10,599 matches
-
în timp ce studia marfa. Cadrane de ceas pe fâșii de lemn fin lustruite; borcane cu nisip colorat și sticle cu apă „Garantat din râul Iordan“. Numai prostii, cumpărătorii fiind cu siguranță pelerinii creștini. Într-o zi, își zise Mahmud, vom avea gunoaie din astea la vânzare și în Bagdad: „Garantat din grădinile Babilonului“. Și magazinele de mărunțișuri din Irak vor face același lucru pe care îl fac și aici, vor servi drept fațadă pentru afacerile cu antichități. —Mahmud! Ce plăcere! Se întoarse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Nu vor mai fi furate, ci, mai degrabă, descoperite. Istoria lor va fi scrisă și confirmată de niște rânduri atent tipărite. Viitorii cumpărători vor putea să se uite în The Burlington Magazine și să vadă că Henry nu dezgropa niște gunoaie vechi, ci lucrări care erau menționate într-o revistă de prestigiu: „Se întâmplă să am o copie chiar aici, poate că domnul dorește să arunce o privire“. În schimb, Neather va fi răsplătit pentru timpul și expertiza sa. Cu alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
spuse. Un nume arab. Omul pe care îl căutăm se numește Afif Aweida. Capitolul 27 Ierusalim, joia anterioară Acesta era sunetul pe care voia să-l audă Shimon Guttman, vacarmul acela de carnaval. Fluierăturile repetate; bătăile ritmice în lăzile de gunoi; zarva care nu putea fi creată decât de un grup puternic de oameni și, mai ales, cu convingeri puternice. Luase parte la o sută de demonstrații la vremea lui, dar asta îl făcea mai mândru decât toate celelalte. Mulțimea adunată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
camioanele de livrare. Pe când bătea din picioare și își ținea brațele strânse în jurul trupului pentru a se încălzi, simți mirosul. Era unul greu. Își dădu seama că stătea lângă trei cilindri enormi de oțel, plini până la refuz cu sacii de gunoi din hotel. Două minute mai târziu, văzu apropiindu-se lumina unor faruri, care ocoli apoi, îndreptându-se cu spatele spre zona de încărcare. Un Mercedes argintiu-strălucitor mergea cu spatele în direcția ei. Așteptă până când ajunse în zona de încărcare, fumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
o să suferiți nici cât un vierme tăiat în două... (Bea.) Artur! (Bea.) Copilul nostru! (Bea.) Tot ce avem noi... (Bea.) Iartă-ne că suntem atât de lași... (Bea.) GARDIANUL (Umăr la umăr cu Grubi; bea.): Iartă-ne că suntem două gunoaie, două otrepe... ARTUR: Să uităm... CĂLĂUL (Extaz confesiv.): Eu mi-am dat seama din prima clipă... că sunteți un profet... un mesia... Vă jur că nu voi pune mâna pe secure... decât dacă va fi nouă... GARDIANUL (Sticla circulă între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
până la marginea gropii.): Se aude, se aude! BRUNO: Nu aud nimic... BĂRBATUL CU TOMBERONUL: Fii atent! (Începe să fredoneze, bătând măsura.) Laa-laa-laa... la-la... GRUBI (Jubilând.): Se aude, Bruno! Se aude! înseamnă că am reușit. BĂRBATUL CU TOMBERONUL ( Aruncând și restul gunoiului în groapă.): Na! Na! Ați făcut treabă bună, mă! Hi-hi! Laa... la-la-la... BRUNO (Receptând muzica și luminându-se la față pe măsură ce aceasta crește în intensitate.): Măi, a dracului! GRUBI (În culmea fericirii.): S-a putut. Vezi că s-a putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
