8,716 matches
-
multă apă. Menționat mai ales de către Antoine Furetière în al său Dicționar Universal unde scria că doar "bețivii nu își amestecă vinul", cupajul va fi practicat în Franța (mai ales la țară) până în secolul al XX-lea. Așa cum oamenii din Antichitate își îmbogățeau amestecurile cu o mulțime de arome și esențe, băutorul din Evul Mediu adăuga ierburi, mirodenii, miere sau rășină și, precum predecesorii săi iluștri, iubea vinul cald pe care îl reîncălzea cu ajutorul unei lame de fier înroșită. Însă, consumul
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
a offert au public roumain un panoramă de la poésie du monde dès leș temps leș plus anciens : N-am intenționat să dau, cu această culegere, o antologie a poeziei lirice universale. Citind și recitind stihuri cantate în vechiul Egipt, în antichitatea greacă sau chineză, în pădurile negre din străfundurile Africei, subt cerul italic sau galic, s-a ivit în mine dorința arzătoare de a anexă și a asimilă graiului nostru o seama de poezii, dintre cele mai frumoase ale literaturii universale
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]
-
slab sau nu cunoaște deloc istoria va face presupuneri neîntemeiate sau se va lăsa târât în "aventuri autobiografice printre capodopere" și, în general, va evita să se ocupe de trecutul mai îndepărtat, bucuros să lase aceasta în seama amatorilor de antichități și "filologilor". Un exemplu de acest fel ne oferă literatura medievală, în special literatura medievală engleză, care - poate cu excepția lui Chaucer - n-a fost aproape de loc studiată din punct de vedere estetic si critic. Aplicarea sensibilității moderne ar putea pune
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
1946), care reprezintă o istorie a realismului de la Homer la Joyce, bazată pe analiza stilistică plină de sensibilitate a anumitor pasaje individuale *13, constituie realizări erudite care ignoră naționalismele incarnate și dovedesc în mod convingător unitatea civilizației apusene, vitalitatea moștenirii antichității clasice și a creștinismului medieval. Istoria literară ca sinteză, istoria literară pe o scară supranațională va trebui să fie scrisă din nou. Studiul literaturii comparate în acest sens va cere un înalt grad de specializare lingvistică din partea cercetătorilor noștri. El
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
zânelor așa cum sesizăm adesea alunecarea spre un decorativism al picturii care induce o nuanțare simbolică a compoziției. În cazul lui Kimon Loghi, acesta încearcă să concilieze spațiul sumbru al picturii böckliniene cu cel al feeriilor orientale sau toposul arcadic al antichității greco-latine, desfășurându-și magia într-un climat senin, uneori de un cromatism exuberant, mediteraneean, ceea ce-i atrage și reputația de excelent colorist. Examinarea picturilor lui Ștefan Popescu cu subiect de basm aduce în discuție încercarea de sinteză între decorativismul bizantin
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
o nouă viziune asupra Greciei antice, așezată mai degrabă sub semnul arheologiei sau al filologiei clasice ca deplasare de la formă spre expresie 65. În opinia lui Rodolphe Rapetti, această descoperire devine o marcă a abordării böckliniene a temelor legate de antichitatea greacă cu mitologia aferentă. "Transpoziția böckliniană" își găsește echivalentul nu cu mult mai târziu în pictura lui Gustav Klimt, care merge mai departe cu arheologia estetică, în cultura preclasică, cultura miceniană. Dacă Rapetti sesizează la Böcklin un accent nietzschean "în
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Ele devin la Klimt alegorii ale eșecului rațiunii. Böcklin nu are vehemența lui Klimt, dublată în forul interior de rezistența pe care o ridică cercurile naționaliste vieneze în fața picturilor sale, pentru care pictorul va trebui să schimbe comanditarul. Böcklin conferă antichității un nou suflu, care îndepărtează abordarea de la o viziune clasicizantă, statuară, spre una picturală, de la o majestate sculpturală, spre o abordare organicistă. "Privirea lui Böcklin asupra mitologiei este de o originalitate radicală. În concepția sa estetică asupra Antichității, referința la
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Böcklin conferă antichității un nou suflu, care îndepărtează abordarea de la o viziune clasicizantă, statuară, spre una picturală, de la o majestate sculpturală, spre o abordare organicistă. "Privirea lui Böcklin asupra mitologiei este de o originalitate radicală. În concepția sa estetică asupra Antichității, referința la statuar nu mai are locul primordial pe care-l ocupa de la Renaștere încoace. I se substituie o pictură care prin precizia detaliului, a prezenței fizice a anatomiei, insuflă un fel de viață păgână unui repertoriu care era în
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
