10,662 matches
-
apus, într-o cvadrigă trasă de patruzeci de îngeri. Înaintea cvadrigii, acoperind oarecum pământul, aleargă pasărea numită Phoenix (Phoinix). Dimensiunile ei sunt uriașe (cât nouă munți la un loc), iar îngerul o numește paznicul pământului (ho phylax tes oikoumenes), întrucât, desfăcându-și aripile, apără pământul și tot ce viețuiește pe el de dogoarea, altfel insuportabilă și ucigătoare, a Soarelui. Pe aripa dreaptă a păsării Baruh vede o inscripție cu litere aurii: „Nici pământul, nici cerul nu mă zămislește (tiktei), ci aripile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
vierme al cărui excrement devine scorțișoară (kinamomon), „folosită de către regi și principi”. Cu forfotă și cutremur, lumina se răspândește pe suprafața pământului. O nouă zi începe. Razele Soarelui se rup de întuneric. Cocoșii pământeni răspund chemării păsării Phoenix. Aceasta își desface aripile maiestuos, spectacol în fața căruia Baruh se simte copleșit: „Văzând o asemenea slavă (doxan), am fost lovit de spaimă mare (phoboi megaloi); și am fugit și m-am ascuns între aripile îngerului” (VII, 5). Îngerul îl mai liniștește: dacă vrea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
trimise. Le întorcea, le mirosea, se uita la timbre, studia numele, cuvintele cu rezonanță ciudată: Bombalapetty, Pudukkottai, Aurangabad, Tonk, Coimbatore, Koovappally, Piploo, Thimpu, Kampala, Cairo, Albuquerque. Le ținea în lumină, plicurile pline cu promisiuni, cu posibilitatea unor lumi diferite. Le desfăcea la aburii de deasupra cănilor de ceai sau le dezlipea, căci umiditatea aerului făcuse cleiul aproape cu totul ineficient, și le parcurgea alene conținutul pe tot restul zilei. De când începuse să lucreze la oficiul poștal, își petrecuse astfel mult timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
forme de mango colorate în nuanța prunei și a chihlimbarului luminos. Erau catifele întunecate și pasteluri lăptoase, pătate cu cea mai vagă nuanță de roz-trandafiriu sau fistic. Erau întinderi neîntrerupte de lenjerie apretată, așternută în valuri la picioarele lui Sampath. Desfăcu dopul unei sticle cu apă de trandafiri și aroma eliberată se amestecă în mirosurile puternice de biryani cu miel care se ridicau din cazanele de afară. Sampath, al cărui miros se rafinase de-a lungul anilor în care acordase atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
-și scoată hainele. Din public se ridicară câteva țipete îngrozite. Totuși, în momentul acela de apogeu, le confundă cu strigătele de admirație. Într-un stil propriu, lăsă pe rând să alunece de pe el sariurile și dupatta cu care se înfășurase. Desfăcu și ultima fâșie lucioasă de material, dar simțea că nu a ajuns încă la punctul culminant al reprezentației sale, acel apogeu spre care se îndrepta, pe care toată ființa sa îl anticipa. Nu se putea dezamăgi pe sine așa că începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
fâșie lucioasă de material, dar simțea că nu a ajuns încă la punctul culminant al reprezentației sale, acel apogeu spre care se îndrepta, pe care toată ființa sa îl anticipa. Nu se putea dezamăgi pe sine așa că începu să-și desfacă nasturii cămășii. Își azvârli îmbrăcămintea în aer, ca un erou care aruncă o cârpă folosită pentru a curăța arma cu care ucisese dușmanul. Pe măsură ce țipetele creșteau în volum și în intensitate, își cobora mâna la pantaloni. — Opriți-l, urlă domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
dragoste: cum înfrunzise și înflorise, cum îi străluceau pe chip bucuria, sentimentul de plin. Își aminti, privind resturile colecției sale, cum petrecuse ore întregi înșirând coliere de păstăi în jurul său. Cum își pusese flori în spatele urechilor, cum le sorbise nectarul. Desfăcuse păstăile cu dinții și deschisese mugurii ca să le descopere umbreluțele roz. Cu cât petrecuse mai mult timp cu astfel de activități, cu atât fusese mai absorbit. Își gâdilase călcâiele cu marginea tăioasă ca o lamă a ierburilor sălbatice, își frecase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
din pământ și din umbrele întunecate din jurul său. Ieșise din burțile negre ale tuberculilor de sub pământ, din ghiocurile ascunse de semințe și flori, din cărăbușii ca cerneala și din bambusul gol pe dinăuntru. Văzuse petalele albe ale florilor de noapte desfăcându-se, o spuză de stele lucitoare apărând deasupra sa; mirosise iasomia plantată de mama sa și laurul otrăvitor, privise fluturii de noapte traversând întunericul ca să plutească, nefericiți în dragoste, peste o floare de tutun. Cu degetul ridicat, urmărise traseele magice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