dracului! GRUBI (În culmea fericirii.): S-a putut. Vezi că s-a putut? BĂRBATUL CU TOMBERONUL (Căzut în nostalgie.): Frumos mai cântă asta, dom’le! BRUNO (Oftând.): Ah, și când te gândești... GRUBI (Aproape plângând, dând roată în jurul gropii, printre gunoaie.): Să vezi ce-o să fie! Să vezi... (Plângând la pieptul lui BRUNO.) Nu credeam c-o să se-ntâmple... Hi-hu! Sunt un prost! BRUNO: Nu ești prost, Grubi. BĂRBATUL CU TOMBERONUL: Eu mă duc. Bine că și-a dat drumul. Acu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
s-a putut. GRUBI (Privind în groapă.): Îndată o să intre în normal. PRIMUL BĂRBAT (Privind în groapă.): Nu mi-aș; fi închipuit niciodată. AL DOILEA BĂRBAT (Privind în groapă.): Nici eu. (BĂRBATUL CU TOMBERONUL intră grăbit și începe să descarce gunoaiele în groapă.) BĂRBATUL CU TOMBERONUL: Ia te uită! Ați reușit! (FETIȘCANA se întoarce cu un lighean cu apă și-l aruncă în groapă.) FETIȘCANA (Către BĂRBATUL CU TOMBERONUL.): Ce te miri? (ORBUL vine din nou, din aceeași direcție, foarte grăbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
fapt, din chestia asta nu e încă nimic de-nțeles. Abia când vine BĂRBATUL CU TOMBERONUL... MAJORDOMUL: He-he! Asta-i! Știam eu că lipsește ceva. BRUNO: Păi! GRUBI: Înțelegeți? BĂRBATUL CU TOMBERONUL, completează imaginea, el vine și începe s-arunce gunoiul în groapă, și atunci pentru spectatori treaba devine clară, groapa devine o groapă de gunoi. O simplă groapă de gunoi. FETIȘCANA: Aici e clenciul. Lăturile nu-l conving pe spectator că groapa nu-i decât o simplă groapă de gunoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
TOMBERONUL... MAJORDOMUL: He-he! Asta-i! Știam eu că lipsește ceva. BRUNO: Păi! GRUBI: Înțelegeți? BĂRBATUL CU TOMBERONUL, completează imaginea, el vine și începe s-arunce gunoiul în groapă, și atunci pentru spectatori treaba devine clară, groapa devine o groapă de gunoi. O simplă groapă de gunoi. FETIȘCANA: Aici e clenciul. Lăturile nu-l conving pe spectator că groapa nu-i decât o simplă groapă de gunoi. Abia când vine BĂRBATUL CU TOMBERONUL vine și certitudinea, siguranța, sentimentul plenitudinii... vin, cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Știam eu că lipsește ceva. BRUNO: Păi! GRUBI: Înțelegeți? BĂRBATUL CU TOMBERONUL, completează imaginea, el vine și începe s-arunce gunoiul în groapă, și atunci pentru spectatori treaba devine clară, groapa devine o groapă de gunoi. O simplă groapă de gunoi. FETIȘCANA: Aici e clenciul. Lăturile nu-l conving pe spectator că groapa nu-i decât o simplă groapă de gunoi. Abia când vine BĂRBATUL CU TOMBERONUL vine și certitudinea, siguranța, sentimentul plenitudinii... vin, cum să vă spun, convingerea și senzația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
gunoiul în groapă, și atunci pentru spectatori treaba devine clară, groapa devine o groapă de gunoi. O simplă groapă de gunoi. FETIȘCANA: Aici e clenciul. Lăturile nu-l conving pe spectator că groapa nu-i decât o simplă groapă de gunoi. Abia când vine BĂRBATUL CU TOMBERONUL vine și certitudinea, siguranța, sentimentul plenitudinii... vin, cum să vă spun, convingerea și senzația clară că totul e bine, că totul e frumos, că nu trebuie să ne temem de nimic, atât timp cât groapa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Abia când vine BĂRBATUL CU TOMBERONUL vine și certitudinea, siguranța, sentimentul plenitudinii... vin, cum să vă spun, convingerea și senzația clară că totul e bine, că totul e frumos, că nu trebuie să ne temem de nimic, atât timp cât groapa de gunoi rămâne o simplă groapă de gunoi. Tomberonul e așadar foarte necesar, e punctul cheie al lumii, al universului, este unicul obiect care dă liniște constantă spiritului și calmează simțurile. Tomberonul devine real și monumental, devine un simbol: al prosperității și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
