9,905 matches
-
asigurări. Fotoliile cu șenile și rampele erau până în 1989 finanțate doar pentru a permite studii sau o activitate lucrativă. În prezent ele sunt finanțate pentru toți handicapații care nu-și pot părăsi domiciliul fără ajutor. Deasemenea, sunt finanțate pentru activitățile cotidiene (menaj), dispozitive de urcare a scărilor și dispozițivele de urcare a greutăților. Beneficiarii unei rente complete au de asemenea acest drept. Transformările la domiciliu necesare a îmbunătăți mobilitatea bolnavilor (adaptări la căzi de baie, WC-uri, dușuri, uși și pereți
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
neașteptate, observarea modului în care pacientul părăsește relaxarea prin mânuirea membrelor, pentru a vedea stadiul tonusului; b) psihoterapeutul trebuie să informeze cum trăiește pacientul relaxarea, dacă are dificultăți și în ce constau acestea, dacă interferează ceea ce a învățat, în viața cotidiană și în cele din urmă cum vorbește celorlalți pacienți, medicului, îngrijitorului despre relaxarea lui. Ne vom îndrepta atenția asupra fenomenelor psihologice care sunt importante în tratamentul chinetoterapeutic. Pacientul cu SM care se prezintă la tratament a trecut printr-un proces
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
constitu irea unei cetățenii care să nu mai fie modelată de centrul omnipotent al capitalei. „Era nouă“ înseamnă și apli carea efectivă și graduală a principiilor pe care legea fundamentală de la 1866 lea enunțat fără a le traduce în practica cotidiană. Cetățenia implică și această ocrotire a individului în fața riscului de abuz administrativ și de exces clientelar. Patima politică invadează instituțiile destinate a oferi cetățeniei pavăza ei cea mai importantă. Stabilitatea administrației, eliminarea ingerinței politice în actul de justiție, cultivarea unui
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
să dispună de o mare capacitate de stocare, să păstreze întreaga informație venită de la receptorii senzoriali; • să se întindă pe o perioadă scurtă, lăsând loc pentru noile informații care sosesc; • specializarea în timp a analizatorilor (care va depinde de activitatea cotidiană desfășurată de fiecare subiect). 4.4. Memoria explicită și memoria implicită Distincția teoretică dintre memoria explicită și memoria implicită a fost consacrată în 1985 de Peter Graf și Daniel Schachter. Ei notau: "Memoria explicită apare când performanța în sarcină necesită
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
cititori să se încreadă într-un destin determinat de stele. S-a ajuns la o interogare a stelelor, cu o teamă adesea servilă, nu doar pentru proiectele cele mai importante, ci chiar și pentru activitățile simple și banale ale vieții cotidiene. Efectuarea unei călătorii, acceptarea unei invitații în societate, a face o baie, toate acestea începeau să depindă de răspunsul unui astrolog, care găsea totdeauna un popor dispus să creadă în înțelepciunea sa. Lui i se adresau pentru a cunoaște poziția
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
care are capacitatea de a aduce un serviciu enorm statului prin îndepărtarea potrivnicilor și favorizarea păcii. În concluzie, ideea nonviolenței creștine, chiar și în gândirea lui Ciprian, este strâns legată de cea din militia Christi și considerată ca o luptă cotidiană al cărei apogeu poate consta și în martiriu. 2.2.7. Arnobius Orientat spre creștinism de pesimismul său față de natura umană, Arnobius (255-327) vedea fundamentul Imperiului roman în vexațiune și războaie. Un astfel de exemplu ne este oferit de Adversus
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Critică, 82-84; Ciobanu, Opera, 195-199; Cândroveanu, Printre poeți, 182-187; Raicu, Fragmente, 304-307; Tartler, Melopoetica, 168-171; Munteanu, Jurnal, IV, 247-249; Nicolae Manolescu, Autoportret în fereastra poeziei, RL, 1989, 3; Al. Călinescu, Tensiuni lirice, CRC, 1989, 10; Coșovei, Pornind, 15-21; Gabriel Dimisianu, Cotidian și fantastic, RL, 1991, 2; Eugenia Tudor-Anton, Daniela Crăsnaru, „Pluta răsturnată”, VR, 1991, 5; Elisabeta Lăsconi, Camera, podul, planta..., CC, 1991, 8-9; Traian T. Coșovei „Fereastra în zid”, CNT, 1992, 29; Cristea, A scrie, 199-203; Poantă, Scriitori, 112-114; Ion Pop
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286479_a_287808]
-
în paranteză", de data aceasta își propune un fel de deparantezare a politicului prezent în procesul comunicării, îndeosebi al comunicării interculturale. Desigur, este vorba de o accepțiune cu totul specială a "politicului", spre a nu fi confundat cu accepțiunea obișnuită, cotidiană. Domnia sa pornește de la primul capitol al cărții menționate a lui Em Griffin ("Talk about communication"), capitol în care autorul american distinge cele șapte etape prin care a trecut teoria comunicării în secolul XX în Statele Unite ale Americii, dar și în
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