rămâne nimic nescos la lumina crudă a zilei, și să mai reziste după aceea cine mai poate în fața curiozității devorante a cititorului, care e nesatisfăcut și iritat dacă îi spui că există într-o operă secrete care nu pot fi desfăcute sau taine care nu pot fi sfâșiate. Ce secrete? Care secrete? Unde vezi dumneata taină? Iată proba: Cetățeanul Ghiță Calup! Jupân Dumitrache a fost copiat după natură. Iar Balzac n-a spus el însuși că vrea să fie secretarul epocii
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
doar nu ești buricul pământului, și să nu fii melancolic, că nu ești poet, fir-ar al dracului să fie!... ȘERPI PE HÎRTIE Cîntă-mi, zeiță, mânia ce-aprinse pe doi fii ai Ardealului când auziră că tatăl lor și-a desfăcut casa din satul natal și s-a mutat în satul mamei lor vitrege... Pline de șerpi erau scrisorile pe care vântul le aducea și le arunca în noua bătătură a tristului tată... Dragii mei părinți, în primele mele rânduri de
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
preface n-o să-i păcălesc eu pe ei, deși recunoșteau că alții se lăsau păcăliți. Da, o fi, dar... și aici acești detractori pe care aveam să-i descopăr curând și în orașul lumină făceau așa un semn cu degetele desfăcute la tâmplă, că adică ceva n-ar fi în regulă cu gândirea mea. Considerați de toată lumea normali, acești inși au acest obicei curios să ne arate pe noi, cei normali, cu degetul la tâmplă. Tocmai ei, despre care afli, azi
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
ascuțit, mi-a țipat de-a dreptul în ureche, iar mie mi s-a umplut tot trupul de țipătul ăla ascuțit, am adulmecat, mai viu ca niciodată, acel miros de fată mare, și am văzut cum sandvișul meu galben se desfăcuse-n două, iar feliile zăceau în praf, cu partea unsă cu magiun în jos, dar de asta nici că-mi mai păsa, pentru că-i țineam, în continuare, păsărica în palmă, și știam că n-am să-i mai dau drumul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
dantelăreasă și bijutier: poveștile nu pot fi rostite oricum, ci printr-un ritual stabil. Pățaniile pornesc din viața de zi cu zi, dar elucubrează adesea, rătăcesc, umblă prin labirinturi. Șeherezada știe însă întotdeauna să le aducă la liman, să le desfacă din coji, să le spele, să le pieptene, să le hrănească. Pentru că poveștile nu există pur și simplu: ele trebuie, de obicei, hrănite cu tot soiul de ingrediente fine, trebuie cremuite (astfel încât să nu li se crape pieleaă etc. Poveștile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
Mesaj: Can I leave a Masala*?! Încuie ușa cu cheia asta, dechide-o cu alta, trântește geamul și sperie animalul. Din ea, din maimuță, din sursă. Vei merge ca unsă, scursă. Atenție la cursă! Curăță-ți dinții zimțați, șterge praful colorat, desfă-ți rucsacul venerat. Namaste*, can I have some honeyyyyyyyy?! În nări aer cald, în ochi fum întortochiat, pe față un coș de mărimea third eye*. Descuie visul, închide Atlasul, pricepe extazul, dă-mi înapoi macazul și-ntinde obrazul. Răbdare. Mâine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
fascismul a fost învins din punct de vedere militar, dar elementul său de bază, rasismul de tip eliminatoriu, a supraviețuit, încuibânduțse după falimentul socialismului de stat de amprentă sovietică în liniile de fractură ale globalizării - la nivel internațional. Globalizarea a desfăcut din nou sticla cu otravă. Rasismul și cu precădere specia sa cea mai perfidă, antisemitismul, au devenit mărfuri ale globalizării în propagandizata piață mondială fără granițe, care pretinde că nu se interesează de culoarea pielii, ci doar de profit. Ideologii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
a lungul mesei de conferințe și pe față i se întipări o expresie de neliniște. Făcu grăbit un semn funcționarului de lângă el: \ Vrei, te rog, să citești exact cuvintele trădătoare rostite de Trask? Secretarul se uită pe hârtiile lui, apoi desfăcu mai multe foi ale unui manuscris și spuse cu voce seacă: \ Voi cita acum afirmația lui Wade Trask, așa cum au relatat-o martorii și cum a recunoscut-o el însuși: "Principiul colectivist \ cuvintele domnului Trask \ a fost dus prea departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