vine și certitudinea, siguranța, sentimentul plenitudinii... vin, cum să vă spun, convingerea și senzația clară că totul e bine, că totul e frumos, că nu trebuie să ne temem de nimic, atât timp cât groapa de gunoi rămâne o simplă groapă de gunoi. Tomberonul e așadar foarte necesar, e punctul cheie al lumii, al universului, este unicul obiect care dă liniște constantă spiritului și calmează simțurile. Tomberonul devine real și monumental, devine un simbol: al prosperității și al civilizației, el este o deschidere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
vadă de treabă! MAJORDOMUL (Către BĂRBATUL CU TOMBERONUL.): Și tu de ce stai? Spune ce ai de spus și pleacă! BĂRBATUL CU TOMBERONUL: Atunci eu am spus „asta-i o treabă a dracului de grea” ș-am început s-arunc cu gunoaie în groapă... Și groapa a-nceput să... (Râde ușor.) GRUBI: Să... BRUNO: Să... MAJORDOMUL: Spune odată, spune să se convingă... (Către VIZITATOR.) Domnule, fiți atent un moment... VIZITATORUL (Își întrerupe tirul de șoapte de la urechea FETIȘCANEI.): Cum să nu! BĂRBATUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
odată, spune să se convingă... (Către VIZITATOR.) Domnule, fiți atent un moment... VIZITATORUL (Își întrerupe tirul de șoapte de la urechea FETIȘCANEI.): Cum să nu! BĂRBATUL CU TOMBERONUL ( Aruncând resturile din tomberon în groapă și la sfârșit și tomberonul): Pe măsură ce aruncam gunoiul în groapă... BRUNO și GRUBI: Groapa a-nceput... (Toți într-un glas.) Să cânte! VIZITATORUL (Pasant.): Foarte bine, foarte bine! (Personajele se uită în groapă așteptând efectul promis, cu excepția celor doi care se mângâie și se gudură.) MAJORDOMUL: De ce nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
bine citeați un ziar! (Personajele s-au risipit prin sală și-și aruncă replicile cu furie deschizând mai multe centre de atenție concomitent.) OMUL CU SACAUA: Nu trebuia să veniți la teatru! OMUL CU TOMBERONUL: Vrea cineva să-i car gunoiul, cu tomberonul? Vrea cineva să vadă cum arată un tomberon? MAMA: V-ar trebui puțin mai multă rușine! RECRUȚII: Vai, mamă! FETIȘCANA: E o rușine! E o mare rușine, domnilor! în provincie nu s-ar fi întâmplat niciodată așa ceva. BRUNO
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
actor! Am zis! TOȚI: Așa să fie! MARAT: Nu există sufleor! Fiecare spune ce-i trece prin cap! TOȚI: Uraaa! Vive la liberté! MARAT: De asemenea, fumatul va fi permis în scenă o dată pentru totdeauna! Vor mai fi permise: aruncatul gunoaielor, fluieratul și tropăitul, ghionturile și scrâșnetele, gâlgâiturile și râgâiturile, tusea și sughițul, hohotul și cârâiala, spasmele și orgasmele, am zis! Nu se vor mai vinde bilete, nu va mai fi garderobă, se vor interzice pauzele între spectacole și aplauzele. Totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
jos. MACABEUS: Mi-e silă să fac curat... PARASCHIV: Ar fi bine, foarte bine... pentru noi... Am avea ce face trei zile. MACABEUS: Mai bine dorm. PARASCHIV: Spălăm scaunele, mesele... Spălăm totul și punem totul la uscat. Lustruim sârmele, aruncăm gunoiul, spălăm gamelele... MACABEUS: N-avem apă! (Fericit.) N-avem atâta apă... PARASCHIV: Aduc eu. Sunt gata s-aduc eu toată apa. MACABEUS: Nu ne putem fâțâi mereu pe gaura aia. Or să ne prindă că furăm apă. PARASCHIV: Curățăm fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