construire, structurare și modelare, metode). Pe acest fond, el susține (1997, p.19) că o paradigmă pedagogică inovatoare devine importantă, prin reflecțiile provocate, pentru lărgirea ipotezelor de rezolvare a problemelor nou apărute, pentru conceperea proiectelor educative, potrivit schimbărilor din realitatea cotidiană. 1.5.2. Paradigme microparadigme Microparadigmele pot fi asociate cu abordarea faptelor-puzzle, concepute în sistem, implicate în rezolvarea unei probleme a practicii educative efective și în care este activat un element sau mai multe ale proiectului conceput de formare-dezvoltare. Ele
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
timp, de anumite prejudecăți, interese și nevoi: el reprezintă un agent masculin rezultat dintr-un context al relațiilor de gen inegale, în care grija femeilor susține dezvoltarea eurilor masculine autonome, ceea ce face ca pentru femei cooperarea să fie o realitate cotidiană, iar bărbații să fie eliberați de aceste necesități. În consecință, marii majorități a oamenilor, relațiilor sociale și instituțiilor care nu pot fi interpretate ca entități raționale coerente li se neagă posibilitatea de a acționa în politica internațională. Dintr-o perspectivă
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
asociată "redobândirii bunurilor comune" ceea ce este evident este că înrădăcinarea instituțiilor politice în forme socio-economice concrete duce la practici sustenabile, pe când în ideea lui Eckersley despre democrație ecologică este evident că practicile deliberării democratice și practicile de producere a vieții cotidiene sunt mult mai clar separate una de cealaltă, lipsite de substanță, altfel spus. Oricum, ceea ce este clar este că dacă li s-ar da o întorsătură "descentralizatoare" argumentelor lui Eckersley privind democrația ecologică adică dacă ar fi abandonată insistența autoarei
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Întotdeauna ca niște frumoase Începuturi. Μ Modul cum se individualizează procesul creației la fiecare creator În parte poate releva un aspect interesant: În timp ce unii excelează prin anvergura demersurilor lor creative, alții Își consumă potențialul creator doar În acte creative mărunte, cotidiene. Explicația constă, poate, În faptul că astfel de oameni nu pot ieși din cadrele unor scopuri Înguste, de fiecare zi, fapt care Îi și face, de altfel, să nu poată realiza decât valori limitate În timp. Μ Un secret al
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pe seama diferențelor de mentalitate sau de aspirații, sunt, În realitate, mai ușor de ridicat decât se crede de obicei, dacă se face un efort de minimă bunăvoință sau de bun-simț. Μ Faptul că specificul personalității se exprimă În acte mărunte, cotidiene, sau că poate fi dedus din acestea reprezintă astăzi o idee comună. O consemnăm totuși pentru frumusețea exemplului dat de Gabriel Liiceanu În legătură cu unul dintre marii noștri filosofi, Constantin Noica. Filosoful Își Întâmpină confratele, Într-una din zile, cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
oameni deosebiți importantă este, așadar, centrarea nu pe ceea ce viața ar trebui să le dea, ci pe ceea ce reprezintă datoria față de ei Înșiși. Totuși, nu numai această orientare prioritară a propriei personalități spre o datorie față de sine explică modestia traiului cotidian al acestor mari personalități, ci și bogăția În valori morale și spirituale a interiorului lor de viață, valori a căror efervescență creatoare ei nu vor să o limiteze prin preocupări strict materiale sau mercantile. Μ Paradoxal, dar sunt mai periculoase
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
a umanității: Giordano Bruno, care a fost ars pe rug; Thomas Morus, care a fost decapitat; Socrate, care a trebuit să bea cucută; luptătorii pentru libertate, care au fost azvârliți În Închisori etc.) și totuși faptele dramatice din spectacolul vieții cotidiene nu au numai o semnificație negativă: ele se dovedesc a fi modele sau căi care asigură o creștere și Înălțare morală și spirituală a omului. Μ Ce se Întâmplă când gândirea Încearcă să depășească bariera rațiunii, să iasă din condiția
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
ținutului din care provin. Problema capătă o asemenea gravitate Încât Montaigne, În permanență În pragul unei crize de identitate, se teme uneori să nu Își uite propriul nume și ajunge să se Întrebe cum va reuși să facă față vieții cotidiene În acea zi inevitabilă În care o asemenea nefericită Întâmplare, care e În logica uitărilor precedente, nu va Întârzia să se producă. Această slăbiciune generală a memoriei are În mod evident urmări asupra cărților citite, iar Montaigne recunoaște fără ocolișuri
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
sarcina ei Încheiată, decât să dispară după ce și-a transmis mesajul. Însă faptul că uitarea nu are numai părți negative nu rezolvă toate problemele, mai ales pe cele psihologice, care Îi sunt asociate și nu Înlătură angoasa, sporită de necesitatea cotidiană de a le vorbi celorlalți, de a nu reuși să-ți fixezi nimic În memorie. E adevărat că fiecare Încearcă neplăceri de acest fel și pentru orice lectură e valabilă afirmația că nu produce decât o cunoaștere fragilă și temporară