Fata se uita la el uimită și speriată, neîndrăznind să râdă și ea. Se întoarse în laborator, calmat de propriul umor. Nu pierdu nici o clipă: fără avertisment, trase o încărcătură de gaz asupra corpului întins pe podea. Când acesta amorți, desfăcu legăturile, îi scoase călușul și îl întinse lângă aparat. Fixă rapid electrozii: opt pe o parte și aproape douăzeci pe cealaltă, fiecare în dreptul unui centru nervos important. Fusese surprins de importanța pe care Trask o acorda unora din ei. Centrii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
DATĂ MAI STINSĂ ȘI ÎNDEPĂRTATĂ: "CONTACT DIRECT ÎNTRERUPT. CONFUZIE DE IDENTITATE, DEȘI NUMELE WADE TRASK A FI FOST CLAR STABILIT. CELĂLALT NUME A NU FI..." VOCEA, SAU ORICE AR FI FOST, SLĂBI BRUSC ȘI SE STINSE. TREMURÂND, MARIN ÎNCEPU SĂ DESFACĂ ELECTROZII DE PE TRUPUL INERT DE LÂNGĂ EL, DUPĂ CARE SE REZEMĂ DE MASĂ ȘI ÎNCERCĂ SĂ GĂSEASCĂ O EXPLICAȚIE FENOMENULUI FANTASTIC CARE SE PRODUSESE. Încercarea de a se transfera înapoi în propriul corp eșuase. Era un eșec personal, care îl făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
îi dispăru parțial din picioare. Îndepărtă mâinile care îl sprijineau și rămase în picioare în mijlocul sălii, clătinându-se ușor și luptându-se cu senzația de amețeală. Ochii arși de febră îi căzură asupra lui Trask. Savantul se străduia să își desfacă cătușele. Mușchii gâtului și ai maxilarului inferior erau încordați la maximum, întregul corp îi era crispat, iar pe față îi curgeau broboane de sudoare. Ochii lui sticloși, aparent lipsiți de vedere, se rostogoliră în orbite până când întâlniră privirea lui Marin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
Îndreptându-i vârful spre capul lui Fima, ca pe un deget acuzator. Până când Fima Închise ochii și-și spuse brusc: — Ce rost are toată vorbăria asta? Oricum zarurile au fost aruncate și ce s-a făcut nu se mai poate desface. Aproape adormit, simți că Ted Îl Învelea cu o pătură moale de lână. Mormăi nedeslușit: —Adevărul, Teddy? Doar Între noi doi? Arabii au Înțeles deja că nu ne pot arunca În mare. Problema e Însă că evreii nu pot trăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
de când nu se mai culcase cu o femeie. Mirosul de lână udă al Yaelei, când Îi sărutase spatele pe casa scărilor, se amestecă acum cu mirosul hainelor sale puse la uscat În fața căminului. Respirația i se acceleră, buzele i se desfăcură și Începură să tremure. Nina observă și spuse: Numai o clipă, Fima. Lasă-mă să termin țigara. Nu durează mai mult de un minut-două. Dar Fima, rușinat și arzând de dorință și de milă, nu luă În seamă cuvintele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
fulgerătoare a mâinii drepte, care Începu ca o palmă și se termină cu un pumn strâns, reuși să prindă creatura fără s-o rănească. Făcu totul cu o abilitate și o precizie care dezmințeau total reputația sa de neîndemânatic. Când desfăcu degetele ca să vadă ce prinsese, se Întrebă timp Îndelungat dacă era cercelul Annettei, vreo cataramă de-a Ninei, o piesă de la una din jucăriile lui Dimi sau un buton de argint de la manșeta tatălui său. După o scurtă deliberare, optă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
de E totul ar fi fost perfect acolo!“. Fima scrută cu privirea dilatatoarele din inox, al căror rol era să deschidă colul uterin În scopul de-a lua din el probe pentru analize. Imaginându-și intrarea cea tainică expusă și desfăcută de fălcile de metal, simți În stomac un acces subit de greață. Îi scăpă un sunet asemănător unei inspirații adânci printre dinții Încleștați, ca și cum s-ar fi opărit și s-ar fi stăpânit să nu țipe de durere. Lângă dilatatoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
superi și te Întrebi de ce În casa asta se vorbește tot timpul despre gunoi și despre spălatul vaselor. Știu, Effy, că astea sunt lucruri mici. Le putem trece cu vederea. Le putem Îndrepta. Ne putem obișnui cu ele. Nu se desface o familie din cauza mirosului ciorapilor. Nu mă mai supără nici măcar obișnuitele tale ironii despre aerodinamică și motoare cu reacție, care În ochii tăi probabil au o strânsă legătură cu războiul și moartea. De parcă nevastă-ta ar lucra pentru sindicatul asasinilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
tine Însuți complet. Înțelege-mă, Effy. Nu-ți reamintesc seara aceea ca să mă explic. Nici mie măcar n-am reușit Încă să-mi explic. Cel puțin nu În cuvinte. Doar nu e vina ta că ai făcut burtă. Nu se desface o căsnicie numai pentru că partenerul Își taie părul dintr-o nară și o uită pe a doua, sau uită să tragă apa la WC. Mai ales știind că, În ciuda meschinăriei și a ironiilor, ești Încă oarecum Îndrăgostit de mine, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]