DOAMNA CU VOAL (Izbind cu piciorul în pământ.); Destul! Destul! BĂRBATUL CU ZIARUL (Tremurând aproape.): Ce stârpitură! (Brusc, cu ziarul înfășurat, izbește în violoncel.) Stop! (BĂRBATUL CU VIOLONCELUL rămâne nemișcat. Tăcere profundă.) DOAMNA CU VOAL (Pornită.): Monstrule! BĂRBATUL CU ZIARUL: Gunoiule! (Mai izbește cu ziarul, de trei ori, violent, în violoncel.) Taci! Taci! Taci! (BĂRBATUL CU VIOLONCELUL se ridică în picioare, lent, uriaș, inexpresiv și amenințător prin rigiditatea sa.) BĂRBATUL CU ZIARUL (Reculând primul, cu ziarul în mână ca o armă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
ca În zilele acelea. Vizitam rareori popularele pâlcuri de pini din jurul lacului din Grünewald-ul berlinez. Tu te Îndoiai că locul acela Își justifică denumirea de pădure, de vreme ce acolo se aruncau tot felul de vechituri și era mult mai plin de gunoaie decât străzile lucitoare ale orașului alăturat, mai conștiente de faptul că sunt observate. În acest Grünewald se petreceau lucruri ciudate. Vederea unui schelet de pat din fier care-și expunea anatomia arcurilor În mijlocul unei poienițe sau prezența unui manechin de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
țigări, „să am și de-o fi să mă calce tramvaiu’“, se veselea ea. Și azi-dimineață am văzut-o, râcâind un afiș de pe vitrina fostei cofetării. Zdrențele de hârtie le fărâmița și apoi, grijulie, le arunca într-un coș de gunoi. Așa cum n-aveam chef atunci să scriu despre ei, nici acum nu simt vreo atracție. Îi văd doar, știu că sunt și ei răspândiți pe Bulevard, un popor de năluci, o cohortă de siluete încremenite, așa cum, țintuit locului, încă stau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
înserare, prin Cișmigiu, mândră nevoie mare de poșeta ei. Indiferentă la faptul că încă zece-douăzeci de alte femei se plimbau cu poșete identice pe aleile parcului. — Vă uitați la poșetă? Fata vecinului se oprise lângă mine cu o găleată cu gunoaie. Am aruncat-o adineauri. Facem curățenie și n-am mai păstrat lucrurile astea. Au rămas de la o mătușă care-a murit astă-vară și poate le ia femeia de serviciu. Nostimă gioarsa asta de poșetă, nu? Tanti ’cea că chiar s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
dormea, iar ea a devorat tot ce aveai mai scump pe lume... Spaniolul Îl privi cu uimire și indignare: - Fiară adormită! exclamă el. Cine crezi tu că ești, tîmpitule? Dumnezeu? Fiară adormită! repetă. Nu ești altceva decît un asasin murdar... Gunoi uman care poartă pică pentru ceva de care nu e nimeni vinovat În afară de tine Însuți... Blestemat să fiu eu, ce-i drept, dar nu pentru ceea ce am făcut, ci pentru că sînt un bătrîn ofilit și fără putere... Acum nici zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
Aveți niște doctori grozavi acolo, chiar dacă sunteți așa mici. Am citit cum ați inventat penicilina și alte chestii acolo, deci tre’ să fie buni ca să te treacă, nu? Îți place ce abțibilduri am pus pe plic? Nu le arunca la gunoi, că-s norocoase și ăla roz cu sclipici e ca să-ți poarte noroc să treci dincoace. Taie-l și ține-l în geantă, o prietenă a mea a făcut așa cu același abțibild și și-a făcut operația după două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]