit naturii lucrurilor, probleme și mai mari. Stările individuale simple pot fi eventual provocate experimental și atunci, oricum, nu-i necesar să extindem cercetarea asupra unor raporturi simple și clare. Putem folosi analogii din psihologie, ba poate chiar din mecanică. Dimpotrivă, stările totale sînt mai greu de analizat. Ele pretind o mai extinsă cunoaștere a întregii istorii a evoluției vieții sufletești a celui în cauză, eventual a epocii
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
vremea înfloririi. Acum însă, făcea o impresie plăcută, cu totul aparte. N-o puteai neglija, trebuia s-o iei în seamă"4. 2.Stări totale În mod intenționat, aceste exemple de stări individuale nu au fost alese printre cele mai simple. Caracteristica lor e faptul că, în fiecare, un conținut variat se grupează în jurul unei stări exterioare sau interioare relativ simple. Chiar dacă am fi ales stări individuale absolut simple, s-ar fi văzut totuși că sînt presupuse mereu niște condiționări derivînd
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
seamă"4. 2.Stări totale În mod intenționat, aceste exemple de stări individuale nu au fost alese printre cele mai simple. Caracteristica lor e faptul că, în fiecare, un conținut variat se grupează în jurul unei stări exterioare sau interioare relativ simple. Chiar dacă am fi ales stări individuale absolut simple, s-ar fi văzut totuși că sînt presupuse mereu niște condiționări derivînd din experiențe anterioare. Mii de persoane au văzut castane verzi zăcînd pe jos, în Fiolstrade, fără să încerce trăirea lui
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
aceste exemple de stări individuale nu au fost alese printre cele mai simple. Caracteristica lor e faptul că, în fiecare, un conținut variat se grupează în jurul unei stări exterioare sau interioare relativ simple. Chiar dacă am fi ales stări individuale absolut simple, s-ar fi văzut totuși că sînt presupuse mereu niște condiționări derivînd din experiențe anterioare. Mii de persoane au văzut castane verzi zăcînd pe jos, în Fiolstrade, fără să încerce trăirea lui Feilberg, iar tema de concurs care a făcut
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
există nici un motiv să renunțăm la ea7 atunci este de presupus că trei grupe de legi sau tendințe vor juca un rol în apariția stărilor totale. E o întrebare foarte dificilă dacă ele se afirmă și la apariția celor mai simple stări particulare. Pentru că nu se cuvine să pornim pur și simplu de la părerea că diviziunile sau distincțiile pe care gîndirea poate și trebuie să le întreprindă, cînd își propune ca obiect de cercetare viața psihică, sînt valabile și pentru formele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
contopiri, întrucît prin acea asociere se naște un nou sentiment, cu o calitate diferită față de sentimentele premergătoare. Numai atunci cînd se cercetează istoria devenirii sentimentului, se poate descoperi ce elemente au colaborat la alcătuirea lui; la observația imediată, el apare simplu și nedivizat. Un alt gen de sentiment total prezintă caracterul de organizare, prin faptul că autonomia diferitelor elemente sentimentale nu este suspendată, ci ele se ordonează reciproc, conform raportului lor cu un interes dominant și cu importanța lor pentru acesta
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
află aplicare ceea ce am dezvoltat pînă acum. 5.Sentiment individual și sentiment total Numesc sentiment individual o stare psihică particulară, în care elementele sentimentale sînt predominante și decisive și care nu este determinată de o singură trăire, fiind totodată relativ simplă prin natura sa. Un astfel de sentiment individual este, de pildă, plăcerea pentru o culoare sau un miros, bucuria în fața unei idei sau a unui tablou, încuviințarea involuntară pe care o poate provoca vederea unei bune acțiuni, satisfacția de a
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
mînia și dragostea pot apărea ca sentimente individuale. Asemenea sentimente individuale pot intra în niște asocieri din care pot să apară sentimente totale. Sentimentul total presupune trăiri de diferite feluri, ce se află într-o corelație reciprocă. O trăire obiectiv simplă poate avea totuși efecte atît de diverse, prin proprietățile felurite pe care le prezintă, încît să egaleze subiectiv mai multe trăiri deosebite, concomitente. Unele sentimente totale pot fi provocate în stări individuale (cf. exemplele citate în §1), dar numai cînd
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
intervine foarte repede o concepere succesivă. Sibbern dă ca exemplu de contopire două grupe de fenomene. Pentru ambele grupe este adevărat că, după un raport tensional între două sentimente, se naște un sentiment total, așa încît cele două sentimente mai simple nu mai sînt resimțite fiecare în parte. În locul sentimentelor ce se luptă sau se dizolvă între ele, a intervenit un sentiment de o calitate nouă, ce nu s-ar produce totuși dacă unul dintre elementele asociate, în contradicție ar fi
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]