cunoscuse. (Introducând mitul grec în pictură, Moreau realizase concordanțe între peisaj și taina unei scene mitice. El nu picta fapte, ci stări meditative într-un univers compus de el, ce depășea realul. Böcklin a reflectat de asemenea asupra trecutului și antichității. Pasionat ca și Moreau de legende, de mister, de simboluri, în compoziția imaginilor sale domină un sentiment clasicizant)"225. În "Expoziția de pictură a d-lui Ștefan Popescu" din Adevărul, I. Teodorescu relevă caracterul subiacent mitologic sau folcloric al unei
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
arte. Cele două tablouri prezente în același spațiu nu opun două viziuni complet diferite cât, mai degrabă, încearcă o sinteză prin aceea că, așa cum consideră Gottfried Fliedl, "sunt încercări de a transforma trecutul în prezent"402, într-un caz cultura antichității, în celălalt, cultura Biedermaier. Capitolul VIII VIII.1. Kimon Loghi simbolistul În 1945, la sala Dalles din București, Kimon Loghi (1873-1952) patrona ultimul său vernisaj care închidea nu numai perioada de creație a artistului aproape orb, dar și o epocă
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
moralism, dobândește relevanță exclusiv estetică. Există o întrega direcție anticizantă în cadrul simbolismului în artele plastice și, în particular, în cadrul simbolismului german, cu care Loghi intră într-un contact direct. La rândul său, Gustav Klimt descoperea o vârstă mai veche a antichității, cea a Greciei preclasice, și odată cu ea, arta miceniană care-i influențează pictura. Nietzsche utiliza categoriile de apolinic și dionisiac nu numai pentru a explica apariția tragediei ca gen literar, ci și importanța ei în modelarea civilizației occidentale cu întreg
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
nu numai pentru a explica apariția tragediei ca gen literar, ci și importanța ei în modelarea civilizației occidentale cu întreg câmpul ei de tensiuni și contradicții. Într-o mai mică măsură, și pictorii români sunt influențați de această dimensiune a antichității grecești și latine. Avem exemplul unui Leon Bakst, cu Terror antiquus (1908) de ilustrare printr-un singur tablou a ceea ce reprezintă antichitatea în viziunea simbolistă. Artur Verona pictează Frumusețe antică, o vază ornamentală de proveniență romană, tablou simbolist mai degrabă
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
de tensiuni și contradicții. Într-o mai mică măsură, și pictorii români sunt influențați de această dimensiune a antichității grecești și latine. Avem exemplul unui Leon Bakst, cu Terror antiquus (1908) de ilustrare printr-un singur tablou a ceea ce reprezintă antichitatea în viziunea simbolistă. Artur Verona pictează Frumusețe antică, o vază ornamentală de proveniență romană, tablou simbolist mai degrabă prin titlu; Artachino, o temă mitologică în Biblis transformată în izvor, de gust clasic; Dimitrie Florian un Templu grecesc, care introduce în
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
romană, tablou simbolist mai degrabă prin titlu; Artachino, o temă mitologică în Biblis transformată în izvor, de gust clasic; Dimitrie Florian un Templu grecesc, care introduce în ecuație sensibilitatea ruiniștilor romantici la confiniile cu simbolismul. În pictura lui Loghi, temele antichității probează o recurență semnificativă, și este foarte posibil ca ascendența grecească a lui Loghi să joace un rol important în ce privește această direcție a simbolismului său. Picturi precum Două femei în peisaj arcadic, Vestale, Idilă romană, Ifigenia în Taurida, Frumoasa ateniană
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
basorelief cu dramatizări pe teme mitologice. Două femei iau apă de la această fântână și una dintre ele a așezat o amforă pe marginea ei. Raportul dintre trecut și prezent este ambiguizat, în definitiv, nu poți plasa clar în timp scena, antichitatea pare să fie aievea, deși titlul tabloului îi indică caracterul fantasmal, de reconstrucție nostalgică în cheia sensibilității simboliste, unde fiecare element tinde să se transforme într-un simbol. Într-un alt tablou intitulat Vestale, putem observa un Loghi deja mediteraneizat
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
1974. Baudelaire, Charles: Inima mea dezvăluită, traducere din franceză, note și postfață de Bogdan Ghiu, Est Samuel Tastet Éditeur, București, 2002. Benedict, Maria: Ștefan Luchian, Meridiane, București. Bengesco, M.: Mélanges sur l'Art Français, Dorbon-Ainé, Paris, 1913. Bredekamp, Horst: Nostalgia antichității și cultul mașinilor. Istoria cabinetului de curiozități și viitorul istoriei artei, traducere de Maria-Magdalena Anghelescu, Idea Design & Print, Cluj-Napoca, 2007. Brodskaia, Nathalia: Simbolismul, traducere de Ion Danubiu, Editura Aquila, 1993, 2008. Brogniez, Laurence: Préraphaélisme et symbolisme. Peinture littéraire et image
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
1986, p. 360. 562 Séverine Jouve, Obsessions et perversions dans la littérature et les demeures à la fin du dix-neuvème siècle, Collection Savoir: Lettres, Hermann Éditeurs des Sciences et des Arts, Paris, 1996, p. 90. 563 Vezi Horst Bredekamp, Nostalgia antichității și cultul mașinilor. Istoria cabinetului de curiozități și viitorul istoriei artei, traducere de Maria-Magdalena Anghelescu, Ideea Design & Print, Cluj-Napoca, 2007. 564 Walter Pater, Marius the Epicurean, vol. II, MacMillian and Co., Limited, Londra, 1921, pp. 92-93. 565 Ibidem, p. 93