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
autoritate, de parcă el ar fi fost prezentatorul acelei mini-dezbateri, spre Ocupația din Paris, În general, spre schimburi de focuri, restricții, cozi de la chioșcurile sărăcăcioase de alimente, alarme, liste de ostateci agățate pe pereți, denunțuri anonime și toata litania de neajunsuri cotidiene din acei patru ani interminabili. În rest, nu vorbeau ca să se afle În treabă, pentru că acel mediu lugubru și opresiv era fundalul omniprezent al lucrării.” Singura posibilitate a lui Gastinel e să rămână la generalități despre cei doi copii sau
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
bea decât pentru pace În lume, Își Îmbunătățește perfomanța „În ziua următoare”, propunându-i el Însuși toastul pacifist potrivit. Scena care ne interesează aici, cea cu privire la rolul cărților necitite În declanșarea unei relații amoroase, se petrece tocmai În contextul perfecționării cotidiene. După numeroase zile de repetiții, Phil reușește să Închege cu Rita o conversație care o face pe deplin satisfăcută, căci interlocutorul pronunță treptat toate frazele pe care și le-ar fi dori să le audă Într-o lume ideală a
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
nivel stilistic, scrierile, în cele metaforizante și cele demetaforizante. Dilatarea discursului, prin alegerea expresiei demetaforizante este vizibilă, mai ales, în aceste cele din urmă volume ale creației, când simplitatea și sinceritatea expresiei intenționează să traducă o viziune insolită asupra existenței cotidiene. Ca un veritabil postmodern, servindu-se, totuși, de limbajul neomodernist al necuvintelor, Ana Blandiana își ia povestea în serios, făcând din propria viață o artă poetică. Sufletul, deși în aparență constituindu-se în metatext, se proiectează, în fapt, în interiorul poeticii
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
-și sfințirea;/ În timp ce credința -/ Asemenea rândunelelor/ Care pătrund sub cupolă/ Zburătăcite de clopote -/ Se rotește speriată,/ Se lovește de pèreții pictați/ De Pantocrator,/ Coboară/ Și se așază cuminte în frescă". (În frescă) O adevărată frescă, în dimensiuni mici, a vieții cotidiene, în care credința, îngerii, timpul, aglomerația, oamenii, condiția poetului sunt prezentate într-un amalgam de imagini și de cuvinte, acest volum aparține, prin excelențp, postmodernismului. Metafora nu există deloc sau, dacă există, este ascunsă cu finețe în spatele unui limbaj simplu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
se dovedește a-și fi păstrat și azi întreagă forța și să se constituie, parțial, într-un muzeu în miniatură al comunismului [subl. n. A.I.P.]. Fiecare cuvânt, în aparență banal, prinde ca într-un clește realitatea specifică a vieții cotidiene sub comunism și este ca un exponat, sub care mâna istoricului sau a celui care a trăit acel timp poate scrie cu grijă o etichetă lămuritoare"246. Desigur, această din urmă referire vizează poemul Totul 247, despre care Alex Ștefănescu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
care Alex Ștefănescu menționează că "a fost transcris de mâinile a mii și mii de necunoscuți, cunoscând astfel o mare circulație, dar și mai curios și mai înduioșător este faptul că a fost completat cu numeroase alte mostre de existență cotidiană de către diverși anonimi, astfel încât s-a transformat până la urmă într-o imensă jalbă colectivă, într-un inventar al urâțeniei, în care erau obligați să trăiască douăzeci și trei de milioane de oameni. Poeta a devenit atunci, pe neașteptate, o Jeanne
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
superior, adidași,/ bancuri, băieții de pe Calea Victoriei,/ pește oceanic, Cântarea României,/ totul". (Totul) O autentică scriere în stil postmodern, în care biografismul își face loc pretutindeni și în care universul liric se remarcă printr-o încercare de recuperare a puterii limbajului cotidian. Elitismul modernist este înlocuit de populismul postmodern, în care cuvintele desemnează realități obișnuite, care, însă, redate fragmental sau fragmentarist conduc la instituirea de imagini reprezentative pentru spațiul comunist. Poemul poate fi interpretat oricum, atâta timp cât nu se îndepărtează de context: cu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Finlanda, Polonia, Ungaria, Bulgaria, Cehoslovacia, Brazilia, Cuba, Turcia, Siria, Grecia, China, Japonia, Israel, Albania"514. O cunoaștere și o cercetare îndeaproape a biografiei autoarei relevă modul în care nu doar întreaga experiență culturală acumulată influențează poetica acesteia, ci și experiențele cotidiene, intime sieși. Astfel, "așa cum scriitoarea argumentează și în epistolele trimise la vârsta de 19 ani poetei Victoria Ana-Tăușan (1937-2011), prietenă încă din adolescență, orice scriitor trebuie, un timp, să se izoleze, să citească enorm, să-și cunoască colegii de generație
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]