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
cuvenit, așa Încât, oricare act literar artistic Își găsește locul În funcție de teoria propriu zisă, mai precis, ele consemnează progresul. De altfel, nu e o noutate dacă se precizează că problemele de teorie a artei au o vechime considerabilă; ele vin din antichitatea lui Platon și Aristotel (vezi „Poetica”), trec prin clasicismul francez al lui Nicolas Boileau (vezi „L’Art poetique”), ajung În universul lui Kant și Schopenhauer, mari filosofi care au influențat În chip magistral gândirea estetică, dar și În cel al
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
sensibilității cititorului. Lirismul este genul discursului subiectiv, exprimă sentimentele prin intermediul figurilor de stil și al simbolurilor. Discursul liric este rostit la persoana Întâi. Uneori este folosită și persoana a II-a. Termenul liric vine de la denumirea vechiului instrument muzical al antichității, lira, când poezia și muzica se rosteau Împreună. Lira era Însemnul lui Apollo, zeul luminii, al muzicii și al poeziei la greci. În Grecia antică s-a folosit pentru scrierea textelor poetice cu criteriu formal, acompaniamentul de liră. De abia
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
ca În epoca antică), sau În proză. Genul epic În versuri, cuprinde următoarele specii; Balada este o creație epică populară, intrată apoi și În rândul speciilor literaturii culte; - Legenda are o definiție asemănătoare. - Epopeea este o operă narativă amplă din antichitate. - Fabulă este o alegorie. Genul epic În proză: Anecdotă, basmul, jurnalul intim, memoriile, mitul, schița, povestirea, nuvela, reportajul, romanul, parabola. Într-o opera epica exista un narator, personaje și acțiune (adică desfășurarea Întâmplărilor Într-o succesiune temporală). - modul de expunere
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
conflictul. De altfel, speciile fundamentale ale teatrului clasic sunt comedia și tragedia. Drama este o specie de mijloc, creată de către romantici, ca atitudine anticlasică, mult mai târziu. - tragedia este o specie a genului dramatic, În versuri sau proză, cunoscută din antichitate, cu subiect grav, patetic, cu personaje puternice, aflate Într-un conflict violent, ireconciliabil, cu deznodamânt nefericit, infiorător (tragic). Genul dramatic modern și-a diversificat speciile dramatice În așa măsură, Încât denumirile lor sugerează multitudinea posibilităților de a se exprima În
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
Milai Eminescu. „Sara pe deal buciumul suna cu jale, Turmele-l urc, stele le scapara-n cale, Apele plâng, clar izvorând În fântâne; Sub un salcâm, draga, m-astepti tu pe mine.” Mihai Eminescu CURENTE ȘI MIȘCĂRI LITERARE RENAȘTEREA Cultura antichității a fost redescoperită de Europa după o mie de ani de războaie, menite să reașeze lumea În alte hotare decât cele cunoscute atunci. În momente de liniște, literatura clasică a devenit accesibilă Europei, după ce fusese pierdută sau inaccesibilă o mie
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
În special În universități ori seminarii religioase, dar și În orașe mari. Tot acum, În universitățile și școlile din Italia și Franța s-a erodat poziția absolută a teologiei În studiile academice. Se studiau, se traduceau lucrări filosofice, opere ale Antichității etc. Prin răspândirea cărților și a literaturii, acestea ajungeau În tot mai mare grad În mâinile altora decât ale celor Învățați. Aceștia scriau În limba latină. Astfel a fost Încurajat scrisul literaturii În limba maternă. Pe la mijlocul veacului al XV-lea
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
scrie poezii etc. Michel de Montaigne (1533-1592) a fost un scriitor francez; el Împlinea idealurile Renașterii și umanismului prin viața sa de moșier, primar, consilier politic, birocrat, umanist Învățat, literat educat, catolic evlavios etc. În spirit umanist, a căutat rădăcinile Antichității, Încrezându-se În valoarea și calitățile intrinseci ale omului și În gândirea rațională. Renașterea a cunoscut „oameni ai Renașterii”, dar nici unul nu se compara cu Leonardo da Vinci (1452-1519), matematician, inginer, inventator, pictor, sculptor, arhitect, muzician, scriitor. Gânditori politici ca
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
În gândirea rațională. Renașterea a cunoscut „oameni ai Renașterii”, dar nici unul nu se compara cu Leonardo da Vinci (1452-1519), matematician, inginer, inventator, pictor, sculptor, arhitect, muzician, scriitor. Gânditori politici ca Niccolò Machiavelli și Thomas Morus au redeșteptat interesul pentru ideile Antichității, folosindu-le pentru critica epocii contemporane. Teologi ca Erasmus sau Martin Luther au contestat status quo-ul aristotelian, introducând idei radicale În ceea ce privește dreptatea și credința. Între acestea exista un conflict latent raportat la viziunea Bisericii referitoare la locul omului În lume
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]